Makalipas ang isang linggo, naramdaman ni Tyrra na kalahati ng kanyang pasanin ay nawala na matapos niyang tuluyang lumipat sa bagong hotel at pumasok sa kanyang apartment.
Ang nakaraang linggo sa trabaho kasama si Lemar ay nakakagulat—walang drama at hindi kapani-paniwalang maayos. Halos hindi pa rin siya makapaniwala kung paano niya nakaya ang buong linggo na parang normal lang, kahit na nanliligaw siya sa kanya sa buong tagal ng kanilang arrangement.
Batay sa kung gaano kaayos ang lahat at sa katotohanang hindi pa siya nakasagap ni Flavier noong nakaraang linggo, nagsimula siyang umasa na baka swerte na talaga ang nasa kanyang panig. Sana ay manatili itong ganoon sa natitirang tatlong linggo ng kaayusan.
Pagdating niya sa opisina, agad na napansin ni Tyrra na wala si Lemar—ang kanyang coat ay nakasabit sa hanger, tanda na dumating na siya para magtrabaho.
Upang makumpirma, lumapit siya sa kanyang sekretarya. Nang sabihin sa kanya na lumabas
"Para saan ang champagne?" tanong ni Tyrra habang nagsasalin ng alak sa mga baso nila. Bahagyang kumuyom ang kanyang labi, hindi kumbinsido sa galaw ni Lemar."Para ipagdiwang ang pagbabalik mo sa buhay ko. Long overdue, don't you think?" sagot ni Lemar, may kumpiyansang ngiti.Nagsalubong ang mga kilay niya. Mabilis siyang umayos ng upo, para bang handa nang tumayo kung kinakailangan. "Dinala mo ba ako dito para lang dito? O may meeting ba talaga na may kliyente?" Ang kanyang boses ay may matalas na gilid, hinihingi ang katotohanan.Walang kurap na sinalubong ni Lemar ang kanyang tingin. "It's our first date," pag-amin niya.Nagningning ang mga mata ni Tyrra—hindi sa saya kundi sa gulat at inis. Mabilis na bumilis ang tibok ng kanyang puso, kalahati sa galit, kalahati sa kaba. Sinimulan niyang itulak pabalik mula sa mesa, sabay kuha ng bag niya. "I'm not doing this with you."“Binalaan kita, Eve,” mahinahong sabi ni Lemar. "I'm not keeping things professional anymore. Kung mas gugust
Makalipas ang isang linggo, naramdaman ni Tyrra na kalahati ng kanyang pasanin ay nawala na matapos niyang tuluyang lumipat sa bagong hotel at pumasok sa kanyang apartment.Ang nakaraang linggo sa trabaho kasama si Lemar ay nakakagulat—walang drama at hindi kapani-paniwalang maayos. Halos hindi pa rin siya makapaniwala kung paano niya nakaya ang buong linggo na parang normal lang, kahit na nanliligaw siya sa kanya sa buong tagal ng kanilang arrangement.Batay sa kung gaano kaayos ang lahat at sa katotohanang hindi pa siya nakasagap ni Flavier noong nakaraang linggo, nagsimula siyang umasa na baka swerte na talaga ang nasa kanyang panig. Sana ay manatili itong ganoon sa natitirang tatlong linggo ng kaayusan.Pagdating niya sa opisina, agad na napansin ni Tyrra na wala si Lemar—ang kanyang coat ay nakasabit sa hanger, tanda na dumating na siya para magtrabaho.Upang makumpirma, lumapit siya sa kanyang sekretarya. Nang sabihin sa kanya na lumabas
