“Eh bakit hindi mo dalhan ng foam?” pabalang na sagot na ni Bethany.
Hindi na niya napigilan ang sarili dahil sobrang rinding-rindi na siya sa madrasta. Bakit siya ang sinisisi nito? Ginagawan naman niya ng paraan. Hindi siya nagpapabaya.
“Sa tingin mo ba Tita ay hindi ako nasasaktan kada maiisip ko siya?” pumiyok na doon ang tinig ni Bethany, naiiyak na. “Ama ko siya. Dugo at laman niya ang nananalaytay sa katawan ko. Huwag mo po naman sanang iparamdam sa akin na wala akong kwentang anak, Tita. Ginagawa ko po ang lahat para makakuha ng magaling na abugado at nang matapos na ito. Please lang po, dahan-dahan ka naman po sa mga akusasyon mong pabaya ako!”
Bunga ng matinding pressure at stress sa loob ng bahay nila ay umisip ng paraan si Bethany kung ano pa ang nararapat niyang gawin. Hindi na siya mapakali sa pagbubunganga ng madrasta niya. Minabuti niyang makipagkita sa isa sa mga kaibigan niya noong college, kay Rina. Pagkatapos nila ng college ay nagpakasal na ang kaibigan niya sa isang mayaman na malawak ang sakop ng connection at saka impluwensiya. Nagbabakasakali siya na matulungan siya nito kapag nasabi niya rito ang mga suliranin niya. Nagkasundo ang dalawa na magkita sila sa isang coffee shop. Doon ay nabanggit na ni Bethany ang lahat ng kanyang problema.
“Napaka-walang kwenta talaga niyang ex-boyfriend mo, Bethany! Pagkatapos ng lahat? Bibigyan ka pa niya ng problema?” iling nitong hindi makapaniwala, ilang sandali ay nagbago ang hilatsa ng mukha nito. “Pero infairness ha, seryoso ka ba talaga na nagsanga ang landas niyong dalawa ni Gavin Dankworth ng gabing ‘yun?” tanong nitong may nanunukso ng mga mata sa kanya.
Namula na roon ang mukha ni Bethany, hinalo-halo muna niya ang tasa ng kaharap niyang kape bago marahang tumango bilang sagot.
“Lumapit ka na sa kanya. Malay mo naman tulungan ka niya. Masyadong mataas ang standard ng abugadong iyon at ni minsan ay hindi rin nasangkot sa anumang uri ng eskandalo.”
Mapaklang ngumiti si Bethany.
“Ginawa ko na pero hindi effective. Kung nagtagumpay ako sa tingin mo ay narito ako at nakikipagkita sa’yo upang humingi ng tulong? Syempre wala ako dito, Rina. Kaya please, favor naman oh. Help me…”
“Ano bang gusto mong gawin ko?” tanong ng kaibigan na sumimsim muna sa kanyang kape bago siya hinarap, matamang tingnan sa mata.
Batid ni Bethany na may malawak na connection si Rina na maaari nitong gamitin anuman ang hilingin. At kapag si Rina ang gagawa noon, walang sinuman ang maghihinala na may masama itong pina-plano doon.
“Tulungan mo akong makuha ang schedule niya. Kailangan ko siyang makausap habang di pa huli ang lahat. Susubukan kong makipaglapit sa kanya. Baka sakaling lang eh...”
“O siya sige, ako na ang bahala, Bethany. Huwag ka ng mag-alala.” sagot ng kaibigan niyang naiiling.
“Maraming salamat, Rina!”
Mahigpit na niyakap na ni Bethany ang kaibigan bilang pasasalamat.
“Babawi ako sa’yo, Rina. Matapos lang talaga ang problemang ito kay Papa, hindi na ako rito mai-stress.”
“Oo na, para ka namang ibang tao.”
SABADO NG TANGHALI ng mag-book ng oras si Gavin upang maglaro ng golf. Naging palipasan niya ng oras ang paglalaro noon na para sa kanya ay pangtanggal na din niya ng stress. Nang mga sandaling iyon ay napilitang sumama si Bethany sa kaibigang si Rina at sa asawa nito patungo sa kaparehong golf course. Mula sa malayo ay natigilan panandalian at nagulat si Bethany nang makita niyang naroon ang ex-boyfriend niyang si Albert.
“Kapag minamalas nga naman, oh!” malakas na bulalas ni Bethany.
Nilingon ni Rina ang kaibigan at nang sundan niya ng tingin ang sinisipat nito ay nakita niya ang dahilan ng biglaan nitong pagtigil doon. Natutop na niya rito ang bibig.
“Hayaan mo na Bethany, huwag mo ng pansinin. Lalo lang matutuwa ang damuhong iyan oras na makita niyang apektado ka sa presensiya niya. Huwag mo siyang bigyan ng chance na maramdaman iyon. Ikaw din ang talo at hindi naman siya.” bulong ni Rina sa kaibigan na hinaklit pa ang brasong hawak niya.
