Alam ni Wixon na nariyan pa ang salitang awkwardness sa kanilang mag-asawa. Kaya ay bahagya na muna siyang nakukuntento sa kung ano ang kayang ibigay ni Umica sa ngayon. Wixon conditioned his mind na sapat na muna ang ginagawang pag-o-open up ng asawa, malayo sa pagiging mayumi nito noon. He finds his Umica now as bolder and amazing. Gusto niya ang character nito noon at mas lalo na sa ngayon.“Ma-mahal . . .” Napangiti siya nang marinig ang tawag nito mula sa loob ng cr matapos ang halos labinlimang minuto.“Yes, mahal,” aniya at dumikit nang marahan sa pinto. Ilang segundo lang at unti-unti iyong bumukas at sumilay ang magandang mukha ng asawa niya na yumuko rin agad. Basa pa ang buhok nito maging ang kumikinang sa puti na balikat“Ma-mahal . . . Wala pala ritong kahit na ano‘ng towel o bathrobe.” Mahina lamang ang boses nito, animo’y nahihiya. Wixon could already imagine his wife's reddened cheeks. “Yeah, I'm sorry. Baka nakalimutan nilang lagyan.” Wixon’s silly smile crept dahil
Sinubukan ni Wixon na maging marahan at ’wag gaanong kumilos nang marahas, but his wife was aggressive. He didn't know kung saan nito nakuha ang mga alam nito ngayon—but he's loving it, lalo na ang balak nitong gawin. Matapos nitong makawala sa kaniyang yakap ay walang sabi itong pumwesto sa ibaba—sa pagitan ng mga hita niya. He was bewildered at first, ngunit mas na-turn on din naman agad.“Mahal . . . Le-let me suck you. I haven't seen it for ages, please . . . Let me.” Wixon bit his lip at napatingala upang pigilan ang kaniyang panggigigil. Napapaungol din siya dahil hinihimas nito ang hita niya na may kalakip na bahagyang pagpisil. Everything was new to them, kahit pa nalasing na ito noon at nagniig sila, but this time is a lot different than before. Umica was wild. Ang mga pagbabago nito ay nagbibigay sa kaniya ng ideya na nagbukas na ang totoong character nito matapos ang lahat ng nangyari dito.“Are you sure, mahal? You haven't done it, even before. I thought you were disgusted
Nakatanaw si Froso sa harap ng full-glass window sa kaniyang opisina. Madilim man sa labas ay sin-liwanag naman ng mga ilaw sa poste ang kaniyang mood.Matapos namumulsang nakatayo ay marahan siyang umupo sa couch, habang naroon pa rin ang ngiting ’di mapigil.“What does that woman take me for? Haha!” Marahan niyang kinuha ang wineglass na nasa ibabaw ng table. Bahagya siyang sumimsim sabay balik niyon. Naglalaro pa rin sa kaniyang isipan ang ulat ng sekretarya niya. Mrs. Sandra Sares Mondrian is asking for a meeting with him. Nais nitong ibalik niya ang nabiling Lemniscate shares, bilang bayad utang sa anak nitong si Piet Mondrian.“How pathetic! Haha!” Isa rin sa nagpapaganda ng mood niya ay ang pangyayari na nadala na rin ng kaniyang boss ang buong pamilya nito sa Foltajer mountain. Although pumalpak siya earlier, naagapan din naman iyon agad. Kaya ang gabing ito ay inilaan niya sa isang selebrasyon.Nang naubos niya ang laman ng wineglass ay muli siyang nagsalin doon.“Oh, come on
Wala sa sariling naisiksik ni Froso ang sarili sa may misa. Tumingin siya sa kaniyang likuran to look for some space para makaalis siya. Kaya laking ginhawa niya nang makakita siya ng perfect spot para ipagtanggol ang sarili niya. He can even see his hidden gun for emergency purposes. At that moment, alam niyang nakikita rin sila ng mga shadow guards.“Ah! Wha-what the h*ll are you doing, Mr. Cloud? Get off me or I wi—” Bilog na bilog ang kaniyang mga mata nang maramdaman ang isang malambot na bagay na lumapat sa mga labi niya. Pakiwari niya ay naninigas ang katawan niya at ’di siya makagalaw. Nakakulong pa rin siya sa bisig nito habang nakadagan ang buong bigat nito sa kaniya. Froso got the urge to close his eyes nang maramdaman na mas naging malikot ang dila nito sa loob ng kaniyang bibig. ‘I had kissed countless girls before . . . So, how come this kiss feels so good?’ Nais man niyang sawayin ang sarili ay mas nababaliw siya sa dulot na sensasyon ng halik nito. He didn't even notic
