"MAGANDANG gabi, Ma'am Tilaine. Bumaba na raw kayo sabi ng daddy ninyo, ready na ang dinner," sabi ng katulong nang buksan ko ang pinto ng kwarto. Natutulog ako kanina nang kumatok ito.
"Sige, bababa na ako, manang." Tinanguan niya ako. Nagpaalam ito na mauuna na sa ibaba dahil tutulong pa sa kusina. Ako naman ay naghilamos muna ng mukha sa banyo saka sumunod dito sa dining area.
Sa dining table, naroon na lahat ng kapatid ko, si daddy at mommy na lang ang wala pa sa hapag. Naupo ako sa tabi ni Venom, ang bunso sa aming magkakapatid at nag-iisang lalaki. Nagkukwentuhan ang mga ito pero bigla na lang tumahimik at sabay akong nilingon.
"What?" asik ko, dahil nakatitig lang ang mga ito sa akin. Sabay na umiling ang mga ito. "Then why are you staring at me like that?"
"Tumaba ka kasi ate," sagot ni Venom. "May d*bdib ka na rin," dagdag nito na ikinainis ko agad.
"Are you saying na flat chested ako!?" himutok ko dito, dahilan para tumawa ang lahat ng naroon sa dining table. Nagpaliwanag si Venom sa akin pero hindi ko iyon pinakinggan, nauwi sa asaran ang paghihintay namin kina daddy at mommy. Tumigil lang kami, nang tumikhim si daddy at umupo sa pwesto nito, kasunod nito si mommy.
"Kumusta ang pagmo-modelo mo?" tanong ni daddy nang magsimula na kaming kumain ng hapunan. Kinabahan agad ako sa tanong niya. Hindi ako nagsisinungaling kay daddy, ngunit kailangan ko itong gawin, para sa ikabubuti ng lahat.
"I'm doing good dad. Busy, tulad ng dati."
"I see." Tumango-tango ito. Pagkatapos ay binalingan si Venom. "Ikaw, kumusta naman ang pag-aaral mo? Balita ko ay bagsak ka ng isang subject?" Kalmado lang ang boses ni daddy, ngunit alam naming pagagalitan nito mamaya ang si Venom sa study room. Palagi naman. Hindi ito nagagalit sa harap ng maraming tao, kahit pa kami-kami lang, pero matindi ito kung magparusa.
"Dad, hindi ako bumagsak. Ayaw lang talagang ibigay ng teacher ko ang grades ko, palagi niya pa akong tinatakot," paliwanag ng kapatid ko. Hindi ko naman binigyan ng pansin ang usapan nila, nasa ibang bagay kasi nakatuon ang isip ko. Ano na kaya ang nangyari kay Wred? Kumusta ang anak ko? Hindi naman siguro ito pababayaan ni Wregan 'di ba? Umiiyak kaya si Wred dahil wala ako? Ang daming gumugulo sa isipan ko at nagulat na lang ako nang sikuhin ni Venom.
"Kinakausap ka ni dad!" walang boses na sabi nito, at lumaki pa ang mata.
Bumaling naman ako kay daddy. "D-dad?" Ito na naman ang kaba sa d*bdib ko. Kainis. Guilty talaga ako, ang dali ko lang kabahan!
"Bukas, gusto mo ba na sumama sa party na dadaluhan namin ng mommy mo? Sa weekend pa naman ang alis natin patungong Subic para sa death anniversary ng Lolo Klimt ninyo."
"H-hindi siguro, dad. May usapan kasi kami ng mga friend ko na magkikita-kita kami," tanggi ko agad. Hindi ako pwedeng sumama bukas. Gusto kong puntahan si Wred sa condo ng ama nito. Hindi ako mapapanatag hanggat 'di ko nakikita at nalalaman na ayos lang ang anak ko.
"Sinong friend?" tanong ni Hyacinth, "wala akong matandaan na may kaibigan ka dito sa Pilipinas." Gusto ko itong murahin. Bakit kailangan pa nitong makisali sa usapan?
"Luca is my friend. I promised to visit him and his wife when I get back to the Philippines, sila ang kikitain ko," diretso kong sagot. Malaki ang pasasalamat na hindi ako pumiyok nang sabihin iyon.
"Oh…"
"Hindi mo ba pwedeng ipagpaliban na lang iyan?"
