Ilang sandali nalang at makakaganti na din ako sayo Krizia!Dumaan pa ang ilang sandali at sinabi na niyang malapit na ito. nagtago ako sa may likod at mula rito matatanaw ko sila dahil di naman gaanong naka pribado ang bahay na ito.The h*ll yah!I can't imagine na tumira ako sa ganitong klaseng bahay!I will never ever forgive her!Ng dahil sa kaniya pati mga magulang ko kinailangan magtrabaho sa ibang lugar para lang makasurvive.Meanwhile ...May isang babae ang pumasok na sa loob at narinig kong napasigaw ito sa gulat. sumunod naman ang pagdating ni ford na minessgae ko thru my mother in law's phone.They think na si mama yung nagmessage sa kanila at heto ang pinaka nakikifa kong solusyon para mangyari ang dapat mangyari na si Krizia ang mapagbibintangan.Ilang segundo lang din ang lumipas ng marinig kong sumigaw si ford ba may halong galit, lungkot at ibat ibang emosyon."Successful ang aking plano!" while laughing"Mm-om ...mom gumising ka?!" malakas na boses ni ford habang umi
BeepBeepBeep2 New Message From Mrs. Emily Fierros"Magkita tayo ngayon na sa aming tinutuluyan. alam mo naman kung saan right?" isa sa mga unang mensahe."Anyway, i want you to be alone. i don't wanna see anybody to see me selling my last property. maliwanag?" ito ang isa sa mga huling mensahe.Noong una, i thought that ford's mom who sent messages to me. then, i realized na wala ng kahit anong properties ang natitira sa kanila as i remember.At may schedule kami na inabort or kinansel ko na dahil sa wala na nga silang kahit anong properties na natitira.Marahil tama nga ako na pakana na naman ito ni sophia na walang kaalam alam tungkol dito.Ilang minuto pa ang nakalipas ng may huli na naman itong mensahe and sabi dito "dalian mo, baka magbago pa isip ko" at dun na ako nagtaka.Sa pagkakatanda ko kase, hindi din ganito magtext sa akin ang mom ni ford."Papunta na ako" reply ko upang sakyan ang pakulo niya."Ok. I'll wait for you here" saad nito sa kaniyang text.Tinawagan kong I-c
FORD FIERROS POV Mag iisang linggo na at hindi parin maayos si mom, though nagkamalay naman ito. but, still she hasn't recover her voice yet.Everything we did in these past 6 years unti unti na naming pinagbabayaran. mga panahong labis kong pinagsisihan kung bakit nagpakat*nga ako at hindi siya pinaniwalaan kaagad.Gwen is a softhearted woman since we met and turns into lovers and eventually, naging mag asawa. wala na akong masasabi pa kundi blessed to have her ...until the very end of our relationships.I just hope that i could tturned back the time when we were both happy na kami lang dalawa. sobrang saya ng mga panahon na yun na ayoko ng matapos pa.Alam ko kahit binago man si gwen sa mga dinanas niyang hirap at asakit sa kaniyang buhay, alam ko sa puso ko na andun parin ang gwen na minahal ko simula ng aming pagkakakilala sa isa't isa.I do hope that one day, she will forgive me and my mom. and i pray that someday peace will be grant para sa aming lahat."Ahm sir, may nais kumau
Napakalayo ng aming binyahe siguro almost 3 hours din yun. pinakisuyo ko na din si mom sa mama ng kaibigan ko at nagpapasalamat naman ako na inaalagaan siya in my behalf."Pre ayan na pinapahanap mo ssakin" turo niya sa isang may edad na lalaki habang ito'y nagtatanim ng mga gulay sa kaniyang bakuran.Simula pa noon na nawala siya wala akong tigil kakahanap at ppagpapahanap sa kaniya and sa mahigit anim na taon ngayon ko na lamang siya nasilayan.Lumapit kami ng mga oras na yun at siyang paglingon niya sa kinaroroonan namin. nabitawan pa niya yung hawak nitong pamungkal dahil sa gulat ng makita niya ako."S-sir ford?" hindi parin nito makapaniwala sandaling magkaharap kami sa tagal ng panahon na kaniyang pagkawala.Hindi ko kase noon matanggap na mawala ang aking minamahal na si gwen. na buong akala ko namat*y siya.Kaya kahit imposible naniwala parin akong buhay pa si mang luigi at siyang bukod tanging makapagsasabi sakin ng buong katotohanan."Mang luigi glad to see you well and hea
