MULI PANG BINASA iyon ni Gavin ng ilang beses. Kahit siya na siyang topic ng dalawa ay hindi makaisip ng magandang idadahilan kay Bethany. Ang tanging masasabi niya ay kamakailan lang nang magsimula si Nancy na bumuntot sa kanya. Noong una ang buong akala niya ay nagkataon lang iyon. Hindi niya inisip na siya talaga ang pakay ng dating nobya. Ang muling kunin ang atensyon niya. May malalim na pinagsamahan sila kung kaya naman nahihirapan siyang tuluyang e-deadma ito. Dati silang magkasintahan kung kaya naman ang pangit tingnan na muli silang mag-uusap. Ano na lang ang sasabihin ng mga taong nasa paligid nila? Batid din ng sinuman kung ano ang ibig sabihin kapag ang isang babae ay naghabol sa isang lalaki buong araw. Sa pananaw ni Gavin ay sobrang interesante rin noon. At bilang lalaki, gusto niyang subukan kung hanggang saan hahabol ang dating nobya. Wala siyang planong makipagbalikan dito, o kahit gawin itong side chick niya man. Tutal hindi naman nagtatanong si Bethany, hindi niya k
TAHIMIK NA UMALIS ng gabing iyon si Gavin at nagtungo ng kanyang opisina kahit na wala naman siyang trabahong gagawin. Doon siya nagpalipas ng buong magdamag habang hindi mawala sa kanyang isipan ang napag-usapan nila ni Bethany. Nang mga sumunod na araw ay pinili ng abogado na huwag umuwi ng penthouse. Ayaw niyang magpakita sa dalaga. Nahihiya siya na hindi niya mapakiwari. Ni hindi siya nag-text o kahit ang tumawag man lang sa dalaga sa loob ng mga araw na lumipas. Inutusan niya lang din ang kanyang secretary na magtungo sa penthouse upang kunan siya ng mga gamit na mga kailangan niya. Hindi na iyon ipinagtaka pa ni Bethany nang mabungaran ang secretary sa labas ng pintuan ng penthouse. Malamang kay Nancy uuwi ang binata kung kaya nagpapakuha ito ng mga gamit. Marahil ay ayaw ng makipagtalo sa kanya ng abogado kung kaya iniutos na lang niya iyon. Ganunpaman ay hindi siya nag-usisa sa secretary habang kumukuha ng gamit ng abogado at inilalagay iyon sa kanyang maleta. Ni hindi siya na
MAGKAHARAP NA SILANG naupo ng Ginang sa isang coffee shop na nasa loob pa rin ng mall matapos na bayaran ang damit na binili nito sa kanya at ang ilang set ng make up na ilang beses niyang iginiit na hindi niya kailangan pero kinuha pa rin iyon ng Ginang at ipinilit na kunin niya. Panaka-naka ang tingin nito sa mukha ni Bethany habang hinahalo ang inumin nitong nasa harapan niya. Para bang binabasa siya nito. “Hija, anong problema niyong dalawa ni Attorney Dankworth?” Napalinga-linga na si Bethany sa paligid nila dahil ang lakas ng boses ni Victoria. Kabado siyang baka may makarinig at magdulot pa iyon ng isyu. Ayaw niyang sumabay sa viral na isyu ng abogado online. “Tita, ang boses niyo po—”“Bakit biglang pumasok sa eksena ang dating nobya niya? Alam mo ba iyon o hindi?” Mariing naipikit na ni Bethany ang kanyang mga mata. Binabalot na siya ng hiya. Alam na niyang mangyayari iyon, shunga siyang hinayaan niyang makaladkad siya ng Ginang doon banda.“At bakit hinahayaan mo lang na