Pumunta siya sa hotel nang gabing iyon, umiikot ang isip niya sa lahat ng nangyari sa araw na iyon.Sa kabila ng kanyang takot kanina, hindi naman ganoon kasama ang araw. Si Lemar ay nakakagulat na propesyonal—halos hindi siya pinansin at masyado lang abala sa kanyang trabaho. Nagpasalamat siya sa maliit na awa na iyon at umaasang ganito rin ang mangyayari sa mga susunod na araw—pagmasdan siya nang tahimik habang kinukuha ang mga tala para sa kanyang artikulo nang hindi nararamdaman ang matinding pagsisiyasat na dati niyang inaasahan.Natuwa rin siya na hindi niya nasagasaan si Flavier at umaasa na hindi na niya kailangang makasagabal sa kanya hanggang matapos ang arrangement, lalo na’t iba ang ginawa niya sa sahig kanina.Pagpasok niya sa suite, nakita niya si Samantha na tahimik na naglalaro kasama ang kanyang mga laruan. Tumayo ang maliit na batang babae at lumapit para salubungin siya.“Welcome, Mommy!” tuwang-tuwa ang ba
Maagang dumating si Tyrra sa Domino Corp kinaumagahan. Determinado ang kanyang isip, ngunit hindi maikakaila ang kaba—sabik siya sa pakikipagtulungan kay Lemar.Ginugol niya ang gabi sa hindi mapakali: paghuhugas, pag-ikot sa kwarto, at pag-iisip sa hinaharap. Alam niya na kahit isang maliit na pagkakamali ay maaaring magdulot ng malaking problema.Hindi lang siya natatakot na malaman ni Lemar ang tungkol kay Samantha, kundi natatakot din siyang muling mahulog sa kanya. Hindi niya masabi kung bakit, pero alam niyang si Lemar ang lalaki na minsang nagbigay sa kanya ng pinakamalalim na kasiyahan sa buhay—isang alaala na patuloy niyang binabalik-balikan kahit hindi na malinaw ang mukha nito sa kanyang isip.Ngunit ngayon, sinimulan niya ang kanyang proyekto, at determinado siyang panatilihin ang propesyonalismo sa kabila ng kanilang masalimuot na nakaraan.Nang makarating siya sa opisina, huminga siya ng malalim at kumatok sa pinto, alinsunod sa
Naglakad si Lemar sa bakuran ng hotel papunta sa palaruan. Palubog na ang araw, ang mga huling sinag nito ay nagliliwanag sa paligid, habang ang mga tawa ng bata ay pumupuno sa hangin.Nakangiti siya, natuwa sa inisyatiba ng hotel na magtayo ng playground, ginagawa itong mas magiliw sa mga bata.Habang lumalapit, nakita niya si Samantha na naka-swing, ang mga binti nito ay nagpupumang para makataas, at ang mukha ay larawan ng purong kagalakan. Nakatayo sa malapit si Maya, matiyagang binabantayan ang bawat galaw ng maliit na batang babae.Nang lumingon si Samantha at nakita si Lemar, lumiwanag ang kanyang mukha, at masiglang tinawag siya habang kumakaway."Rek!" sigaw niya, dala ang kasiyahan sa buong playground.Kumaway pabalik si Lemar at mabilis ang hakbang, ramdam ang kakaibang init sa dibdib habang papalapit. Nang makarating siya, binagalan na siya ni Samantha, nahuhumaling sa saya ng kanyang paglalaro."Hoy, Sam! Kitang-kita ko ang saya m
Napatitig si Tyrra kay Lemar, ang puso niya ay kumakabog sa dibdib. Mabilis siyang nakabawi mula sa unang pagkabigla, at hindi sinasadyang hinawakan niya ang kanyang bathrobe, pinipilit na takpan ang sarili.“Anong ginagawa mo dito? Ano ang gusto mo?” tanong niya nang mahigpit.Ngumiti si Lemar nang malapad. “Pwede ba akong pumasok?”“Tiyak na hindi!” snapped niya.Pilyo ang ningning ng kanyang mga mata. “Pwede mo akong pasukin… o maaari tayong tumayo dito, nakaharap ka sa bathrobe mo, at mag-isip tungkol sa relasyon natin.”Nanlilisik ang mga mata ni Tyrra sa corridor. Ang huling kailangan niya ay tsismis. Nag-atubili siya, saka lamang tumabi. “Sige, pasok ka.”Humakbang si Lemar sa silid, at sa bawat galaw niya, napuno ang espasyo ng kanyang presensya. Isinara ni Tyrra ang pinto sa likod niya, habang mabilis na tumatakbo ang isip niya. Hindi puwede si Lemar dito. Paano kung