MATIIM na tiningnan ni Valentina si Rico. Sa loob ng utak niya ay pinapatay na niya ito. Ang pagkatiwalaan si Rico ang isa sa pinaka malaking pagkakamali na kaniyang nagawa. Masyado siyang nagpadala sa matatamis nitong salita na ang totoo ay mapait at isa palang lason na maaaring pumatay sa kaniya.
“Ang kapal ng mukha mo, Rico! Kayo talagang mahihirap, masyado kayong mapagsamantala—”
“Tumigil ka na sa pang-iinsulto sa akin, tanda! Hindi mo ako masasaktan sa mga ganiyang salita mo. Ang gusto ko ay simulan mo na ngayon ang pagbibigay sa akin ng pera at hihingin ko na sa iyo ngayon din ang para sa buwan na ito. Cash!”
Huminga nang malalim si Valentina kahit ang totoo ay parang imposible siyang kumalma ng dahil sa mga sinabi ni Rico. Ngunit kailangan niyang mag-isip nang maayos. Baka kapag nagmatigas siya ngayon kay Rico ay totohanin nito ang sinabi nito na ikakalat nito ang lahat ng
MATAGAL na nakatingin si Valentina sa katawan ni Rico na nakadapa sa sahig. May kakaiba siyang kasiyahan na naramdaman habang pinagmamasdan ang pag-agos ng dugo mula sa sugat nito sa may batok. Umaagos iyon papunta sa kaniya na parang may sariling isip iyon. Nang maramdaman niya ang mainit-init na dugo ni Rico sa kaniyang paa ay tila nagising siya sa isang mahabang pagkakatulog. Napasinghap siya kasunod ang isang mahabang paghinga. Nagulat siya nang makita ang hawak na kutsilyo. Natitilihang binitiwan niya iyon at itinapon sa sahig.“A-anong ginawa ko?!” Gulat na tanong ni Valentina kahit alam niya ang kaniyang ginawa. Napamura pa siya nang paulit-ulit.Yumukod siya at niyugyog si Rico. “Rico! Gumising ka! Get up!” Ibinaligtad niya ito at muntik na siyang masuka nang makita ang malaking hiwa nito sa leeg. Nakikita na niya ang buto nito roon.Lumayo siya rito at pumunta sa veranda. Suman
NAPAHAWAK si Monica sa ulo nang isang matining na kirot ang naramdaman niya roon na para bang binibiyak ang kaniyang ulo. Ipinilig niya ang ulo at sa ginawa niya ay nabawasan ng kaunti ang sakit.Hinawakan siya ni Valentina nang mahigpit sa isa magkabila niyang braso at iniharap siya nito rito.“Wala kang choice kundi ang tulungan ako sa pagkakataong ito, Monica! Iniligtas kita sa kamatayan at sa pagkakakulong. Binigyan kita ng bagong buhay. Bukod sa ako ang nagsilang sa iyon ay napakalaki na ng utang na loob mo sa akin. Kung hindi mo ako tutulungan kay Rico ay pinapatunayan mo lang talaga sa akin na wala kang kwentang anak. Ito na ang pagkakataon mo para makabawi sa akin!” Nanlilisik ang mga mata ni Valentina habang nakatingin sa kaniya.Magkakasunod na alaala ang magkakasabay na pumasok sa utak ni Monica at hindi niya maintindihan kung bakit lahat ay alaala ni Milagros ang mga iyon. Nakikita niya
“MAY truck!” Malakas na sigaw ni Milagros.Nakita niya ang pagbangga ng truck sa sasakyan na kinalululanan nila ni Monica. Hindi na nito nagawa pang paandarin ang sasakyan dahil naunahan na iyong mabangga ng truck. Akala mo ay isang napakagaan na bagay na lumipad ang sasakyan at tuloy-tuloy iyong nahulog sa bangin. Sumabog iyon at napasigaw sa sakit si Milagros nang mabilis na yumakap sa kaniya ang apoy at sinunog niyon ang buo niyang katawan!Walang pagsidlan ang takot ni Milagros. Alam niya na maaaring iyon na ang kaniyang katapusan…NAPASINGHAP si Monica nang magising siya mula sa panaginip na iyon. Hindi. Hindi pala iyon isang panaginip dahil totoo iyong nangyari. Ipinakita sa pamamagitan ng panaginip ang nangyari noong oras na naaksidente sila ni Milagros.Milagros? Ulit ng utak niya.“Mabuti at nagising ka na. Pin
NAITAKIP ni Martin ang isang kamay sa mukha nang masilaw siya sa napakaliwanag na ilaw mula sa paparating na sasakyan. Huminto iyon sa tabi niya. Pilit niyang inaninag kung sino ang sakay no’n ngunit dahil sa tinted ang salamin ay hindi niya makita ang loob ng sasakyan.Kanina, nang magising siya at malamang wala pa rin si Milagros sa bahay ay hindi na siya nagdalawang-isip pa na puntahan ito sa bahay ni Valentina. Ang usapan nila ay isang oras lamang itong mawawala pero inabot na ito ng madaling araw ay wala pa ito sa bahay. Naglakad siya mula sa bahay hanggang sa bahay ni Valentina dahil wala nang bumabyahe sa lugar nila ng ganoong oras na tricycle at jeep.Bumukas ang pinto ng sasakyan sa may driver’s seat at bumaba mula roon si Valentina. May pagtataka ito sa mukha. “Martin? Ikaw ang asawa ni Milagros, `di ba? Anong ginagawa mo sa harapan ng bahay ko ng ganitong oras?” tanong ng babae sa k
