"Coollen, bumalik ka rito!" bulyaw ni mama as I leave the living room. Kanina pa ako nakaupo roon habang nakikinig sa kaniyang mga sinasabi. Sino ba namang hindi maiirita kung bubulyawan ka nang todo? Senermonan lang naman ako ni mama dahil wala akong mabuting dulot sa pamilya. Sinisira ko raw ang reputasyon niya. Hindi ko naman alam na madadamay pala ang pinakamamal niyang reputasyon.
"At ang pinatulan mo pa ang anak ng isang, businessman!" galit na sigaw ni mommy sa akin. O di ba? lumabas din ang totoo."Coollen!" muling sigaw niya sa aking pangalan habang patuloy pa rin akong umaakyat sa may hagdanan. Nakakasawa na kasing pakinggan, paulit-ulit na lang. Napangisi na lang ako sa reaksyon ni mama. My mom sees me as the blacksheep of our family at hindi ko naman siya masisi dahil ina ko siya at hangad niya ang aking magandang kinabukasan, pero kahit kailan hindi ko hinangad na ganitong klaseng pamumuhay. 'yung makulong sa isang bagay na hindi ko naman gusto.Well, if she sees me as the black sheep of our family? I'll show to her what black sheep is. Nang nakarating na ako sa aking kuwarto, agad kong nilapag ang aking bag sa side table, humiga sa kama at napabuntong hininga."Yeah! this day is really tiring and I need a new environment." Bumangon ako sa kama at kinuha ang aking cellphone na nasa loob ng aking bag at saka tinignan. Pagkatapos kong tignan, agad ko namang binalik sa bag nang wala akong makita nang kahit anong text sa aking cellphone."I hate those bitches,” nasambit ko na lang habang tinignan ang kisame at nang naalala ko ang nangyari kanina. Naiinis talaga ako sa kanila everytime na may mapagtripan siyang estudyante.It's already 11 am in the morning pero nandito na ako sa bahay. Umuwi na lang ako dahil nawala ang gana kong pumasok sa klase. Our guidance teacher told us na bumalik sa classroom namin pero heto ako ngayon nasa bahay. Sino ba naman may ganang pumasok sa klase after mong mapunta sa principal's office kahit hindi naman ikaw ang nagpasimuno ng gulo. At ngayon I'm suspended for three days for causing more trouble?Ang galing lang!They can't tolerate daw my attitude dahil sobra na raw ako. How about those slut girl name Emily na lagi na lang may pinagtripan araw-araw. Hindi naman siguro fair kung hindi rin siya magsuspend right? But, damn! she is good in acting, ang acting niya ay pang-international talo yata mga artista. May paiyak-iyak pa siyang nalalaman. Sa tuwing maalala ko ang mga nangyari kanina agad kumukulo ang aking dugo. That bitch name Emily is getting into my nerves. Siya lang naman ang dahilan kung bakit ako na-guidance at pinatawag si mama sa principal's office. Dahil Kanina habang papasok na ako ng classroom, nakita ko ang grupo nila Emily na sina Stephie, Zero, at Reeze na nasa Coridor. Pamilyar kasi sa akin ang ganitong mga eksena dahil kilala sila bilang mga dakilang bully, Kaya napasulyap ako at sinundan sila, ngunit hindi ko naman inaasahan na may madadatnan akong eksena. Ang isang babaeng nakaupo sa sahig na walang imik habang pinagtatawanan siya nila Emily.Binabato siya ng itlog at harina habang siya'y nakaupo lang at wala ano mang reaksiyon o ginawa para protektahan ang kaniyang sarili.Gusto ko na sanang umalis, at pabayaan na lang ang babae sa ganoong posisyon ngunit ayaw gumalaw at lumakad ang mga paa ko papalayo. Rinig na rinig ko ang kanilang tawa at halakhak habang tinitignan nila ang babaeng na nasa sahig pa rin."You're looser!" sigaw ni Emily sabay hagis ng itlog."you should never come near us," sigaw naman ni Reeze."At sa susunod 'wag mong haharangin