CHAPTER FOURTY NINE

PILIT na nginitian ni Vivian si Mavy nang tuluyan makalapit ito mula sa kanilang kama. Iinot-inot itong naupo sa tabi niya.

"W-wala naman, napansin ko lang na kahawig mo siya," sabi niya.

Pinakatitigan naman ni Mavy ang sanggol at napatango-tango.

"Tama ka, nakuha niya ang ilong at labi ko," saad naman ni Mavy.

Ikinagalak naman ni Vivian ang sinabi nito, dahil ibig sabihin niyon ay pinapaniwalaan na talaga nito na anak nito ang batang isinilang niya.

"Bakit umiiyak ka?" takang-tanong ni Mavy. Sa pagpahid lang naman ng babae sa luhang umagos sa pisngi nito.

"Wala, I'm just happy dahil alam kong naniniwala ka na talagang anak mo siya."

Natigilan naman si Mavy, pinili niyang ngumiti rito.

"I'm sorry kung pinagdudahan ko siya. Don't worry starting this day ay ibibigay ko ang lahat ng pag-aaruga na nararapat sa kanya. Katulad ng pagmamahal ko kina Aziel, Klent at Gio ay pantay-pantay lamang sa kanilang lahat asahan mo iyan," pangako niya sa babae.

Isang matamis na ngiti ang lumitaw sa labi