HINDI LANG DOON natapos ang bonding nina Bethany at ng step-mother niya. Umikot pa sila sa mall at halos yata lahat ng makitang boutique na bago sa kanilang paningin ay pinasukan nila. Pagod na pagod ang mga paa ng dalaga. Kung hindi pa siya nagreklamo na puro paltos na iyon, malamang ay hindi pa mag-aayang umuwi ang Ginang na sobrang ini-enjoy ang quality time na ibinibigay sa kanya ni Bethany.“Hindi mo naman ako kailangang ihatid sa bahay, hija.” anang Ginang na nasa passenger seat ng bago niyang sasakyan, “Kaya ko namang mag-taxi na lang pauwi ng bahay eh.”“Bakit po kung may sasakyan naman ako? Saglit lang din naman iyon. Saka mapapanatag ako kung ako mismo ang naghatid sa inyo sa bahay.” sambit ni Bethany na nanatili sa daan ang mga mata, maliit na nangingiti na ang kanyang labi. “Saka ito po ang first time na makakasakay kayo ng sasakyang binili ko. Enjoy lang, Tita Victoria. Hayaan mo na po ako…” Ilang beses na proud na sinulyapan ng Ginang si Bethany. Mukha namang masaya ang
BIGLANG TUMAHIMIK ANG buong paligid nang lumapat ang pintuan noon pasara. Nasa kay Bethany na ang mata ng lahat ng naroon na halatang may larong nagaganap sa pagitan nila na hindi maunawaan ng dalaga kung ano. Basta ang alam niya may hawak silang mga baraha. Masyado siyang inosente sa mga ganung bagay at ignorante dahil hindi naman siya palaging lumalabas ng bahay. Si Rina lang ang kanyang nakakasama at nakakahalubilo sa mga ganong pagkakataon. Hindi lang iyon, may alak din na nakalagay sa kanilang mga baso kaya batid ni Bethany na umiinom din sila habang naglalaro.Nanuyo na ang lalamunan ni Bethany, hindi niya alam kung babati siya sa kanila o pipiliing tumalikod na lang para sundan sa labas si Briel. Kung gagawin niya naman iyon, pihadong lalabas na talunan siya. Naglabas na ng malamig na pawis ang mga palad niya, nababadtrip na siya lalo pa at sa gilid ng kanyang mga mata ay nakita niya na katabi ni Gavin si Nancy. Sa suot niyang maikling damit na kulang na lang ay maghubad para m
SINALUBONG NI BETHANY ang nagliliyab na mga mata ni Gavin nang dahil sa kanyang mga sinabi. Iyong tipong pinaparating ng dalaga dito na tutal ay wala naman silang string attached at hindi niya rin naman siya pinapakialaman, bakit siya nito papakialaman sa kanyang mga desisyon dito?“Anong ibig mong sabihin na sasali ka sa games? Hindi ka sasali. Wala kang alam—”“Kaya nga sasabihin niyo sa akin ang rules. Mabilis akong makaintindi. Masasabayan ko kayo. Ano bang ikinakatakot mo? Ang palagi akong matalo? Ayos lang. Sanay naman ako.”Gumalaw pa ang magkabilang panga ni Gavin sa pabalang na sagot na iyon ni Bethany. Hindi siya makakapayag na sumali ito lalo na at naroon si Patrick at saka si Albert. Pihadong gagalingan nila para lang maka-score ng halik sa dalaga. And Gavin swear, oras na mangyari iyon baka makalimutan niya kung sino siya at ang pinagsamahan nila ng ama ni Patrick na kapwa abogado rin. Ayaw niyang dumating sila sa puntong iyon kaya hindi siya papayag kahit pa kaladkarin n
NAGPATULOY PA ANG kanilang games. Sa kasunod na round inuna nila kung sino ang natalo at si Bethany na naman ulit iyon. Napabuga na nang hangin si Gavin habang iniinom ng dalaga ang parusa niyang alak. Iyon na nga ba ang sinasabi niya. Hindi marunong maglaro nito ang dalaga! At nang malaman niya kung sino ang nanalo, halos mapatid na ang ugat niya sa leeg sa sobrang pagkainis dahil si Patrick lang naman iyon!‘Fucking you, asshole, Patrick! Hindi mo pwedeng halikan sa harapan ko si Thanie! Subukan mo lang kundi lagot ka sa akin! Tiyak na manghihiram ka ng mukha sa aso mula sa gabing ito!’Natahimik ang lahat ng nasa loob ng VIP room nang malaman nila kung sino iyon. Maingay na ibinagsak ni Gavin ang cards na nasa kanyang mga kamay sa center table. Lumikha iyon ng ingay na bumasag sa katahimikan ng paligid. Tiningnan na niya ng masama si Bethany na mas doble na ang pula. Nilingon ni Nancy si Gavin na sa mga sandaling iyon ay nakatingin pa rin sa babae.“Bakit natatakot kang mahalikan s
