CASS “Saan sila unang susugod?” Walang pakialam si Zeke kahit pa lumipad ang kotse sa sobrang bilis ng pagpapatakbo niya. Ilang beses na niyang tinawagan ang ina ngunit hindi ito sumasagot. Matinding kaba ang lumunok sa akin nang buo hindi lang dahil sa natatakot akong saktan ng nanay ni Zeke sina tita Devina. Ang inaalala ko nang matindi ay sina Mommy-bear at Daddy-bear dahil ang huling text sa akin ni Mommy ay dumiretso ako sa bahay nila Chad dahil nandoon sila. Hindi puwedeng madamay ang mga magulang ko. “Kaiden asked Al to get Chad and bring him back to the house. That was my mom’s instruction to them.” Paliwanag nya habang hawak ang manibela ng kotse sabay apak ulit sa gas para bumilis ang takbo. “Ano ba ang plano ng mommy mo?” nanginginig ako nang matindi at di na naiwasang mapagtaasan ng boses si Zeke. Naghahalo-halo na ang lahat ng emosyon ko sa sobrang takot. Hindi na ako makapag-isip nang tama. “I don’t exactly know, babe. She just told me that she’s planning to avenge
CASS Naglalakad ako nga sa mabuhanging sahig habang ang malakas na hangin mula sa maalong dagat ay pinalilipad ang buhok ko na parang watawat. Even the waves were a bit loud, it was still peaceful for me. Habang patuloy na naglalakad ay tinitignan ko si Zeke na panay hagis ng mga maliit na bato suot ang manipis na putting button down shirt at khaki shorts niyang brown. Hayag ang kaniyang matipunong dibdib dahil nakabukas ang apat na butones ng pantaas niya’t magulo ang buhok na lalong bumagay sa kanyang suot. So handsome. My soon to be husband. Agad itong napalingon sa akin at agad na napangiti bago tumigil sa pambabato’t naglakad palapit sa akin. Tumama ang sikat ng araw sa kanyang likuran kaya’t kita mo ang malaki niyang pangangatawan sa loob ng suot niyang damit. “Hey, lovely.” He immediately bent down a little to kiss me before he wrapped his arms around my waist to pull me even closer. We took a moment before we stopped so I already spoke. “I’m done cooking.” Actually, he wa
THE PENDULAR STORY written by @RosyPen published digitally under Goodnovel. Copyrights © 2020 All rights reserved. Provided by the Republic Act № 8293, otherwise known as the Intellectual Property Code of the Philippines, no part of this book may be reproduced, distributed, or transmitted in any form or by any means, including photocopying, recording, or other electronic or mechanical methods, without the prior written permission of the authors, except in the case of brief quotations embodied in critical reviews and certain other noncommercial uses permitted by the aforementioned copyright law. This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. Cover Design: @AkikoIsKawaii Drafted: August 11, 2020 Started Online: September 14, 202 Ended Online: December 1, 20
"Cass." A sudden call almost made my heart jump out of my chest as I turn around to see the man who startled me "What the hell?" I asked with my voice raised and my right hand caressing my chest as I try to catch my breath. Napailing na lamang ito sa akin bago napabuntong hininga, "Did Trixy told you?" Tanong niya sa malamig at walang ganang boses habang nakapamulsa. Hindi ako sanay na siya ang lumalapit sa akin para magtanong dahil hilig niya akong itaboy noon pa man. Masyado akong nahihiwagaan sa ginagawa niya nitong nakaraang araw dahil tila ba napapadalas na ang pakikipag-usap niya sa akin. Nahihiwagaan man ay binura ko na lamang iyon sa isipan at sinubukang humugot ng katiting na tapang bago sumagot, "Yes she did, but I'm still not going!" I even rolled my eyes at him before opening the door of the driver's seat before hopping inside the car to ignore him. Nang makapasok ay padabog kong isinara ang pintuan ng kotse at balak na sanang pihitin ang susi para paandarin ang makina
