Share

Chapter 106

Penulis: Seera Mei
last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-17 23:58:44

Katalina’s point of view

Paglabas ko ng opisina, doon ko lang naramdaman ang bigat na kanina ko pa pinipigilang ilabas.

Nanginginig ang kamay ko habang hawak ang bag habang papasok sa loob ng elevator. Pinilit kong huwag umiyak. God, pinipilit ko talaga but the moment the elevator door closed, everything inside me just... broke.

Napakapit ako sa rail, pilit pinipigilan ang paghikbi.

Tahimik akong umiyak, ‘yung tipo ng iyak na walang tunog pero ramdam mo hanggang sa buto.

I hated it.

I hated that just seeing him again made me feel all these things.

Ang sakit-sakit, pero kasabay no’n, may parte pa rin sakin na gustong yakapin siya, gusto kong sabihin na namiss ko siya, gusto kong maniwala sa mga mata niyang nagsusumamo.

Pero hindi ko kaya.

Hindi pa.

Masakit para sa akin na hindi man lang niya nagawang sabihin ang tungkol sa engagement nila, ang tungkol sa plano ng magulang nila.

He had so much time…so much days, even to tell me about the situation he had with that woman,
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (7)
goodnovel comment avatar
Genedin Vargas
nakakawalang gana magbasa ng update ang oa ng story
goodnovel comment avatar
Yette Marcos
Hug for you kat..lakasan mo ang loob mo kaya mo yan!! Thank u author 🩷🩵🩷🥲
goodnovel comment avatar
Yette Marcos
Hug for you kat..lakasan mo ang loob mo kaya mo yan!! Thank u author 🩷🩵🩷🥲
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 21

    CATALEYA’S POINT OF VIEW Week have passed. Malawak ang ngiti ko habang naglalakad papasok ng kumpanya. My mood is so good. Late na ako ngayon nakapasok dahil sinamahan ko pa si Mommy sa mall para i-check ang isa sa mga negosyo niya doon. Ayaw ko pa nga sana siyang iwan, pero kailangan ko na talagang pumasok sa office. Kahit papaano, masaya ako dahil nakapag-bonding kami kahit saglit lang. Hindi na rin kami nakakapag bonding na dalawa ni mommy simula nang naging mas busy na kami ni kuya. Isang linggo na rin ang lumipas simula nang magkaroon kami ni Kuya ng matinding pag-aaway. Hindi ko talaga akalain na aabot kami sa ganong punto na ilang araw kaming halos hindi nag-usap at pansinan. Ngayon, balik na ulit kami sa dati. Parang walang nangyari. Kapag nasa opisina kami, seryoso lang sa trabaho. Kapag wala naman masyadong ginagawa nagkukulitan, I mean iniinis ko siya hehe. Pero may napansin ako sa kanya lately. Kapag nagkakasabay kami pumasok, kapag may bumabati sa kanya

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 20

    CALEB’s point of view Continuation.. She didn’t look at me. She remained silent… as if she hadn’t heard me, or more accurately, As if I weren’t even here. Bumuntong-hininga ako saka dahan-dahang naupo sa dulo ng bench, may malaking pagitan sa amin. Hindi muna ako nagsalita. Pinili kong makiramdam muna, gaya ng ginagawa ko noon kapag may hindi kami pagkakaintindihan.. kapag alam kong kailangan ko munang hintayin siyang kumalma. The breeze gently brushed against our skin, carrying the scent of flowers all around. The garden was quiet, as if it were deliberately making space for words that had long been held back. Yet despite all the calm, the nervousness in my chest was overwhelming. Damn… how do I even start? This is the first time I’ve struggled like this.. sa kanya pa. Sa sarili kong kambal. At sa totoo lang, sobrang kinakabahan ako. Nah… never mind. Wala nang atrasan.“Rosie,” muli kong tawag, mas mababa ang boses, mas mahinahon. “Can we talk? Please…?” Nanatili siyang

