Chapter 41

"Dito agad ako dumeretso galing airport." Malungkot na ngumiti sa kanya ang binata, kita sa g'wapo nitong mukha ang pagod at stress. Mukhang wala pa itong tulog, halata sa eyebags nitong nangingitim.

"A-anong ginagawa mo dito?" Isang beses na humakbang si Carnation palayo sa lalaki. Alam niyang wala siyang hika. Ngunit bakit hindi siya makahinga ng maayos, bigla na lang din nawalan ng lakas ang mga tuhod niya.

"Babe, pwede mo na ba akong kausapin? Binigay ko na ang space na kailangan mo. I let you think for months. P'wede ba na ako naman ang pagbigyan mo? Hear me out… Please?" Parang piniga ang puso ni Carnation sa pagsusumamo ng binata, ngunit matigas ang puso niya.

"Umalis ka sa harapan ko, Wregan."

"No!" Sunod-sunod itong umiling."Hindi hanggat hindi mo pinakikinggan ang paliwanag ko." Hinuli nito ang kamay niya. Nagpumiglas siya ngunit mas malakas sa kanya ang binata. Madali lang siya nitong nahatak palabas ng hotel. Naghilaan sila hanggang sa mak