Chapter 5 – The Aftermath

Tahimik na nanangis si Nigel habang ang kanyang mukha ay nakabaon sa kanyang mga palad. Bakit sa ganito nauwi ang lahat? Bakit ngayon lang niya ito nalaman? Mahirap na nga para sa kanya ang tanggapin ang nadiskubreng kasamaan ni Elaine, bagaman makukulong ito ngunit ang importante ay buhay naman ito. Subalit sa nadiskubre n'ya ngayon, bukod sa maling tao pala ang kanyang minahal, ang nakalulungkot pa ay hindi na n'ya maitatama pa ang kanyang mga pagkakamali. Wala na si Nathalie, hindi na n'ya ito makikita pang muli.

Ilang oras na ang lumipas ngunit tulala pa rin si Nigel. Mabuti na lang ay walang nangailangang gumamit ng surgery room. Tiningnan n'ya ang lukot na liham at napansin niyang hindi pa pala niya nababasa lahat. Iniunat n'ya iyon at muling binasa:

"Nang makalabas tayo ay pareho tayong dinala sa hospital. Nasunog din kasi ang buhok ko at nakalanghap ng usok, pero hindi ko naisip na ita-transfer ka sa ibang hospital. Nang hinanap kita, hindi na kita nakita."

Dahil sa public hospital sila dinala ay nagdesisyon ang mga magulang ni Nigel na ilipat ito sa isang private hospital para sa mas mabilis at mainam nitong recovery.

"Nang magkaroon ako ng balita tungkol sa'yo ay nalaman ko na lang na nagkakamabutihan na kayo ni Elaine. Ayon sa mga kaibigan namin ay lagi ka niyang dinadalaw, siguro iyon ang dahilan kaya hindi n'ya ako binisita kahit isang beses man lang."

Bagaman nalalaman ni Nigel na isang babae ang sumagip sa kanya, hindi naman n'ya ito nakita dahil nawalan na siya ng malay-tao nang mga oras na iyon. Ganunpaman, agad siyang na-inlove sa babaeng iyon kahit hindi pa n'ya ito kilala, kaya agad niyang minahal si Elaine.

Dahil nalalaman niya na nagkakamabutihan na ang kanyang bestfriend at ang lalaking lihim niyang iniibig ay hindi na itinuloy pa ni Nathalie ang planong pagpapakilala kay nigel, at ang planong sabihin dito na s'ya ang nagligtas dito. Ngunit hindi n'ya alam ang ginawang pag-angkin ng kaibigan sa kanyang kredito, kaya nanatili s'ya sa dilim na walang alam sa mga nangyari. Ibinigay na lamang n'ya ang basbas sa dalawa yamang pareho naman itong mahalaga sa kanya.

Guwapo't makarisma si Nigel, matalino at anak-mayaman kaya popular ito lalo na sa mga kababaihan noong college days nila, at isa sila Elaine at Nathalie sa nagkakandarapa dito. Kaya gulat na gulat at mangha si Nathalie nang malaman na nagawa ng kaibigan na mapaibig ito.

Ngunit makalipas ang isang taon, matapos maka-graduate ay nagulat si Nathalie nang muling mag-krus ang mga landas nila, nang ipagkasundo sila ng kani-kanilang mga magulang sa isang kasal. Masayang-masaya si Nathalie at para itong nasa alapaap.

Ang akala niya ay magkakalamat na ang relasyon nila ni Elaine bilang magkaibigan ngunit nalaman niyang matiwasay naman na naghiwalay ang dalawa, umattend pa nga ito sa kasal nila.

Subalit, ang hindi alam ni Nathalie ay may usapan pala sila Elaine at Nigel na itago na lamang ang relasyon nila, dahil kailangan ni Nigel na sundin ang utos ng kanyang ama na pakasalan s'ya.

"Nang malaman ko na may relasyon na kayong dalawa, inaamin ko na na-heartbroken ako, pero dahil si Elaine naman yun ay tinanggap ko na lang at piniling maging masaya na lang para sa inyong dalawa. Pero hindi ko akalaing, sa huli ay maikakasal ako sayo."

