Chapter 6

Isang malutong na sampal ang iginawad sa akin ni Tita Taliana pagka-uwi ko. Nagulat ang lahat lalo na ang mga kasambahay.

Nasapo ko ang pisngi at muntik nang maupo sa sahig dahil sa lakas ng pagkasasampal niya.

“Ang kapal ng mukha mo para gabihin umuwi!” sigaw ni Tita Taliana sa akin sa harap ng maraming tao.

Wala si Papa sa paligid kaya siguro harap-harapan niya akong sinasampal at pinapahiya sa harap ng mga tao.

Gulat ko siyang nilingon. “Ano ba ang ginawa ko sa ’yo?”

“Ang kapal ng mukha mong paghintayin ang mga Del Real!” sigaw niya na ikinagulat ko.

Agad-agad kong inilibot ang tingin ko at napasinghap ako nang makita ko na may tao roon. Isang eleganteng babae at matipunong lalaki na hindi nalalayo sa edad ni Papa. At ang nagpatigil sa akin ay ang matatalim na tingin ng lalaking humalik sa akin noong