Six

CHESKA YVONNE.

TATLONG araw ang lumipas na iwas na iwas ako sa hudyong ama ng anak ko! Ang walang hiya, gusto pang maka-ulit sa akin mabuti na lang at kumatok si Ma'am Fiona ng araw na ‘yon kundi masisilayan ni Yvan ang kalibogan ng kaniyang ama.

“Cheska, pinapapunta ka ni Sir Kael sa silid niya.” Sabi ni Mikay ng madaanan ako nitong naglilinis sa Sala.

“Bakit raw?” Napakamot ako sa ulo ko.

“Baka umiiyak si baby Yvan.”

“Ano?!” Bulaslas ko.

Paano na punta sa kwarto niya ang anak ko na hawak-hawak ito ni Ma'am Fiona at naglalaro sa silid ng kanilang kwarto ang mga bata.

“Makasigaw ka naman, gulat na gulat? Nandoon sa kaniya kasi sumakit ang tiyan ni Ma'am Fiona.” Ibinaba nito ang laundry basket na puno ng labahan.

“Tingnan mo na. Hindi ‘yon marunong magpatahan ng bata, magaling lang gumawa ng bata.” Tumawa si Mikay.

Nananadya talaga ang lalaking ‘yon!

Iniiwasan ko na ngang pumunta sa silid niya dahil natatakot ako na maulit ang nangyari ang mas malala baka higit pa doon ang mangyari sa amin.

Baka kung saan na umabot ang halik niya kung hindi lang talaga dumating si Ma'am Fiona.

Iniwan ko muna ang ginagawa ko. Nagtungo ako sa kusina at naghugas ng kamay ko bago ako umakyat papunta sa kwarto ni Niko.

Oo, Niko! Sinasanay ko na tawagin siyang Niko dahil ayaw kong ulit niya ang ginawa niyang paghalik sa akin.

Dahan-dahan kung binuksan ang pinto ng kwarto ni Niko ng wala naman akong marinig na umiiyak mula sa labas.

Bumungad sa akin na walang Niko sa kama. Wala rin akong naririnig na umiiyak. Nagtatakang inilibot ko ang paningin ko sa buong silid at natagpuan ko siya na naka-upo sa sofa sa veranda habang nakaharap sa laptop ni Niko.

“Ugh! Ang tagal naman ng Mommy mo, hindi pa yata bumenta ang alibay natin, buddy...” Sabi ni Niko at pina-ulanan ng halik sa bunbunan si Baby Yvan.

Dahan-dahan akong naglakad papalapit sa kinaruruonan nila. Naka-upo sa kandungan niya si Yvan at nakapalibot sa busog na busog itong niyan ang kamay ni Niko.

Pareho silang tutok na tutok sa pinapanuod nila.

Kaya napatingin rin ako sa screen ng laptop na pinapanuod nila. Attentive kasi ang baby ko sa pinapanuod kahit ba gulatin mo hindi ka lilingunin.

“Oh, yeah! Yes! Yes! Yes! Daddy, yeah... Your so good...”

Nanlaki ang mata ko ng makita ko ang dalawang tao na parehong walang saplot. Nakatuwad ang babae habang mabilis na binabayo ng lalaki na sa tingin ko medyo may edad na.

They're watching porn!

“Can’t wait to hear your Mom moaning my name again, buddy.” He chuckled.

Kumulo ang dugo ng marinig ko ang sinabi niya. Pagkahinto na pagkahinto ko sa likuran niya ay malakas ko siyang binatukan.

“Ches?!" Gulat niyang sabi. Mabilis niyang isinara ang laptop gamit ang kaniyang mga paa. Too late, nakita ko na ang pinapanuod niyo!

“Kanina ka pa ba diyan?” Kinakabahang tanong niya.

Sinuntok ko siya sa dibdib bago kinuha si baby Yvan sa kandungan niya. Wala akong pakialam kong amo ko siya ang sa akin lang ay ang dinamay niya pa sa kababoyan niya ang anak ko na walang ka muwang-muwang!

