Terrence POV
Kahit saan ako maghanap ay di ko mahanap-hanap si Ayiesha. It's been a month. Since that day she's gone.Di ko na alam ang gagawin ko. Ayaw kong mawala si Ayiesha sa akin. Mahal na mahal ko ang aking, asawa. Kung may kasalanan man ako sa nangyari ay laking pagsisisi ko. Di rin naman ako masisisi, sobra akong nasaktan. Nasaktan ako na ang asawa ko ay may ibang lalaki."Enough! Rence." pigil sa akin ng isang babae. Iwinaksi ko lang ito."Stop what you're doing. Your not my wife." sigaw ko dito. Kahit alam kong lasing na ako ay naaninag ko pa rin ang babaeng kaharap ko ngayon."I'm your wife. So tigilan mo na ito." tinitigan kong mabuti ang babae.Napangisi ako. "Sino ba ang niloloko mo Adelaine. Kahit anong gawin mo, Ayiesha is still my wife. Siya lang at wala ng iba pa." seryoso kong sambit."Wake up, Terrence. Ayiesha is gone. Walang may alam kung nasaan siya. BakTerrence POV"Aaahhh ahhh ahhh! Faster, Rence. Ahhh!" ungol ni Adelaine, mas binilisan ko ang paglabas-masok sa kanya. Hinila ko ang buhok niya at mas binilisan ang pag ulos sa kanyang likuran.Nang malapit na akong labasan ay agad ko itong hinugot. Inalis ang condom at pinasubo ko sa kanya ang aking pagkalalaki. Patuloy pa rin ako sa paglabas-masok sa bibig nito."Aaaahhhh! Ayiesha. Love!" sigaw ko ng labasan na ako.Agad kung pinakawalan ang buhok niya ng matapos na ako sa kanya. Nakahiga ito sa sahig na para bang lantang gulay. Tinalikuran ko na ito."Where are you going, Rence." pigil niya sa akin. Di ko siya nilingon."Aalis na." Malamig kong sabi dito. Isa-isa kong isinuot ang mga damit ko. "Dito ka muna, please." pagmamakaawa niya sa akin.Iwinaksi ko ang kamay niyang pumigil sa braso ko. "Napag usapan na natin ito di ba. I'll give you what you want." sab
Terrence POVNagising ako sa isang ospital. Ang sabi ng kapatid ko at naaksidente ako 2 years ago at na coma. Kaya pala di ako makapag lakad agad. Di ko maigalaw ang mga binti ko.Dalawang taon pala akong nakaratay at walang malay, sa higaan ng ospital na ito. "Hi," ngiting bati sa akin ni Adelaine. Tinignan ko siya ng walang emosyon."Akala ko ba na banned ka. Paano ka nakapasok dito." takang tanong ko sa kanya. Dahil ang alam ko, banned na ito, di ito pinayagan ni Beatriz na makapasok sa ospital na ito."Basta ko gusto, Terrence, Marami ang paraan!" nakangiti pa rin nitong sabi sa akin."Umalis, ka na. Baka maabutan ka pa ni Beatriz!" taboy ko sa kanya. Ayaw kong mag pangabot sila ni Beatriz, dahil alam ko malaking gulo ito."Alam mo, nakakasakit ka na." malungkot na sabi nito sa akin. "Sinasaktan mo ako, Terrence. Para akong isang kabit kung ipagtabuyan mo. Ako ang asawa mo, Terrenc
Terrence POVAfter two years ay tuluyan na akong gumaling. Nakapag Lakad na rin ako ng di na kailangan ng alalay o saklay."Ano, kukunin mo na ba siya?!" tanong sa akin ni Beatriz."Nope, soon! Pero di kami pwedeng magsama muna. Lalo na't nandyan pa ang mga kalaban ko.""Mabuti at nahanap mo na siya." ngumiti ako."Yes, finally I found her. Thanks to my therapies.""How about Adelaine." kunot ang noo na binalingan ko siya at seryoso ko siyang tinignan."I'll make her pay!" nakakuyom kong sabi sa kapatid ko.Napag alaman ko kasing plano pala talaga ang lahat ng iyon ni Adelaine. 'Yong pagkakahuli ko kay Ayiesha, na may lalaki ito. Pero ewan ko kung may nangyari ba sa kanila ng lalaki iyon. Pati sa pagkaka kidnap ni Ayiesha at sa pagka aksidente ko. Napa kuyom na lang ako ng aking kamao."That bitch. She pay for it." nakakuyom na sambit ng a
Esha POVAgad kung tinawagan ang personal assistant ni Terrence. Pero ang sabi nito ay ako muna daw ang uuwing mag isa. Susunduin na lang daw ako ng mga tauhan nito.Tsaka na ang mga bata. Masakit man na iwan pansamantala ang mga anak ko ay kailangan muna naming maghiwalay.Sa ngayon kasi, ako muna ang uuwi daw sa mansion. Iyon ang bilin ng terrence.Nakasakay ako ngayon sa sasakyan ng asawa ko kuno. Ang gara ng sasakyan. Sinundo na lang kasi ako ng isa sa sasakyan ni Terrence na asawa ko.I can't believe, na asawa pala ako ng isang multibillionaire.