CASSIDYAng panonood ng basketball sa court ng Mendel High ay isa sa mga hilig kong bisyo. Isa na iyon sa maituturing kong hobby bago pa man ako umabot ng High School. You might think I love the sport and want to experience the action from afar but its actually because of a man who's into it. "Go number fourteen! I love you Trevoir!" Hiyaw ko habang nakatayo at panay ang talon dito sa may viewer seat. Ramdam mo ang tensyon sa mga mata ng Mendel Tigers habang patuloy silang nakikipagbabakbakan sa court at iniinda ang malalakas na hiyaw ng mga Mendelians kasali na ako na nakahawak sa tarpaulin na puno ng litrato ni Zeke Trevoir. Sa kaniya lang nakatuon ang mga mata ko habang pinapanood siyang nagdi-dribble ng bola at seryosong nakatitig sa ring. When the one blocking his way won't let him in, he had no choice but to shoot from a very far distance and as expected, nakapasok ito na naging rason nang pagtili ng buong kababaihan sa court. "Mapapaos ka na Cassidy! Panoorin mo na lang!" My
CASS Naglalakad na ako ngayon sa mahabang corridor ng Senior High School building ng Mendel University papunta sa classroom kahit dalawang oras pa bago ang klase. Usually, Trixy comes with me every time I go to school but since I got pissed of her yesterday after her strong words against Zeke, inunahan ko na siyang pumunta sa campus. Iilan pa lang ang nakikita kong estudyante sa building at masyadong tahimik ang buong corridor kaya't halos lumabas ang puso ko mula sa aking dibdib ng biglang may nagsalita mula sa likuran ko. "You left the house too early." The cold and scary baritone voice of Chadler Trevoir sent me the chills as I turn around slowly to face him and then forced myself to smile. "Huh?" Alam kong nangatal bigla ang boses ko pero hindi ko ipinakitang takot ako at pinilit na tibayan ang nangangatog kong binti. His serious yet blank face intimidates me. Yeah, Zeke wears the same but it suits him more. Don't get me wrong though, Chad is good-looking but he is really not
CASS"Cassidy sweety, choose a suitable dress okay?""Yes mommy-bear!" I yelled from the inside of my room before I opened up my closet to check out for a dress to wear.I want to find a perfect dress for me to look dazzling for the man I'll have my eyes on all evening. Although all of my dresses are as classy as it is, I still want to give a little humble vibe so I think I'll choose something simple. I hummed while scratching my chin as I try to decide what to wear. Isa-isa kong inilabas ang mga bestida mula sa aparador at panay ang tingin ko sa salamin kung ano ang dapat kong isuot. I've seen a lot but then my eyes locked on the light green dress with a halter neckline and a big waist belt. As I look in the mirror with the dress covering my front, the door suddenly opened and then my mother's head popped out to check on me. "Sweetie, have you chosen your dress?" I showed her the one I'm holding, "I wish to wear this tonight.""Whatever you want baby. Anyway, we'll be going to a sa
CASS "I can't do this! I'd rather fail in class than do this nonsense!" Hindi ko na napigilan ang pagbulyaw habang pilit na pinipiga ang utak kung paano ko sisimulan ang aking research introduction. Mahina ang utak ko pagdating sa mga school papers. Forte ko lang ata ang mahalin si Zeke angel ko. Kung pagmamahal ata ang magiging basehan ng grading system ay magiging valedictorian of the class ako. Kaso hindi eh kaya't pilit kong idinuduko ang ulo ko malapit sa papel na nakapatong sa library table habang pinupukpok ang ball point ng ballpen sa sentido. The typical manner of a person when deeply thinking. Nasa kalagitnaan ako nang malalim na pag-iisip nang biglang dumaan ang bulto ni Zeke sa harapan mismo ng lamesa kaya't awtomatiko akong napatayo at sumigaw. "Zeke!" Sa sobrang tuwa ay hindi ko na namalayang nasa loob ako ng silid-aklatan at buong buo ang boses na sumigaw. Agad na nakuha ang pansin ng mga nasa paligid ko. Tiyak ang iba roon ay gumagawa rin ng intro at kung hindi ay