“Walang hiya ka! Dinamay mo pa si Yvan-Yvan sa kababoyan mo at talagang—Arrghh!” Gigil na gigil kong sabi.

Ngali-ngali ko na siyang hampasin ng laptop niya sa mukha pero sayang ang gwapo niyang mukha kaya dinampot ko ang laptop niya at hinulog ko ibaba.

“Hell no!” Habol niya ngunit na huli siya kaya lumanding sa garden ang laptop niya.

“Iyan ang bagay sa laptop na ‘yan! Letse! Kung wala kang matinong magawa sa buhay mo wag mong idamay ang anak ko!” Singhal ko sa kaniya at mabilis siyang tinalikuran.

“Hey, Ches!” Habol niya sa akin pero hindi ko siya pinansin.

“I did everything to make him stop crying and watching porn is his medicine! Damn, wait!” P*****a.

Dumiretso ako sa kwarto namin. Inilapag ko si Baby Yvan sa gitna ng kama at pinalibutan ng unan. Halatang-halata nga na umiyak ito dahil na mumugtog ang mga mata. Nakatayo ako sa may paanan ng kama namin habang nakamasid sa anak ko na panay ang ngiti-ngiti at humahagikhik pa.

Nakahawak ng isa kung kamay sa bewang ko at napatampal ako sa noo ng makita ang galak sa mukha ni baby Yvan na para bang ang Daddy niya lang.

“Ikaw naman,” Dinuro ko si Yvan na para bang matanda na itong ka usap ko.

“Kay bata-bata mo pa para manuod ng ganu'n at talagang focus na fucos ka sa pinapanuod mo! Wag mo akong tinatawan Yvan-Yvan, na pipikon ako!” Panenermon ko kay Yvan na mas lalong ikinahagikhik nito.

Humingga ako ng malalim para pakalmahin ang sarili ko. Mababaliw ako kung papatulan ko ang anak kong walang ka alam-alam.

“Ches,”

“Wag mo akong ma Ches-Ches na p*****a ka!” Singhal ko kay Niko at dinuro ko pa ito ng pumasok siya sa kwarto namin.

“Hey, don’t cursed.”

Kibit-balikat itong itinaas ang kaniyang dalawang kamay na para bang sinasabi niya na suko na siya. Naglakad ito papalapit sa akin.

“Okay, okay, okay, calm down... Baby?” Sabi nito habang may malapad na ngisi sa labi na ikinasingkit ng mata ko sa inis.

“Baby-hin mo mukha mo!” Inambangan ko siya ng suntok pero na salo niya ang kamao ko at mabilis niya akong inikot dahilan para pumalibot sa katawan ko ang braso niya at nakayakap siya sa akin mula sa likuran.

“Let me explain, baby...” Bulong nito sa punong tenga ko at hinalikan ako sa leeg. He lick and suck my skin.

“Ohhh!” Peste!

Hiyaw ko sa gulat ng malakas niyang idinikit sa pang-upo ang kaniyang na ninigas na alaga. P*****a talagang lalaki na ‘to!

“Niko, bitawan mo ako.” May pagbabantang sabi ko sa kaniya.

Imbes na pakawalan ako ay ilang beses nitong bumabayo sa likuran ko na ikinikiskis sa pang-upo ko ang alaga niya para bang mas lalong nang-iinis.

“Hindi pa natin na subukan ang ganitong position.” He whispered.

Sa sobrang inis ko sa kaniya. Malakas kong inapakan ang paa niya at tinuhod ko siya sa itlog! Napaluhod siya sa sahig habang nakahawak sa delikado niyang ulo!

“What the—Arrggh!” Hiyaw niya sa sakit.

Namumula ang buong mukha niya. ‘Yan ang bagay sa talong mong ganid sa petchay! Letse!

