Share
Chapter 10
Kaugnay na kabanata
The Game of Destiny Chapter 11
Agad kong kinuha ang aking cellphone nasa ibabaw ng center table nang nakita ko itong umilaw at nag-vibrate. Sabado ngayon at wala akong masyadong ginagawa kaya nanood lang ako mga palabas sa tv. Kinuha ko rin ang aking cellphone sa ibabaw ng mesa para tinignan kung sino ang nag-text sa akin, At ngayon ko lang naalala na may usapan pala kami ni Minchie. Nawala kasi sa aking isipan; kung hindi siya nag-text sa akin, hindi ko maalala.She texted me na magkita daw kami sa isang coffee shop and she also send me the address. Sa totoo lang hindi ko siya kilala, kaya ako pumayag na makipagkita sa kaniya para mas lalo ko siyang makilala, gusto ko rin magkaroon ng maraming kaibigan, at sa nakita ko ngayon, wala naman akong nakitang dahilan para umayaw. Tumayo na ako mula sa pagkakaupo at nagsimula nang ihakbang ang aking mga paa patungo sa kuwarto para maligo at magbihis na rin. After kong maligo, nagsout lang ako ng simple na kasuotan. Wala akong masyadong alam when it comes in fashion,
The Game of Destiny Chapter 12
Tapos na akong magbihis at kumain, nagpaalam na rin ako ni yaya na pumasok na sa school. Hinatid lang ako ni mang Rudy sa school. Pagkadating ko sa school ay agad akong bumaba ng kotse at tuluyang pumasok sa loob.Wala naman nagbago sa view ng school namin, ganoon pa rin pati ang tingin ng mga estudyante sa akin. Isang attention seeker at fame whore.Naglalakad ako papuntang room, nang dumaan ako sa hallway, narinig ko na naman ang kaniyang bulung-bulungan. Hindi ko naman iyang pinapansin dahil sanay na ako at nakakapagod na ring pumatol mas lalo ka pang gagawing masama. Dumeritso na lang ako sa loob ng aming room. Agad ko namang nilapitan si Rain nang nakita ko siyang mag-isa at kasalukuyang nagbasa ng libro. Tumabi ako sa kaniya and I lean my head in her shoulder. Nagulat siguro siya sa aking ginawa dahil isinirado niya ang kaniyang libro at pinansin ako. "Are you okay?" she asked while tapping my shoulder. "I'm okay, " tipid kong sagot. "Bakit ang tamlay mo?" Tanong niya ka
The Game of Destiny Chapter 13
Niyaya ako ni Rain na kumain sa Canteen, tapos na kasi ang klase namin. Wala naman talaga akong planong kumain ngayon dahil hindi pa ako nagugutom, pero itong si Rain hindi ko matangihan. Pagkatapos naming mag-order ng pagkain ay agad kaming umupo sa aming puwesto."Nasaan pala si Spencer?" biglang tanong ni Rain at palinga-linga pa siya. Hindi pa nakasagot si Rain ngunit nagulat na lang ako nang may biglang humawak sa aking balikat. "Can I set beside you?" Nagulat ako nang may biglang nagsalita sa aking gilid at nang nag-angat ako ng tingin nakita ko si Archie na may dalang tray. I'm speechless, hindi ko akalain na magagawa niya ito. "No, the seat is taken, " sabi ko at bumalik sa pagkain. P'westo kasi iyan ni Spencer kaya taken na iyan. Nandito kasi ako sa canteen kumain ng tanghalian kasama si Rain, kahit mismo si Rain ay nagtaka dahil sa biglaang pagbabago ni Archie. Napatingin din si Rain sa akin saying, 'what's going on?'Umiling na lang ako at nakita ko naman si Archie n
The Game of Destiny Chapter 14
Kinabukasan, bumangon ako ng maaga para makapaghanda na para pumasok sa School. Hanggang ngayon hindi ko pa rin maalis ang inis nararamdaman ko simula kahapon. "Kung makita lang kita ngayon sa field babatukan kita talaga."Nagsimula na akong maligo at nagbihis para bumaba na ng kuwarto. Hindi na ako kumain ng agahan dahil wala akong gana. Nagpapahatid na lang ako ni Mang Rudy sa school, at nang nakarating na kami ay agad rin naman akong bumaba nang sasakyan at dumeritso ako sa feild. Bakit ko alam na nasa field siya? palagi ko siyang nakikita doon para magbasa lang ng libro. "Hoy!" sigaw ko mula sa kalayuan nang makita ko si Archie na nakaupo sa isang bench. Nakaramdam naman ako ng inis nang hindi niya ako tinapunan ng tingin. Hindi ko alam kung bakit nakaramdam ako ng inis nang hindi niya ako pinansin. "Hoy, Mr. Diverson!" muling kong sigaw sa kaniya ngunit hindi man lang ako pinansin at patuloy pa rin siyang nakatingin sa kaniyang libro. "Archie Gabriel Diverson!" nilapitan
