Okay, Another uodate for you guys! What do you think? Are they really going to be friends or more than that? Let's see how they progressed o the next chapters to come. I just hope that I would be able to write it before I start don't feeling well again. 😊😘
Louelle's POV What's wrong with him? Tsk. Gusto ko lang naman na maging friends na talaga kami. I don't want to have anymore conflict with him. Umiling-iling na lang ako sa kaweirduhan nito at tiningnan ang oras sa phone ko. Napangisi naman ako dahil may oras pa ako para pumunta sa condo. Isesend ko na din kay Dale ang mga files na kailangan niya. And also to know how my half-sister is. I just can't believe that she's suffering her life now. Sana lang ay maging okay ito. I am happy that Cousin Cristine found my half-sister. I just hope na Papa will do everything to protect her and get her out of her misery. Unlike me who don't need it. Napahinga na lang ako ng malalim bago naglakad palabas ng Soriano Mansion, kailangan kong pumunta sa condo ngayon para malaman ang gagawin namin sa party. At kung sino ang makakasama ko doon. Kailangan mas prepared kami dahil hindi ako sigurado kung ano ang nasa loob ng misteryoso na club na yun. Bukod pa dun gusto kong malaman kung sino ang misteryos
Third Person's POV ISANG malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Les, tanging pagod ang naramdaman niya matapos ang mga pangyayari. Sinapo niya ang sintindo at marahan na hinilot ito. Her mind just can't cope with what she has done. She just wanted to end everything. Kesedohang tapusin niya ang sariling buhay para matapos na ang nararamdaman niyang pagod. But No! She just can't. Alam niyang may mas mahalaga pa siyang kailangan na gawin at pagtuunan ng pansin. She just sighed once again. Napansin naman ng bagong pasok na butler nila ang pagbuntong-hininga niya. Umiling-iling ito at dumerecho ng pasok habang dala ang tea na ginawa at dahan-dahan na inilapag ito sa harapan ng tila namomroblemang mistress. 'Ojōsama, nani ga mondai no yōdesu ka?' narinig ni Les na tanong ng butler na nasa harapan na pala niya. Hindi na niya ito namalayan dahil sa mga iniisip. "Nani mo shinpai suru hitsuyō wa arimasenga," wika ni Les na muling bumuntong hininga ulit bago siya kumuha ng tea na gi
Tokyo, Japan.... Two Years AgoThird Person's POV It was dark. Tanging ilaw lamang mula sa incandescent light ng warehouse ang nagsisilbing liwanag nila. Anim lamang sila samantalang tatlumpu ang mga kalaban nila. 'Ano laban na?' tanong niya sa kabilang grupo. 'Eh, ang angas pala ng mga 'to Boss eh,' ani kanang kamay ng nasa kabilang grupo. 'Arch, tayo na wag mo ng patulan,' turan ng kanyang half-brother na hinawakan siya sa balikat. 'Kung naduduwag ka, umalis ka,' seryosong wika niya. Ayaw na ayaw niya sa lahat ay umuurong sa laban. Dahil sa sinabi nito, nagsimulang umatake ang kabilang grupo. They were outnumbered at kulang pa sila sa experience para sa kagaya nitong gang fight. Arch look at his brother. Walang kahirap-hirap itong nakikipagsuntukan sa kalaban nila. Tiningnan niya ang ibang kasama.
