Ciudad, 12:45 AM
Sa isang liblib na lugar ng syudad, nasa isang madilim na eskinita ang dalawang lalake. Isa sa kanila ay si Drew na abala sa pagsisipsip ng dugo ng isang kawawang mamang kagagaling lang sa overtime ng trabaho na tahimik na naglalakad at inatake ng binata. Habang ang isa naman ay nakangisi na pinapanood ang nakababatang kapatid na tila masayang umiinom ng dugo. Si Jace, ang kapatid nito.
Matagal tagal na kasi silang hindi nakatikim ng dugo ng mga tao. Kung kaya't uhaw na uhaw si Drew sa dugo ng isang tao.
They've been forbidden to drink human blood and that was their mother's golden rule who used to be a human na naging bampira nang makilala ang ama nilang pure blooded na vampire.
Inayos ni Drew ang sarili niya at dinilaan pa nito ang gilid ng labi matapos ubusin ang dugo ng kawawang mama. Lumapit siya sa kapatid niyang nakangisi pa rin. Binigyan siya ng panyo nito at bahagyang sinuntok ang balikat.
"Malalagot ka talaga kay Mama," umiiling na sabi ni Jace sa kapatid. Sinamaan lamang siya ng tingin ni Drew habang nagpupunas ng labi.
Drew is the most spoiled child among them. Palagi niyang sinisira ang rules and regulations ng pamilya nila. While Jace, the middle child, only acts as a shadow behind their darkest secrets.
"Wala akong pake," matigas na sagot nito. Tinapon niya ang panyo sa kung saan nakahilata ang malamig na bangkay ng mamang sinipsipan niya ng dugo. Napatitig siya sa itsura nito at bakas sa bangkay ang mukha ng parang pinaghalong gulat at takot.
Napailing na lamang si Drew sa nakita at pagharap niya ay may isang lalakeng sumulpot na kamukha ni Jace. Masama ang titig nito sa kaniya na tila alam na niya kung anong nangyari.
Tumayo si Jace at tumabi sa bagong dating na lalake. The stood side by side kaya aakalaing nasa isang salamin sila. Si Jake, ang kambal na kapatid ni Jace na mas matanda sa kaniya ng ilang minuto at ang pinaka matanda sa kanilang magkakapatid.
Tinagilid ni Jake ang kaniyang ulo at unti-unting pumula ang pares ng kaniyang mga mata. It looks deep dark red. Unti-unti ring lumabas ang pangil at matutulis na kuko nito.
"Looks like you're having fun alone, huh?" Walang pagdadalawang isip na lumipad si Jake papunta kay Drew at sinuntok ito sa mukha. Tumalsik ang nakababatang kapatid nito at nahiga sa sahig.
Walang magawa si Drew kundi ang tumayo at punasan ang dumudugong labi niya.
"Get the fvck out of here, Jake," diin niyang sinabi.
"Kambal, huwag ka nang magselos kay Drew dahil hindi ka niya inimbita," pagbibiro ni Jace na prente lang na nakatayo sa isang sulok habang tumatawa. Sinamaan naman siya ng tingin ng kambal niyang si Jake kaya tinaas niya ulit ang kamay niya. "Alright, tatahimik na ako. Manonood nalang ako sa eksena niyo. Kulang nalang popcorn."
"Jace!" saway ni Jake sa kambal niya. Tumahimik si Jace at muling hinarap ni Jake si Drew na ngayon ay nakatitig nang masama sa kaniya. "Ano nga ang first rule ni Mama?" Jake asked while glaring back at his younger sibling.
"What now?" pa-inosenteng tanong ni Drew na tila hindi niya alam ang isasagot. Hindi sumagot si Jake at bagkus ay sinuntok ulit ito sa ikalawang pagkakataon. His movement were fast and undetected. "Sh*t, man!"
"Inuulit ko. Ano ang first rule and only golden rule ni Mama?!" Puro at may halong galit na ulit ni Jake. Napailing lamang si Drew at pinahiran ang dugo na lumabas sa bibig niya gamit ang likod ng palad niya.
"Never hurt any human-blooded creature." Pinilit niyang huwag sumbatan ang kuya niya gayong nanghihina na siya sa pagkasuntok nito.
"Then what did you just did?" tanong ni Jake.
Napailing ulit si Drew at napangisi. "Iba ka na talaga, Jake. Once that girl left us without any reason, nag-iba na ang ugali mo. You were never this strict to rules."
Agad na naging alerto si Jace at sa isang iglap, nasa tabi na siya kay Drew at inilayo niya ito sa harap ni Jake. Hindi magugustuhan ng kanilang mga magulang ang maaaring mangyari sa dalawa. Pinakalma ni Jace si Drew habang si Jake naman ay nanlilisik na sa galit.