Muling lumuha si Nigel. Napakabulag at napakatanga niya noong mga panahong iyon. Bakit hindi n'ya naisip na hingan ng pruweba si Elaine kung ito nga ba ang totoong sumagip sa kanya? Dahil doon ay hindi niya agad nakilala si Nathalie. Ang masaklap pa ay ang mismong asawa pala n'ya ang nagligtas sa kanya, ang babaeng tunay niyang mahal ngunit hindi nya pinahalagahan. Pinunasan n'ya ang mga luha at itinuloy ang pagbabasa:

"Marrying you is what I considered to be the happiest thing that happened in my life. The three years is enough, at alam kong kahit na anong gawin ko ay hindi ko mapapantayan si Elaine sa puso mo. Kung alam mo lang kung gaano ko hinangad at hiniling na isang araw ay bibigyan mo din ako ng konsiderasyon at pagpapahalaga, sa kasamaang-palad, naging madamot ang pagkakataon sa akin at hindi iyon nangyari."

Nagsimulang tumangis nang malakas si Nigel. 'Ang tanga-tanga ko!' Kung puwede n'ya lang sanang hilingin na bumalik siya sa nakalipas ay itatama n'ya ang lahat ng pagkakamali n'ya. Hindi lang pagpapahalaga at konsiderasyon ang ibibigay n'ya kay Nathalie, iibigin din n'ya ito nang buo at buong puso.

"Wala akong maisusumbat sayo, I married you in my own risk and that is my own decision. Sa loob ng tatlong taon ay naging masaya naman ako sa piling mo kahit paano. Pero, kung meron mang afterlife at kung totoo man yun, sana ay pagbigyan ako ng Diyos at loobin niya na ibang tao na lang ang mahalin ko, yung taong kaya din akong mahalin.......Ito lang ang mga gusto kong sabihin, hanggang sa susunod na lang ng mga buhay natin, kung meron man, paalam."

.

.

Madilim na nang umalis si Nigel sa hospital. Ang kanyang mga mata ay namumula at namamaga habang ang kanya namang buhok at damit ay magulo at lukot. Kung titingnan ay para lang siyang bagong gising. Naglakad siya na parang zombie na walang direksyon hanggang sa mapadako s'ya sa isang stone bench. Naupo siya doon habang nakatingin sa kawalan.

'Wala na si Nathalie.... sinaktan ko siya.' Walang ibang laman ang kanyang isipan kundi kung paano niya tin'rato si Nathalie noong nagsasama pa sila, ni hindi n'ya naisip na habulin at papanagutin ang may kasalanan. Kung tatanungin kung meron pa ba siyang nararamdaman para kay Elaine, ang sagot ay wala na.

Biglang nagdilim ang mukha ni Nigel. Kundi dahil kay Elaine ay hindi sana n'ya masasaktan si Nathalie, hindi sana n'ya hahayaang mawalay ito sa kanya. 'B*tch, I'll make sure you pay.' kinuha n'ya ang kanyang cellphone at tinawagan ang kanyang abogado para komunsulta sa puwede niyang isampa na kaso laban sa babae. Matapos makipag-usap ay naisipan nyang tawagan ang kanyang ina, ngunit nag-atubili s'ya. Naisip niyang sabihin na lang ang lahat sa personal.

"Nigel! It's good to see you, wait..... A-are you alright? Anong nangyari sa'yo?" Ani Rebecca, ang ina ni Nigel nang makita ito.

"Puwede bang pumasok muna ako? Meron akong importanteng sasabihin sa inyo."

Naupo si Rebecca, Nigel at ang kanyang ama sa living room. "Hump! Ano, Iniwanan ka na ba ng kabit mo? Sino ba kasi ang babaeng yun? Wala siyang ka-moral-moral! Paano n'ya nagagawang makipagrelasyon sa lalaking may asawa na? Para siyang mauubusan ng lalaki!" Wika ng ama ni Nigel.

"Honey, puwede bang kumalma ka muna? Ilang araw ko na'ng naririnig sayo yan a. Ngayon lang natin nakita uli ang anak natin mula nang makabalik tayo galing abroad. Hayaan na muna natin siyang magsalita, baka importante ang isinadya niya." Sagot ni Rebecca.

Ang tahimik na si Nigel ay biglang nagsalita. "Wala na si Nathalie."

Sumingasing ang kanyang ama. "Hump! Natural lang na iwan ka n'ya, ano bang inaasahan mo? Dinivorce ka na ba niya? Well, mabuti nga sayo, sino bang may sabi'ng magloko ka."

