Chapter 4

Bumalik ulit ng opisina si Lucas at hinarap ulit si Mr. Guirero. Para linawin lahat ng mga narinig niya.

"Ok kalang ba iho? Kahit ako magugulat din kung ako ang nasa posisyon mo." Sambit sa kanya ng matanda at nag umpisa ulit mag salita.

"Si Remi at Isko ay mga kasambahay ng Salazar mansion, pinagkatiwalaan sila ng lubos ng magulang mo. Pero dahil sa hindi sila magka anak ay itinakas ka nila, halos halughugin na ng magulang mo ang buong pilipinas sa paghahanap sayo pero sadyang mailap ang mag asawang tumangay sayo. Kaya halos sumuko na ang magulang mo sa paghahanap sayo. Hanggang sa nagkasakit ang mommy mo sa pangungulila sayo, at ipinagamot sa ibang bansa pero bumigay din ang katawan ng mommy ko sa edad na kwarenta ay binawian ito ng buhay." Umiiyak na ang binata sa mahabang kwento ng matanda.

"Ang ama mo ang tanging hindi sumuko sa paghahanap sayo, kaya ako ang namahala ng kompanya dahil hindi niya kayang pagsabayin ang trabaho at sa paghahanap sayo, ngayon na nawala na siya ang tanging hiling niya ay ang mahanap ka. Hanggang ngayon ay hindi parin sumosuko ang iyong ama na mahanap ka, palagi ko siyang napapanaginipan na umiiyak." 

Nagiisip ang binata kung pano siya naitago ng tumayong magulang niya sa napaka habang panahon. Kaya pala nagtataka siya nung bata pa siya ay pinagsusuot siya palagi ng damit pang babae at laging mahaba ang buhok niya. Ang magulang naman niya ay hindi gumagamit ng totoong pangalan kapag may nakaka usap ang mga ito, pati narin sa mga naging amo nila ay ibang pangalan ang ginagamit. At palaging naka sumbrero na halos hindi na makita ang mga mukha nila pag lumalabas.

Pagkauwi niya ng bahay ay agad niyang hinarap ang nanay Remi niya, ang tumayong tatay niya ay pumanaw na tatlong taon na ang nakakalipas.

"Nay!" Pumasok siya sa kwarto at nakita ang ina na nahihirapang huminga. Nagka Asthma ito dahil sa maghapong walang pahinga sa paglalabada at pagtitinda ng mga kakanin.

"Bakit anak." Sambit niya sa ina na medyo umuubo ubo pa. 

"Bakit hindi mo sinabi sakin ang lahat, bakit kaylangan niyong paabutin ng matagal ang kasinungalingan niyo ng itay!? Galit na turan niya sa ina.

"Anak, paano?" Naiiyak na ang ina nito.

"Hinayaan niyong maghirap tayo pari pariho.! Dahil lang sa pangarap niyong magka anak, ipinagkait niyo sakin ang marangyang buhay.! Oo, tanggap ko n mahirap lang tayo pero sana inisip niyo manlang ang kinabukasan ko.!" Umiyak siya sa mga sinabi niya dahil hindi niya matanggap ang buong katutuhanan, sa kabilang banda ay hinangaan din niya ang tumayong magulang niya dahil sa pagsisikap nito na maibigay sa kanya ang lahat at para makapag aral lang siya, pero naging mahirap ang buhay nila mula ng mamatay ang kanyang itinuting na ama. Gusto niyang kamuhian ang ina o iwanan, pero mas nangingibabaw parin ang pagmamahal niya dito. 

Umiyak ng umiyak ang nanay at humihingi ng kapatawaran sa kanya, niyak niya ito at humingi din siya ng patawad.

"Sorry anak, ginusto lang namin magkaroon ng anak ng tatay mo, patawarin mo kami." Sambit ng ina na kanina pa umiiyak.

" Sorry din po nay, nabigla lang kasi ako sa mga nalaman ko. Tumahan na po kayo, dadalhin kopo kayo sa hospital nay." Binuhat niya ang ina at lumabas sila ng bahay, saka sumakay ng tricycle. 

Pina admit niya ang ina sa hospital, pero lumipas lang ang tatlong araw ay binawian ito ng buhay. Malala na pala ang sakit niyang tuberculosis, ang akala niya ay simpleng asthma lang ang sakit ng nanay niya. Ipinagluksa niya ang pagkamatay ng kanyang itinuring na ina, dinamayan naman siya ng kaibigan niya.

"Condolence pre." Tinapik tapik ang balikat niya ng kaibigan niya. 

"Salamat pre." Blangko lang ang mukha niyang nakatingin sa lupang pinaglibingan ng nanay niya.

"Anong plano mo ngayon pre.?" Tanong sa kanya ng kaibigan.

"Hindi ko pa alam pre kung anong gagawin ko. Masyadong mabilis ang mga pangyayari, hindi parin ako makapaniwala." Tumalikod siya at nag umpisang maglakad. 

"Mr. Salazar. Condolence." Kinamayan siya ng attorney ay tinapik ang balikat, kadarating lang nito.

"Salamat attorney." Nagpasalamat lang siya sa attorney at tumuloy na sa paglalakad.

"Handa kana ba sa panibagong buhay na haharapin mo?" Sambit sa kanya ng attorney.

"Hindi ko pa alam attorneypa, hindi pa ako makapaniwala na sa mga nangyari." Sagot niya sa attorney. 

"Sumama ka sakin iho, dumating na ang attorney ng papa mo, galing ibang bansa." 

Hindi na siya nagtanong pa ulit sa kausap niya at sumakay na sila sa sasakyan ni attorney Garcia. Ang kaibigan naman niya ay nag taxi nalang para maka uwi.

Sa kompanya sila dumiritso, at agad na umakyat sa opisina ni mr.Guirero. Pagpasok nila sa opisina ay nakita niyang may kausap si mr.Guirero, agad naman niya nahulaan kung sino ang lalakeng kausap nito.

"O mr.Salazar tamang tama andito na si attorney Jimenez, siguro naman ay nabanggit na siya sayo ni attorney Garcia." Sambit sa kanya ni mr.Guirero. 

"Nice to meet you mr.Salazar, i'm attorney Jimenez. Handa kana bang permahan ang mga dukomento?" Kinamayan siya ng attorney.

Blanko parin ang mukha niya, hindi siya makapaniwala na oras na mapirmahan niya ang mga lastwill and testament ng ama niya ay magiging isa na siyang bilyonaryo. 

Inilapag sa lamesa ni attorney ang attache case nito na naglalaman ng mga documento. Kinuha ang mga ito at iniharap sa kanya, at ibinigay ang ballpen para permahan ang mga papel sa harap niya, kasalukuyan silang naka upo sa sala ng opisina. Binasa niya muna ito at nang malaman kung ano ang nilalaman ng mga papel ay nag aalangan pa siyang permahan ito. Nanginginig pa ang kamay niya ng hawakan ang ball pen at itinapat ito sa papel na kanyng pipermahan. Habang ang tatlong kasama niya sa opisina ay nakatingin lang sa kanya.

"May isa akong kondisyon, kung maaari ay walang ibang makaka alam sa mga nangyari sa buhay ko. Gusto ko rin manatiling impliyado sa kompanyang ito, gusto ko parin paghirapan ang posisyong nararapat saakin." Mahaba niyang sambit at pinermahan ang mga dukomento. 

"Makaka asa ka, mr. Salazar." Kinamayan siya ng tatlong lalake.