CHAPTER NINETEEN

MADILIM na ang buong kapaligiran, matatanaw ang malawak na kalangitan ang mga nakasabog na bituin at iba' t ibang uri ng hugis ng Buwan sa madilim na kalangitan.

Marahan hinawi ni Herriena ang isang buwan para ilipat iyon sa kabilang panig ng langit. Maski ang mga bituin ay magaan niyang iniangat gamit ang kamay, isang kumpas ang kanyang isinagawa. Nangislap ang mga mata ng Diyosa ng sumunod ang mga mumunting bagay sa nais niya.

Makaraan ang ilang sandali nanatili na lamang siyang nakatanaw. Ang kislap na bumabalot sa kanyang mga magagandang mata'y tila nahalinhinan ng panglaw.

Mayamaya'y naramdaman na lang niya ang isang magaan at kakaibang enerhiya na kadalasan nadadama niya kapag magpapakita ang pinakamataas sa lahat--- Ang ama ng lumikha sa lahat.

Hindi nga siya nagkamali dahil, unti-unti'y isang puting liwanag ang bumaba mula sa langit at tuluyang nagkahug