HILA-HILA NI GAVIN si Bethany papalabas ng naturang bar. Inilipad ng panggabing hangin ang kalasingan ng dalaga. Sinubukan niyang hilahin ang kanyang kamay mula sa pagkakahawak nang mahigpit ng abogado, ngunit hindi iyon pinahintulutan nito. Sa halip ay mas hinigpitan pa nito ang hawak sa kanya. Nang marating nila ang parking lot, walang pag-aatubiling ipinasok siya ni Gavin sa passenger seat ng kanyang sasakyan. Parang pusa namang walang naging palag ang dalaga na mas tumindi pa ang nararamdaman niyang hilo. Matapos na makasakay sa loob ng sasakyan ni Gavin, hindi niya binuhay ang makina noon. Mahigpit lang nitong hinawakan ang manibela upang doon ibaling ang sobrang iritasyon niya. “Hinayaan mong dalhin ka ni Briel sa ganitong klaseng lugar?” Pakiramdam ni Bethany ay sobrang naagrabyado siya kung kaya naman iniingos niya ang kanyang mukha at humarap sa kabilang direksyon ng sasakyan upang iignora niya ang abogado. Bakit hindi siya pwedeng pumunta sa ganung klaseng lugar kung si Ga
SI GAVIN NAMAN ang malakas na humagalpak sa naging reaksyon ng kanyang kapatid sa kanyang balik na pagbibiro. Naghahamon ang mga matang hinarap na siya ni Briel an hindi naman inatrasan ni Gavin. Pinagtaasan pa siya ng kilay. Pinanood lang naman sila nina Mrs. Dankworth at Bethany na naiiling na lang sa behavior ng magkapatid pagdating sa kanilang mga anak. Bagay na hindi naman nila magagawang masabi dahil iba-iba ang guhit ng mga kapalaran ng tao.“Tama na ang inyong iyan, sa tigas ng mga ulo niyo noong mga na-inlove kayo pakiramdam ko igaganti kami sa inyo ng mga apo namin.” si Mr. Dankworth na kakapasok lang ng pintuan na galing sa pakikipaglaro sa kanyang mga amigo, isa-isa na niyang niyakap ang dalawang apo na nagkakarera ng tumakbo palapit upang sumalubong sa kanilang Lolo. “Igaganti kami ni Gabe, Brian, Bryson at iba pa naming magiging apo. Mas malala sa stress na inabot namin sa inyo.”Malakas na tumawa si Mrs. Dankworth ng parehong matameme ang magkapatid at magkatinginan ng
SINULIT NG MAG-ANAK ang panibagong Linggong iyon na nag-extend pa nang na-extend sa kagustuhan ni Briel, hanggang sa magkaroon ng result ang pagpapa-transfer ni Briel sa kanyang trabaho sa bansa at hanggang sumapit ang huling araw ng pananatili nilang mag-ina sa mansion. “Pwede namang dito na lang mag-aral si Brian.” suggestion ni Donya Livia na nasanay na rin sa presensya ng mag-ina sa kanilang mansion, naging bahagi na ito ng araw-araw nilang buhay na kasama sa lugar.Iyon ang ikinatwiran ni Briel nang magsimula na ang summer at kinailangan na talaga nilang bumaba ni Brian kahit pa halatang ayaw pa ng katawan nila. E-enroll nila ng summer class si Brian upang maging handa ito sa magiging tunay na pag-aaral sa pasukan. Nais nila na maging kagaya ito ni Gabe na nang magsimula ay marunong ng magsulat. At nang tanungin ito ni Briel, sabi ng anak sa school siya ni Gabe.“Hindi po pwede, Mama.” Mama na ang tawag niya kay Donya Livia sa kahilingan na rin ng matanda tutal umano ay iisang