ang dadaanan namin,” Dagdag naman ni Zero na siyang nagpapakulo ng aking dugo.Napailing nalang ako at bigla silang pununtahan. Wala naman sana akong planong makialam sa kanila dahil madadamay lang ako, but this freaking conscience on me is driving me crazy, feeling ko kapag may nangyari sa kaniya kasalanan ko and I hate this feeling."Are you done to her?” bigla akong sumulpot sa kanilang harapan. Napagdesisyunan ko na lang kasi na makisali since gusto ko silang inisin ngayon. Naka-cross arms ako habang nguya-nguya ko pa rin ang bubble gum na binili ko kanina."Well, nandito na naman ang inggitera" sabi ni Stephie at umirap. Well, sila lang naman ang nagreyna-reynahan sa paaralang ito at ang bagong estudyante ang kanilang target. Kaya walang kumukontra sa kanila dahil takot na maging imperyno ang kanilang boung taon.I glared and rolled my eyes as my response, wala akong pake."So, how about you, Emily? Acting like a queen ha, pero walang kaharian. So, kapag ganoon, bakit ako maiingit?" sabi ko at ipininta ang nakakaasar na ngumiti sa aking labi."Don't act like a queen, Emily. Being queen doesn't suit you, kung demonyo nga lang, mas okay pa." Parang hindi niya nagustuhan ang aking sinasabi dahil nag-iba ang timpla ng kaniyang mukha."Naiingit ka ba because all student here in our University hated you? o baka ginawa mo ito to gain attention?" Nagsasalita pa lang si Emily naiinis na ako sa makapal niyang pagmumukha. Kung hindi lang mayaman ang isang 'to hindi ko na alam kung saan siya pupulutin. She's so brat! and I hate her.Nagsisidatingan na rin ang ibang mga estudyante at nakikinuod sa amin, ang iba naman ay nagbulong-bulungan. Wala akong pakialam kung sino ang aking binangga. Ang aga namin gumawa ng kaguluhan, pero wala pa rin akong pakialam. I'm Coollen Natividad and no one will step on my shoes."Ang lakas ng loob niya kalabanin si Emily, kung tutuusin mayaman kasi siya at kaya niyang gamitin ang impluyensiya mayroon ang pamilya niya," sabi naman ng isang grupo ng estudyante. Wala akong paki sa estado ng aking pamilya sa katunayan nga galit sa akin si mama for bringing a disgrace of our family."Naku! Maling tao ang binangga niya," rinig ko naman sa iba."Makipagkompetinsiya pa kasi kay Emily. Alam naman natin na wala siya sa kalingkingan ni Emily," sabi naman ang ibang estudyante sa aking likuran.Oo, may share ang pamilya ni Emily sa school na ito kaya kahit anong gawin ni Emily ibabasura lang sa taas. At ito talaga ang pinakaayaw ko, ang gagamitin ang posisyon para makalamang."Ang lakas ng loob mong pagsalitaan si Emily, ha!" sigaw ni Reeze habang tinulak-tulak ako, at ako naman ay kalma lang siyang tinignan kahit ako'y nasasaktan.Haggang nainis ako sa ginawa niya, kaya without a second thought, sinapak ko siya. Akma na sanang sapakin niya ako pabalik nang biglang nagsalita si Emily dahilan para napatigil siya."Stop! Let me handle this," biglang sabi ni Emily."Kung hindi ka lang babae baka binugbug na kita," dagdag ni Reeze dahilan para ako'y mapangisi.Nakapinta ang malaking ngisi sa aking labi, habang minamasdan si Emily na papalapit sa akin." Ako ba talaga ang hinahamon mo?” tanong niya nang nakalapit na sa akin. Nanlisik ang kaniyang mata dahil sa inis, dahil doon mas lalo pa akong ginanahang mang-asar."Bakit? Takot ka ba?" para siyang tigre na nangagain ng tao. She bit her lower lip para pigilin ang ano inis na kaniyang nararamdaman and I'm happy seeing her like that, she's a short-tempered woman at ang sarap niyang asarin.Without a second, bigla niya lang sinabunutan at sa bawat sabunot