Natarantang binuhat ko si Baby Yvan, umiyak ito ng marinig ang hiyaw ng Daddy niya. Iniwan namin sa loob ng silid si Niko na nakaluhod sa sahig habang nakasubsob ang mukha sa paanan ng kama. Marahil para hindi marinig sa labas ang sigaw niya.

Hindi na lang sarili ko ang iniiwas ko sa kaniya kundi pati ang anak ko. Hindi ko na iniiwan si Yvan sa loob ng kwarto namin katulad ng dati dahil may Niko asunggot na sumasalisi.

Kapag alam niyang wala ako sa kwarto didikwatin niya si Baby Yvan at dadalhin niya sa kaniyang silid, tatawag ng katulong para utusan na papuntahin ako sa kwarto niya.

“Cheska, dalhin mo sa silid ni Sir Kael itong meryenda na pinapahanda niya.”

“Ho?” Bakit ako na naman? Hindi naman sa nagrereklamo ako pero kakasabi ko pa lang at ito na nga!

“Oh, bakit may problema ba?” Tanong ni Tiya Lolit.

Umiling ako. “Wala po.”

Kinuha ko ang tray ng pagkain na may lamang juice, pancakes at cookies. Dinala ko sa kaniyang silid. Humingga ako ng malalim bago kumatok sa pinto bago ito binuksan.

Bumungad sa akin ang ingay ng computer na animo’y nasa giyera. Hindi nga ako nagkamali, nasa harap ng computer si Niko at naglalaro, nakasuot ito ng headphone habang nasa kandungan niya si Baby Yvan na tutok na tutok sa computer.

Sinasabi ko na nga ba! Hindi niya ako papupuntahin dito kung hindi niya dinikwat si Baby Yvan.

Inilapag ko sa center table ang meryenda niya. Nilapitan ko sila at pinakatitigan. Kung hindi niya panuorin ng kabastusan si Baby Yvan, binababad niya naman sa harap ng computer.

Ako ang nahihirapan sa position nila. Naka-upo si Baby sa kandungan niya at sandal na sandal ang likod sa abs niya habang siya naman ay nakapalibot sa katawan nito ang braso niya, nasa harapan ni Baby ang dalawang kamay niya kung saan hawak ang ginagamit niya sa paglalaro na para bang ginagawa niya pa itong supporta na hindi mahulog si baby.

“Babad na babad na naman sa computer ang baby na ‘yan... Halika nga kay Mama,” Malambing kung sabi. Kinuha ko si Baby Yvan sa lap niya.

“That’s not mine!” Biglang sabi ni Niko.

Natigilan ako at napatingin sa kaniya, magkalapit na magkalapit ang mukha naming dalawa. Dumapo sa akin ang tingin niya ng mapansin na nakatitig ako sa kaniya.

“Yeah, back off dude!” Muling sambit nito bago tinanggal ang headphone na suot nito.

Ngayon ko lang napagtanto na meron siyang kalaro. Hindi ko man alam ang pinag-uusapan nila pero ramdam ko na si Baby Yvan ang tinanggi niya.

“Tatabi ka diyan o hahalikan kita?” Banta ni Niko at nagbaba ng tingin sa labi ko.

Kaagad kung binuhat si Baby Yvan at aalis na ako sa harapan niya ng lumapat sa labi ko ang labi niya. Bahagya niya akong kinabig palapit sa kaniya dahilan para halos makapatong na ako sa kaniya.

Si Baby Yvan na iipit!

Mas lalo niyang pinalalim ang halik na sinimulan niya, sa galing niyang humalik ay hindi ko maiwasang hindi tugunin ito.

“Sarap, tuloy natin sa banyo?” Malokong tanong nito na ikinabalik ko sa katinuan.

“Gago!” Mabilis ko siyang tinulak dahilan para mabitawan niya ako. Umalis ako sa ibabaw niya habang mabilis naman ang kamay niya na hinawakan si Baby Yvan na ngayon ay nasa dibdib niya.