Matapos maka-alis ni sophia rito nagpasya akong huwag nalang tumuloy sa birthday ng isa sa mga kaibigan ng kaibigan ko.Nakaramdam kase ako ng pananakit ng ulo and glad to hear na nauunawaan niya ako.Ibinagsak ko ang aking katawan sa napakalambot na kama na ito at pipikit na sana ng may biglang kumatok na para bang galit na galit at sisirain ang door ng room ko."Ano na naman ba sophi-" nagulat ako ng bbumulaga sa aking harapan si krizia ... i mean, gwen kasama sina jordan at ford at yung iba hindi ko na kilala."O bakit parang nagulat ka yata? di mo inakalang kami ito? saka bakit hindi mo natuloy pagsabi mo sa pangalang sophia?" bungad nito at kita sa kaniyang mga mata yung galit."Ano bang pinagsasab-" isang malutong na samp*l ang sumalubong sa aking pisngi."Lara! bakit ka nagkakaganyan? wala ka na bang isip para maunawaan at tignan kung anong klaseng tao yung tinutulungan mo?!" naluluha na nitong sabi."K-krizia ..,krizia bakit mo ako biglang sinamp*l? ...ano bang ginawa ko?" pa-
NO ONE's POV"Soohia wala kang kasing sama!" sigaw ni gwen habang hawak hawak siya nila ford dahil anumang segundo lalapit siya kay lara."Masama? siguro nga tama ka at dahil lahat ng ito sayo! ... sa inyong lahat!" while laughing ins*nely."Sophia please stop this. pakawalan mo na ang mom ko alang alang sa maganda niyong pinagsamahan" lumabas si ford sa mga oras na yun para kausapin si sophia."My dear ... dear husband of mine. sa lahat ng tao bakit ikaw pa at itong si mama yung tatalikuran ako when i have nothing?! ... i did everything for all of you pero anong sinukli niyo? sinaktan niyo ako ford!" sigaw niya habang nakatutok ang b*ril sa umiiyak na mom ni ford."Please ...please-e don't ddo this sophia. nakikiusap ako na huwag mong idamay si mom" umiiyak na pakiusap ni ford saka napaluhod."F-ford?" lumapit na noon sina gwen saka humarang mga kampon ni sophia at nagkatutukan ang mga ito."Ikaw! ...ikaw na lalaking body guard ni gwen ibaba mo ang iyong b*ril kung ayaw niyong sumabo
FORD FIERROS POV"Mom sorry" matapos non tymakbo ako para sagkain ang tama na bala para sana sa aking minamahal na si gwen."F-ford? ...ford!" narinig kong iyak ni gwen habang papalapit sakin saka niya ako hinawakan."M-masaya akong makita kang ligtas" sabay hawak sa kaniyang pisngi."Di mo naman kailangan gawin ito ford ... bakit? ...ford b-bakit?!" patuloy nitong pagtangis saka ko pinunasan mga luha niya."K-kailangan pa bang itanong yan gwen?" while coughing"G-gwen hanggang ngayon ba di mo parin naiintindihan na sobrang mahal na mahal kita" sa oras na yun hirap na hirap na akong magsalita at kasunod non ang pag vomit ko ng d*go."M-mahal na mahal kita mula noon hang ...hanggang ngayon gwen" while habol habol ang paghinga"Please wag ka munang magsalita hayaan mo munang makarecover ka please" natataranta na nito habang wala parin tigil sa pagluha."G-gwen listen to me okay?... please-e listen, maybe this is just our last chance to see each other and hear my voice" sa oras din na yu
GWEN HERNANDEZ POV"Iha finally, you're awake na" bungad sakin ni mama na kakarating lang daw nung mabalitaan niya mga nangyari."Maiwan na muna namin kayo madam" lumabas sina kuya cally kasama ng ilan pa sa mga visitors namin na sina jordan at tanya."M-ma ...mama kamusta si ford? s-si lara?" tanong ko kaagad at kita sa kaniyang mga mata yung sagot na ayaw niyang sabihin."Ahm ... manang sabel pagkuha mo nga ng maiinom at makakain si gwen" utos nito at kita kong parang iniiba niya yung topic."Ma, pleaase tell me about their condition" pinilit kong tumayo ngunit sobrang sakit ng katawan ko dahil sa mga tinamo kong bugb*g ni sophia at pagpalo sa aking ulo gamit ng kaniyang b*ril."Nak, just take your time na muna okay? i will tell everything kapag maayos na kalagayan mo" sabi nito saka kinuha yyng inabit ni manang sabel."Ilang oras na po ba ako nakaratay dito? saka malakas na ako" saad ko."1 day and 12 hours if I'm not mistaken" she said saka niya ako sinubuan ng makakain."Ganon ka