Morning After

They met at Spencer’s at nauna lang s’ya ng ilang minuto kay Marge. Ainara was sipping iced tea while waiting for her. Kaagad itong b****o sa kanya at yumakap nang dumating.

“Sorry, sobrang traffic. I tried to be here as fast as I can.” Naupo si Marge at umorder din ng iced tea. 

Ainara don’t feel like eating anything yet, but she would order a salad later. Mas interesado s’yang makipagkwentuhan sa kaibigan na kay tagal n’yang ‘di nakita. They do call each other at least once a month pero iba pa rin kapag personal silang magkasama.

“It’s okay. I didn’t wait long.”

Marge took a sip of her drink. “So, how was last night?”

“Did you know they were dating?” Imbes na sagutin ang tanong ng kaibigan ay isang tanong din ang iginanti niya rito.

Marge looked constipated. “Sa totoo lang, nakita ko sila minsan magkasama but I thought nothing of it. I mean, your family knew each other since forever.”

“And you didn’t tell me?”

“Ano naman ang sasabihin ko? I didn’t think it was nothing new until I heard about the engagement.” 

Napasandal si Ainara sa backrest. 

“I can’t believe this.”

Marge felt guilty. 

“Sorry na. Huwag ka na magtampo. I don’t you don’t like secrets but— uhm, you’re going to be a Ninang again soon.”

Namilog ang mga mata ni Ainara sa narinig. “You’re pregnant?!”

“Ssh! Kung maka-you’re pregnant ka naman. Natural lang na magbuntis ako kasi may asawa akong tao. Sheesh!” Napakamot si Marge sa leeg. “Kaya huwag ka na magtampo ah. Bawal sumama ang loob ng preggy.” Marge grinned at Ainara and all the latter could do was roll her eyes— and at the same time, smile.

“Ayan! O ngumingiti na,” patuloy na tukso ni Marge. “Mamya libre mo ako ng turon. Naiibig ako kahapon pa.”

“Turon?” Tumango si Marge. “Fine. I don’t eat that. Sana may carioca rin.”

“Hahanap tayo n’yan.” Muli s’yang sumimsim ng inumin. “Kumusta pala ‘yon boss mong saksakan ng sungit? ‘Di ba pogi naman ‘yon? Nagtataka lang ako kung bakit ang sungit e dapat happy nga s’ya sa love life.” 

Ainara paled.

“Unless boring ang sex life niya.” Pumitik sa hangin si Marge. “Sure ako! ‘Yon ang dahilan kung bakit s’ya nagsusungit. Sino ba ang dine-date niya ngayon? Imposible naman na maubusan s’ya sa New York. All work and no play makes the— Hoy, bakit gan’yan ang hitsura mo?” 

May tumikhim sa likod ni Marge. “You’re Marge, right?” 

Kaagad na napalingon si Marge at hindi alam kung babati o matutunaw na lang. Right in front of her is none other than Andres. 

Pinili n’yang ngumiti at nagkunwaring wala s’yang sinabi tungkol sa lalaki. 

“Hello, Andres. Mabuti natatandaan mo pa ako? Minsan mo lang akong nakita noong high school.”

“I don’t forget faces.” Hindi ngumingiti si Andres pero nakatitig kay Ainara na ikinailang ng huli.

“Talaga? That’s good. Talaga sigurong hindi ako kalimot-li— aray!” 

Napaigik si Marge nang mapadiin ang tapak ni Ainara sa paa niya. Pinandilatan ni Marge ang kaibigan. At para mabawian ito ay nakaisip ng bagong idea. 

“Would you like to join us?” tanong ni Marge kay Andres. 

Sinesenyasan ni Ainara si Marge na bad idea ‘yon pero hindi ito nagpaawat.

“Are you with someone? Because you know, may dalawa pa kaming libreng silya. Kasyang kasya tayong tatlo.” Marge gave him a sweet smile. 

For some reason, Andres smiled a little while looking at Ainara.

Ainara was lost for words, but hoped that Andres would say no. Paano s’ya makikipag-usap kay Marge nang malaya kung naroon si Andres?

“I would love to, but maybe some other time. I’m here with Connie. Enjoy your lunch.”

Tumalikod na si Andres pero nakakaisang hakbang pa lang ito nang biglang pumihit paharap. 

“Did you take the pills this morning?” tanong ni Andres na nakatutok ang mga mata kay Ainara.

Marge’s eyes went wide. Hindi pa nakuntento at napatakip pa ng bibig. 

“I did.” Nag-iwas ng mga mata si Ainara at kunwaring may kinuha sa bag.

“Good. We’ll talk soon.” 

When Andres left to take his seat, doon pa lang nakahinga nang maluwag si Ainara. 

“Girl, what was that about? And what pill?” Nanunuri ang mga mata ni Marge. 

Alam niya ang iniisip nito nang marinig ang tanong ni Andres.

“Did you sleep with him?” She gasped! “Was he referring to morning-after pill?” Biglang bumalatay ang pag-aalala sa mukha ni Marge. “Oh my God! He’s going to be your—“

“Don’t. Say. It.” 