Tumatawang hinalikan niya si Baby at nag-abot ng cookies. Kumagat ito habang nakatingin sa akin, ipinikit niya ang kaniyang mga mata habang dinidilaan ang kaniyang labi na para bang sinisimot.

“Ang sarap naman nito lasang labi mo, Ches.”

Buwisit na assungot ‘to!

“Tigil-tigilan mo ako, Niko! Akin na nga si Baby Yvan at papatulogin ko na. Bakit kasi kinuha mo na naman siya?” Asar kung tanong sa kaniya.

“Masama ba? Binabantayan ko na nga, ikaw pang galit...” Pinaharap nito sa kaniya si Baby Yvan.

“You’ll going to stay with me tonight, right buddy?”

“Pagkatapos mong itanggi gusto mong makatabi, sampalin kaya kita ng matauhan ka?”

“Iyotan na lang tayo.”

Awtomatikong lumanding sa ulo niya ang kamay ko para batokan siya. Kapag siya ang kaharap ko nagiging ibang tao ako.

“Aray! Ang brutal mo nakakarami ka na sa akin, ah!” Protesta niya.

Kapag siya ang kaharap ko. Lumalabas ang pagiging demonyeta ko. Nawawalan ako ng kabaitan sa katawan. Nakakapikon kasi ang Assungot na ‘to. Walang araw na hindi niya ako binubwisit!

Tulad ngayon, hindi ako makatulog! Pagulong-gulong lang ako sa kama. Hindi ako mapakali na wala si Baby Yvan sa tabi ko. Sa kwarto ito nito Niko matutulog tulad ng sinabi niya, wala sana akong ibigay sa kaniya si baby Yvan pero anong magagawa ko bina-blockmail niya ako ng laptop niyang itinapon ko.

Wala pa siyang sinasabi kong paano ko siya babayaran pero sinabi niyang hindi pera ang kabayaran ng laptop na ‘yon!

Buwisit kasi at ‘yon pa ang na isipan kong gawin sa laptop niya? Sana hinampas ko na lang sa mukha niya! Hindi ko man lang na inisip na mahal pa ang laptop na ‘yong sa buwang sahod ko!

Sa dami ng iniisip ko ay nilamon na ako ng antok at mahina ang tulog.

Nagising ako ng maramdaman kung may lumalamas at s********p sa dibdib. Hindi ko sana pagpansin ng maalala ko na wala si Baby Yvan sa tabi at sino ang mapangahas na gumapang sa akin!

“Niko?!” Bulalas ko ng bumungad sa akin ang mukha ni Niko.

“Shh...” Suminyas pa ito sa akin na wag maingay. “Nagugutom na si Yvan, hindi ko alam kong alin ang gatas niya doon at wala rin akong nakitang baby bottle sa kusina kaya ginapang ka namin...” Kinindatan niya pa ako.

Madaling araw na.

Hahampasin ko na sana siya ng makita kong sa s**o ko siya nakatingin dahilan para doon ko itinakip ang kamay ko. Iniyapos ko naman ang isa kung braso kay baby Yvan na sumus**o sa akin.

“Wag kang tumingin. Labas na!” Manyak talaga ng assungot na ‘to!

Niyakap ko si Baby Yvan at maingat na nilapag sa kama habang naka-unan sa isa kung braso. Tumagilid ako patalikod kay Niko-Manyak para hindi niya makita ang s**o ko.

“Nakita ko na ‘yan, ako pa nga unang sumuso diyan. Pinagtiyagaan ko na kahit parang bao lang na may nipples...” He chuckled.

Ang kapal ng mukha!

Dimanpot ko ang unan ko at ibinato ko sa kaniya. Buwisit! Tatanda ako ng maaga kung ito palagi ang palaging bubungad sa akin. Wala talaga siyang palya na buwisitin ako.

“Abah! Akala mo kung sino kang makapanlait, eh, parang daliri ko lang ‘yang titi mo!” Ganti ko sa kaniya. Sympre, hindi ‘yon totoo! Extra large kaya ang h*******k na ‘yan.