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 19

    Caleb’s point of view Hindi kami sabay umuwi ni Rosie. Halata namang masama pa rin talaga ang loob niya sa akin. Hindi niya ako hinintay. Hindi rin siya nag-message. Walang kahit anong paalam at mas masakit, nakaya niya, natiis niya ako. Dati, kahit gaano kami ka-busy, updated kami sa isa’t isa. Isang text lang. Isang tawag. Ok na ok na. Like…“Kuya, mauna na ako.” “Rosie, late ako, makakauwi..”Ngayon?Tahimik. At sa katahimikang ‘yon, doon ko mas naramdaman ang mali ko.Now what, Caleb?Paano mo kakausapin ang kambal mo ngayon? Napabuntong-hininga ako habang nagmamaneho pauwi. Mabigat ang trapiko pero mas mabigat ang laman ng puso at isip ko. Hindi talaga mawala sa isip ko ang itsura niya kanina.What I saw wasn’t just anger..It was pain.Pain is harder to fix than anger.At kung sakaling malaman nila Mommy na hindi kami okay? Na hindi ako sumunod sa usapan namin kagabi? Malalagot talaga ako. Sobrang malalagot na tipong pati ang parents ko magagalit sa akin. Lalo n

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 18

    Caleb's point of view The executive floor was quiet when I returned. Too quiet… as if the entire building had slowed its breathing just to listen to the chaos inside my head. Isinara ko ang pinto ng office nang malakas, rinig na rinig ang ingay nito sa buong floor dahil sa katahimikan pero wala akong pakialam. Dumiretso ako sa glass wall at tumitig sa siyudad, halos lahat sa ibaba ay abala, buhay na buhay. Samantalang ako tila nawalan ng buhay. Kinalma ko ang sarili, Damn it! Akala ko magiging ok na ang lahat kapag binigyan ko ng oras si Rosie. Pero hindi pa rin pala, iba ang naging tama ng pag aaway namin. At hindi ko matanggap na humantong kami sa ganito. Rosie’s face earlier wouldn’t leave my mind. The way she stepped back. The tone in her voice…something I had never heard from her before.“Please… let me breathe.”Napapikit ako.Doon ko naramdaman ang bigat, sakit at higit sa lahat. Takot.Takot na sa kagustuhan kong protektahan siya… ako pa ang unang taong nagtulak sa kan

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 17

    Caleb’s point of view Bumalik ako sa opisina, pero parang wala akong pakialam sa paligid ko. Tila ako lutang. Naka-kalat ang mga papel sa ibabaw ng desk ko…mga kontrata, reports, mga dapat tapusin. Bukas na computer na may mga emails. Pero wala.Hindi ko maituon ang mata at atensyon ko sa kahit ano. Kada minuto tumitingin ako sa phone ko. Kung may message ba si Rosie. Pero wala pa rin. Napabuntong-hininga ako, mabigat, parang may nakabara sa dibdib ko.Ang nasa isip ko lang…Si Rosie.Kung nasaan siya ngayon.Kung okay ba siya.Kung galit pa rin ba siya sa akin?At higit sa lahat… kung paano ko maaayos ang gulong ako rin ang gumawa.Damn it. Tanga mo kasi Caleb!Hindi ako makakapag focus nito sa trabaho.Sumandal ako sa upuan, hinimas ang sintido ko, pilit inaayos ang paghinga. What is she doing right now?Nasa Marketing department na ba siya? Umuwi na ba siya?Napabuntong-hininga ako ulit, “Fuck it,” pabulong kong mura, habang ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 16

    What is he doing out at this hour? At nang magtama ang mga mata namin.. Ay putik.Yung expression niya?Worry.Frustration.At isang bagay na mas masakit: Disappointment.Parang ako pa talaga ang nagkulang.Parang ako pa ang mali sa lahat ng nangyari.Parang ako pa ang nagkasala. Nanuyo ang lalamunan ko. Pinilit kong pinakalma ang sarili. Dang! Kanina ok na ako ‘e.“Rosie.” sambit niya ng makalapit na sa akin. Nope. Hindi muna ngayon.I shook my head and stepped back. “Kuya, please. Not right now.” He froze. Kita ko agad ang pagbabago ng mukha niya…parang nasaktan siya sa sinabi ko. “Rosie…” His voice softened for a second. “Let’s talk. Please.”“I said not right now,” ulit ko, this time mas firm. “Hindi ko pa kaya makipag usap, Hindi ko pa kaya, kuya. Baka kung saan lang ulit mapunta ang usapan natin.” “Let’s settle this now,”“No,” I breathed out. “Kuya, isang oras pa lang mahigit ang nakakalipas, hindi ko pa kaya makipag usap sa’yo ngayon, Please… give me a moment. Give

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status