Chapter 2

"Lucas! Hintayin mo ako." Humahangos na lumapit si Leah sa binata.

"Bakit ba?" Naiinis na tanong ng binata sa dalaga.

"Uuwi kana ba? Ang usapan natin ha? Magkita nalang tayo mamaya, dun parin sa lunita." nakaharap ito sa binata habang nagsasalita at paatras na naglalakad.

"Oo na" ayaw niya sana sa pinaplano ng dalaga pero makulit ito.

"Ayaw mong sumabay sakin? Ikaw mag drive." sambit ulit ng dalaga na naka ngisi pa.

"May dadaanan pa ako, mauna kana." Nilagpasan niya si Leah at tumakbo.

"Nakaka inis talaga yun." Ngumuso nalang ito habang tinatanaw papalayo ang binata.

Hindi mapakali si Leah sa kanyang kinatatayuan, nauna na siya dumating dito sa lunita at 20 minuto na siya nag hihintay sa binata pero hindi parin ito dumadating, medyo naiinis na siya sa binata.

Habang si Lucas ay nakatanaw lang sa di kalayuan kay Leah na panay ang lakad at palingon lingon pa ito, nakokonsensiya na siya kaya dahan dahan na siyang lumapit sa dalaga.

"Bakit ngayun kalang, kanina pa ako naghihintay dito!." Inis na sabi ng dalaga.

"Ah ano kasi si nanay." pagdadahilan ng binata.

"Oh para sayo" pahampas sa dibibdib na binigay ng dalaga ang tatlong pirasong rosas sa binata.

"Bilib na talaga ako sayo, ikaw na ang nagbibigay ng bulaklak." Sabay tawa ng binata.

"Eh ano ngayun? Bakit? kaya mo ba ako bigyan ng bulaklak?" sunod sunod na tanong ng dalaga sa binata.

Tumahimik nalang ang binata kasi hindi niya masagot ang tanong ng dalaga. "Ano ba gagawin natin dito?" Tanong nalang niya sa dalaga.

"Date sempre, lagi naman natin ginagawa ito diba?" sagot ng dalaga.

"Kumain na nga lang tayo, gutom na ako." Aya ng binata sa kasama.

"libre mo?" patalikod itong naglalakad at nakaharap sa binata tulad ng lagi niyang ginagawa.

"Wala ako pera, kakabili ko lang ng gamot ni nanay. Bumili ka nalang ng para sayo at bibili naman ako ng sa akin." ngumuso nalang ang dalaga at sumunod sa binata.

Leah's POV

"Nakakainis talaga tong masungit na ito, ako na nga ang nagpapa pansin pero manhid parin" bulong ko sa sarili.

"Ginagawa kona ang lahat para lang magustuhan niya ako pero dedma parin siya." patuloy ko.

"Pangit ba ako? hindi ba ako sexy?" Hinawakan ko ang sariling mukha pati na ang baywang.

"Alam kona, mamaya yayain ko siya mag motel at agad akong maghuhubad sa harapan niya tingnan ko lang kung dipa siya bumigay sakin, sasayawan ko siya ng n*******d." Natatawa nalang ako sa aking naiisip. Nakatitig lang ako kay Lucas habang naglalakad kami papunta sa fastfood na kakainan namin, ang bilis niya maglakad kaya nahuhuli ako. Minsan tumatakbo na ako para maabutan ko siya, tapos bigla nalang ako iniiwan pag tatawid kami ng kalsada.

"Kung hindi lang talaga kita mahal, kanina pa kita sinapak." Napapa suntok nalang ako sa hangin habang nanggi gigil. 

Pagka pasok namin sa fastfood na kakainan namin ay umorder siya agad at hindi manlang ako isinabay, sa haba ng pila mauuna pa siyang makatapos kumain bago ako makakain. 

"Nakakainis talaga." Gigil ko kay Lucas. Habang wala ito pakialam sakin.