Malamang, hindi ako papayag na api-apihin niya ako. Dehado na nga ako, hahayaan ko pa siya na lait-laitin ako? Ano siya sinuswerte?

“Ipasok ko kaya sa’yo, promise daliri lang ‘to!” He sarcastically said.

Na iinis na nilingon ko siya at tinapunan ng masamang tingin. Wala na kasi akong unan na ibabato sa kaniya baka manlabo pa ang mata ko si Baby Yvan na ang madampot kung ipambato sa kaniya.

“No, thanks. Hindi finger size ang tipo ko.” Inirapan ko siya.

Nginisihan ko siya ng makita ang mukha niyang na mumula. Halatang pikon ang itsura niya. Minsan ang sarap rin pa lang gumanti lalo na kung pikonin.

“May araw ka rin sa akin.” Banta niya bago naglakad palabas ng kwarto ko at pabalibag n isinara ang pinto.

Ang walang hiya, hindi man lang inisip na natutulog na si Yvan ‘yan tuloy na gulat. Pikon na pikon na talaga ako sa kaniya pero sa tingin ko mas pikon na pikon siya sa akin. Kaya masayang-masaya ako ngayon, feeling ko magiging maganda ang araw ko.

“Ang ganda ngiti natin, ah...” Puna ni Mikay sa akin ng madatnan ko ito sa kusina na nagkakape.

“Maganda lang talaga ang gising ko.” Hinawi ko ang buhok ko. Nagtimpla ako ng gatas ko at tinabihan ko si Mikay na kumakain ng almusal.

“Parang kailan lang gumigising ka na pinagsaluban ng langit at lupa.”

“Hindi na ngayon.” Ngumiti ako ng matamis. Sympre, alam ko na ang panlaban kay Niko. Iyon pala ang kahinaan niya, hindi naman totoo, bakit pikon na pikon?

Nagtawanan kami ni Mikay. Sa gitna ng tawanan namin pumasok si Niko sa kusina dahilan para matahimik kami ni Mikay. Wala itong saplot pang itaas at tanging pajama lang ang suot nito at nakatsinelas.

Himala yata at maaga siyang gumising.

Madilim ang mukha nito at mas lalo pang dumilim ang itsura niya ng tumama sa akin ang mata niya. Tinaasan ko siya ng isang kilay. Anong tingin-tingin mo diyan, finger size?

“Good morning, Sir.” Masayang bati ni Mikay sa Assungot.

Nagkatinginan kami ni Mikay ng hindi ito sumagot. Bumulong sa akin si Mikay at tanging kibit-balikat lang ang sagot ko sa kaniya.

Dumiretso ito sa fridge at kumuha ng isang malamig bottled water at uminom. Inubos nito ang laban at pabalibag na ibinato sa bottle sa basurahan.

“Hoy, alipin! Ang kalat ng kwarto ko, linisin mo sa loob ng 30 minuto, kapag na datnan pa kita sa kwarto ko patay ka sa akin!” Sabi nito habang nakatingin sa akin.

Napa-awang ang labi ko habang nakatitig sa pintong nilabasan niya. Tinawag niya akong alipin? At Anong 30 minuto para linisin ang kwarto niya? Hindi nga ‘yon madala-dala sa 1 oras na linisan tapos 30 minuto?

“Ngayon lang gumising si Sir Kael na mainit ang ulo. Ano kayang nangyari doon?” Pang-uusisa ni Mikay.

Nagkibit-balikat balikat lang ako kahit na alam ko naman na ako ang dahilan no’n. Kung ako nga gumising ng masaya dahil sa na pikon ko siya, sympre, gigising siyang masama ang timpla kasi pikon nga.

Pagkatapos kung asikasuhin si Don Raphael ay nagtungo na ako sa silid ni Niko para linisin tulad ng utos niya. Dala-dala ko ang vacuum cleaner papunta sa kwarto niya.