Esha POVNAGISING ako dahil sa isang sigawan. Iminulat ko ang aking mga mata. Nagtatalo palanang kambal ko."I know that tatay is here kagabi. Kenzo!" sigaw ng anak kong babae."It was just your imagination. Tatay is not here. He work from a far, that what Tito Earl told us." sagot ng kakambal nito. Tinalikuran ni Kenzo ang kapatid nito."I know siya iyon. 'Di ko iyon imagination. I saw him. He is here, he visit us. 'Cause he love us." Nagsisimula ng manubig ang mga mata nito, na anumang oras ay iiyak na ito."He doesn't. He didn't love us. Sa katunayan nga. Itinatangi niya tayo. Hindi niya tayo tanggap." seryosong sambit ng anak kong lalaki.
Terrence POVNANDITO ako sa kwarto ko sa aming hideout. Dito muna ako nag i-stay, dito muna ako umuwi. Ayaw kung malagay muli sa panganib ang buhay ng asawa ko. Ganun din ang buhay ng mga bata.Pinaimbetigahan ko na ang mga bata. Sana ay tama ang hinala ko, na akin talaga sila. Inisang lagok ko ang alak na nasa baso ko. Umiinom ako para makatulog. This fast few days ay wala akong sapat na pahinga. Dahil sa dami ng inaasikaso ko. Ilang taon di akong nawala, dahil sa kalagayan ko. Pero ngayon ay okay na.Gusto ko ng makasama ang asawa ko. Pero hindi pa pwede. Fuck this life. Isinuklay ko nalang ang aking kamay sa aking buhok."Akala ko natutulog ka na!" di ko nilingon ang nagsalita. "Kaya naglakas lo
Ayiesha POVNANDITO kami sa park ngayon. Ipinasyal ko ang anak kung babae. Dahil sa nangyari kanina. Naging intense ang titigan ng anak kong lalaki at ng sinasabi nilang asawa ko kanina, kaya niyaya ko na lang sila mamasyal sa parke."Tatay, dito tayo!" hila-hila nito si Terrence ang asawa ko daw. Di pa buo ang naalala ko at medyo blurred pa ang iba.Gusto ko ng maka alala, para di na ako mangangapa. Nakatingin ako sa asawa ko at sa anak kung babae.Hila-hila kasi ng anak kung babae ang kamay ng lalaki."I know he is our father, nay! But I was hurt when he said that h
Ayiesha POVAGAD kung dinala si Leigh sa office ng parents ko, and thanks God. Wala pa sila."Leigh, I'm sorry!" hinging paumanhin ni Adelaine. Di ko alam na nakasunod pala ito sa amin. Tahimik lang akong nakatingin sa kanila.Humarap ito sa akin. "Ayiesha. I'm so sorry. It's my fault!" nakatingin ito sa akin. She give me a stare na para bang ito ang biktima. As if naman na naniniwala ako sa kanya"Mabuti At alam mo, si Leigh ang nagbabayad ng mga kasalanan mo na di naman dapat." madiin kong sabi dito."I'm so sorry talaga Leigh." hinawakan naman nito ang