Binalingan na ni Rina ang asawa na nagulat din kung bakit naroon ang ex-boyfriend ng kanyang kaibigan.
“Ano ‘to? Bakit hindi mo naman sinabi na narito pala si Albert ha?” bulong nito na narinig pa ni Bethany.
Hindi niya tuloy mapigilang makaramdam ng hiya sa mag-asawa. Parang ang daming abala na ang nagagawa sa kanila.
“Hindi ko rin alam, Rina kung bakit narito siya.” sagot ng asawa ng kaibigan ni Bethany na humarap pa sa kanya, mas nahiya pa dito si Bethany. “Pasensiya ka na ha? Hindi ko talaga napansin. Nasa amin ang pagkakamali dito. Nagkita tuloy kayong dalawa ng hindi sinasadya.”
Bago pa muling makapagsalita si Bethany ay nasumpungan na sila ng mga mata ni Gavin na nagmamasid. Nakasuot ang matikas na binatang abugado ng casual white suit, na mas nagpadepina ng angking gandang lalake niya sa lahat. Iyon ang naging dahilan para umangat pa at mapuna ang hitsura niya sa area. Kagaya noong nakita ni Gavin sa opisina si Bethany, nagkunwari siyang hindi niya kilala ang babae. Ang binati lang nito ay ang kilala niyang asawa ni Rina sa grupo nila.
Tumikwas na ang kilay ni Gavin nang mapadako iyon kay Bethany na tahimik lang na nakatayo sa tabi.
Lihim na napangiti na si Bethany nang makita niya sa gilid ng mata ang ilang segundong pahapyaw na pagtingin ni Gavin sa postura niya. Sinadya niyang magsuot ng medyo revealing na damit. Malaking damit at sport shorts iyon na hapit sa bilugan niyang mga binti. Nagpalitaw ito ng magandang kutis ni Bethany. Ang mahaba at alon-alon na kulay brown buhok ay naka-ikot sa tuktok ng ulo ni Bethany, nakadagdag pa ‘yun sa fresh na fresh nitong itsura.
Dumapo na ang mga mata ni Gavin sa payat at makinis na mga hita ni Bethany. Binasa na niya ang labi sabay harap sa asawa ni Rina.
“Sino siya? Kasama niyo? Mukhang ngayon ko lang din siya nakita dito.”
TAHIMIK NA SUMUNOD si Gabe palabas ng silid. It was indeed a feast. Ang dami nitong niluto na parang hindi lang dalawang tao ang kakain noon kung hindi isang buong malaking pamilya. Iba’t-ibang putahe na na-miss nga ng abogada. “Pinaghandaan mo talaga ang pagbabalik ko ah.” “Oo naman, lalo at nakita kong medyo pumayat ka. Hindi ka siguro nakakakain doon nang maayos.”Naupo na si Gabe at nagsimula ng kumuha ng pagkain upang ilagay sa kanyang pinggan. Nakangiti naman siyang sinabayan na ni Atticus. Sa totoo lang ay sobrang na-miss niya si Gabe, buti nga nakaya niyang hindi ito kontakin. Ayaw niyang dumagdag pa sa problemang pinapasan nito tungkol kay Jake habang nasa ibang bansa, pinili niyang manahimik. Hindi makakatulong kay Gabe kung pati siya ay iisipin pa nito habang naroon kaya ay hindi na lang siya komontak dito.“Narito pa ang mga gamit mo, kailan ka aalis?” “Kumain muna tayo bago natin pag-usapan ang bagay na iyon.” pakli ni Atticus na ayaw haluan ng iba ang kasiyahan. Hind
PRENTENG SINANDAL NI Gabe ang ulo sa salamin ng bintana ng kotse. Binalikan niya ang araw ng kanyang pag-alis, busy noon si Atticus. Pinapunta ito ng kakambal niyang si August ng kanilang kumpanya. Ni hindi siya nagawa nitong ihatid ng airport. Hindi naman siya nagtatampo. Nauunawaan niya iyon. Hindi niya rin sinabi na pabalik na siya dito. During those ten days, Atticus had rarely contacted her. Marahil ay iniisip nitong ayaw siyang istorbohin. Dahil busy siya kay Jake, hindi niya iyon gaanong napansin pati ang hindi nito pag-se-send sa kanya ng message. Pinatulis na ni Gabe ang nguso niya. Sumidhi pa ang pagka-miss niyang nadarama. Noon lang niya iyon naramdaman. Marahil dahil sa nakabalik na siya dito.“Hindi niya kaya ako na-miss? Imposible iyon. Baliw na baliw sa akin ang Atticus Carreon na ‘yun.” Sa isiping iyon ay napangisi na nang malaki si Gabe. “Tama, baliw na baliw siya sa alindog ko kaya paniguradong mamatay-matay na iyon sa pagka-miss sa akin.”Puno ng pagmamadali ang k