MALIGAYA ANG BUONG pamilya ng mga Dankworth at Bianchi sa pagpapalit ng taong iyon dahil sama-sama sila. Naging instant double celebration din para sa kanila ang okasyong iyon nang dahil sa kaganapan ng proposal lalo na nang umabot pa sa kaalaman iyon ng ibang mga kamag-anak ng mga Bianchi ang tungkol sa kanilang magiging kasal na maaaring mangyari sa taong din iyon. Ilang araw pang nag-stay sa Baguio at nagdesisyon na bumaba na rin ang mag-asawang Dankworth at ang pamilya nina Gavin. Kung nauna sina Briel at Brian na umakyat ng Baguio sa kanila, sila naman ang nahuling bumaba. Nanatili sila sa mansion ng mga Bianchi na una pa lang ay planado na ni Briel na mangyayari, ni halos ay ayaw na niyang humiwalay sa dating Gobernador na wala namang problema sa kanilang pamilya dahil matanda na sila. Bumalik si Giovanni sa trabaho, ganunpaman ay masaya siyang araw-araw na hinihintay ng mag-ina niya ang kanyang pag-uwi kung kaya naman ay palagi siyang ganado. Palaging pauwi rin ang kanyang gust
KULANG NA LANG ay mapapalakpak at magpa-banquet party sa galak ang ina ni Giovanni na hindi na mapigilan ang bibig na magbigay ng komento sa kanyang nalaman. Matagal na panahon na niyang hangad na magkaroon ng pamilya ang bunso niyang anak. At sa wakas, sa araw na iyon ay dumating na ang kasagutan sa matagal na niyang paulit-ulit na ipinagdarasal na mangyari. Ang buong akala niya talaga ay hindi na maiisipan nitong bumuo ng kanyang sariling pamilya. Iba talaga kapag nagmahal ang isang tao.“Kailan ang kasal? Ako na ang magpre-presentang mag-asikaso ng lahat!” taas pa nito ng kanyang kamay na salitan na ang tingin kay Giovanni at Briel na makahulugan nang nagkatinginan sa tinuran ng Donya. “Mama, hindi pa namin napag-uusapan ang bagay na iyon. Hayaan niyo munang namnamin namin ang phase ng pagiging engaged. Saka na lang po namin iyon pag-uusapan. Hindi na rin namin ito patatagalin.” “Naku, doon din naman papunta bakit patatagalin pa? Di ba mga balae?” sagot ni Donya Livia na tiningna
PUNO NG PAGHANGA at hindi pa rin makapaniwala si Briel habang sinisipat ang suot niyang singsing sa daliri habang nakaupo na sila ni Giovanni sa table at dinudulutan na sila ng pagkain. Nasa kandungan niya ang bouquet ng bulaklak. Kagaya ng diamond sa kanyang daliri ay kumikinang sa labis na saya ang kanyang mga mata habang nakatunghay pa rin doon. Expected niya iyon ngunit hindi ganun kaganda ang singsing. Ang buong akala niya pa nga ay plain gold lang. Sa ginawa ng dating Gobernador na proposal, batid ni Briel sa kanyang puso na mas lalo niyang minahal ang lalaki. “Thank you!” patulis ng nguso ni Briel na itinaas pa ang kanyang daliri na muli na namang sinipat-sipat. “Saan?” kinikilig namang tanong ni Giovanni na hindi na rin maalis ang mga mata sa mukha ni Briel. “Dito. Alam kong grabe ang effort na ginawa mo para lang magawa mo ito.” Inilinga pa ni Briel ang kanyang mga mata sa paligid upang sabihin na gusto niya ang ambience doon. May nagva-violin pa sa gilid nila upang i-se
MULI SIYANG INALALAYAN na puno ng pag-iingat ni Giovanni habang dinadala sa gitnang space kung saan nakasabog ang maraming petals ng mga bulaklak na nanunuot na sa ilong nilang dalawa. Domoble pa ang kaba ng dating Gobernador nang makita ang photographer at videographer na kanyang inimbita. Gusto niyang maging detalyado ang kanyang proposal kung kaya naman naroon sila at kanyang kinuha. Naroon din ang ilang waiter ng hotel na nakahandang magsilbi sa kanilang dalawa ni Briel. Napakurap na si Giovanni nang makarating sila sa gitna at ipahawak na kay Briel ang malaking bouquet ng bulaklak na inihanda. Napakagat an sa kanyang labi si Briel na inaasahan na iyon pero iba pa rin ang naging kaba niya.“Ano ‘to?!” nangangatal na tanong ni Briel kahit pa naguguni-guni na niyang proposal ang gagawin ni Giovanni, nagmamaang-maangan lang siya kahit na bakas na sa kanyang boses ang labis na excitement.“Wait lang, Briel…huwag mo munang tatanggalin ang piring. Hintayin mong sabihin ko sa’yong pwede