HINDI makapaniwala si Milagros na ganoon kabilis na malalaman ni Valentina kung sino ang taong pinagbigyan ni Rico ng mga ebidensiya. Nanlamig siya nang malaman na ang asawa nito ang may hawak no’n. Galit siya kay Rico pero labas na sa galit niyang iyon ang asawa nito. Kilala niya si Valentina at alam niya na hindi ito nagbiro noong sabihin nito na papatayin ito ang taong may hawak ng mga ebidensiya laban dito.Natatakot siya sa maaaring sapitin ni Danica sa kamay ni Valentina o sa mga tauhan nito na handang pumatay. Ngayon alam na niya kung sino ang may hawak ng ebidensiya ay nagkaroon siya ng pakiramdam na meron siyang responsibilidad na iligtas ang taong iyon. Nakakaawa ang mga anak ni Danica kung pati ito ay mawawala.Hindi kakayanin ng konsensiya niya kapag may nangyaring masama kay Danica at wala siyang ginawa upang ito ay iligtas at tulungan.“G-gusto niyo po ba na ako na ang kumausap kay Da
NAKAHINGA ng maluwag si Martin nang magawa niyang takasan si Charlotte. Ewan ba niya sa babaeng iyon kung bakit siya pa ang nagustuhan. Marami namang binata ay gwapong nagtatrabaho sa resort na hindi ito magkakaroon ng problema.Ang totoo nga niyan ay maraming kalalakihan ang nagkakagusto kay Charlotte. Alam niya iyon dahil may mga katrabaho siya na nagsasabi na ang swerte niya dahil sa kaniya nagkakagusto si Charlotte. Ngunit hindi niya magawang isipin na swerte iyon sapagkat nagugulo ni Charlotte ang kaniyang katahimikan.Nangangamba rin siya na baka iyon pa ang pagsimulan ng away nila ni Milagros. Kilala naman niyang hindi selosa si Milagros ngunit hindi niya rin kasi alam ang maaaring maging reaksyon nito kapag nalaman nitong may isang babae na lumalandi sa kaniya. Siya nga na hindi seloso ay nagselos nang makita na nagkakalapit ang kaniyang asawa kay Ambrose at hindi niya inasahan n
NAGHIHISTERIKAL na si Valentina habang paulit-ulit na sumisigaw ng tulong at binabayo nang paulit-ulit ang pinto ng kaniyang silid. Pakiramdam niya ay mababaliw na siya sa abot-langit na takot na kaniyang nararamdaman ng sandaling iyon. Hindi na niya alam ang gagawin. Sa buong buhay niya ay iyon ang unang pagkakataon na nakaramdam siya ng ganoong katinding takot. Ang nakakatawa pa ay sa isang patay!Mabilis siyang lumingon upang tingnan kung naroon pa si Rico at nanlaki ang mga mata niya nang malaman na halos isang dipa na lamang ang layo nito. Nagtatalon na siya sa takot. “Buksan ninyo ang pinto! Ano ba?!” hiyaw niya.“Valentina, samahan mo ako sa hukay…” Pabulong na wika ni Rico.Hindi na kinaya ni Valentina ang takot at napaihi na nga siya. Umagos ang mainit-init na ihi sa kaniyang binti hanggang sa sahig.Biglang bumukas ang pinto at nakita niya ang isa niyang kasambahay na babae na
MATAPOS ang lunch ay dumating na sa bahay ni Milagros ang kaibigang si Clemente. May kasama itong matabang babae na nakasuot ng itim na blouse at palda na umaabot na sa sakong nito. Maging ang lipstick nito ay itim at akala mo ay isang panda dahil ang eyeshadow ay itim din. Kulot at mahaba ang buhok ng babae na nakalugay na akala mo ay hindi kilala ang suklay.Ipinakilala ni Clemente ang kasamang babae bilang si Madam Ursula na siyang kilala nitong ispiritista at marunong din mag-cleanse ng bahay at tao. Ipinagmalaki pa ni Clemente sa kaniya na matagal na niyang kilala si Madam Ursula at alam nito na legit ito at talagang mahusay.“Saang costume party mo naman nahila ang babaeng iyan, Clemente? Sigurado ka ba talaga na kaya niyang paalisin ang multo sa bahay ko?” May duda pa rin na tanong ni Valentina.“Bastos ang bunganga mo, madam. Ako ay tunay na ispiritista. Kung ikaw ay may pagdududa sa