niya ay may diin at gigil. Ginagawa ko rin ang ginawa niya hanggang sa pareho kaming natumba at pagulong-gulong sa sahig habang hawak niya pa rin ako buhok ko. Walang ni isa sa mga estudyante ang gustong umawat. Tinignan lang kami habang sinisigaw ang pangalan namin. Para kaming mga manok na pinagsabong at wala sa aming dalawa ang gustong magpatalo."Ikaw talaga ang pabida,” sabi niya habang nakapaibabaw na siya sa akin at patuloy pa ring hinigit ang buhok ko.Nang nagkaroon naman ako ng pagkakataon, ako naman nakaibawbaw sa kaniya habang patuloy ko pa rin siyang sinabunutan.I smile playfully nang may naisip akong ikakagalit niya nang sobra and i can't imagine her kung ano ang kaniyang magiging reaksiyon.Kinuha ko ang bubble gum sa aking bibig. "Don't mess up with me, Emily! " bulong ko bago dinikit ang bubble gum sa kaniyang buhok.Ngunit biglang dumating si Miss. Alvarez. "Anong nangyari dito?" agad akong napatayo nang narinig ko ang kaniyang boses. Tumayo rin Emily habang hawak-hawak niya ang kaniyang buhok. Halos hindi ko na makilala si Emily dahil sa kaniyang hitsura."Bitch, you'll pay for this. Ang gago mo!""Hernandez, Enough!" Sigaw ni Miss. Alvarez."Miss Natividad and Miss Hernandez, go to the office now! " Dagdag pa niya. Tinignan ko ngayon si Emily na ngayo'y hinawakan ang kaniyang buhok at pilit tinatanggal ang bubble gum."Hindi pa tayo tapos," sabi niya at umalis para pumunta na sa office. Ngiting tagumpay naman ako dahil sa pangyayaring iyon."at kayong lahat magsibalik kayo sa inyong silid aralan!" dagdag pa niya dahilan para kumilos na ang mga estudyante. At ako rin ay papunta na sa principal’s office, pero bago ako nagtungo doon. Minasdan ko muna ang babae na nasa sahig at nakaupo pa rin. Pununtahan ko siya saglit at pinatid nang mahina ang kaniyang paa."Hoy! Tumayo ka nga diyan?" bulyaw ko."Miss Natividad, go to the Office," ulit ni Miss Alvarez."Bahala ka riyan,” sambit ko bago siya iniwan doon.At iyon ang nagyari kung bakit ako suspended ng 3 days dahil sa sobrang arte ni Emily. Ginamit niya ang bubble gum na nakadikit sa kaniyang buhok para ako'y pagbintangan na ako ang nauna."Haist!"napabuntong hininga na lang ako, pagkatapos agad kong pinikit ang aking mata, pero bago ko pinikit ang aking mata, biglang tumunog ang aking cellphone at nakita ko ang pangalan ni Spencer sa screen ng aking phone."Coollen, Puntahan ba kita riyan? Sorry na late ako ng dating at hindi kita naprotektahan. " Napangiwi naman ako sa text, kung makaalala daig pa ang magulang. Napabuntong hininga na lang ako, pagkatapos agad kong pinikit ang aking mata. Napagtanto ko lang na nakakapagod palang makikipag-away 'no Mauubos lang ang iyong lakas sa mga bagay na wala namang kuwenta.Nagising ako dahil sa tunog ng aking cellphone, kaya dali-dali kong tinignan kung sino ang tumawag at agad naman akong napangiti nang makita ko ang pangalan ni Amalia sa screen sa ng aking cellphone."Bitch, why you took so long?" bungad niya sa akin, pero tumawa lang ako. At talagang hindi nagbago ang isang 'to, gumagala pa rin kahit may pasok kinabukasan. Paano ko nalaman na gumala siya? simple lang naman, may narinig lang naman akong music as her background."Sorry naman, Hahahha! By the way, I heard that you were suspended, is that true?" napairap na lang ako, ang balita nga naman, kung kumalat parang apoy. "yeah!" bored kong sabi. "Hahhaha! As usual, Coollen." tama naman siya, I always got suspended o hindi kaya pinapalinis ng cr sa school kaya siguro inilipat niya ako ng skwelahan dahil palagi na lang siyang pinatawag sa guidance."Who told you?" tanong ko rito, "Your mom, tumawag siya sa akin," sabi niya at natawa nang mahina. "Coollen, tell me ano pang nangyari sa school niyo