"Don't hesitate to bring
her up in our conversation, Drew. Just so you know, wala siyang kinalaman sa lahat." Pilit niyang kalmahin ang sarili niya habang pinipigilan naman ni Jace ang nakababatang kapatid nito."May kinalaman siya!" sigaw ni Drew na ngayon ay may lakas loob nang sumagot sa nakakatandang kapatid. "Siya ang kinalaman sa digmaan noon! Ngayong wala na siyang naaalala, hindi na siya babalik pa sa'yo! At huwag na huwag kang gagawa ng hakbang upang bumalik ang babaeng 'yon!"
Hindi na nakapagpigil pa sa sarili si Jake kung kaya ay tinakbuhan niya ang kapatid niya at kinuwelyuhan. Wala na ring magawa si Jace kundi ang lumayo sa gulo ng magkapatid.
"Calm down, anak." Isang babae ang sumulpot sa gilid nila. Sunod na lumitaw ang lalake na tumayo sa tabi ng babaeng bagong dating.
Edward and Bella Mortimer. The two famous lovers in Mortimer family dahil sa kakaibang love story nito.
"I am so disappointed to the both of you," utal ng ama nilang si Edward Mortimer.
Binitawan ni Jake si Drew at kapwa nilang hinarap ang kanilang mga magulang at sabay na tumungo upang magbigay galang sa kasalukuyang tagapagmana ng Mortimer clan.
"Ma, Pa," sabay na bati nilang tatlo ni Drew, Jake at Jace.
Nakatitig lamang sa kanila si Edward.
"Jake," panimula ni Bella. "We found her."
Otomatik na inangat nilang tatlo ang kanilang tingin sa ina nilang seryosong binanggit ang katagang 'yon.
Her... The enchantress they've been waiting for.
"Anong meron?" Drew asked, but his mother did not bother to look at him nor answer his question.
"Jake, it's time for us to start."
Tila nabuhayan ng loob si Jake.
"I've been waiting for you..." ika sa isip niya.
Velvet Victoire, the point of view.Tahimik lang ang biyahe namin papunta sa bagong titirhan namin. Nasa may gasoline station pa kami para magpa-refill ng gas dahil medyo malayo pa raw ang biyahe, sabi ni Tita. I also got out from the car to buy some chips inside the convenience store. Mahaba-habang biyahe nga 'to. Naubos ko na yung limang malalaking chips na binili ko bago kami bumiyahe, e. Almost five hours na rin. Nakakapagtaka dahil hindi naman kami usually nagtatravel nang ganito ka layo at ganito ka tagal. Bago sila Tita at Tito nakapagpasya na lilipat kami ng bahay, there was a huge fire incident near our home. Sa tapat ng bahay namin, actually. I don't know, I just stare at it for a long time tapos nakita ko nalang na lumalaki na yung usok--which surprised me that I end up calling the near hospital instead of a fire fighter.That night din ay lumapit sa 'kin si Tita at sinabihan ako na magimpake. It maybe a coincidence or not; I still don't get it why we had to leave gayong
Velvet Victoire, the point of view.Nagising ako mula sa napakalalim ng pag tulog dahil sa boses na nagsasalita sa gilid ko. Dahan dahan kong ibinuka ang paningin ko at nakita si Tita Aivy na nakaupo sa gilid ng kama ko. "Gising ka na pala Velvet, hija. Nakahanda na sa baba yung pagkain mo. And nga pala, magpahinga ka muna d'yan dahil aasikasuhin na natin bukas ang enrollment mo," nakangiting bungad sa akin ni tita Aivy habang nagbabasa ng mystery book ko. "Ano po nangyari sa 'kin, tita?" tanong ko."You just got passed out last night." Hinaplos niya ang buhok ko at hinalikan ako sa noo. Inilapag niya ang libro ko sa kama at nagpaalam. "Baba ka na, ha?" pahabol na sigaw ni tita Aivy."Opo!" sigaw ko pabalik at bumangon mula sa kama. Nakakunot ang noo ko habang inaalala ang nangyari kagabi. I volunteered to wash the plates, 'yon lang ang naalala ko. Hindi ko na matandaan pa ang nangyari. Even if I had to recall every scenes last night, hindi ko magawa.I shrugged the thoughts away
Velvet Victoire, the point of view.Nagising ako dahil sa malamig na kamay sa mukha ko. Hindi ko pa minulat ang mga mata ko dahil pinakiramdaman ko muna kung sino 'yon. Hindi naman si tita Aivy 'yon dahil masyadong malaki ang kamay na 'to. Kung kay tito Mig naman--"You're awake. Stop playing dead." Napamulat ako nang wala sa oras. "Nandito ka sa Mortimer mansion, to be exact. At kung marami kang tanong, mamaya mo na 'yan itanong at lumabas ka, pumunta ka sa kusina at nagluluto pa si Lily doon."Hindi na ako nakasagot pa at bigla nalang siyang naglaho sa harap ko. Gusto kong matakot, but then, I remembered what the lady said earlier."Nasa Mortimer town ka po, ang town na punong-puno ng malalakas na bampira."Bumangon akomula sa kama at naglakad patungo sa pinto. Same red baggy dress and black lace sandals pa din ang suot ko. Naka-braid ang buhok kong nahati sa dalawa na sinampay sa magkabilang balikat ko.Medyo nangilabot ako sa paligid. Wala man lang kahit isang ilaw. Puros lang mga
