TWL : CHAPTER 06

Youna

"No! hindi p'wede na iwan n'ya lang ako ng basta sa lugar na 'yon!" reklamo ko kay Princess.

Uminom ako ng ice tea habang umiinit ang dugo ko sa transferee na si Lever. Wala pang ibang nakakagawang mang-iwan sa akin.

"Baka nagmamadali?" tanong ni Princess.

Nilapat ko ang mukha ko sa table habang iniisip ang mukha ni Lever. "Napakasama ng ugali n'ya!" sigaw ko.

"Hey, Youna! Umayos ka nga, nakakahiya sa mga ibang customer," puna ni Princess sa akin.

Mabigat na buntong hininga ang pinakawalan ko. "Hindi ba s'ya gentleman?! Tiniis ko ang maduming lugar na iyon para makita lang s'ya tapos iiwan n'ya lang ako!" reklamo ko.

"Nababaliw ka na siguro? Ilang linggo pa lang sa University si Lever and you are dead in love to that guy."

Kinuha ko ang tote bag ko para kuhanin ang salamin na dala ko. "Sigurdo ay kulang pa ang ayos ko kaya hindi n'ya ako pinapansin?" tanong ko kay Princess. "Kailangan ko ng pumunta sa salon."

Tumayo ako para umalis na, pero lalong nasira ang araw ko ng makita ko si Joaquin kasama na naman n'ya ang mga kaibigan n'yang laging nakadikit sa kan'ya.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko.

"Mayroon kasing nagsabi na nandito ka," nakangiting sagot ni Joaquin.

Para akong magkakasakit dahil sa mga ngiti n'yang ang weird. Napa-roll eyes na lang ako at nagsimulang maglakad palabas, pero humarang sa daan ko si Joaquin.

"Busy ka ba mamaya?" tanong n'ya sa akin.

Balak n'ya akong hawakan, pero mabilis kong tinapik ang kamay n'ya. "Wag mo nga akong hawakan, baka mayroon ka pang virus na sa'yo lang madi-diskubre."

Hinawakan ni Joaquin ang braso ko at pilit na nilapit sa kan'ya. "Kung hindi ka papayag na sumama sa akin ngayon ay sigurado akong pagsisisihan mo," banta ni Joaquin sa akin.

Ngumiti ako sa kan'ya. "Kung hindi ka kape, ay hindi ako kakabahan sa 'yo," sagot ko.

"Excuse me!"

Napatingin kami sa likuran ng mayroon magsalita at ang lahat ng inis ko sa kan'ya kanina ay biglang nawala ng makita ko si Lever.

"Anong ginagawa mo dito?" takang tanong ni Joaquin kay Lever.

"Hi, Lever!" nakangiti kong bati.

Maglalakad na sana s'ya papasok sa loob ng humarang ang dalawang kaibigan ni Joaquin.

"Kayo lang ba ang p'wedeng pumasok sa lugar na ito?!" reklamo ko.

"Tinatanong ka ni Joaquin kung anong ginagawa mo dito?" tanong ni Jasper.

Hinawakan ni Jasper ang damit ni Lever, pero tinignan lang iyon ni Lever. Napatingin kaming lahat sa inangat n'yang name tag at nakalagay sa ilalim ng pangalan n'ya ay stuff.

"P'wede na ba akong pumasok sa loob?" seryosong tanong ni Lever.

"Nagtratrabaho ka dito?" tanong ko.

Napasunod ako ng tingin kay Lever ng hindi n'ya sinagot ang tanong ko at nilagpasan n'ya lang ako.

"Weak!" rinig kong saad ni Jasper.

Sinamaan ko sila ng tingin at naglakad na ako palabas ng shop, pero napangiti ako dahil alam ko na kung saan ako tatambay pagwalang ginagawa. 

Bumalik na ako aa bahay dahil wala naman na akong gagawin. Busy si Papa sa company at si Mama naman ay abala din sa kaniyang small business, pampalipas oras n'ya lang iyon since malaki na rin kami ni Youno.

Nasa gitna na ako ng hagdan papunta sa taas ng makita ko si Youno na naglalakad pababa.

"Saan ka pupunta?" tanong ko.

"Tinanong ba kita noong umalis ka kanina?" tanong n'ya pabalik sa akin.

"Siguro ay pupunta ka sa bar?"

Ngumiti s'ya sa akin. "Mali, I'm going to Arme, just visiting my future building," nakangising sagot ni Youno.

"Tama 'yan, para tigilan na ni Papa ang pangungulit sa akin pumasok sa Arme," sagot ko.

Arme, name ng corporation na si Papa ang President.

"After mag-bar kami ni Uris," dagdag ni Youno.

Nilagpasan ako ni Youno, pero napatingin ako sa kan'ya dahil mayroon akong naalala. "Youno, takot ka ba kay Joaquin?"

"Bakit naman ako matatakot sa kan'ya? He is nothing compare to me," seryosong sagot ni Youno.

"He is the heir, iba pa rin kalaban si Joaquin," saad ko.

"Ano tingin mo sa atin? Arme is the strongest," sagot ni Youno. "Sabihin mo lang sa akin pag ginulo ka pa n'ya ulit."

"Tsk! Kaya ko ang sarili ko," banat ko.

Umakyat na ako sa taas para magsimulang magbasa ng lesson namin next week, pero sa tuwing nakatingin ako sa papel ng libro ay naiisip ko lagi si Lever.

"Tingin ko ay scholar s'ya, pero papayagan kaya ako nila Papa pag sinabi ko na gusto ko si Lever?" tanong ko sa sarili ko.

Bakit ba ako nag-aalala? Kaya kong ipaglaban si Lever basta s'ya na ang gusto ko. Inubos ko ang oras ko sa pagbabasa ng mga lesson at bumaba na sa first floor dahil nakaramdam ako ng gutom.

"You're home, Mama... Oh, Pa, ikaw din," nakangiti kong bati sa kanila.

I kissed them both on cheek. "Nag-date siguro kayo," nakangiti kong tanong.

"You're father is the most busy person on earth," sagot ni Mama Younis sa akin.

Nanliit ang tingin ko sa kanila. "Bigyan n'yo na kami ng isa pang kapatid," biro ko.

"Youno and you are enough, sa 'yo pa lang ay sumasakit na ang ulo ko," biro ni Papa sa akin.

Napa-pout ako. "Kung gaano pala dapat ay mag-asawa na ako? Para di na sumakit ang ulo n'yo," biro ko kila Papa.

Nakita ko na rin naman ang lalaking para sa akin.

"Study first," seryosong sabi ni Papa sa akin.

"I'm smart, I can do both," sagot ko.

"Mayroon ka na bang boyfriend?" tanong ni Mama sa akin.

Napangiti ako dahil si Lever agad ang pumasok sa isip ko.

"Wala pa, pero baka malapit na," nakangiti kong sagot.

"I'm 19 and legal age na ako, I'm allow to have one, right, Papa?" tanong ko.

"Depende sa papakilala mo sa amin," sagot ni Papa sa akin.

"What if mahirap s'ya tanong ko?"

Napatingin si Papa sa akin kaya bigla akong kinabahan.

"I said depend on the person, not his financial status," sagot n'ya sa akin.

Napangiti naman ako sa sagot ni Papa. "Hindi ka mabibigo sa pipiliin ko, Papa," masaya kong saad.