NAGING PALAISIPAN KAY Briel ang sinabi ni Giovanni na okay na ang ginawa nila matapos na maramdaman niya ang pananakit ng mga muscles sa kanyang magkabilang binti. Hindi naman naging mabilis ang ginawa nilang paglalakad, naramdaman pa rin ng babae ang epekto noon. Hindi naman na niya isinatinig pa iyon kahit na gusto ng magreklamo. Tama na ang ginagawa nila? Ibig sabihin ay tapos na rin sila sa sinasabi nitong date? Iyon na iyon? Ni hindi nga siya nito pinakain man lang o pinainom man lang ng kahit na tubig o softdrinks man lang? Ano ba sila senior citizen na para maging date at bonding ang paglalakad para hindi matulog ang kanilang mga buto? Naisip doon ni Briel na isa iyon sa mahirap kapag malaki ang distance ng edad sa partner nila. Masaya na mahirap din. Gusto pa ni Briel sanang umalma at magreklamo, ngunit hinayaan na lang niya at hindi na nagsalita nang paglingon niya kay Giovanni ay malapad itong nakangiti na para bang tini-testing nito ang magiging reaction niya. Kung uu
IPINAGKIBIT NA LANG ni Briel iyon ng balikat. Hindi na siya nag-e-expect kay Giovanni noong mga gasgas na dinner na may pasabog ng petals sa nilalakaran. Masyado na siyang matanda para sa bagay na iyon. Naranasan na niya iyon sa iba niyang manliligaw, pero para sa kanya ay hindi naman na iyon mahalaga. Magiging masaya na lang siya kahit saan pa sila pumunta ni Giovanni basta magkasama, sapat na sa kanya ang bagay na iyon. Hindi siya nag-e-expect nang mas bongga sa dati dahil para sa kanya ang makapiling ito gaya ngayon ay sapat ng regalo. Ano pa ang hihilingin niya dito?“Burnham Park? Anong gagawin natin dito?” puno ng pagtatakang tanong ni Briel nang bumaba na sila matapos i-park ang sasakyan at maglakad na patungo doon, “Galing na tayo dito kanina di ba? Sumakay pa nga tayo ng boat eh.” dagdag ni Briel na blangko na ang mukha kung bakit kinakailangan nilang bumalik doon ni Giovanni gayong napuntahan na nila kanina, pinasakay nila si Brian na nakailang balik dahil ayaw pa nitong bu
SABIK NA NAGPATULOY ang usapan nina Rina at Bethany na mabilis na nilang naibaling sa ibang bagay ang paksa. Sa pagkakaroon nila ng buhay may asawa na iyon napunta. Kung paano naging mahirap na maging ina kahit na masarap umanong maging asawa ang mga taong sobrang pinapahalagahan umano sila. Naging lampas-lampasan lang naman iyon sa tainga ni Briel na pagkaraan pa ng ilang sandali ay tumayo na nang maubos ang kanyang kape upang magpaalam na. Sabay siyang tiningnan nina Rina at Bethany na parehong nagulat sa agad niyang pagpapaalam. Puno ng pagtataka ang kanilang mukha sa mga katanungan na hindi maikukubli sa kanilang mga matang mapanuri doon.“Ha? Hindi ka sasabay sa akin pauwi, Briel? Saan ka pa naman pupunta?” natatarantang alma na ni Bethany na tumayo pa at nameywang dahil wala naman iyon sa kanilang usapan ng hipag na kailangan nilang maghiwalay kapag nasa city proper na, ang usapan lang nila ay sabay silang mag-shopping at inaasahan na ni Bethany na sabay rin sila nitong uuwi. Ka