Chapter 6

Buong akala ni Kit ay magpapatuloy na ang katahimikan sa buhay niya, pero ilang araw lamang ang lumipas ay bumalik na naman ang dating ingay na nagmumula sa unit ni Aiden. Pinalampas niya ang unang gabing naulit ang mga ingay, pati na ang pangalawa. Subalit nang sumapit na ang pangatlong gabi ay hindi na talaga nakapagpigil pa si Kit. Napabangon siya sa higaan at galit na lumabas ng silid niya.

              “Humanda ka talaga sa aking malandi ka,” banta ni Kit habang sinusuot ang tsinelas niya, “Napupuno na ako sayo!”

              Agad siyang dumiretso sa katabing unit at pinanggigilan ang doorbell ni Aiden. “Hoy lalaki! Lumabas ka nga diyan! Napepeste na ako sa ingay ninyo! Ang kapal na nga nung pader tapos lumulusot pa rin yang mga ingay ninyo papunta sa kwarto ko?! Ayaw niyo talagang papigil, ano?!”

              Maswerte siya at silang dalawa lamang ang occupants sa floor na iyon, kaya walang dahilan para maeskandalo sila. Mukhang umepekto naman ang pag-iingay ni Kit para mapalabas si Aiden.

              Nang bumukas ang pintuan ng unit, isang babae ang lumabas. Punong-puno ng kolorete ang mukha nito, at halos kapirasong tela na lamang ang suot dahil sa sobrang provocative ng black dress nito. Nagulat ito nang makita siya sa harap ng unit, pagkatapos ay iniwas nito ang tingin sa kanya bago nagmamadaling umalis bitbit ang isang pares ng high heels.

              Ilang segundo ang lumipas, at sunod namang lumabas ng unit si Aiden. Nakasuot ito ng manipis na white t-shirt, kaya bakat ang pectorals nito at ang namumutok nitong mga braso, habang shorts naman ang suot nitong pang-ibaba. Magulo ang buhok nito, subalit hindi iyon naging rason para mabawasan ang kagwapuhan ng binata. Sa halip ay mas nakadagdag pa ang mga iyon sa sex appeal nito.

              Napalunok si Kit. Hindi siya makapaniwala na iniisip niya ang mga bagay na iyon ngayon-ngayon lang. He is not supposed to admire the guy at that very moment. Hindi niya hahayaang malusaw ng kagwapuhan nito ang pagka-iritang nararamdaman niya.

              “Wala ka ba talagang pakialam sa mga kapitbahay mo?” nanggagalaiting palatak ni Kit kay Aiden habang nakapamewang.

              “Ikaw lang naman ang kapitbahay ko ah,” ani Aiden, as if it was the most obvious thing in the world, “At tsaka may pakialam naman ako sayo eh, kaya nga pinaalis ko na siya, hindi ba?”

              “I just wanted you to keep it down. Hindi ko sinabing paalisin mo siya,” mariing sabi ng dalaga.

              “Mas mabuti nang paalisin ko siya. If I let her stay, I doubt that we can stop doing it. And I highly doubt that she can keep it down…” Aiden replied as his lips curved into a smirk.

              Wow, ang yabang oh. As if naman may pakialam ako, “I don’t give a damn about it. Ang gusto ko lang naman, maging sensitive ka sa mga nangyayari sa paligid mo. This is not the first time na nagreklamo ako sayo. Noong una nagtitimpi lang ako kasi business mo naman yan, and it’s your right. Pero talagang nakaka-istorbo ka na eh.”

              “So… galit ka na niyan?” biglang tanong sa kanya ni Aiden.

              Pinagtitripan ba ako nito? “E-excuse me?”

              “Tinatanong ko kung galit ka na sa lagay na yan.”

              “Of course I am! Susugurin ba kita dito kung hindi ako galit?”

              Instead of responding, Aiden poked her nose gently, “You’re adorable.”

              Tinakpan ni Kit ang ilong niya, at ramdam niya ang pag-iinit ng mukha niya nang dumampi ang balat ni Aiden sa kanya. It was a small piece of skin, but the touch sent bolts of electricity all over her system.

              “Huwag mo akong pagtripan – “

              “Has anybody told you how beautiful you are when you are mad?” Aiden said as he took a step closer.

              Intimidation at excitement ang naramdaman ni Kit, pero hindi niya maipaliwanag kung bakit. She took a step back when Aiden moved forward, “What the heck are you doing?”

              “Admiring you,” ani Aiden, bago muling humakbang.

              Isang hakbang na paatras ang ginawa ni Kit, “Are you making fun of me?”

              “No. I am just telling the truth. Bakit, wala pa bang nakakapagsabi sayo na maganda ka?”

              Natigilan si Kit sa sinabi ng binata. There was something that struck her heart when he said that, at hindi niya na napigilan pang mapatingin nang direkta sa mga mata ng lalaking kaharap. Nanigas na siya sa kinatatayuan. Hindi niya alam kung anong mahika ang mayroon si Aiden na nagawa nitong mapatigil siya nang ganoon na lang.

              Aiden took another step towards her, then he cupped her face with his hands, “Now that I can see your face properly… Hindi ka lang pala maganda. You’re more than just a beautiful face. Your eyes… You nose… Your lips…”

              Nang unti-unting binaba ni Aiden ang mukha nito palapit sa mukha niya, nagsimula nang maalarma si Kit. Lumakas ang tibok ng puso niya sa ginagawa ng binata, at naglalaban sa isipan niya ang desisyon kung lalayo ba siya, o hahayaan niya na lamang ang lalaki.

              Is he going to kiss me? Pero… Wala pa akong first kiss! I can’t let this playboy do this to me!

              Parang reflex na biglang umangat ang kanang kamay ni Kit at sumampal sa pisngi ni Aiden. Sa sobrang lakas noon ay parang nag-echo pa ang tunog nito sa buong floor. Natigilan si Aiden dahil sa sampal na iyon, at napatitig nang diretso ang mga mata ng binata sa kanya.

              Nakaramdam ng takot si Kit. Nasampal niya si Aiden! Paniguradong galit ito sa kanya dahil sa ginawa niya. Hindi na hinintay pa ng dalaga ang reaksyon ng lalaki. Sa halip ay nagtatakbo na lamang siya pabalik sa sariling condo unit, at doon nagkulong.

              Binatukan ni Kit ang sarili dahil sa inis. “Kristina! Napaka-engot mo talaga! Bakit mo ba siya sinampal?! Baka mamaya gantihan pa ako nun…” Napaupo na lamang siya sa sahig at isinandal ang likod sa pintuan.

              Napabuntong-hininga na lamang siya habang pinagsisisihan ang ginawa niyang pagsampal sa kapitbahay, “Ang malas ko talaga! Bwisit!”