Your comments and feedback are always appreciated—they truly mean a great deal. Thank you for reading, and I hope you have a wonderful day~✨🫶🫶🫶
“Secret.” Amber’s lips curved. “Malalaman mo rin soon.”Her patience was almost gone—she was done enduring. Whatever West planned, kahit ano pang illusion niya na pagmamay-ari pa rin siya, she was going to shatter it. Completely. She would never return to that hell.Never again.She stood up and headed for the cloakroom. From a pile of dresses and accessories, she dug out a mask—one her aunt had given her before the masquerade ball, when she was told to pick one.“The dance is over, bakit mo pa ‘yan kukunin?” Natasha asked, following her.“Does it look good?”Amber lifted the white cat half-face mask and pressed it over her face, showing only her delicate chin and lips.“...It looks good,” Natasha answered honestly, caught off guard.“Then this is it.”Amber rummaged further, finding another mask—this time a black cat half-face one. She turned, gesturing for Natasha not to follow, and strode toward the guest bedroom.“What are you doing?” Natasha called after her, but there was no rep
“WHAT are you laughing at?” tanong ni Amber nang marinig niyang tumawa si Zavian sa kanyang leeg, dahilan para mamula ang kanyang tenga.Nilingon ni Amber ang lalaki.“I’m happy,” wika ni Zavian saka ngumiti ng matamis. Nag-angat ito ng tingin dahilan para magtama ang mga tingin nilang dalawa. “This is the first time you’ve made such a promise to me. How could I not be happy?”“Does this mean… I’m getting closer to her heart?” Zavian thought. “How could I not be happy?”Namula si Amber. Ang bawat paghinga ni Zavian sa kanyang leeg ay nagbibigay ng kakaibang sensyason sa kanyang katawan dahilan para manigas ito sa inuupuan. Nang matauhan si Amber ay marahang itinulak niya papalayo si Zavian, ngunit napadaing naman si Zavian dahilan para kabahan si Amber.“A-Anong nangyari? Did I touch your wound?”Nagpa-panic na aabutin na sana ni Amber ang kamay ni Zavian nang agad na hinawakan ang pulsuan nito at hinila ang bewang papalapit sa kanya. Zavian rested his chin into Amber’s palm.“I found
AGAD NA PINUNTAHAN nina Amber at Natasha ang lounge sa first floor para malaman kung nahuli nga ba talaga nila si West.Pero pagdating nila ay ibang tao ang nahuli nila.“It’s me, Harvey. Madam Rivera, I came here because you invited me, but the moment I entered the manor, I was knocked out cold. When I woke up, I was already like this. I didn’t even get to see Miss Su! These aren’t even mine—the mask, the cloak! Shouldn’t you give me an explanation for this?”“But the cloak and mask…” wika ni Amber. She knows deeply that it was owned by someone she knew.Matapos kumpirmahin ang identity ng lalaki ay agad itong pinakawalan. Humarap ang butler sa lalaki saka humingi ng tawad sa magalang na boses. “Mr. Harvey, the manor has not treated you well today. Please allow us to make it up to you later. For now, let me escort you out.”“Disperse the guests. Isa-isahin mong kausapin, apologize properly. Ikaw mismo ang gagawa niyan. Pag nakaalis na lahat, seal the manor and double the security.”
“Hunt? Hunting West Markus Lee?” Para siyang nagising sa masamang panaginip, pero tuloy-tuloy pa rin ang kabog ng dibdib niya.“But… but if I do this,” bulol niyang wika, “Parang nililibing ko na sarili ko. Ayokong madawit pa. I just want peace. Kung ako pa ang unang gumalaw, hindi ba mas delikado? What if he finds out? He’ll destroy me. Even if it works…Bakit ko siya huhuntingin? Para saan? Am I insane?”Sumakit ang ulo niya at feel niya sasabog iyon sa anumang oras. “Wrong.” Pabulong pero matalim si Natasha. “Hindi ka na makakatakas. Target ka na niya ngayon pa lang. So, bakit hindi mo na lang kontrolin? Imagine, kapag ikaw na may hawak sa kanya, ikaw ang magdidikta. You’ll have the power to say, Get out. Never come back.”“Oh, really?”Bahagyang tumagilid si Amber, may pait sa kanyang ngiti. The idea was nice, but it’s a lie. Kilala niya si West, hindi ito tao na yuyuko sa kahit kanino man. Kung susubukan niyang utusan itong umalis, baka siya pa ang unang mamatay.Hindi mawala an
AMBER’S BEDROOM.Nang makarating si Amber sa kanyang silid ay agad niyang hinanap ang kanyang selphon para tignan kung may mga mensahe ba siyang natanggap.Nakita niya iyon sa side table ng kanyang kama. Kinuha niya iyon pero natigilan siya nang makita ang dalawang rosas na nakapatong roon. Isang pink at isang white roses.Kumunot ang noo niya. Hindi niya maalala kung kailan pa siya nagkaroon ng rosas sa silid niya.Nanlamig siya nang maalalang kinuha ni West ang rosas mula sa kanyang tenga, pero inabot rin naman ito agad sa kanya. Ngunit nagtataka pa rin siya kung bakit nasa silid ang rosas.Nahulog ang cellphone niya nang may sumagi sa kanyang isip. Agad siyang pinagpawisan ng malamig.“Did he entered my room?”“Is he in my room?”“Amy, listen to me… Hey? What are you doing?” Pumasok sa loob ng silid ni Amber si Natasha at bigla itong natigilan sa kanyang nakita.Paikot-ikot si Amber sa loob ng silid, hinahawi ang lahat ng malalaki at makakapal na kurtina, napapatingin sa ilalim ng
PINANOOD ni Zavian ang likod ni Jael habang buhat nito ang asawa. Hindi mawari ni Zavian kung anong nangyayari, ang alam niya lang ay may kakaiba kay Natasha. Ngunit hindi niya pa magawang magtanong pa.“Are you sure he’s not here?” Naagaw ang atensyon ni Zavian nang marinig ang boses ni Amber na tinatanong ang mga bodyguards matapos halughugin ang buong hardin.“I’m sorry, Lady Amber, but no one is in sight.” Nang mapansin ni Zavian ang panginginig ng katawan ni Amber ay nilapitan niya ito at niyakap. “It’s okay, Lulu…” aniya saka hinaplos ang ulo ng babae.“Paano kung…”“He cannot harm you, I swear that,” mahina pero buong lakas na saad ni Zavian.Pinapasok na niya sa loob si Amber kasama ang mga iilang bodyguards para makapagpahinga na ito. Habang nanatili siya sa labas, pilit hinahanap ang bakas ni West.Pero habang patagal siya ng patagal sa labas ay lumalala rin ang kirot na nararamdaman niya sa kanyang kamay.“Mr. Lacoste!” tawag ni Eliza, galit na galit itong lumabas ng man