Chapter 3

"Pre, lunch tayo." Tawag ni Lucas sa ka office mate nito na si Sammy.

"Sige wait mo ako tapusin ko lang ito." Tumayo si Lucas at sumilip sa ginagawa ng kaibigan sa harap ng computer.

Maya maya lang ay tumayo na ang kaibigan.

"Let's go. Saan tayo pre?" Sambit ni Sammy habang papalabas na sila ng opisina.

"Mr.Salazar." Agaw pansin ng isang lalake na medyo may edad.

"Mr.Garcia" Lumapit siya sa lalake at kinamayan ito. Si Mr.Wiliam Garcia ay isang attorney ng may ari ng kompanyang pinagtatrabahuan niya. Hindi niya kilala ng personal ang may ari ng kompanya pero ayon sa attorney ay kilala daw siya nito.

"Are you going out for lunch?" Tanong nang attorney.

"Yes, do you want to come with us, but we will only have lunch at a fast food chain." Yaya niya sa attorney.

"Yeah of course, i really admire you even though your work is good, you still save yourself." Tinapik ang balikat niya ng attorney.

"Kaylangan kasi sir, kaylangan mag ipon para sa gamot ng nanay, at may regular check up siya." Sambit niya sa attorney.

"Bakit kasi ayaw mo pa magpakita kay Mr. Guirero, ide sana solve na lahat ng problema mo." Sambit ng attorney at sumakay sila ng elevator.

"Ano ba kasi ang pakay sakin ng may ari ng kompanya? Bakla ba yun, Nako hindi kami talo noh." Pagkasabi niya humagalpak ng tawa ang attorney.

"Nako Mr. Salazar, iba ang iniisip mo. Lalaki ang amo natin at may alam siya sa buong pagkatao mo." Kakapasok lang nila sa naturang fastfood chain at, humiwalay ang attorney para umupo, at nag order naman ng pagkain ang magkaibigan.

"Pre, ano ba yung sinasabi ng attorney na yan?" Tanong ng kaibigan niyang tahimik lang na nakikinig sa pinaguusapan nila.

"Diko nga maintindihan pre, simula nung natanggap ako sa kompanyang pinagtatrabahuan lagi na ako kinukulit niyan para makipag kita na ako sa may ari ng kompanya." Paliwanang niya sa kaibigan.

Si Sammy ay kababata ni Lucas, magkasama na sila simula elementary hanggang nakapag tapos ng college, pariho din silang kursong natapos, mas nauna lang nakapag trabaho si sammy kay Lucas. 

"Pre, ano kaya makipag kita ako sa amo natin. Wala naman yatang mawawala kung sundin ko si attorney Garcia." Nasa loob na sila ng office at naghahanda ng gamit para umuwi.

"Nasa sayo yan pre, disisyon mo yan. Pero kung totoo ang sinasabi ng attorney edi sunggaban muna, hindi naman yata masama ang pakay sayo. Saka pre pag yumaman ka balatuhan mo nalang ako." Kinindatan pa siya ng kaibigan at tumawa.

"Ayan tayo pre ehh. Tara na nga at baka hinihintay na ako ni nanay." Napapailing nalang siya sa huling sinabi ng kaibigan. 

Limang buwan na ang nakalipas simula nung hindi na nagparamdam si Leah. Hindi niya akalaing magtatampo pala sa kanya ang dalaga nang tinanggihan niya ito, nangungulila na siya sa dalaga, namimiss niya ang kakulitan ng dalaga ang pagyakap sa kanya. Palagi niya ito iniisip kapag nag iisa siya, hindi niya akalain na kung kaylan lumayo ang dalaga ay saka naman niya ito minahal. Tanging mga larawan nalang nila ang tinitingnan niya tuwing nangungulila siya rito. Malaki ang ngiti ng dalaga sa litrato habang siya ay nakasimangot.

Kasalukuyan siyang nasa kwarto nagpapahinga, matapos niyang mapainom ng gamot ang ina nito. Biglang sumagi sa isip niya ang palaging ikinukulit ng attorney sa kanya. Pinag isipan niyang mabuti ang sinabi ng attorney hanggang sa nakatulogan na niya ang iniisip. 

Kasalukuyan siyang nakatayo sa labas ng opisina ng may ari ng kompanyang pinagtatrabahuan niya, nagpasya siyang tanggapin ang alok ni attorney Garcia na makipag kita kay Mr. Gueriro, ang may ari ng kompanya. Huminga siya ng malalim at inayos ang sarili, maya maya lang ay bumukas ang pinto ng opisina at lumabas si atty. Garcia at inaya siya sa loob ng opisina. Labis ang kaba niya ng iapak niya ang kanyang paa sa opisina ng may ari ng kompanya.

Isa itong malaking kompanya ng mga alak dito sa pilipinas, at may tatlong sangay pa ito sa iba't ibang bansa. Kaya napaka laking oportunidad na makilala ng personal ang may ari nito.

"Sir, andito na po si mr. Salazar." Agaw pansin ni atty. sa lalakeng naka talikod at naka upo sa upuan ng opisina. Umikot ang upuan paharap sa kanila saka tumayo ang lalake. May edad na ang lalake marahil ay nasa anim na pu pataas na ang edad nito.

"Hello, mr. Salazar. Finally you agreed to meet me." Nagtungo sila sa sala ng opisina at umupo sila rito. 

"Ikinararangal kong nakilala kita sir." Nakipag kamay siya sa lalake at ngumiti.

"And i'm honored too. bweno marami kang dapat malaman tungkol sa totoo mong pagkatao." Sambit ng lalake sa binata. Sumiryuso naman ang mukha ng binata.

"Perhaps you are wondering why i know you. Matagal na kitang hinahanap iho, at swerti naman akong ikaw na mismo ang lumapit sakin. Simula nung nakita ko ang files mo ay ipina background check kita sa mga tao ko, at hindi nga ako nagkamali, ikaw nga ang anak ni

Louis Salazar." Nagulat ang binata sa huling sinabi ng matanda.

"H-ho? Ako?" Tinuro pa niya ang sarili.

"Mismo iho. He is the owner of this company and i just manage it. Malaki ang utang na loob ko sa ama mo kaya hindi ko mabitaw bitawan ang kompanyang ito." Paliwanag ng matanda sa kanya. Hindi parin siya makapaniwala sa mga naririnig niya.

"It's been two years since your father's died, and that's why i'm looking for you because you're the only heir to all the wealth and property of your late father." Dahil hindi siya makapaniwala sa mga narinig niya ay tumayo siya at tumakbo palabas ng opisina at pumasok ng banyo saka naghilamos.

Subra subra ang paghihirap niya simula magka malay siya, samantala isa pala siyang bilyonaryo, hindi niya matanggap kung bakit siya nawalay sa totoo niyang magulang at napunta sa nanay niyang tiniis ang lahat mabuhay lang siya sa kakarampot na kinikita mula sa paglalabada. Gusto niyang isigaw ang lahat, dahil halos hindi na siya makahinga sa mga natuklasan niya, marahil ay kalahati palang sa pagkatao niya ang naike kwento sa kanya ng lalakeng inakala niyang totoong may ari ng kompanyang pinapasukan niya.