Umiling ako sa tanong ni daddy. "Nangako na ako dad. Isa pa, after Lolo's death anniversary babalik din ako sa work. So, ito lang talaga ang chance namin na magkita," pagdadahilan ko pa. Ugh! Palaki nang palaki ang kasalanan ko kay daddy. Bakit ba kasi ang hirap ng sitwasyon ko? Madali lang sanang ipagtapat kay daddy ang tungkol kay Wred kung hindi si Wregan ang ama nito.
'Pero kung hindi si Wregan ang daddy ng anak ko. Hindi magiging super gwapo ng baby ko.' Napailing ako sa naisip. Tsk!
"Hayaan mo na lang si Tilaine sa plano niya. Si Hyacinth na lang ang isama natin, total ay dadalo rin ang pamilya ng fiancé niya," singit ng naman ni mommy. Kitang-kita ko kung paano natigilan sa pagsubo si ate. I really felt sorry for my sister. Dahil sa tradisyon ng pamilya namin, ikakasal ang kapatid ko sa lalaking kahit kailan ay hindi pa nito nakikita.
Dahil hindi mapalagay, pagkatapos ng dinner agad na umakyat ako sa aking silid at tinawagan si Wregan. Ilang beses ko pang dinayal ang number nito dahil hindi sumasagot.
"Hello—"
"Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko! Kanina pa kita tinatawagan!"
"Hey, chill out. Pinapatulog ko si Wred at naka-vibrate mode ang cellphone ko para hindi mag-ingay kung sakaling may tatawag sa trabaho ko. Hindi mo naman kailangan na magalit," mahinahon na paliwanag nito. Agad naman akong nahimasmasan.
"Sorry, hindi lang kasi ako sanay na hindi kasama si Wred," paumanhin ko at nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. "Kumusta pala?"
"We're doing good. Bumisita sina Luca dito kanina, at tinulungan nila akong alagaan si Baby Wred. Nakatulog na siya ulit." Tumango ako sa sinabi niya kahit pa hindi naman nito ako nakikita. "Ikaw, kumusta ang family dinner. Hindi ka ba uuwi dito para makasama si Baby Wred?"
Tumaas ang isang kilay ko. "Uuwi?"
"I mean, uuwi kay Wred." Bahagya akong natawa sa pagdadahilan nito. "Hindi mo ba hahanapin sa pagtulog si Wred? Dito ka na lang kaya matulog sa condo ko?"
"Mhmm… Tempting, pero hindi ako pwedeng basta na lang umalis ng bahay at magpunta sa condo ng lalaki. Gusto kong makasama ang anak ko—"
"Anak natin…."
Umikot ang mata ko sa ere. "Whatever. Hindi ako pwedeng umalis ng bahay. Bukas ko na lang dadalawin si Wred."
"Sige. Alam mo naman ang password ng condo ko, hindi ba?"
"Paano ko naman malalaman? Tingin mo sa akin manghuhula?" Narinig kong tumawa siya sa kabilang linya.
"Wala naman akong sinasabing ganyan. Ang ibig kung sabihin, baka kasi sinabi o binigay sayo ni Kara ang password ng condo ko."
"Alam ni Kara ang password ng condo mo?"
"Hindi," sagot agad nito at tumawa. Ako naman ay napairap ulit sa ere. Sira ulo. "I'm just joking. Palagi akong nagpapalit ng pass, like 2 or 3 times a month dahil sa mga stalker kong fans."
"I see," sabi ko na lang para tumahimik ito. Ano ba kasi ang pakialam ko kung ilang beses itong nagpapalit ng password o kung marami itong stalker.
"Ahmm… So, pupunta ka dito bukas?"
"Yeah," mahinang sagot ko at tumagilid ng higa sa kama.
"Okay, edi send ko na lang password ng condo ko," ani nito. Halatang na-awkward na sa usapan namin.
"Yeah."
Mahabang katahimikan. . . .
Pagkatapos ay bigla na lang naputol ang tawag. Wala sa sarili na tumitig ako sa screen ng phone.
"What the hell is that? Hindi man lang siya nagsabi ng goodbye?" asik ko nang ma-realize na binabaan niya pala ako ng phone. Ugh! Lintik lang ang walang ganti! Humada ito sa akin bukas!
