Luh.. chismis alert!
"BAKIT ka umiiyak?" tinawagan siya ni Erin ng araw na iyon sa kanilang bahay. Umiiyak ang babae na parang inapi."Jukio.. nakita ko sila.." humihikbi niyang sabi."Ha? sinong sila?" nakakunot ang noo niya ng tanungin ito. Sino ba kasi ang sinasabi nito."Si Duke..""Oh, nakita mo na pala siya? kumus
NASA mall sina Izza at Jules, ng makasalubong nila ang isang familiar na tao..Si Duke!Naglalakad itong mag isa habang naka coat at inaayos ang polo ng makabanggaan niya ang isang bata."Naku, sorry.." agad niyang binuhat ang bata na akala niya ay iiyak, "sorry, okay ka lang ba?""Okay lang po ako.
Napangiti si Izza matapos basahin ang liham. Simple lang, pero ramdam niya ang sinseridad sa bawat salita. Lalo na sa huling linya—na para bang may mas malalim pang ibig sabihin. Isang araw lang daw ang kailangan para mabago ang pananaw ng isang tao. At sa totoo lang, parang siya rin ay bahagyang na
Napahinto si Izza sa pagsusuot ng tsinelas habang pinagmamasdan ang anak. “Anak ng may-ari dito?” tanong niya, bagaman alam na niya ang sagot. “Yung anak ni Lola Mandy?”“Opo. Siya po ang kasama ko buong umaga. Nag-bake po kami ng cookies! Tapos po... sinabihan niya akong demonyito,” kunot-noong rek
Napangiti si Jules, at sa unang pagkakataon, ngumiti rin si Julio—hindi niya agad napansin. Para bang kahit ayaw niya, nahahawa siya sa simpleng tapang at kasipagan ng batang ito.Maaaring hindi buo ang pamilya ng bata, subalit ang pagpapalaki ng ina nito sa bata ay labis pa sa sobra.“Unahin po nat
"Mukhang kuhang kuha mo ang pagtingin ng mommy ko ah," para si Juliong sira ulo na ikinukumpara ang sarili sa isang bata. Ano ba ang meron sa batang ito?" Ngunit nagulat siya, paglingon sa kanya ng bata. Nakangiti ito, labas ang dalawang bily sa magkabilang pisngi. Bigla niyang naalala ang nakaraan