Louelle's POV
Maaga akong nagising. Its my second week to school. At sana lang naman walang trouble na dumating sa akin. Dumerecho na ako sa kusina ng mga maids dito matapos kong gawin ang mga morning rituals ko. Naglalakad pa lang ako dinig ko na ang tawa ng mga katulong doon pati na din ang kay Nana Celia. They all look happy na parang walang pinoproblema. "Good morning po!" Masiglang bati ko sa kanila at matamis na ngumiti. Kahit si Nana Celia nagulat sa ginawa ko. I rarely smile lalo na at estranghero ang kausap pero part lang ito ng pakikisama. Isa pa lahat sila mababait. "Good morning din, hija,"wika ni Nana Celia na nakabawi agad. "Papasok ka na ba sa eskwela?" tanong nito sa akin. "Opo," yun lang ang nasabi ko. "Ah eh, may baon ka na ba?" tanong nito na aktong dudukot sa bulsa ng pera na agad ko namang pinigilan. "Naku, Nana wag na po. May ipon pa naman po ako," turan ko sa kanya. Totoo naman yun, though limitado na lang ang pera ko dahil hindi ako pwedeng magwithdraw kung hindi malalaman ng papa ko kung nasaan ako. Hayst. "Ang swerte niyo naman dito sa pamangkin niyo, Nana Celia aba'y maganda na, mabait pa," turan ni Mang Kadio sa amin. I faked a smile. Alam namin ni Nana na malayo ako sa pagiging mabait. "Kayo talaga Mang Kadio, nambola na naman," tawa ko. Sa tatlong linggo kong pamamalagi doon eh nakabiruan ko na sila at napapakisamahan sila ng maayos. Ganun din naman ako kay Nana Celia na civil ang pakikitungo sa akin. Kahit minsan eh nadudulas siya sa akin. Haysst. HIndi na din ako nagtagal at lumabas na din ako ng Estate ng mga Soriano. Nagmamadali na nga ako dahil ayokong makita ng damuhong Anghel Soriano na yun na dito ako nakatira sa kanila. And I always want to be punctual sa school, kahit na gusto ko ng mag-cut. Nakalabas na ako sa Estate nang marinig ko ang busina na pamilyar na sa akin. Since, the time he saw me, lagi na niya akong hinahatid kahit sa gilid lang ng kalsada ako nagpapababa. Anyways, I forgot to introduce him. He's Dale Soriano. Bestfriend ko sya. Yes at walang kokontra. At half brother niya yung Anghel Soriano na yun. HAysst. Small world, right? "Hop in, Lou," bati ni Dale sa akin. Inirapan ko naman siya. "Di ka ba nagsasawa?" Tanong ko bago tinanggal ang salamin ko at nilinisan ito. "C'mon, Lou, alam mong di ko kayang pagsawaan ang bestfriend ko," wika nito. Natawa naman ako. Kahit kailan talaga di ako kayang pabayaan nito.Gabe's POV Walang pinagbago ang araw na ito. Nagpunta kami sa mansion nina Anghel para doon na kami magmumula papuntang school. Tsk. Araw araw naman yun ang gawain namin. Magkakahiwalay din kami ng sasakyan. Pero sabay-sabay sa pagpasok. It was a grand entrance. "Anghel, kotse yun ng kapatid mo diba?" Tanong ni Simon na nagsalita sa earpiece nito. Magkakaiba kasi kami ng sasakyan. Nakatigil ang sasakyan nito sa may sidewalk. At di mawawala sa paningin namin ang babaeng nakatayo sa may driver's seat. "Yeah," was all Anghel said. "Wait," turan ni Elliot. "Is that the nerdy girl?" Tanong nito na parang namumukhaan ang babae. "C'mon, man," tawa ni Simon. "Dale won't talk to girls like Nerdy at school," paniguradong sagot nito. That's true. Iba ang mga type ng kapatid ni Anghel. At yung si Nerdy girl hindi yun ang type ni Dale. Tsk. Though I admit maganda ito. Saka ilang beses na syang gustong mapatrouble o magdrop sa school pero ang talino nito parang alam palagi ang gagawin naming pagsabotahe sa kanya. Tulad ng minsan, may inutusan kaming tabunan siya ng pintura sa pagpasok sa classroom, sa halip na siya, prof pa namin ang nabiktima. Simula nun mas mailap pa