Manila, Philippines... Present DayLouelle's POV I looked at the mansion. Tapos tiningnan ko ang address sa sulat. Di ako pwedeng magkamali, ito na yun. Huminga ako ng malalim bago nagdoorbell. Isang gwardya ang nagbukas ng maliit na gate. 'Ano yun, Miss?' tanong ng gwardya sa akin. 'Ah, nandito po ba si Celia Magbanua?' tanong ko dun sa guard. 'Si Manang Celia? Anong kailangan mo sa kanya?' balik sa akin nung guard. Shit! Ano bang sasabihin ko. 'Ah, pamangkin niya po ako. Galing pa po ako sa probinsya,' alibi ko. Kumunot ang noo ni Manong Guard at tiningnan ako mula ulo hanggang paa. Bigla naman akong na-conscious kaya nginitian ko na lang. 'Oh siya sige. Tatawagan ko lang si Manang Celia, anong pangalan mo, hija?' tanong ni Manong Guard. 'Ah, Louelle po,' sabi ko sabay ngiti. 'Siya, intayin mo lang at tatawagan ko,' sabi nito at pumasok na ulit sa gate bago sinaraduhan muna ito. Bumuntong-hininga ako. Bago umupo sa tabi ng kalsada. Anyway, di pa nga pala ako nakakapagpak
Louelle's POV Boring! Nakakainis talaga. Kung bakit kailangang mag-aral eh, ang boring naman sa school. But anyways, pumayag naman yung amo ni Nana Celia na dun ako magstay pero mag-aaral ako with one special task.*Flashback* 'Hija, pumayag na si Ma'am na magstay ka dito pero may kundisyon,' sabi ni Nana Celia. 'Anything,' desperate na sabi ko. 'Mag-aaal ka sa Yorkshire University,' sabi nito 'What?!?' I asked. Baka kasi nabibingi lang ako eh. 'Opo, scholar ka dun bukod pa dun kailangan mong bantayan ang anak ni Ma'am,' sabi pa nito. 'Sino?'*End of flashback* Boring ang school kaya nga ako umalis eh. Pero I don't care basta kay Nana Celia ako magstay. Anyway, nandito ako sa Yorkshire University para mag-exam. Si madam na nag-ayos ng schedule ko. Scholar niya ako eh. Andali naman nung exam parang Periodical lang eh. Mamaya makukuha ko na ang results kaya naglakad lakad muna ako. Nasa may parking ako nang makarinig ng sigawan. Naglakad na lang ako sa pinagmulan ng sigawan. The
Loulle's POV First day of class ko as 2nd year college student. Nag-take ako ng BSBA dahil yun naman ang forte ko. At yun ang iniwan ko. Cute na cute pa nitong suot ko na uniform. Pants na may white polo shirt na may necktie at vest, may above the knee skirt din naman pero wala pa ako nun eh. Naglalakad na ako palabas ng mansion ng mga Soriano nang may sumitsit sa akin. Damn, agang-aga parang may ibong humuhuni eh. Lalabas na sana ako sa may gate nang may humila sa akin. Buti na lang di pa ako nakaskirt kaya wala lang sa akin. Pero masakit ha. Nakakunot ang noo kong tumingin sa nanghila sa akin. I rolled my eyes. 'What the hell are you doing here, Lou?' tanong niya sa akin. I smirk at him. 'Having fun,' was all I said. Kilala niya ako at kilala ko sya. Alam niyang hindi niya ako mapipigilan at hindi sya magsusumbong. Takot lang niya. Kailangan lang niyang wag humarang sa akin at tahimik kaming lahat. Damn. I'm just starting pero may nakakilala na agad sa akin. Hay. Agad na akong um
Louelle's POV Maaga akong nagising. Its my second week to school. At sana lang naman walang trouble na dumating sa akin. Dumerecho na ako sa kusina ng mga maids dito matapos kong gawin ang mga morning rituals ko. Naglalakad pa lang ako dinig ko na ang tawa ng mga katulong doon pati na din ang kay Nana Celia. They all look happy na parang walang pinoproblema. "Good morning po!" Masiglang bati ko sa kanila at matamis na ngumiti. Kahit si Nana Celia nagulat sa ginawa ko. I rarely smile lalo na at estranghero ang kausap pero part lang ito ng pakikisama. Isa pa lahat sila mababait. "Good morning din, hija,"wika ni Nana Celia na nakabawi agad. "Papasok ka na ba sa eskwela?" tanong nito sa akin. "Opo," yun lang ang nasabi ko. "Ah eh, may baon ka na ba?" tanong nito na aktong dudukot sa bulsa ng pera na agad ko namang pinigilan. "Naku, Nana wag na po. May ipon pa naman po ako," turan ko sa kanya. Totoo naman yun, though limitado na lang ang pera ko dahil hindi ako pwedeng magwithdra
Louelle's POV Napatingin ako kay Dale. Kung hindi ko kilala ang lalaking ito, iisipin ko na may gusto ito sa akin. But that's impossible. Dale's been with me since I was 5 years old and he's 3 years older than me. At nananatili kaming magkaibigan sa paglipas ng panahon. Isa siya sa mga naging kasangga ko nang mga panahon na hindi ako maasikaso ni Papa dahil sa trabaho. Not that I care but I understand. Nakarating kami sa school ng maayos. Tumigil siya sa gilid medyo malayo pa sa entrance. Akmang lalabas na ako nang lumabas din siya. I rolled my eyes. Too much for a gentleman. Pinagbuksan ako ng pinto. 'Sunduin kita mamaya,' wika ni Dale. 'I'll go with you to buy phone later.' Tinitigan ko siya at parang wala lang naman dito. 'Fine,' I said then kissed his cheeks. Wala namang malisya. 'I'll see you later.' Itinaas ko ang kamay ko tanda pagpapaalam na. Bago nag-umpisang maglakad sa entrance ng school. Maaga pa naman, tingin ko ay wala pang 8am dahil maaga naman akong umalis ng bah