MEDYO MALALIM NA ang gabi nang makabalik si Atticus ng penthouse. Sinulyapan niya ang silid ni Gabe, ngunit hindi siya doon pumunta. Kinain niya ang lahat ng natirang pagkain ni Gabe sa lamesa at nilinis ang kusina. Nagtapon din siya ng mga basura na nakagawian na niyang gawin bago matulog. Pagbalik niya ay nakita niyang lumabas ng silid si Gabe na ang buong akala niya ay kanina pa tulog kung kaya naman hindi niya ito inistorbo. Hindi niya inalis ang paningin sa mga mata nitong mapula at medyo namamaga. Hindi dahil iyon sa pagtulog kundi halatang nang dahil sa kanyang pag-iyak.“What’s wrong, Gabe? Umiyak ka habang wala ako?” Iniiling ni Gabe ang kanyang ulo ngunit agad na siyang nilapitan ni Atticus. Hinarangan kung saan planong pumunta. Pilit niyang hinuli ang mga mata ng babae. Hindi siya naniniwala na hindi ito umiyak. Hindi ito normal na hitsura niya.“Hindi ako—” “Kilala ko ang mukha mo kapag umiyak ka at hindi. Si Jake na naman ba ang inaalala mo? He is fine. Hindi mo siya da
GABE TOOK A few bites and was a little dazed. Sabi ni Atticus mahuhumaling siya sa kanya, pakiramdam niya nagkakatotoo na nga ang sinasabi nito. Hindi lang nahuhumaling kundi ay nahuhulog na naman siya dito nang malalim. Atticus knows what she wants. He can give her what she needs. This kind of feeling is not something that everyone can give. Tanging si Atticus lang ang makakagawa noon sa kanya. Ilang beses pa siyang napakurap na ng kanyang mga mata.“Anong ginagawa mo dito? Sino ang nagsabing pwede kang pumasok sa silid ko? Labas! Hindi ka welcome dito!” Hindi pinansin ni Atticus ang sunod-sunod na tanong at rant ni Jake.“Bingi ka ba? Tinatanong kita!” “May sakit ka na nga ganyan ka pa kung umasta. Dinalhan kita ng pork ribs stew at—” “Bakit mo ako dadalhan? Hindi ko kakainin iyan. Malay ko bang nilagyan mo iyan ng lason para mapadali ang buhay ko!” bintang pa ni Jake na pulang-pula na ang mukha sa galit na kanyang nararamdaman sa presensya ng kanyang karibal.Tumigil ang galaw n
SAKTONG NAGCRA-CRAVE NOON si Gabe sa vegetables salad kung kaya naman hindi na siya umangal pa. Nag-iinit pa rin ang mukhang sumunod siya kay Atticus, dumadampot ng mga nadadaanan nila na sa tingin niya ay kailangan nila at wala sa penthouse. Nagmistula tuloy silang bagong kasal. Si Atticus ang nagdedesisyon kung ano ang kanilang papamilhin, paminsan-minsan ay tinatanong niya si Gabe kung ano ang gusto nito lalo na pagdating nila sa fruit section. Isang oras silang tumagal sa pamimili. Dalawang box ang kanilang bitbit pag-akyat ng penthouse. Pagod ang katawang tinanggal ni Gabe ang kanyang suot na heels. Humilata siya agad sa sofa na tila patang-pata ang katawang lupa sa lumipas na araw.“Grabe nakakapagod!” tahasang reklamo niya na pinanood si Atticus na buksan ang aircon sa sala. “Fourth, sa sunod huwag mo na akong isama sa pag-grocery. Grabe mas nakakapagod pa iyon kumpara kapag nasa court session ako eh!”Natawa lang si Atticus na dinala na ang dalawang box ng kanilang pinamili sa
IPINAGPATULOY LANG NI Gabe ang kanyang pagkain ng sandwich habang tahimik siyang pinagmamasdan ni Atticus. Sanay na doon si Gabe kung kaya naman hindi na niya sinaway sa ginagawa niya si Atticus. Nang matapos kumain ay nagtungo siya ng law firm. Umaga ng araw na iyon ay mayroon siyang court hearing. Naka-plano na ang mga gagawin niya buong araw na ang isa doon ay pagkatapos umattend ng hearing ay pupunta siya ng hospital para makita si Jake. Hindi rin siya ginulo ni Atticus buong araw na ipinagtaka naman ni Gabe. Ni hindi nag-send ng message ang lalaki sa kanya o kahit ang isang beses na tumawag. Nang tingnan niya ang CCTV sa penthouse ay hindi niya ito mahanap. Nag-backward siya ng footage at nakita niyang umalis pala ang lalaki na malamang ay sa Creative Crafters ang tungo. Subalit nang paalis na sana siya sa hospital ng araw na iyon, nakita niya si Atticus na kausap ang dean ng hospital. Hindi siya lumapit at nanatili siyang nakatayo malayo sa kanilang banda, mga ilang metro ang la