siya. Yung mga dinadaanan niya paiba-iba. Tsk. "Damn," mura ni Elrick sa earphones. Tumingin ulit kami sa kotse ni Dale. Lumabas na ito sa kotse at kitang kita namin kung paano yakapin ng kapatid ni Anghel ang Nerdy na yun. Bago igiya sa sasakyan nito. "Shit," sa wakas ay nagsalita na si Anghel. "What's her name?" Heck, kahit ako di maalala pangalan nun. Tsk. Malikintikan kami nito eh. "Gonna ask the school," bored na turan ni Elliot. Wala na ang sasakyan ni Dale kaya nagpatuloy na kami sa pagmamaneho papuntang school.Dale's POV Matapos ang mahabang pangungulit kay Louelle ay pasakay ko rin ito sa kotse ko. Hayst. Ibang klase kasi ito, kahit na magbestfriend kami ayaw na ayaw nitong humihingi ng tulong liban na lang kung kailangan na talaga niya. That situations rarely happens. "Lou, after school, where are you going?" I asked her. TAhimik lang kasi ito. "I'll gonna buy a phone and find a part-time job," she answered. Hindi talaga ako makapaniwala sa babaeng ito. "Lou, seriously?" tanong ko. "Pwede ka namang humingi ng trabaho kay papa kahit kailan mo gusto." "Abala na nga ako sa mama ni Anghel Soriano," simula ni Louelle. "She asked me to straighten up the delinquency of his son for free lodge and scholarship sa Yorkshire University," kwento nito. Napabuntong-hininga ako. " Lou, di mo yun mababago. Kilala ko si Anghel kapag gusto nun, nakukuha nun," wika ko. She looked at me sternly. " And you know me," simula nito. " Kapag ginusto kong gawin, hindi ako titigil hangga't di ko nagagawa." "Hayst. Ikaw ang bahala," turan ko."Ayaw mo bang humingi talaga ng tulong kay papa?" tanong ko pa. Umiling ito. "Nope, ayaw kong abalahin si Tito." I sighed again. Matagal ko nang kilala si Louelle. Wala itong ginusto na di nakuha at isa pa may paninindigan ito. Lahat ginagawa niya sa sarili niyang pagsisikap. "Ikaw na lang kaya mag-advise sa akin ng mga transactions ko," suhestyon ko sa kanya. Magaling ito sa negosyo. Mapailegal man o legal. Kahit na babae ito ay napatunayan niya ang galing niya. Kumunot ang noo nito. " You're good already." Kinagat ko ang labi ko para mapigilan ang pagngiti. " I know but I can still need your help," wika ko pa. Mukhang nag-isip naman ito. " How much will you pay me?" wala ng paligoy-ligoy na tanong nito. "One thousand a day as my advisor. I'll also give you benefits and incentives," turan ko. Tumango-tango naman ito. "Isn't that too much?" tanong ni Louelle. Tiningnan ko ito. "You know it isn't' Lou." She sighed. " When do I start?" "Kapag may phone ka na," turan ko. " Saka tatawagan kita everytime na may kailangan ako so di ako makaabala sa studies mo." Tumango naman si Louelle. She's smart. Dahilan para magkagusto lahat sa kanya, including me. But I'm smart enough to suppress it, I just don't want to lose our friendship.Louelle's POV Napatingin ako kay Dale. Kung hindi ko kilala ang lalaking ito, iisipin ko na may gusto ito sa akin. But that's impossible. Dale's been with me since I was 5 years old and he's 3 years older than me. At nananatili kaming magkaibigan sa paglipas ng panahon. Isa siya sa mga naging kasangga ko nang mga panahon na hindi ako maasikaso ni Papa dahil sa trabaho. Not that I care but I understand. Nakarating kami sa school ng maayos. Tumigil siya sa gilid medyo malayo pa sa entrance. Akmang lalabas na ako nang lumabas din siya. I rolled my eyes. Too much for a gentleman. Pinagbuksan ako ng pinto. 'Sunduin kita mamaya,' wika ni Dale. 'I'll go with you to buy phone later.' Tinitigan ko siya at parang wala lang naman dito. 'Fine,' I said then kissed his cheeks. Wala namang malisya. 'I'll see you later.' Itinaas ko ang kamay ko tanda pagpapaalam na. Bago nag-umpisang maglakad sa entrance ng school. Maaga pa naman, tingin ko ay wala pang 8am dahil maaga naman akong umalis ng bah