Kinabukasan, nagising ako na masakit ang aking ulo, kaya mas pinili ko lang na humiga muna. Kinuha ko rin ang aking cellphone para tignan kung ano ang araw ngayon. Wednesday ngayon at buti na lang suspended ako at nang makapagpahinga ako nang maayos. Sumasakit ang ulo ko kaiisip sa mga nangyari kagabi, pilit ko lang namn Inaalala ang mga pangyayari kagabi pero kahit anong pag-alala ko, hindi ko matandaan ang lahat. Ang tanging natandaan ko lang ay 'yung lumabas ako ng bar at hinatid ako ni Spencer, at hindi ko alam kung bakit nandoon siya sa bar dahil hindi naman namin siya sinama. "Coollen!" naputol ang aking pag-iisip nang marinig ko ang boses ni yaya sa labas ng aking kuwarto. Kaya pinili ko na lang hindi sagutin si yaya at nagkukunwaring tulog. "Coollen! Open this door! " agad akong naalarma nang marinig ko na ang boses ni mom sa labas. Kaya napabangon ako na wala sa oras at kahit medyo nahihilo pa ako ay pinilit kong buksan ang pinto--- kahit naiinis pa rin ako sa kaniya. Ngun
I hate how Spencer curve a smile on his lips nang nalaman niyang siya ang panalo sa pustahan namin. Napasimangot naman ako sa nagiging resulta. Kanina pa natapos ang movie, and here I am thinking at hindi pa rin naka-get over. Hindi naman sa ayaw ko siyang makasama, sadyang nanghihinayang lang ako sa isang linggong libre. Kanina pa umuwi si Spencer at talagang tinapos namin ang movie, and after I watched the movie, many realizations hit me. Oo, hindi madali ang buhay; marami pa tayong dapat pagdaanan at ilalaban, marami pa tayong isasakrapisyo. At higit sa lahat, marami pa tayong mga taong makikila na hindi natin inaasahang sisira sa ating pagkatao. Life is all about survival and we are all a players in this game called 'life'. tho, that's life. Medyo malalim na rin ang gabi kaya Napagdesisyunan ko nang matulog, Pero bago ako humiga sa kama chineck ko muna ang social media accounts ko, wala naman ganap kaya nilapag ko na lang ang aking phone sa side table, ngunit bigla na lang itong
Nagising ako dahil sa tunog ng aking alarm clock. Yeah! I set may alarm clock para magising ako 'cause today is monday and I need to report to the school for the pete's sake. Bumangon na lang ko sa kama at saka dumetriso sa bathroom para maligo. After I took a bath, I dry my hair at saka nagsout ng uniform. The uniform is quite beautiful, ito ay longsleeve na kulay white na may kasamang blazer na kulay black at above the knee black skirt naman sa pang ibaba. After kong magsout, I put a light make up on my face at inilugay ko weavy kong buhok. I really love my hair. Marami ang nagsabi sa akin na maganda raw ang aking buhok. Oo, totoo naman, maganda ang buhok ko dahil namana ko ito ni mommy. My mom is actually half American, while my dad is pure korean. Sa daddy ko naman namana ang pagkachinita ko. Kaya nga everytime I look at my reflection, I suddenly remember my dad dahil sa mata ko. I have a brown eyes, thin pinkish lips, and a sharp nose that dad always adore. My dad always apprec
