The Four Kings and The Ace [SERIES 1]

                           Chapter 1: [ The Ace ]

XJ's POV

"HUWAAAAGGGGGG!''

"Shit."

Napatakip ako ng kamay sa kanang tenga.

"P-parang awa mo na.." Nanginginig netong sambit. "Kung sino ka man. B-buhayin mo ako! pinapangako ko, magbabagong buhay na ako! kung gusto mo lahat ng yaman ko ipamimigay ko sa charity, sa mga kapus palad at sa mga ––"

"Ayoko ng maingay." Putol ko sa mahaba n'yang litanya.

"Pakiusap, ba-buhayin mo a––"

"Anong sabi ko?" Sa pagkakataong ito ay hawak ko na ang gatilyo ng baril ko. Sa sobrang tahimik ng paligid kung saan kami naroroon, halos rinig ko na ang ilang ulit n'yang paglunok.

"Ilang taon 'yung ni-r*pe mo?" walang emosyon kong tanong.

"W-wala akong n-ni ni r*pe. Pakiusap! Maniwala ka. W-wala!"

Walang alinlangan kong tinutok at pinaputok sa kaliwang binti n'ya ang hawak kong revolver.

"Waaaaah! Putangina!" impit netong sigaw.

Napailing na lang ako ng may tumalsik na dugo sa Pisngi ko. "Ilang taon?" nauubosang pasensya kong tanong.

"L-limang taong gulang," nanginginig n'yang tugon.

Pakiramdam ko ay tuluyan nang kumulo ang dugo ko sa narinig ko. Hinawakan ko nang mahigpit ang baril na hawak ko saka ko tinutok sa sintido n'ya.

"Bakit?" tanong ko.

"A-anong bakit?" balik tanong n'ya na naging hudyat para mapatiim bagang ako.

Kinalabit ko ang gatilyo at hinarap 'to sa direksyon ng langit. "Sa susunod na magtanong ka ulit, sa ulo mo na tatagos ang bala nitong hawak kong baril."

Naramdaman ko na lang na may tumulong likido sa paahan n'ya matapos kong sabihin 'yon.

"P-parang awa mo na..." lumunok s'ya nang ilang beses, "b-buhayin mo ako."

Napa-arko ang sulok ng bibig ko. "Parang awa?" ulit ko sa sinabi n'ya. "May gusto akong itanong sa'yo. Anong naramdaman mo habang ginag*hasa mo 'yung bata? Tinitigan ko s'ya ng mariin. "Nakaramdam ka ba ng awa?"

Umikbi s'ya sa sinabi ko ngunit napamaang na lang ako nang bigla s'yang humalakhak.

'Crazy'

"Oo! inaamin ko na! Masaya! Ang sarap! Iba sa pakiramdam na b*ta ang k*talik! Walang kasing sar––"

Hindi ko na hinintay pang matapos ang sasabihin n'ya dahil tuluyan nang nandilim ang paningin ko. Binitiwan ko ang hawak kong revolver saka ko inihagis sa ere ang katanang nasa likod ko at walang kurap na sinalo at walang ano-ano'y tinagpas ang ulo n'ya.

"Demonyo." Pinunasan ko ang tumalsik na dugo sa mukha ko.

[CLAP! CLAP!]

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa lalaking kararating lang habang inaayos ang katana ko.

"Pinapanood kung paano pumaslang ang pinaka batang assassin ng Black Brother." Bakas sa boses n'ya ang amusement.

"May pinag-kaiba ba kung paano kayo pumatay?" walang emosyon kong tanong.

"Well, kumpara sa mga halang ang kaluluwang assassin ng BBO, may bahid ng emosyon ang pagpatay mo," sagot n'ya na nag pakunot  sa noo ko.

"Bakit mo pinatay ang isang 'to? hindi naman na parte ng misyon natin ang lalaking 'to 'di ba? Bakit hindi mo na lang pinaubaya sa pulisya?"

Hinatak ko uli palabas ang katana ko at tinutok 'to sa leeg n'ya. "You wanna know something?" Binaon ko ang katana ko sa leeg n'ya. "May mga hustisya na hindi kayang pairalin sa kulungan lang dahil 'yung iba, mas maganda kung dinadaan sa sarili mong kamay." Mabilis kong kinabig pabalik ang katana ko at sinilid sa sheath nito.

"Woah! Woah! Chill lang. Masyado kang high-blood para sa isang 19 yrs old. Teka, kailan kapa ba nakabalik sa Pilipinas?" pag-iiba n'ya ng usapan.

"Kaninang madaling araw. Old man want me here."

"Oohh, bakit daw? I thought he assigned you permanently internationally?"

"Hindi ko alam," tinatamad kong sagot. "Magkita na lang tayo mamaya sa Head quarters," habol ko pa.

"Teka, sandali."

Iritado akong tumingin sa kan'ya habang inaaantay ang susunod n'yang sasabihin.

Ngumisi s'ya, "lalo ka atang ng gumanda." Sabay halakhak n'ya na parang sira.

