Share

Chapter 309

I was half awake and half asleep when I felt a sudden movement on my side. I hope I can open my eyes to see what's happening but I was too tired to even focu my eyes.

I felt like I was hanging above the ground, like I was really floating. I was aching to see what was going on when I sudden heard a familiar voice.

"Renice," narinig kong pagtawag niya sa akin. Pinilit kong buksan ang mga mata ko. I smiled when I saw Michael.

I am hope. I am now safe.

Nanatili akong nakaupo sa upuan habang patuloy kong iniisip kung bakit nga ba pinili kong pumayag sa deal na 'to.

Napabuntong hininga ako.

"Para sa pamilya mo, Renice. Hindi ba?" pagkausap ko sa aking sarili.

Kinagat ko ang pang-ibaba kong labi at saka ko kinuha ang cellphone kong lowbatt na.

Isa pa 'to sa iniisip at pinaka problema ko sa mga oras na 'to. Hindi pa alam nila mommy na hindi ako makakauwi. Sobrang biglaan kasi ng pagtira ko rito at pagkukunwari kong asawa ng manyak na 'yon.

Sinabunutan ko ang sarili kong buhok.

Wala
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status