Nasa swimming pool siya ngayon, naliligo, ang sosyal pa nga ng assungot na ‘yon dahil hindi sumabay sa hapag pero magpadala naman ng almusal sa swimming pool area.

“Ay gordong Titi!” Bulaslas ko.

Napatampal ako sa noo ko ng makita ko ang kalat sa kwarto niya. Nagkalat ang papel na eroplano sa sahig. Iyong kama halos mawalan na ng sapin, iyong mga unan at kumot nagkalat na sa sahig. May nakabaliktad na upuan. Iyong headphone niya na humiwalay na ang isa.

Seryoso, may dumaan bang bagyo dito?

Humingga ako ng malalim bago ko sinimulang linisin ang kwarto niya. Sinimulan ko sa pagdampot ng mga kalat sa sahig, inilagay ko sa basurahan ang dapat na ibasura at sa laundry basket naman ang mga dapat labahan. Pinunasan ko ang mga dapat punasan, iniligpit ko ang dapat na ligpitin.

Nilinis ko ng maigi ang sahig. Inayos ko ang mga upuan, ibinalik ko sa dati ang mga dapat ibalik sa dati. Pinalitan ko ang bedsheet at pillow case, inayos kung mabuti ang kama.

Napatingin ako sa pambisig kung relo ng makita kong mahigpit dalawa at kalahating oras na akong naglinis at kakatapos ko lang.

Hindi talaga madadala sa 30 minuto ang kalat dito, isang oras nga ang ginugugol ko sa paglilinis kahit na walang kalat dahil malawak ang kwarto niya.

Binitbit ko ang vacuum cleaner at naglakad papalabas ng silid niya, mahirap na baka madatnan pa ako—

Speaking of assungot!

Malapit na akong makarating sa pintuan ng bumukas ang pinto at bumungad sa akin si Niko na tanging boxer short lang ang suot at shit! Bakat na bakat ang talong dahil basang-basa ang boxer nito. May tuwalya din na nakasampay sa magkabilaang balikat niya.

Sinamaan ko siya ng tingin ng makita ko ang ngisi sa labi niya nang magtagpo ang mata naming dalawa. Kaagad naman akong napalunok ng isara niya ang pinto at ni-lock ito bago siya sumandal doon.

Jusmiyomarimar!

“Hindi ba’t sinabi ko na kapag na datnan kita dito patay ka?” Papa, ‘yong ngiti!

“T-Tapos na ako maglinis, pa alis na nga...” Utal kong sabi at naglakad papunta sa pinto.

“Padaan...” Dagdag ko.

Hinawakan niya ako sa pulsuhan sa gulat ko ay nabitawan ko ang vacuum na hawak-hawak ko. Mabilis ang kilos niya na na isandal ako sa nakasarang pinto. Hawak niya ang kamay ko at itinaas niya iyon sa may uluhan ko at pinin doon. Itinukod niya ang isa niyang kamay sa may uluhan ko dahilan para wala akong takas sa mga titig niya.

Kahit anong gawin kung iwas, mukha at mukha niya pa rin ang nakikita ko.

Hindi komportable ang pakiramdam ko mas lalo na sa position naming dalawa. Mabilis ang tibok ng puso ko mas lalo na ng magtama ang mata naming dalawa na para bang gusto ng tumakas sa dibdib ko at tumakbo palabas ng kwarto niya.

Nahigit ko ang hininga ko ng ilapit niya ang kaniyang labi sa aking leeg at pinatakan ako doon ng isang halik na siyang ikinalunok ko ng maramdaman ko ang kakaibang sensation.

“N-Niko...” Saway ko sa kaniya.

Hindi naman sa changing pero mapahawak talaga ako sa dibdib niya at bahagya siyang itinulak para pigilan siya sa ginagawa niya.

“Sinisingil na kita sa pagkaka-utang mo.” Bulong niya.

Buong lakas ko siyang na itulak dahilan para mapalayo siya sa akin ng dalawang hakbang. Tumawa ito ng makita ang itsura ko.