Velvet Victoire, the point of view. I wrapped the wound here inside the bathroom. Sinigurado kong tightly wrapped ito ng bandaid at bandage para hindi nila maamoy--o ng kahit nino na katulad nila. Paglabas ko mula sa banyo ay nadatnan ko si Lily na nakatulalang nakaupo sa higaan. Nilapitan ko siya at tinapik sa balikat para makuha ang atensyon niya. "Hey," bati ko. "Hello, Ate. Pinapunta ako ni Mama dito para asikasuhin ka." "Naku, hindi naman kailangan 'yon. Kaya ko na sarili ko." "Hindi mo kaya sarili mo, Ate. This place is not just an ordinary town. It's where the other vampires live, too. Kaya if ever maamoy nilang may dugong tao dito, mababaliw sila kakahanap sa 'yo." Woah, that's way too scary than what I imagined. "Nga pala, Ate Vel. About sa nangyari... Someone wants to abduct you and take granted from you. They've been hunting you since before you lost your memories." "Ha?" ang tanging lumabas mula sa bibig ko. I mean I understand her. But what I don't understand i
Velvet Victoire, the point of view. I decided to take a bath at magbihis ng panibagong damit. Medyo malagkit na rin ang katawan ko dahil sa pinagsamang pawis at mga alikabok sa library habang nililinisan ko 'yon. Matapos kong maligo, pumasok naman ako sa isang silid na hindi ko pa napasukan. Nakatapis lang ako ng tuwalya at nakarolyo naman ang isa pang tuwalya sa buhok ko. Pagpasok ko, isang maluwag na silid ang tumambad sa akin. Ay hindi, puno ng mga damit pambabae ang silid na 'to. A walk-in closet, to be exact. Hindi na ako nagpaligoy-ligoy pa at agad na naghanap ng pwedeng suotin. Simpleng black t-shirt at leggings lang ang kinuha ko. Matapos kong magbihis ay tinanggal ko na rin ang tuwalya sa buhok ko at sinampay sa nakita kong hook na nakapaskil sa dingding. "Hello, Ate Vel!" Lumingon ako sa likod ko at nakita si Lily na mukhang kakapasok lang. Nginitian ko siya. Inaya ko siyang pumasok muna sa library dahil doon naman talaga ako pupunta. Pero umangal siya. "Please wear s
Velvet Victoire, the point of view."Why are you so quiet?" Basag ni Jake sa katahimikang bumabalot sa loob ng sasakyan pabalik ng mansyon nila.Ang saklap pa ay kaming dalawa lang dito. Sa pagkakaalam ko ito yung sinakyan ni Jace dahil nakita ko siya kanina na mag-isang pumasok at pumarada ng sasakyang 'to.So Jake ended up driving the car and I'm on the passenger's seat. Pinilit ko naman na sumama lang ako kay Lily, but she refused dahil may pupuntahan pa sila ng kapatid niyang si Sasha.I sighed. Hindi ako magsasalita."Why on earth is so quiet?!" Napatingin agad ako kay Jake dahil bigla siyang nagdabog. Umigting pa ang panga niya dahil siguro sa inis dahil hindi ko siya pinansin."Kasi ayokong magsalita." Inirapan ko siya. Kita ko sa gilid ng mata ko na ang sama ng titig niya sa akin."What?" Iritableng tanong niya. Hindi ko siya pinansin at sa halip ay inayos ang sarili kong upo sabay hila ng du
Velvet Victoire, the point of view. Sa paggala-gala ko ay napunta ako sa kusina at nadatnan si Lily doon na nagluluto. "Morning, Ate!" she greeted me while stirring the curry she's curently working on. "Since nandito ka rin naman, tikman mo 'tong luto ko!" Umupo ako sa high stool chair at hinayaan siyang magsandok sa maliit na bowl para tikman ko. Nakangiti niyang inilahad 'yon sa counter table sa harapan ko. Without thinking twice, I scooped the viand. "Wow," manghang sabi ko sa gitna ng pagnguya ng karne. "Saan mo nakuha skills mo sa pagluluto?
Sasha Mortimer, the point of view. It's already twelve in midnight. No one bothered to rest, even me. Hindi kami natutulog o nagpapahinga. Perks of being a vampire. Nakaupo lang ako sa couch, holding a glass of a deer's blood. We don't drink human blood, and never pa ako nakakainom no'n. Only my brother, Drew, tasted the blood of human. Ewan ko. 'Di ko maimagine na iinom ng dugo sa isang tao. But most of the people I know says it tastes different--it tastes better. "You're here." Umirap ako nang