I am here under the tree setting while waiting the sun to set. I really adore the sunset dahil maganda ito tignan. Sunset has a good meaning to me, kaya everytime i see the sunset in my own naked eyes, it makes me relieve. After akong hinatid ni Spencer kanina sa bahay. Hindi muna ako pumasok, instead nagpunta ako rito para masaksihan ang paglubog ng araw. 5:30 pa ng hapon kaya dumeritso ako rito. Walking distance lang ito sa amin, kaya minabuti ko na lang na sulitin ang araw na ito. This day is a litle bit tiring, but it is quite bit amazing dahil masaya ako ngayon. May mga panahon na badtrip ako but there are some days that I wish na sana hindi matapos ang araw, Kaya siguro may sunset para may hangganan, para siguro makapagpahinga ka so that, when you wake up in the next morning you have the courage to face the reality, kaya siguro may sunset to end your bad days and let youself rest. Natatawa na lang ako sa aking naiisip 'cause how could I even think positive things knowing that
"365 po lahat ma'am," sabi ng cashier at agad ko namang inabot ang 500 peso bill ko. Nandito ako sa isang store para bumili ng 6 beer in can at junkfoods. hapong-hapon na pero heto ako, bumili ng beer para uminom. Hindi ko naman talaga ito gawain ngayon, siguro nahawa lang ako ni Amalia dahil noong klasmet kami dati lagi niya akong niyaya na uminom. At saka, i will never do this without a reason. "Keep the change." agad kong dinukot ang plastic at nagsimula nang maglakad pauwi... ay mali pala. doon sa puwesto ko kahapon, gusto ko lang ulit masaksihan ang paglubog ng araw. Maaga pa naman para umuwi at magtataka lang si yaya kung bakit ang aga ko, baka malaman niyang nag-cut ako ng class. Umupo na lang ako sa malaking ugat ng kahoy at hinihintay ang paglubog nga araw. kinuha ko ang isang beer at binuksan ito at saka 'yung junkfoods na binili ko kanina. Ang boring kasi ng buhay ko, school at bahay lang tapos kung gusto kong gumala pipigilan lang. kung gusto ko naman i-pursue iyung gus
Nagising na lang ng 5:30 am in the morning kaya dumeritso ako sa banyo para maligo kahit sobrang lamig ang tubig ay pinilit ko na lang para makaligo ako. Pagkatapos kong naligo ay nagbihis na ako at inayusin ang sarili ko. Ginawa ko kong ano ang kinaugalian kong gawin araw-araw bago pumasok sa school. habang ginawa ko ang morning routine ko, hindi ko maiwasang isipin kung ano ang nangyari kagabi. Nasa kusina ako ngayon kasalukuyang nagtitimpla ng kape. Sabi ni yaya sa akin, si Spencer daw ang naghatid sa akin sa kuwarto at nag-asikaso sa akin. Hindi ko naman maipaliwanag kung bakit iyon nangyari dahil nandoon nga ako sa tambayan at hindi niya naman iyon alam. "Coollen, baka lumalamig na iyang kape kapag titigan mo lang iyan, " sigaw ni yaya sa akin dahilan para mabaling ko ang aking atensyon sa kape na nasa aking harapan. I took a sip sa kape and keep on thinking, hindi ko talaga mapigilang hindi magtaka. After kong maubos ang kape sa maliit na tasa ay nagpaalam na ako ni yaya na p
"Akin na," agad naman nanlaki ang aking mata sa kaniyang sinabi. Nandito na kami sa rooftop at isang metrong pagitan naming dalawa. Wala kasi akong ideya sa kaniyang sinabi. Kung tutuusin nga siya pa nga may utang sa akin dahil sa pan-trip niya. "Ang ano?""Iyang nakasabit sa bag mo? " napatingin naman ako sa nakasabit sa zipper ng aking bag. Ito iyung napulot ko noong nakaraang araw. So, ibig sabihin, siya iyung lalaki na nahagip ng aking camera at pinagkamalan nila Amalia na secret boyfriend ko raw. "What a coincidence?""Bakit?" sabi ko sabay taas ng kilay. "Akin na nga!" Napangisi naman ako sa aking naisip. kinuha ko ang ang bagay na hinanap niya nasa sa zipper ng aking bag at ito'y pinakita sa kaniya. "Sa iyo ba ito?" sabi ko sabay taas ng aking kanang kamay at pinagdidiinan ang bagay. "oo,""May pangalan ba sa iyo?" bigla kong tanong. "Babaeng tanga, hindi ako nakikipaglaro sa iyo!" sabi niya at napangiti naman ako dahil ang sarap niyang asarin ang dali niyang mapiko