Anghel's POV Malapit na matapos ang klase pero napansin kong wala pa din si Nerdy Girl. Pero nakita ko naman na hinatid siya ni Kuya Dale dito. What happened? I am merely curious about her. Bakit ang sweet ng kapatid ko na yun sa babaeng yun. Eh napakanerd noon. Not my Big Brother's type. Napasimangot ako nang maalala ko kung paano yakapin ni Dale ang babaeng yun. "Is Ms. Magbanua here?" Narinig kong tanong ng professor namin. Nagtinginan naman ang mga kaklase namin sa likod. "She's not here, Prof," turan ni Gabe na parang natatawa-tawa. For all I know natatawa ito dahil wala doon ang babaeng nerd na iyon. Mukha namang nagtataka ang professor pero wala na lang sinabi. Hanggang sa nag-ring na ang bell para sa katapusan ng klase. Dumerecho na kami sa 2nd subject namin at doon nakita ko si Nerdy Girl. Parang di maganda ang hitsura nito. Not that she's pretty. Napakapangit na Nerd nito. (A: Ay grabe, mapanglait!) Ahem, she's really not attractive to my eyes. Anyway, madilim nga ang
Anghel's POV Something thug at my heart when this Nerd looked at me. Isang kakaibang pakiramdam na ngayon ko lang naramdaman. Pero nakipagtitigan talaga ito sa akin at pinaliitan pa ako ng mata. How dare this girl to do this to her? Dahil ba kilala ito ng kapatid kong si Dale? Huh, akala siguro ng babaeng ito matitipuhan siya ng kapatid ko. "Baka akala mo tutulungan ka ng kapatid kong si Dale dahil lang magkakilala kayo," sabi ko sa kanya. I saw her frown then I saw her lips twitch. "Oh, si Dale? I don't care. Magsumbong ka sa kanya kung gusto mo," turan nito bago siya tinaasan ng isang kilay. Nagtitigan lamang kami ng babaeng ito. At hindi ako magpapatalo dahil lang hinamon niya ako. Through my peripheral vision nakita ko ang humahangos na bulto nina Elliot. Mukhang nagmamadali na hinabol sila. She smirk like she's testing his patience. Really girl?! Damn you! "Anghel!" Narinig kong tawag ni Gabe. Hingal na hingal ang tatlo sa pagdating sa pwesto namin. Napansin naman niyang tu
Louelle's POV Hindi na ako umattend ng klase ko buong maghapon. It was a boredom anyway. Kaya sumama na lang ako kay Dale. Yung mga unggoy na binugbog ko naman ay iniwan lang namin doon. May point nga naman si Dale na mas better kung hahayaan na lang silang matakot para di na umulit. Tsk. Takot lang nila. Isinama niya ako sa opisina niya para doon na lang daw magpalipas ng oras. May mga libro naman ito dito kaya hindi ako maiinip. "Lou, what do you think of this proposal?" Tanong sa akin ni Dale na inilapit sa akin ang isang limang pahinang bond paper. It was a shipping line proposal by the Gallego Corp. Balak ng mga itong mag-expand sa shipping lines and wanted the Soriano's to be one of the investors in these projects. "I am quite undecided with this one," Dale said. "Because I heard your Father and cousin one time that they will want to open a shipping line here in the Philippines. I know your cousin she has a great foothold when it comes to businesses, it won't be hard for her
