CHAPTER 47: The start

Kahit nahihiya ang lalaki sa unahan nila. Hindi nito maiwasan na aminin ang kanyang sitwasyon. Hindi siya makakaalis dito at mabubuhay kung magsisinungaling siya kaya lakas loob itong humarap kay Seraphina at ngumiti ng tipid.

"Pasensya na po kayo ma'am. Pero sa ngayon po ay hindi ako magsisinungaling sa inyo. Nawalan lang po ako ng preno ng dahil sa pagmamadali. Ihahatid ko po sana ito sa anak ko, kaso natapon na po." Sabay pakita ng lunch box at natapon na nga ang pagkain sa loob nito. Kaya naman tumayo si Seraphina at ginulo ang buhok ng lalaki na may katandaan na.

"Nako wala 'yon! May rason naman po kayo at isa pa hindi n'yo naman po sinasadya." Nang marinig nila ang sinabi ni Seraphina. Halos lahat sila ay namangha, lalo na ang dalawang kambal na bago pa lamang sa pamilya. 

Muntik na siyang mapahamak, pero okay lang sa kanya. Kaya naman doon nila napagtanto na ito ay parang anghel talaga. Tumayo naman si Seraphina at nilapitan ang asawa. Nagawa nitong