FORD FIERROS POV1 Year LaterIt's about time to make it up for my dearest wife sa loob ng mahabang panahon na kami nagkawalay.Maybe this time, we will be our best out of the best in almost a years that we've been together since we got married.This time ...This time it will be the most memorable moment na magiging magkaisa muli ang aming mga puso."Pre, ayos lang yan darating din yung pinakamaganda at mabait na bride mo" biro ni pareng jordan saka ngumiti at tinap yung balikat ko."Excited lang ako kase parang bumabalik yung una naming kasal" sagot ko saka na pumasok sa simbahan para doon hintayin si gwen na aking pakakasalang ulit.Nasa pinaka harapan ako ng entablado ng simbahan habang ang mga dumalo sa aming kasal kasama kong nakatingin sa harapan ng pinto.Song is now playing ...Not sure if you know thisBut when we first metI got so nervous I couldn't speak"Lord thank you for this second chance na muli mo kaming pinakaisa ni gwen sa mahabang panahon" dalangin ko saka muling
"Mahal halika ka na rito at kakain na tayo"Dinig ko mula sa labas ang aking asawa. siya kase nagluto ng aming breakfast.Akma ako noong tatayo para pumasok ng bumungad siya sa aking harapan."Umiiyak ka ba mahal?" may pag-aalala nitong sabi habang hawak hawak yung takip ng rice cooker."Ha? ... wala ito mahal napuwing lang ako" sagot ko habang papalapit sa kaniya. naging valid naman yung pagsisinungaling ko dahil nung mga oras na yun may binubungkal akong lupa para sana sa mga seeds na ibinigay sa akin ng mga kapitbahay kani-kanina lang."Patingin baka meron pang natirang buhangin diyan sa mata mo" pag aalala nito."Mahal, wala ito ... promise." muli kong pagsisinungaling hindi dahil sa napuwing talaga ako kundi sa maaaring masaktan ko siya pagdating ng itinakda kong araw na pamamaalam sa mundong ito."Ahm anyway, mahal nakita mo ba yung phone ko? kanina ko pa kase di nakikita" saad niya."Nasa closet mahal tinabi ko may tumawag kasi kaninang tulog ka kaya sinagot ko na" sabi ko saka
GWEN HERNANDEZ FIERROS POV"Mahal ayos ka lang ba? para kasing namumutla ka." tumango lamang ito kasabay ng pagngiti niya ng bahagya."Mahal ... m-mahal sige na kaya ko na'to" matamlay niyang sabi habang sinusubukan ko siyang itayo sa pagkakadapa niya."H-hindi ... tulungan na kita para kasing nahihirapan ka" sabi ko habang hawak mga bisig nito para itayo siya."Kaya ko ...ma- ..... g-gwen ano ba! sinabing kaya ko na e!" napabitaw ako sa kaniya dahil sa paglakas ng boses nito sakin."Mahal what happened? ... im just trying to help you" mahina kong tugon habang di parin makapaniwala sa pagsigaw niya sakin."Sinabi ko naman kasing kaya ko e! ... please, let me handle this ... kaya ko okay?!" sa puntong yun, andaming katanungan na nagsipag pasukan sa aking utak at tinatanong kung totoo ba mga nangyayaring ito."Mahal again, i just want to help you. may problema ba please naman sabihin mo hindi yung idadaan mo sa init ng ulo! ...asawa mo ako ford. hayaan mong damayan kita" naluluha kong s
Higit isang buwan na naman ang dumaan at heto kami ngayon sa states para ipa-opera si ford dahil nais namin na kunin ang ilan pang chance para madugtungan ang kaniyang buhay."Gwen, iha ... pahinga ka naman hindi yan nakakabuti sa iyong pagbubuntis" pag aalala ni mama violet."Huwag po kayong mag-alala ma, hindi ko naman papagurin ng husto ang aking sarili lalo't dinadala ko anak namin ni ford.Nga pala, lately ko lang din nalaman na buntis ako and dahil sa gusto kong magkaroon ng sigla ulit ang aking asawa hindi ko na yun itinago pa bilang sikreto.Tumalab naman yung pag amin ko kaya naman heto kami napapayag siyang magtake ulit for the 2nd time kahit pa alam namin na imposible sa lagay niya.Sa totoo lang, medyo nawala yung kakisigan ni ford at nanlanta siya. ngunit, kahit ano pang maging histura niya handa ko pa din siyang tanggapin at mahalin."Gwen, tumawag sakin mom ni ford, and pinapapunta na niya ako doon sa hospital. diyan na muna kayo at sasabihan ko si manang sabel na tigna
