Chapter 28

"Mahal halika ka na rito at kakain na tayo"

Dinig ko mula sa labas ang aking asawa. siya kase nagluto ng aming breakfast.

Akma ako noong tatayo para pumasok ng bumungad siya sa aking harapan.

"Umiiyak ka ba mahal?" may pag-aalala nitong sabi habang hawak hawak yung takip ng rice cooker.

"Ha? ... wala ito mahal napuwing lang ako" sagot ko habang papalapit sa kaniya. naging valid naman yung pagsisinungaling ko dahil nung mga oras na yun may binubungkal akong lupa para sana sa mga seeds na ibinigay sa akin ng mga kapitbahay kani-kanina lang.

"Patingin baka meron pang natirang buhangin diyan sa mata mo" pag aalala nito.

"Mahal, wala ito ... promise." muli kong pagsisinungaling hindi dahil sa napuwing talaga ako kundi sa maaaring masaktan ko siya pagdating ng itinakda kong araw na pamamaalam sa mundong ito.

"Ahm anyway, mahal nakita mo ba yung phone ko? kanina ko pa kase di nakikita" saad niya.

"Nasa closet mahal tinabi ko may tumawag kasi kaninang tulog ka kaya sinagot ko na" sabi ko saka