Mukhang nalugi si Marge at parang tumanda ng sampung taon dahil sa narinig at mga iniisip. She loves Ainara like her own sister, pero sa nangyayari ngayon— baka maging komplikado ang tahimik na buhay nito.

“But what if the pill doesn’t work? At mabuntis ka, tapos—“

Ainara rolled her eyes. Leave it to Marge to complicate things and think ahead. Sa sobrang advance nito ay baka malapit na rin s’yang manganak.

“Look, I did not sleep with him so I can’t get pregnant. And correction, the pill he was referring to was two acetaminophens for my hangover. I drank too much wine last night. Iniwan n’ya ‘yon kay Manang kanina bago s’ya umalis. Tanghali na rin akong nagising at si Santino na lang ang inabutan ko.”

“So you’re not pregnant? Oh, thank God!” Nanumbalik ang kulay ni Marge at muling sumigla kaya naiiling na tumawa si Ainara. “You’re laughing now, but if you were in my place, iisipin mo rin ang iniisip ko kanina. My goodness! Sino ba naman ang tatanggi sa isang Adonis na katulad niya.” Bahagya pang kinilig si Marge.

“Ipinapaalala ko lang, may asawa ka na. Ang pangalan niya ay Brad.”

“Sus! S’yempre si Brad lang ang nag-iisang mahal ko. But as I was saying, ‘that’ man is a complete package. Maswerte ang babaeng mamahalin at pakakasalan niya. Kung ‘di nga lang magpapakasal sina Tita, bagay na bagay na kayong dalawa. Sayang,” nanghihinayang na wika nito sa kanya. 

Nang lumapit ang waiter ay umorder na sila ng lunch. Just like she planned, she ordered salad. Pero si Marge ay steak at mashed potato ang gusto. Ang buntis nga naman, malakas kumain. 

They were in the middle of lunch when she brought up Andres’ view on marriage.

“Sinabi n’ya ‘yon?” Nang malunok ang steak at makainom ng iced tea ay napakunot. “I don’t believe it. Baka hindi pa lang niya nakikilala ang ‘the one’ niya kaya akala niya hindi siya naniniwala sa kasal.”

“No, really. I don’t think he’s the marrying kind. Lampas na nga s’ya sa kalendaryo e.”

“Talaga ba? Sabagay, mas in ngayon ‘yong late mag-asawa. Parang ikaw, tatlong taon na lang wala ka na rin sa kalendaryo.” Tumawa ito. “Pero promise, ewan ko kung bakit nanghihinayang ako sa inyong dalawa. I mean, didn’t you say you found him attrac—“

“Marge!” saway niya rito at baka may makarinig.

“Yes, I know it was a long time ago. You got over it really quickly too if I remembered correctly.” Pasulimpat s’ya nitong tiningnan. “Akala ko nga s’ya ang magiging first boyfriend mo. Nagulat pa ako nang sabihin mong sinagot mo na ‘yong toxic mong ex.”

Marge can’t stand Mateo Villanueva. Ainara met him during one of her summer classes before she moved to New York to study. Gwapo, matalino, may ambisyon at mabait din naman sa kanya. Napapatawa s’ya nito kahit corny ang joke. At the time, Ainara thought he was a catch. 

“That’s ridiculous, Marge. Paano ko naman magiging first boyfriend ‘yon e hindi naman niya ako niligawan. If you think about it, I don’t even think I exist in his world.”

“Sa ganda mong ‘yan, imposibleng hindi ka niya mapansin. At kung ligaw-ligaw din lang, e pwede namang ikaw ang manuyo— hey!” 

Inabot niya ito at akmang kukuritin sa tagiliran. Kay tanda na nila ngayon pero minsan ay isip-bata pa rin.

“Ako pa talaga ang manliligaw? Ewan ko sa ‘yo Margarita.”

Marge chuckled. “Moderno na ang panahon ngayon. Pwede ng manligaw ang babae. Mas masakit nga lang kapag nabasted, pero at least ‘di ba? You won’t walk the rest of your days thinking what could have been? It’s the absolute worst. But anyway, I guess wala na ‘yong ilusyon ko na ‘yon kasi magiging stepbrother mo na s’ya. Saklap!”

Napailing na lang si Ainara. Gusto niyang sabihin sa kaibigan na kulang ang salitang masaklap dahil ayaw niyang maging kapatid si Andres. Okay na ‘yong boss lang niya ito. They are not even friends. Pero ngayong ikakasal ang parents nila— forever na s’yang magkakaroon ng connection dito.

And it’s a connection she doesn’t even want. 

Not with those lustful dreams on most nights. 

Not with those sinful thoughts she tries to ignore but keeps popping up. 

Naisip niya tuloy na magresign na sa company ng mga ito. But Agustin-Bernardino & Co. is important to her. Kailangang may mapatunayan s’ya sa company nina Andres para kapag pinamunuan na niya ang company na iniwan ng kanyang Papa ay walang magquestion ng posisyon niya. Ayaw niyang makarinig na hindi s’ya karapat-dapat na mamuno at kaya lang niya nakuha ang posisyon ay dahil sa legacy na iniwan ng kanyang ama. 

Because that is not true— alam niyang matalino s’ya at may ibubuga sa larangan ng Architecture. And she’s going to prove that, or die trying.