Chapter 324

I was looking at my own reflection. I don't know when was the last time I came to a mirror to see myself. I don't know when was the last time I appreciate myself.

Nanatili ako rito sa aking kwarto habang tulala pa rin na nakatingin sa kabinet kung nasaan ang mga gamit namin ni Ranie. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin ako nakakapagdesisyon kung ano nga ba sa mga ito ang dapat kong dalhin.

Malalim akong napabuntong hininga.

"Bakit nandito ka pa, Renice?" rinig kong tanong ng isang pamilyar na boses mula sa aking likod.

Mabilis ko siyang nilingon. Nakatayo siya ngayon sa tabi ng pinto.

"Wala ba kayong pasok ng asawa mo?" rinig ko pang tanong niya sa akin.

Nginitian ko naman siya kahit alam ko na hindi naman ako gagantihan ni Ranie ng ngiti pabalik.

"Wala naman sigurong pasok 'yon," simpleng sagot ko.

Tumango naman si Ranie sa akin bago niya tinignan din ang kabinet na pinaglalagakan ng aming mga damit.

"Dalhin mo na lang ang mga 'yan. Lahat naman 'yan ikaw ang bumili," sabi pa