Hindi pera ang gusto niyang ibayad ko sa kaniya, hindi ko rin gusto ang klase ng paniningil niya dahil alam kung hindi ito tama.

“Tatlong condition sana ang ginawa ko pero dahil sa ginawa mo kaninang madaling araw ginawa kong lima.”

Napatitig ako sa likuran niya na pumasok sa walk in closet. Limang condition lang ba ang kabayaran sa mga damages na ginawa ko?

“Anong condition?” Tanong ko.

Lumabas ito ng closet na nakabihis na ng pantalon habang nagsusuot ng t-shirt na kulay itim.

“Rule #1, mula mamayang gabi ito na ang kwarto niyo ni Yvan. Rule #2, susunod ka sa lahat ng utos ko kapag sumuway ka may parusa. Rule #3, bawal kang magreklamo at tumanggi, may parusa...”

Sabi nito habang naka-taas ang tatlong daliri na para bang nagbibilang.

“Hindi ko magagawa ang unang condition mo.” Nakayukong sabi ko.

“Rule #3” Tumawa ito. “Susunod ka? O, maghuhubad ka?”

Mabilis kung pinulot ang tsenilas ko at ibinato ko sa kaniya na hilagan niya ito dahilan para maningkit ang mata ko sa inis.

“Rule #4, bawal mong sigawan, murahin, batukan, batuhin, sipain, at kung anu-ano pang pananakit. I swear hindi mo magustuhan ang punishment.” He smirked.

“Rule #5, Kung saan ako dapat nandoon ka. Hindi ka pwedeng umalis ng mansion ng hindi nagpapa-alam sa akin, hindi ka rin pwedeng umalis ng hindi ako kasama. Trust me, kapag sumuway ka, mauuwi sa kama.”

“Punye—” Napatakip ako sa bibig ko ng magsink-in sa utak ko ang mga conditioness niya!

He chuckled.

“And that rules is valid until I say so.” Ngiting panalo ang loko!

“Do you have any questions? Suggestions? Complaint? Profanity words? Problem?” He smirked.

Walang hiyang assungot ‘to! Buwisit! Paano kung sabihin kong lahat ng rules niya ay isang malaking problema sa akin?!

Na ikuyom ko ang kamao ko para doon ilabas ang frustration na nararamdaman ko. Iyong feeling na gustong-gusto ko siyang sigawan, murahin, paghahampasin ng vacuum cleaner at magreklamo sa mga pinagsasabi niya pero hindi ko magawa dahil lahat ng pwede kung sabihin ay may kaparusahan na ikakaligaya niya na siya namang ikakapikon ko ng matindi.

I control myself not say anything for me to get out of his without happening to us!

Maghapon kung dala-dala ang inis. Hindi ko na ilalabas ang inis ko sa kaniya dahil sa kaniya ko lang naman ito nararamdaman. Ubos na ubos talaga ang kabaitan ko pagdating sa kaniya.

“Cheska, ito na ang mainit na sabaw ni Don Raphael. Kanina niya pa ito hinihintay.” Sabi ni Tiya Lolit

Iniabot niya sa akin ang isang mangkok ng paksiw na baboy. Dinala ko ‘yon sa hapag at inilapag ko malapit kay Don Raphael.

Kasalukuyan akong naghahain ng hapunan. Dapat lang na maging maayos ang gabing ito para sa kanila dahil ngayon ko lang ulit nakita si Sir Gael na sumabay kumain sa kanila ng hapunan ngunit wala ang assungot. Kung sabay kailan pa nagkasundo ang dalawang ‘to?

“Sumabay ka na, Cheska.” Sabi ni Don Raphael ng matapos kong lagyan ng sabaw ang kaniyang plato.

“Hindi na po, Don Raphael.” Nahihiyang tugon ko sa kaniya.