"Lucas! Mag motel tayo!" 

"H-ha?! Baliw kaba? Nagiisip kapa ba?" Sunod sunod na tanong ng binata sa dalaga. 

"Eh bakit, ano masama dun? Ikakasal din naman tayo ah" saad ng dalaga sa binata.

Hindi talaga maka paniwala ang binata sa turan ng dalaga. Imbis na sumama sa dalaga ay umalis nalang ito na walang lingon lingon saka mabilis pumara ng jeep at sumakay agad.

Naiwan ang dalaga na nakanguso at napapakamot pa sa ulo at sumakay nalang din ito para umuwi sa inis dahil hindi natuloy ang pinaplano niya.

Lumipas ang isang taon at araw na ng graduation nila, Si Lucas ay nagtapos ng business management, samantalang si Leah ay nurse. 

"Lucas?" Tawag ng dalaga sa binata. "Congratulations"

"Congratulations din sayo Leah." pagbati nila sa isat isa.

"L-lucas, magpakasal na tayo, total graduates na tayo." Saad ng dalaga sa binata.

"Leah, alam mong hindi ko matatanggap ang sinasabi mo. Kaibigan lang ang turing ko sayo alam mo yun."

"Pero Lucas mahal na mahal kita."

"I'm sorry Leah." 

Umalis ang binata at naiwan ang dalaga. Habang si Leah ay pumatak ang luha ng sunod sunod. Tumakbo ito sa lugar na walang tao at sumigaw dahil ramdam niya ang paninikip ng dibdib, hindi siya maka paniwala na hanggang ngayon ay tatanggihan parin siya ng lalaking iniibig. Hanggang sa naka uwi na siya ng bahay nila ay hindi parin niya mapigilan ang pag iyak.

Nawalan ng gana ang dalaga sa lahat ng bagay.

Lumipas ang mga araw at linggo na hindi lumalabas ng bahay ang dalaga,palagi lang ito nagmu mukmok sa loob ng kwarto, lalabas lng ito kapag nagugutom at mag babanyo.

Habang nakahiga sa kanyang kama ay na isip niya na magpapaka layo layo siya dahil ayaw niyang makita ang binata, binigo siya ng binata at subrang sakit ito sa kalooban niya labis ang kanyang paghihinagpis na tinanggihan siya ng binata. Naaawa siya sa sarili dahil buong buhay niya simula nagka isip siya ay ang binata na ang pinangarap niyang mahalin, lahat na ng pagpapa pansin ay ginawa niya na para ibigin din siya ng binata pero nabaliwala lang lahat. 

Halos gabi gabi siyang Umiiyak sa pagka bigo sa binata, nakakatulugan niya nalang ang pag iyak at nagigising na mugto ang mata.

Alam ng magulang niya ang nangyayari sa kanya pero nirespito nila ang disisyon ni Lucas. Hindi nalang sila nakialam sa dalaga, hinintay nalang nila kung ano ang sunod na gagawin ng dalaga.

Taon ang lumipas na hindi siya nagpakita sa binata. Napag desisyunan niya na mangibang bansa nalang katapos makuha ang lesinsiya sa pagiging ganap na nurse. Nagpa alam ang dalaga sa magulang niya na umalis patungo sa ibang bansa para mag trabaho.

Sumang ayon nalang ang magulang nito sa desisyon niya baka sakali ay makalimutan din niya ang binata. 

Nag umpisang asikasuhin ng dalaga ang mga kaylangan niya para makapag trabaho sa ibang bansa. Makalipas lamang ang ilang buwan ay naka alis na ito patungong canada para duon magtrabaho. Naging maganda ang nagdaang mga araw at buwan niya sa Canada bilang nurse bago niya nakilala si Noel isa rin itong pinoy nurse at magkasama sila sa hospital na pinagtatrabahuan nila sa canada, isang taon lang ang tanda sa kanya ng binata.