Maaga siyang lumabas sa Foltajer mountain upang makipag-meeting. Nakapagpaalam man siya sa mga magulang niya, ngunit ’di sa kaniyang asawa. Kahit gusto man niyang samahan ang natutulog pa rin na asawa ay ’di maaari sapagkat para din dito ang gagawin niya. Wixon was hesitant about leaving his wife after seeing its state. Wala sa sariling nahilot niya ang kaniyang sentido nang maalala ang puro kiss mark at pasa na katawan nito. He was taken over by his heat at dinaig pa niya ang hayop sa kaniyang nagawa rito. Malinaw niyang naaalala na ’si niya ito nilubayan hangga’t hindi nahimatay. Mariin pa siyang napapikit dahil chineck pa kiya kung bakit ito nawalan ng imik bigla. Tinampal niya ang kaniyang noo because he was embarassed of himself.“Master Wixon, may problema po ba?” tanong ni Froso habang humihigpit ang hawak sa manobela. Nasa daan na sila tungo sa kinalalagyan ng sasakyan na gagamitin nila outside the Foltajer vicinity.“No. I hope so,” sagot ni Wixon habang binubuksan at binabas
Sa pagsisimula ng pagpupulong ay nakamasid lamang si Froso sa buong paligid, lalo na sa gawi ng iba’t ibang lider na nakapalibot sa bilog na misa. Mabilis din ang mga mata niya sa pagsusuri ng bawat bantay sa likuran ng mga ito. Bawat lider ay may pahintulot na magdala ng isang bantay. Although he was aware na walang gagawa ng masama, lalo’t narito ang bawat lider to flatter Mr. Cloud, ay hindi pa rin niya ramdam na magpka-kampanti. Especially when it involved his master's safety.Sa isang banda ay napapahilot din siya sa kaniyang sentido dahil sa nagawa niyang katangahan. Na kung ’di pa siya bahagyang siniko ng kakambal niya ay ’di niya maiisipang umupo sa tabi nito. Kaya ang naging siste ay ang boss nilang si Wixon ang nakatayo ngayon sa likuran ng silyang kinauupuan nila ni Osmond—acting like their loyal dog. ‘I hate that pervert! Kung ’di lang siya nakaw ng nakaw ng tingin, ’di sana ako mawawala sa konsentrasyon kanina. . .’ As one of the shareholders ay may spot siya sa misa. Ngu
His eyes were firmly closed while the elevator was moving upward. Samu’t saring emosyon ang kaniyang nararamdaman but nothing is more prominent than his shaken heart. ‘F*ck! Pull yourself together, Froso! Act like a man!’ singhal niya sa kaniyang isipan. Hindi niya mawari kung bakit siya nininerbiyos. ‘Acting like a st*pid virgin . . . Just hurry and get over it the soonest!’ ‘Ding!’“Sh*t!” bulong niya sabay ayos ng kaniyang long-sleeve at hinimas ang itim niyang piercing. Froso stepped out from the elevator and walked with his powerful steps. His long legs strode gracefully, emitting a powerful gesture with his poker face.“Take a seat, Mr. Vancia.” Halos takasan siya ng dugo sa katawan dahil sa bulong na iyon.“You could have at least talk to me decently,” aniya sabay upo sa inialok nitong upuan. He then subconsciously fixes his choker-designed suit.“This is decent . . .” His body flinched nang muli itong bumulong sa puno ng kaniyang tenga.“F*ck!”“What a l*wd mouth, Mr. Vancia.
Bitbit ang isang second class na pulang bag ay nawiwili na pinagmamasdan ni Wixon ang asawang si Umica. Napapangiti siya sa galaw nitong excited habang namimili ng mga damit. But Wixon clearly knows na para sa dalawa nilang Ina ang mga hawak na nito. Masaya man ay may bahid pa rin ng lungkot ang kaniyang mga ngiti. Sapagkat habang tumatagal ay nararamdaman niyang parang ngayon na lamang nakapag-shopping sa isang mamahaling boutique ang asawa niya. That it was like his wife had been deprived.Nasa loob sila ngayon sa isa sa notadong mamahaling boutique ng Folmona. Siya man ay nakikita kung bakit ganun na lamang kamahal ang mga binebenta at naka-display sa loob ng establisyemento. The place holds its name firmly. Maging ang street na kinatitirikan ng building ay known for its first class buildings. The land was owned by him and the other two parties.“Mahal, is it really okay na mamili tayo rito? I mean . . . Just look at the price tag. . .” bulong nito sabay umang ng isang skyblue na e