Nana Celia's POV Mag-aalas sais na nang mapansin kong wala pa pala si Ms. Louelle. Hindi ko alam kung anong ginagawa ng batang iyon pero sana naman ay di siya mapahamak. Baka kapag nalaman ng ama nito na nasa poder ko siya'y kung ano ang mangyari. Isang malaking pagkakasala ang pag-alis ng walang pahintulot lalo pa at anak siya ng leader. Leader ng isang mafia. Oo, anak si Ms. Louelle ng isang mafia boss. At takot ako sa batang yun kahit na sabihin nya na wala akong dapat ikatakot. Kilala ko ito, ako na halos ang nagpalaki dito ng ilang taon bago napagdesisyunan na umuwi ng Pilipinas. Hindi maitatago na prinsesa ito ng Mafia na kinabibilangan. Sana lamang ay maging maayos ito. Inaayos ko ang ilang gamit na meron siya at napansin na kokonti lang ang damit na pambahay at pang-alis nito. Halatang naglayas talaga. Napabuntong-hininga ako. Nang inaayos ko na ang higaan niya'y humahangos namang pumasok si Susan sa loob. "Nana Celia, pinatatawag po kayo ni Sir Anghel sa salas," kinakabaha
Louelle's POV Nang makauwi na kami ni Dale sa mansion ng mga Soriano ay inihatid lang niya ako sa quarter's bago pumunta sa Mansion. Napansin ko naman na maayos ang mga gamit ko. Inayos siguro ni Nana Celia. Nagpahinga muna ako ng konti at iniisip ang nangyari kanina. They bullshitted me bigtime and I won't allow them to do it again. Narinig ko naman na bumukas ang pintuan ko at nang lumingon ako'y nakita ko si Nana Celia na pawisan at namumutla. "Nana, ano pong problema niyo?" Nag-aalalang tanong ko. Para kasi itong nakakita ng multo. Nagmamadali itong lumapit sa akin at hinawakan ang kamay ko. "Ms. Louelle, totoo bang nagkita na kayo ni Sir Dale?" Kabadong tanong nito. Tiningnan ko si Nana Celia. She's nervous and shaking. Bumuntong-hininga ako. "Hindi niyo kailangang isipin ang pagkikita namin, Nana," wika ko na hinawakan ang kamay niya. "P..pero paano kapag----." "Nana, kilala ko si Dale. Hindi niya ako ilalaglag," I said pacifying her. Talagang kabado ito dahil alam d
Third Person's POV Alas sais pa lang ng umaga ay gising na si Louelle. Maganda ang gising niya kaya naman naisipan na niyang bumangon. Naghilamos siya at nagtoothbrush bago nagbihis ng damit na pantrabaho. Bago siya lumabas ng kwarto ay tumingin muna siya sa salamin, nilagyan ng ponytail ang buhok at ngumisi. "It's showtime!" She said bago lumabas ng kwarto matapos kunin ang kailangan. Dumaan muna siya sa kusina para i-check si Nana Celia. Wala naman ito doon kaya dumerecho na siya sa mansion. Nangako kasi siya kay Nana na tutulong na sa pag-aasikaso kaya ginawa na niya. Nang makapasok siya ay si Ate Susan lang nakita niya. Seryoso itong nagpupunas ng mga vase at picture frames sa gilid ng receiving area. "Ate Susan, si Nana Celia po?" Tanong niya kay Ate Susan na mukhang nagulat sa kanya. "Mahabaging langit, ginulat mo naman ako, hija!" Sabi nito sa medyo mataas na boses. May punto kasi ang pagsasalita. "Naku, ay maagang umalis iyon at malayo ang pupuntahan. May inutos sa kan
Anghel's POV Les. My Angel. Iyon siya sa mundo ko. Siya ang babaeng nagligtas sa amin ng mga panahong nagmamayabang ako sa kakayahan ko. Muntik ko na siyang makalimutan kung hindi lang dahil sa nerd na iyon. But never! Kailangan kong malaman at kumpirmahin kung si Les nga ba talaga ang Angela Patricio na iyon. I have to know! Nagmamadali akong magshower para matanggal nandin ang glye sa buhok ko at nagbihis ng uniform namin. Bumababa na ako at napansin na wala na sina Elrick sa living room. Kaya dumerecho na ak sa garahe. I chose my newest collection. The red Lambhorgini. I drive it outside saktong nakasunod sina Elliot sa akin. Nilagay ko na sa tenga ko ang earpiece ko para tawagan sila. "Details," tanong ko habang nagdadrive. "Angela Patricio, 17 years old. Anak nina Enrico at Alyana Patricio. Isang business mogul galing Japan pero mga pure Filipino. Hindi literal na lumaki doon pero tatlong taon na silang naninirahan sa Japan. I also heard na si Enrico Patricio ay myembrong is