3 YEARS LATER"Mahal""Mahal""Mahal""Mahal ko gising na"Dinig kong boses mula sa taong mahal na mahal ko at pagmulat ng aking mata isang napaka gwapong lalaki ang bumungad sakin."Anyare sayo? tara na at may pupuntahan pa tayo" nakangiti niyang sabi habang nakatingin lamang ako sa kaniya."Saan tayo pupunta mahal?" sabi ko habang inaayos ang magulo kong buhok saka tumingin sa salamin."Halika kana mahal malelate tayo" habang nakasilip ito sa pintuan."Teka lang naman mahal wala pa akong ayos saka kakagising ko lang" sabi ko saka siya lumapit at lumundag sa aming higaan."Kainis ka naman mahal e" saka ako tumayo para magsuklay at yumakap naman ito."Bakit ba? kahit di ka mag ayos napaka ganda mo parin naman e" saad niya habang pinaghah*likan ako."Kainis ka talaga ford! mamaya niyan makita tayo ng mga anak natin akalain pa nila may ginagawa tayo" pamumula ko at siyang pagtawa niya habang inaasar asar ako."Pakiulit mo nga yung sinabi ko mahal" nakakaloko nitong sabi sakin habang pin
"Are you sure iha na kaya mong gawin ito? ... alam mo naman na may nakaraan kayo nung lalaking yun" tumingin ako sa kaniya habang pilit na pinalalakas ang aking sarili."Tama ho kayo. ngunit, hindi habang buhay magtatago na lamang ako sa anino ng iba para lang makaganti sa kanila. lalo't hindi ko pa nakukuha yung ebidensya sa totoong pum*tay sa ama niya."You know what, kung hindi lamang kita nakita noon na nag aagaw buhay siguro nagtagumpay sila sa kanilang balak at tuluyang matabunan mga kasinungalingan at kawalang hiya*n ng pamilya Fierros na yan" yumakap siya sakin para ipadama na nariyan lamang siya para sa akin."Kaya nga ho buo ang aking pasasalamat. dahil kung hindi sa inyo walang gwen na nabubuhay sa mundong ito" wiping her tears."Sige na ...sige na iha magbihis kana at may appointment tayong pupuntahan" tumayo naman siya habang ako inaayos ang aking sarili.FORD FIERROS POV"H-hon nakikiusap ako sayo oh ...nakikiusap ako na sa akin ka maniwala""Ano pa bang gusto mong paniw
Isang linggo na nakararaan ng makulo*ng si gwen. hindi ko mapagpasyahan kung dadalawin ko ba siya or hindi na dahil sa masasaktan lang namin ang isa't isa. [Emotional Feelings]Mahigit limang minuto nung nakapag isip isip ako at dumiretso ako agad sa presinto upang muling maka usap si gwen sa huling pagkakataon.Nais kong aminin niya sa akin kung ano ba talaga totoong nangyari at kung anong motibo niya para gawin ito sa taong malapit din sa kaniya.Honestly, it's hard to believed. But, evidence and all witnessed are pointing with her.What can i do?What shall i going to believe?Hindi lang ito simpleng pasanin dahil buhay ng aking dad ang nawala habang ang itinuturo sa ebidensya ay ang aking mahal na asawa.Naglakad ako palapit sa kaniya habang kita ko sa kaniya ang paghihirap at kahit ilang linggo lang nakalipas yung katawan niya lubhang naapektuhan."F-ford?" masaya nitong bungad ng makita niya ako."Alam mo gwen, hindi ko alam kung sasabihin ko bang kamusta ka? ...maayos ka lang
Habang hinihintay namin ang mga kliyente namin umorder muna kami ng makakain sa isang restaurant."How long it will take bago dumating mga yun?"Naiinip na sabi ni tita habang nakatingin sa relo nito. Ako naman pinagmamasdan ang magandang view na nakapalibot rito.Para kase siyang nakapalibot sa isang mala garden at may mga iilang ibon na naghuhunihan. basta kakaiba siya sa lahat ng restaurant na napuntahan namin kaya siguro maraming kumakain dito."Ang sabi ng assistant niya tita malait na sila" maikli kong tugon at dumating na yung in order namin.Hindi pa man namin nauubos yung kinakain namin ng dumating na sila. tumayo kami at nakipag kamay sa kanila."How are you doing mr. Pillar?"Nice to meet you ms. Silvestre hindi ko alam na sobrang ganda mo pala in person" saad nito saka kami nagtawanan."Totoo yan mana siya sa akin right?" sabat naman ni tita."Naku po masyado niyong pinalalaki ulo ko. by the way, maupo po tayong lahat" sabi ko."So, what should we do now? are we going to f