Kahit na, palagi kaming nagkakasama nito at madalas ako ang takbuhan niya kaysa sa mga apo dahil ako ang nag-aalaga sa kaniya hindi ko pa rin maiwasang mahiya. Hindi ko kasi nakakalimutan na sa kabila ng kabaitan niya sa akin ay amo ko pa rin siya at dapat ko lang na suklian ang kabutihan niya hindi ang abusohin ito.

“Para ka namang parating bago dito, sumabay ka na.” Pagpipilit ni Don Raphael pero umiling ako.

Hindi ako meyembro ng pamilya nila para sumabay ako sa pagkain sa kanila. Utusan lang ako dito at mananatili akong utusan, iyon ang lugar ko sa Mansion na ito.

Lumabas saglit ang Yaya ni Kiro kaya nilapitan ko ito at inasikaso ko ito.

“Tito Kael!” Tili ni Kiro dahilan para mapatingin ako sa bagong dating na si Niko.

Napayuko ako ng makita ko na nasa akin ang mata niya. Hinila niya ang upuan sa tabi ni Kiro.

“Upo.” He ordered.

Nag-angat ako ng tingin sa kaniya ng marinig ko ang sinabi niya. Napatingin rin ako kila Don Raphael, Ma'am Fiona na parehong nakatingin sa amin.

Ngumiti sa akin si Ma'am Fiona na para bang sinasabi niyang sumunod ako. Tumango naman sa akin si Don Raphael na para bang ito ang hinihintay niyang gawin. Bigla akong nakaramdam ng hiya ng kay Sir Gael dahil parang wala itong pakialam.

Tumingin ako kay Niko at akmang iiling ako ng taasan niya ako ng isang kilay na para bang nagpapa-alala sa akin ng mga rules niya.

“Tita, upo ka na po para hindi ka mahirap sa pagf-feed po sa akin.” Bumingisngis si Kiro.

Wala akong magawa kundi ang sumunod sa kaniya. Umupo ako sa upuan ni hinila niya para sa akin at umupo siya sa tabi ko. Nasa kanan si Niko habang nasa kaliwa naman si Sir Gael ng kanilang Lolo.

“Magdagdag ng isa pang plato.” Utos ni Don Raphael.

Tatayo na sana ako para sundin ang inuutos niya ng hawakan ni Niko ang pulsuhan ko. Napatingin ako sa kaniya. Nagtama ang mata naming dalawa, pinaningkitan ko siya ng mata habang tinaasan niya naman ako ng isang kilay.

“Where do you think your going?”

“May uto—”

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng plato na dumaan sa harapan ko na para bang sinasadya na sa harapan ko pa daanin ng mag-angat ako ng tingin, malapad ang ngisi sa akin ni Mikay bago nagbaba ng tingin sa kamay namin ni Niko na magkahawak. Binawi ko ang kamay ko.

“Ano pang tinutunga-tunganga niyo diyan? Aba’y kumain na kayo.” Sabi ni Don Raphael.

Kinuha ni Niko ang kanin at nagsalin siya sa kaniyang plato, pagkatapos ay iniabot niya ito sa akin. Inilapag ko ito sa mesa malapit sa harapan ko. Ganu'n rin ang nangyari sa mga ulam na inaabot niya sa akin.

Masamang tingin ang tinapon ko sa kaniya ng halos nasa harapan ko na ang lahat ng pagkain dahil pinapasa niya ito sa akin. Gusto sanang magreklamo sa ginagawa niya pero mas minabuti ko na itikom na lang ang bibig ko.

“Wag mong sabihin na plato ang kakainin mo?”

Biglang tanong ni Niko habang nakatingin sa plato na wala pa ring kalaman-laman kahit na halos lahat ng pagkain ay inabot niya sa akin.

Nakaramdam ako ng hiya ng lahat ng mata dumapo sa akin, maging ang mga Yaya ng dalawang bata.

“Tita, I’m curious what plate taste like, does it's delicious?” Enosenteng tanong sa akin ni Kiro.

Abah, tanong mo sa Tito mong sira ulo!