6 AM pa lang tumulak na ako patungong condo ni Wregan. Kagabi niya binigay sa text ang password ng kanyang unit na agad ko namang sinave, hindi ko kasi iniiwan ang text thread namin sa inbox ko. Binubura ko agad ito para safe, minsan kasi pinakikialaman ng hacker kung kapatid, si Venom, ang cellphone ko. Pagkatapos kung i-park ang sasakyan at bumaba ng kotse, tinawagan ko si Wregan para ipa-alam dito na nasa ground floor na ako at pa-akyat na ng unit niya. Pero hindi na naman sumasagot sa tawag ko ang mokong, kainis naman ang lalaking 'yon. Bakit ba hindi siya sumasagot sa mga tawag ko? Ilang beses ko pang dinayal ang number niya pero wala talagang sumasagot. Pagkarating ko sa pinto ng unit ni Wregan, agad kong pinasok ang pin at nag-unlock naman ang pinto. Umirap ako. Akala ko jino-joke time lang ako ng lalaking iyon, binigay nga talaga sa akin ang password ng bahay niya. Ibang klase… "Wregan?" tawag ko nang makapasok. Napalingon ako sa center table ng salas, at agad napailing na
MAHINANG KATOK sa pinto ang pumukaw sa akin sa aking pag-idlip. I immediately checked up on my son beside me. Gising na ito at nilalaro ang dulo ng sarili nitong lampin. Muli kong narinig ang mahinang pagkatok sa pinto, at agad akong nairita. "Alam kong kaya mong pumasok sa sarili mong kwarto kung gugustuhin mo, Wregan Leath!" malakas ang boses na sabi ko. Dahan-dahan naman na bumukas ang pinto at sumilip doon ang lalaking na kasagutan ko kanina. "Galit ka pa ba?" tanong nito. Halatang tinatansya ang magiging reaksyon ko. "About earlier, I wasn't in my right mind. I'm very sorry if I hurt your feelings—" "Huwag na nating isipin ang nangyari kanina. Anong oras na ba?" Ipapahinga ko lang dapat ang mata ko pero tuluyan akong nakatulog. Paano ay napuyat rin ako kagabi sa kaiisip kay Baby Wred, hindi ako mapakali. Kagabi kasi ang unang beses na hindi ko kasama ang anak ko. Hindi ako nakatulog dahil sa pakiramdam na parang may kulang sa akin. "1pm na. Nagluto nga pala ako ng lunch baka g
UMAWANG ang labi ko nang masahiin ni Wregan ang isang dibdib ko, habang s*psip niya ang isa. Unti-unti akong nalulunod sa napakasarap ng sensasyon dulot ng palad at labi niya. Isang mahabang ungol ang umalpas sa labi ko nang panggigilan ng daliri niya ang n*pple ko. Handa na ako sa susunod niyang hakbang, bibigay na ako sa makamundong pagnanasa na nararamdaman na ang dahilan ay sila. Isusuko na ang sarili ko, nang biglang umiyak si Baby Wred, dahilan para magising ako at mapagtanto kung ano ang nangyayari. "Oh my God!" bulalas ko sabay tulak kay Wregan kaya nahulog ito sa couch. "I-I'm sorry. N-nagulat lang ako," excuse ko para pagtakpan ang ginawa ko. Tumayo ako at halos takbuhin ang kama kung saan naroon si Baby Wred. Kinuha ko ang sanggol at parang penguin na lumakad patungo sa pinto ng silid. "Ahmp… S-sa salas lang kami ni Baby Wred. M-maligo ka na." Pinilit kong maging casual pero hindi ko kayang pigilan ang labis na kahihiyan sa nangyari. Gosh! Ginawa ko na naman. I let him tou
Hi! Maraming salamat sa suporta na ibinibigay mo para kay Wregan at Petunia. Second book ito ng Seven Sins Series, and I'm doing my best na isulat ng maayos ang kwentong nasa isip ko. Gusto ko lang po sanang ipaalam sa iyo na nag-revise ako ng "SIMULA" hanggang "Kabanata 8". Nagpalit kasi ako ang ng style sa pagsulat at may ilang mga scene akong tinanggal at pinalitan. ^^ Kung isa ka po sa mga naunang readers ng book na ito, minumungkahi ko na, delete niyo sa library niyo ang book at i-add muli para ma-update ang chapters, basahin niyo pong muli ang libro mula sa simula para hindi kayo malito sa chapter kasunod nitong author's note. Iyong lamang po, maraming maraming salamat! ^^