Pinandilatan ni Rebecca ang ayaw paawat na asawa saka bumaling sa anak. "Umalis ba s'ya sa apartment?" Napabuntong-hininga s'ya nang maitanong iyon. "By the way Nigel, baka gusto mo na'ng i-consider ang paglipat dito o kaya ay sa isang villa? Sinabi ko naman sa'yo dati na hindi nababagay si Nathalie sa apartment na yun, diba? Ang liit-liit at parang magulo din yung lugar."

Naikuyom ni Nigel ang mga kamao. "Tama ka mom, kasalanan ko kung bakit hindi ko naibigay ang mga magagandang bagay sa kanya, naging maramot ako sa kanya. Pero...... wala na siya, kaya kahit gustuhin ko ay hindi ko na magagawang bumawi pa."

"Anak...." Hinagod-hagod ni Rebecca si Nigel sa balikat. "Pinagsisisihan mo na ba ang ginawa mo? Alam mo, kahit hindi ko ganun ka-kilala si Nathalie, pero ayon kay Lucille ay mabait naman daw siyang bata. Anong malay mo, kung magpapakita ka lang ng sincerity ay baka mapatawad ka rin n'ya."

"Hindi na iyon mangyayari, dahil......... patay na siya."

Biglang natahimik ang buong living room. Medyo nagtagal bago nakabalik sa kani-kanilang wisyo ang mga magulang ni Nigel. "A-anong sabi mo?"

"Patay na si Nathalie...... hindi na siya babalik."

Biglang nasapo ng ama ni Nigel ang sariling dibdib at bigla itong nahirapang huminga.

"Honey, honey! calm down!" Agad kinuha ni Rebecca ang gamot ng asawa at agad itong pinainom. Nang makita n'ya na bumubuti na ito ay nakasimangot niyang binalingan ang anak. "Nigel, linawin mo nga ang sinasabi mo, ano ang talagang nangyari kay Nathalie? Tayong mga Sarmientos ang responsable sa kanya kaya ano na lang ang sasabihin natin sa pamilya n'ya kung may mangyari sa kanya?"

"Wala na nga siya..." Tumayo si Nigel. "Huwag kayong mag-alala, ako na ang magsasabi sa pamilya n'ya. Wala kayong kasalanan dito, ako ang may kasalanan ng lahat kaya tatanggapin ko kung ano mang parusa ang ipapataw nila sa kin." At umalis na ito habang natulala na lang ang kanyang ina.

.

.

"Bastard!!"

Isang malakas na suntok ang tumama sa mukha ni Nigel, bagaman kaya naman niyang ilagan iyon ngunit pinili niyang tanggapin iyon.

"Anong pumasok sa isip ng kapatid ko para magdesisyon nang ganun? Anong ginawa mo sa kanya?" Nag-gagalaiting tanong ni Nico habang hatak-hatak si Nigel sa kuwelyo.

Naroon at tahimik lang ang mga magulang ni Nathalie ngunit namumula at nagluluha ang mga mata nito.

Pinunasan ni Nigel ang dugo sa gilid ng kanyang labi, pagkatapos ay lumuhod ito sa harapan ng mga dati niyang biyenan. "M-mom, dad, p-please..... Say something, kasalanan ko ang lahat. Sisihin n'yo ako, murahin n'yo ako, saktan n'yo ako, kahit anong gawin n'yo sa kin ay hindi ako lalaban."

Ang pagkamatay ni Nathalie ay kumalat sa kanilang mga kaibigan, nagluksa sila bagaman wala ang katawan nito. Ngunit dahil sa patotoo ng doktora na nagsagawa ng surgery ay pinaniniwalaan na lang na ang pagkamatay nito ay totoo.

Samantala, tila parang bula na bigla na lang nawala si Elaine magmula ng nangyari sa hospital. Ipinahanap ito ni Nigel ngunit hindi ito mahanap at tila wala na ito sa bansa.

Hindi umaalis sa kanyang condo si Nigel, maghapon lang ito doon at umiinom. Dahil sa pag-aalala ay madalas itong dalawin ni Rebecca, ipinagluluto niya ito at laging inuudyukang kumain dahil tila napapabayaan na nito ang sarili.

Mabilis na lumipas ang tatlong taon at marami na rin ang naging pagbabago. Anu-ano kayang pagbabago ang nangyari sa buhay ng mga naiwan ni Nathalie?