Sinamaan ko na lang s'ya ng tingin pagkaway naglakad na ako palayo. "Hangal," pabulong kong usal.

Wala akong panahon para magsayang ng oras sa kan'ya. Mas may importante pa akong dapat harapin.

Oras na para harapin ang impyerno.

———

Napatitig ako sa napakalaking pinto na nasa harapan ko. Ang pinto patungong impyerno. Ang Head Quarters ng Black Brother Assassination Group.

Huminga ako ng malalim. "Namiss ko 'to," bulong ko.

Pagbukas ko pa lang ng pinto ay isang madilim at nakakatakot na aura na agad ang sumalubong sa 'kin.

'Ano pa nga bang aasahan mo sa head quarters ng mga notorious na tulad namin?'

Hindi pa ako kumukurap nang maramdaman kong may bagay na paparating sa'ken.

"Psh! Lalo ata silang nag-ingat ngayon," nakangisi kong sambit habang pinupunasan ang dugo sa pisnge ko.

Hindi pa ako nakakatayo nang biglang may tumutok ng kutsilyo sa leeg ko mula sa likod. "Kamusta ka na, XJ?" tanong ng isang lalaki, saka niya ibinaon sa leeg ko ang double-blade na hawak niya.

Napakunot noo ako nang may makapa akong dugo sa leeg.

"Mukang hindi mo nagustuhan ang pa welcom––" BLAG!

Hindi ko na s'ya pinatapos magsalita dahil binalibag ko na s'ya sa sahig.

"XJ!" saktong paglingon ko ay may lumipad na naman na double-blade sa harapan ko.

Napangisi ako nang maramdaman kong may tumulo uling dugo sa pisngi ko.

"Long time no see, Princess."

"It seems all of you here is not getting rusty," I laughed.

"Of course." They arrogantly answered in unison.

"Well, let see."

Agad kung pinagapang sa binti ko ang tubong malapit sa'kin saka ko 'to sinipa at sinalo sa ere. Patakbo na ako kay Kuya Lee ng biglang humarang si Kuya Justin at Kuya Ranz sa harap ko.

Hindi ko alam kung bakit pero napangiti na lang ako."Mga hangal!" napangisi na ako. "All of you, Die!" sigaw ko.

Patakbo na ako papunta sa kanila nang biglang bumukas ang kulay itim na pintuan malapit sa amin.

"Everyone. Stop!"

I was already in a killing mode when a man in his mid-50s was spit out by the door, causing all of us to stop.

Ang founder ng Black Brother Assassination.

Julyo Guevara.

"Xj, sumunod ka sa'ken," The old man commanded in a cold voice with a black face.

Well, kung ganun na ang itsura n'ya ay wala na 'kong magagawa kun'di ang sumunod sa kan'ya.

"Babalikan ko kayo," 'yon lang ang sinabi ko at iniwan ko na ang mga hangal na myembro ng BBO.

——

"What happened in the US?" Tanong n'ya agad nang nakarating kami sa office.

"I failed, " taas noo kong sagot.

"Hah. What happened to the most notorious and the youngest female assassin of my brotherhood?"

"I was caught by a damn Blue Eagle agent. But don't be bothered, I can make it up again," pakli ko.

"Make it up again? Or maybe you need a break?"

'So, it's already been 13 years, huh?'

Tama kayo ng narinig. 6 years old pa lang ay isa na akong assassin. 13 years had passed, and I'm still an assassin.

A notorious one.

"What do you mean?" I finally asked.

"Quit the assassination and get enrolled this school year at Montreal University.

Di makapaniwala at laglag panga akong napatingin sa kan'ya. "W-What?!"

'Nagbibiro ba s'ya? After 13 years of being her assassin, bigla n'yang sasabhin 'to? Is he out of his mind? And Montreal at that? That's Crazy.

"Why Montreal?" I blurted out. "He fucking owns that school, you know that! Is this some kind of joke or what? Are you punishing me? Okay, suspend me all you want, but please don't joke around about this kind of stuff."

"Why does it look like you're still bothered by his name?" Nagsindi s'ya ng sigarilyo. "It doesn't matter to me if he owns that university. All I want is for you to experience a normal life again."

"To make the record straight, wala akong pakialam sa kan'ya. It's just that you know, it's too late now." yumuko ako at huminga ng malalim. "Uncle, please, change your decision."

"Hah. You only calls me 'uncle' at time like this," bumuga s'ya ng usok. "Okay, let's make a deal. If one year has passed and you survive, I will accept you." Ngumisi s'ya. "That is, if you still want to be an assassin."

"Kalokohan 'to!" Mariin kong sambit.

"It's final. Later, someone will pick you up, and I want you to go with them."

"Pero, Uncle––"

"You may leave," punong otorisado n'yang utos. Wala na akong nagawa kun'di sundin s'ya at lumabas ng office.

'Assassin? Enrolled? Montreal university? Am I dreaming or what?'

An assassin suddenly becomes a student? That's absurd!