Chapter 26.2

"Kapag natalo, bigyan mo ng sarili mo ng oras para maging malungkot o umiyak. Pero hanggang kailan? At mabuti sa iyo na iyong action na ginawa mong tumahan ka at hinintay kita. Pero hindi ganoon sa pagkalabas na pagkalabas mo ng pinto, okay? Hindi ka hihintayin ng mundo para tumahan ka, dahil tuluy-tuloy ang ikot ng globo at ang agos ng buhay." Hinawakan ko ang mukha ni Vici na malapit na namang umiyak at ngumiti ako sa kanya nang natural.

"Laging mong tandaan na ayos lang umiyak, pero dapat alam mo kung kailan ka titigil. At dapat mas talasan ang isipan natin sa gagawin natin. Hindi 'man natin hawak ang dapat na mangyari, pero hawak natin kung paano ang gagawin natin at ano ang ire-react natin," makahulugan kong sabi. Pinunasan ko ang nahulog na luha mula sa mata ni Vici at agad niya naman akong niyakap.

"Ikaw na lang po talaga ang paborito kong Ate at wala na pong iba pa