LOGINNandidilim ang paningin ko kina Anton dahil pinipilit nilang may alitan kami ni Miguel. It's pissing me off because it's not true.“We don't have a problem with each other!” I snapped irritatedly. “Tito Rodrigo wants me to fix you all, fuckers. Hindi na kayo mga bata!” iritado din sabi ni Luca. I glared at him. “I told you we don't have a problem! There's nothing to fix! I was just busy looking for Francesca!”“That’s it! You should calm down! This won't solve anything,” iritado suway ni Anton.I gritted my teeth. “How many times do I have to explain that there’s nothing to fix between me and Miguel? I don’t know why he’s avoiding family events. I didn’t go because I was busy—and because I was angry at Mama for trying to set me up with a girl. That’s all there is to it!”Natahimik kami nang biglang bumukas ang pintuan. Miguel entered my office with his sunglasses. Natigilan siya sandali nang makita niyang nandito kami lahat pero agad din siyang nakabawi at saka naglakad palapit sa t
Leon VergaraFinding Francesca consumed most of my time. Dumadalang na lang ang pagpunta ko sa mansion at sa mga events namin. Kung pupunta man ako, hindi rin ako nagtatagal.Akala ko walang makakapansin doon hanggang sa ipinatawag ako nina Tito dahil doon. “Ano ang pinagkakaabalahan mo?” tanong ni Tito Rodrigo sa akin.Nasa mansion kami. Nakaupo sa unahan ko si Tito Rodrigo at Tito Eduardo. Unfortunately, hindi ako nakapunta sa isang family meeting. It has something to do with River kaya dapat nando’n ako. Pero wala ako dahil akala ko may nahanap na lead ang isang investigator na ni-hire ko. Wala naman pala!Dahil sa naging issue ko kay River Romero, marami ang nakisakay doon at pilit nilang hinihila ang pamilya namin pababa.Nabuhay lahat ang mga ibang rumor tungkol sa amin. Nagagalit si Luca dahil pati ’yong pagwawala niya noong bagong dating ni Scarlet after two years ay may inungkat. We were labeled as aggressive.Mahirap patahimikin ang mga tao dahil marami ang nakisakay. Sabi
Pinagmamasdan ko si Daddy at Mommy na minamanduhan ang mga tauhan na ayusin ang mga binili nilang mga gamit para sa baby ko.Nakangiti akong umiling sa kanila. Sila talaga ang excited na manganak na ako. Kung sila lang ang magde-desisyon, gusto na nilang ilabas ko ang baby ko. I still need one month tho before my baby comes out, pero kumpleto na ang gamit niya.“Bakit Giovanni?” rinig kong tanong ni Luna.Bumaling ako sa kanya at saka umupo sa tabi niya. We were inside the guest room na hindi na guest room. Magiging kwarto na ni baby Gio paglabas niya.“Why? It's cute. He could have Gio as his nickname,” sagot ko.“Sa bagay. Baby Gio. I can't wait to meet him,” she screamed in excitement.Umirap ako. “Buti sana kung tutulungan niyo akong umiri eh. Masyado kayong excited.”“Aba! Kasalanan kong nabuntis ka? Ako ba ang nagpasok ng sperm sa’yo?” tumatawa niyang sabi.Umawang ang labi ko at saka siya hinampas. For a split second, I remembered how hard I moaned when I was doing it with Leon
It's been months since we were here in Auckland. Marami na rin ang nangyari dahil sa pagbubuntis ko. I rarely think of the Philippines now because I am too occupied with the changes in me — cravings and mood swings. The only thing that didn’t change is that I maintain my weight despite being pregnant. Sabi ni Mommy na noong siya ay buntis, tumaba siya pero hindi ako tumaba. My tummy is not that big despite being pregnant for five months now.“Hindi halatang buntis ka kapag maluluwag ang mga sinusuot mo,” komento ni Mommy nang makita niyang maluwag ang suot ko. Hindi na naman halata ang tiyan ko.“Mommy, sabi mo nga, hindi pare-pareho ang pagbubuntis. I just happen to have a slim body.”Hindi na siya sumagot. Tapos na akong magbihis. I wore a loose shirt and a loose pants. Hinihintay ko na lang siya para makaalis na kami.Ngayon ako magpapa-check up sa OB ko, at palaging si Mommy ang kasama ko.Nang matapos si Mommy, agad din kaming umalis. The hospital is not that far from our tower k
Francesca Alicia ValdezTwo months of living in New Zealand, I could say it's not that bad as I expected. Siguro dahil hindi naman kami totally na kami-kami lang nina Daddy at Mommy. Palaging bumibisita sina Tito Marco kaya palagi kaming may bisita. Luna would always invite me to go out and explore the city kaya after two months, I could say I'm accustomed to New Zealand now.My plan is to continue my master’s in finance after giving birth. I'm still three months pregnant and it's not yet visible. Siguro maliit ako magbuntis? But it's not showing at all.“Ang daming tao ngayon,” sabi ko.Luna invited me to go out kaya naglalakad kami ngayon sa Queen Street, isa sa mga pinakabusy na kalsada sa downtown Auckland. Dala ko ang paper cup ng kape na binili ko sa café sa kantong dinaanan namin kanina.“Weekend eh,” sagot ni Luna habang nakatingin sa mga shop window. “Usually ganito talaga dito kapag Sabado. Lahat gustong lumabas.”I was complaining but to be honest, mas kunti pa 'to kesa sa
Leon Vergara My issue with River Romero was nothing compared to the stress I’d felt when I couldn't find Francesca again. Hindi ko alam kung ano na naman ang nangyari at hindi na naman siya mahanap. I let her go to her parents. Hindi rin ako makakapunta sa condo niya dahil inuutusan ako ni Papa na asikasuhin ang isyu na pinalala ni River. Pumayag ako na umalis siya para may kasama siya at hindi mag-isa habang mainit pa ang issue. Pero hindi ko inasahan na ganito ang nangyayari! I let Sabel deal with the issue after I told her what happened. Tapos ay sumunod ako sa Iloilo the next day. Hindi pa ako ready na ipakilala niya dahil sa nangyaring issue pero dahil nagpumilit siya, I'll just charm her parents in another thing. Kaya lang, pagdating ko sa bahay nila — which I had a hard time finding because Francesca was not answering her phone — she wasn't there. “Who are you? Bakit mo kilala ang anak ko?” tanong ng Mommy niya. She looked mad that I knew Francesca. Napakamot ako sa bat