"WREGAN! Ang ingay ng doorbell!" Sigaw ko mula sa banyo. Hindi ko alam kung naririnig niya ba ako sa ibaba. Naliligo kasi ako nang paulit-ulit na tumunog ang doorbell ng unit niya. Naiirita na ako dahil sa ingay, nasaan na ba ang lalaking iyon? "Wregaan!! Ano ba ang ingay!!" Umalis kaya siya ng unit? Hindi naman siguro. Nasa kanya si Baby Wred 'di siya pwedeng lumabas kasama ng anak namin. Baka may makakita sa kanya at makilala siya, at kung anong balita pa ang kumalat. "Wreg—" Sisigaw na naman sana ako pero napansin kong tumahimik na. Marahil ay hinarap na niya ang kung sino man ang nasa labas. I bit my nail. Bigla akong napa-isip, wala naman sigurong bibisita sa kanya sa ganitong oras hindi ba? Damn. Paano kung kaibigan niya? Hindi nila ako pwedeng makita dito sa bahay ni Wregan, baka kung ano ang isipin nila at makarating kay Dad. Siguradong malaking gulo kapag nangyari iyon. "Miss Doukas?" Katok sa pinto ng banyo ang gumising sa akin mula sa malalim na pag-iisip. "Y-yes?" "
"KUMUSTA ang family bonding niyo?" Umikot agad ang mata ko sa tanong na 'yon ni Kara pagkasakay ko sa shotgun seat ng kotse niya. "Family bonding my ass," nayayamot kong tugon at nagsuot ng seat beat. Ngayong araw ang punta naming mga dela Vega sa Subic para sa death anniversary ni Lolo Klimt at 6am pa lang ng umaga. Kara volunteered na sunduin ako dito sa condominium ni Wregan since ang alam ng parents ko ay magkasama kami buong gabi. "Wala ba talagang chance na ipaglaban mo ang bestfriend ko? Baka naman tanggapin din siya ni Tito kapag kinausap mo ng maayos." "Why would I do that? Hindi ko boyfriend ang kaibigan mo. At duda kong mangyayari yang sinabi mo, alam mo kung gaano kahalaga sa pamilya natin ang love…," puno ng sarkastiko kong sabi. "Hindi papayag si Dad kung wala pagmamahal na involve sa relasyon namin, at ayaw ko rin magkaroon ng partner na in love sa pa rin sa first love niya." "Eh, ikaw ba? Naka-move on ka ba sa first love mong si Luca?" Nagbaba ako ng tingin sa mga k
“STOP blabbering nonsense Venom,” sabi ko at itinulak ang mukha niya palayo sa akin. “Ang hilig mo sa tsismis kaya kung anu-ano na lang ang naririnig mo,” dagdag ko pa at nilagpasan siya. “Huwag ako, Ate. Alam ko ang narinig ko, ‘di mo ako maloloko o baka naman gusto mong banggitin ko ng malakas mamaya sa dinner na ikaw ang Mommy ni Wred?” Nahinto ako sa paglalakad at madilim ang mukha na nilingon siya. Ang laki ng ngisi ng unggas, confident talaga siyang hindi siya nagkamali ng rinig. "Ano ba ang gusto mo?" "Well, isa lang naman ang gusto ko. Let me visit my nephew anytime I want." Malaki ang ngiti niya nang sabihin iyon. Ako naman ay 'di napigilan umawang ang bibig. "What?" "You heard me. I will keep my mouth shut, if you let me see him anytime I want. Saan ba siya nakatira ngayon? Doon ba sa bahay ni Kuya Wregan?" Madiin kong pinikit ang mga mata para pigilan ang sarili na kutusan si Venom. "Paano kung ayaw kung sabihin sa'yo?" "Edi malalaman ni Dad mamaya sa dinner." Kibit-b
WALA na sa tabi ko si Wred nang magising ako kinabukasan. Hindi ako nag-alala. I'm sure kasama ito ng kanyang ama, siguro ay kinuha nito si Wred nang makatulog na ako kagabi. "Inumaga ka na ng gising ah?" komento ni Kuya Peter, nang nakasalubong ko siya sa hagdan. Isa siya sa mga pinsan kong lalaki na kaidad lang ng nakatatanda kong kapatid na si Hyacinth. "Wala pa kasi akong maayos na tulog mula noong nakaraang araw. Nasaan pala ang lahat? Bakit ang tahimik ng mansion?" puna ko nang wala man lang akong makitang tao sa salas ng mansion. "Nagpunta ang lahat sa farm. Gusto kasi umakyat nang bisita natin ng mangga, ayon sinamahan siya ng lahat sa farm." "What? Paano ang anak… niya?" "Si Wred? Ah… Kasama ng parents mo, nasa garden sila. Naroon ang mga nakakatanda, mga pinsan lang natin ang sumama kay Wregan, gusto rin kasi maligo ng mga babae sa batis. Gusto mo rin bang maligo? Sumabay ka na sa akin. Pupunta din naman ako, may kukunin lang ako sa kwarto." Umiling ako bilang tugon, ng