Kabanata 32

Kabanata 32

“So, you resigned?”

Nasa sala kami ngayong dalawa. Hanggang ngayon ay nakaramdam pa rin ako ng pagkailang lalo na’t sobrang bihis na bihis niya. Malinis din siyang tignan at mas lalo lamang siyang gumwapo.

Tumango ako at napayuko. “I-I think it’s the best thing to do…”

He sniffed. “I can offer you a job.”

Nagdududa ko naman siyang nilingon. “And what kind of job is that?”

Agad siyang tumawa at saka inangat ang mga kamay na tila sinu-surrender ang sarili.

“Relax…” He chuckled. “Well, you can be my secretary.”

“No thanks,” tanggi ko sabay iwas ng tingin. “Siguro sa susunod muna ako maghahanap ng trabaho. Gusto ko na lang muna makasama ang anak ko. Halos wala na kasi akong oras sa kanya.”

Kumirot ang puso ko. Simula kasi nang nag-dos ang anak ko ay iniiwan ko na si