The Game of Destiny Chapter 15
Nanlaki ang aking mata sa kaniyang sinabi at biglang nag-init ang aking pisngi. Ang lakas ng epekto ng mga salita niya. "Hala! may nakain ka bang maanghang, Bakit sobrang pula ng pisngi mo?" Para akong binuhusan na malamig na tubig sa katagang iyon. Napahawak na rin ako sa aking mukha, nang nakita kong nagtangkang hawakan ni Archie ang aking pisngi ay agad kong siyang sinaway at pinigilan. "Huwag mo akong hawakan, baka Allergic ako sa 'yo," sabi ko sa kaniya at pinaypayan ko ang aking mukha gamit ang aking kamay. Patuloy pa ring nagwala ang aking puso sa hindi malaman ang dahilan. "Dapat ba akong lumayo sa iyo?" parang gusto kong matawa sa pinangagawa niya. Naniwala talaga siya na Allergic ako sa tao? kung gano'n, uto-uto siya. "Ang lupit naman ng Joke mo Arc," sabi ko sa kaniya. Ang lupit kasi ng Joke niya, niyanig niya pati ang puso ko. Napaisip pa rin ako hanggang ngayon, joke ba iyon? bakit ako kinikilig? "Tapos ka nang kumain?" napatingin ako sa kaniya at tumango lang
The Game of Destiny Chapter 16
Nagdaan ang mga araw na madalang na akong pinapansin ni Spencer, hindi niya na rin ako dinadalhan ng pagkain. Wala na ring kumukulit sa akin kapag sinubsob ko ang mukha ko sa desk, kapag magkatabi kami hindi niya ako tinitignan at kinakausap gaya nang dati. Mas naging close kami ni Archie, palagi na namin siyang kasama ni Rain sa anu mang gawain sa School. Naninibago naman ako sa routine, hindi kasi ako sanay na walang mukha ni Spencer ang sisira sa araw ko at gugulo sa buhok ko. Kasalukuyan akong na room ngayon at nakikinig sa aming guro. Ngayong araw ay Nag-quiz lang kami ng 1 to 10 at 6 lang ang nakuha ko out of 10. Nang ibaling ko naman ang aking tingin ni Rain ay nakasilay naman ang malaking ngiti sa kaniyang labi kaya alam kong perfect siya sa pasulit na ito. Hindi lang naman ako nagtaka sa nakuhang score dahil hindi naman ako nag-aral nang mabuti. "Ang tahimik mo yata ngayon? " binalingan ko ng tingin si Archie. Sinamaan ko siya ng tingin at hindi ko sinagot ang kaniyang ta
The Game of Destiny Chapter 17
Kinabukasan, 7:00 am ng umaga akong nakauwi sa bahay kaya dumeritso na ako sa kuwarto ko para maligo at magbihis ng uniporme pagtapos ay magpahatid sa school. Late na akong nakapasok sa klase at mabuti na lang ay hindi ako pinagalitan nang aming guro.Nangpapasok ako sa room Sinalubong naman ako ng isang 'good morning' ni Archie at ngiti kaya ningitian ko rin siya pabalik. Binati ko rin si Spencer ng 'good morning' pero kahit tingin man lang ay hindi niya ginawa. Napatanong nalang ako sa aking sarili kung ano ba talaga ang ginawa ko, bakit samama ang kaniyang loob sa akin? Pinilit ko na ngang kalimutan ang ginawa niya kahapon para magkaayos kami, pero hanggang ngayon wala pa rin siyang balak na kausapain ako. Natapos na lang ang aming klase ganoon pa rin ang set up namin. Muli kong pinapasadahan ng tingin si Spencer nang naglalakad na siya papalapit nila Jimmy. Nag-high five pa si Spencer kaniyang kaibigan at masayang nagkwekwentuhan. Tinignan niya naman ako at agad din iniwas at
The Game of Destiny Chapter 18
Nandito na ako sa bahay, at sobrang gaan ng loob ko ngayon dahil siguro unting-unti nang naayos ang lahat. Iwan ko ba pero sobrang gaan ng loob ko ngayon, gayong bumalik na ang dating spencer na kilala ko. "Himala at good mood ka ngayon," napaigtad ako ng biglang sumulpot si yaya sa aking likuran. "Gutom lang ako yaya, " sabi ko sabay subo ng isang kutsarang kanin. Nasa kusina kasi ako ngayon at kasalukuyang kumakain bigla kasi akong nakaramdam ng gutom. Simula kaninang tanghali wala akong kain at snacks dahil sa kaluhang ginawa ng dalawa. "Kumain ka pa, pumayat ka nga ngayon," sabi niya at nilagyan niya ng kanin ang aking plato. "Ang suwerte siguro ng anak mo dahil ikaw ang nanay nila no?" hindi ko alam kung saan ko napulot ang tanong na iyan pero nais ko lang malaman. Since, I was a child, I never experienced to be treated by my mom like that. My mom always told me that I learned to be independent woman so that I can build a strong foundation to myself that kahit anong mangyari
Pinakabagong kabanata
