BATID NG ASAWA ni Rina na imposibleng hindi ito makilala ng abugado, ngunit para hindi ito mapahiya ay pinili na lang niyang sakyan. Wala namang mawawala. Isa pa, nabanggit na ng asawa niya ang pakay ni Bethany sa abugado.
“Attorney Gavin Dankworth, ito nga po pala si Bethany Guzman. Kaibigan nitong asawa ko noong nag-aaral pa lang sila sa kolehiyo. Isa siyang talentadong music teacher. Tumutugtog din siya ng iba’t-ibang uri ng mga instrument.”
Maliit na ngumiti si Gavin.
“Ah, isa pala siyang guro.” usal nitong sinipat ng tingin mula ulo hanggang paa si Bethany.
Hinarap na ni Gavin ang dalaga upang ilahad ang kanyang kamay. Nagdulot iyon ng mahinang komosyon mula sa mga kapwa golfer's nasa paligid nila. Hindi lingid sa mga ito ang tunay na katauhan ni Attorney Gavin Dankworth. Hindi rin maikaila sa kanilang mga mata ang inggit dahil batid nilang ang abugado pala ang ipinunta ng maganda doong maestra ng musika.
“Ang swerte naman ni Attorney, mukhang siya ang dahilan ng pagpunta dito noong magandang babae.” komento ng isa sa mga ‘yun.
Nahihiyang inilibot ni Bethany ang mga mata. Hindi siya sanay sa mga ganung pangyayari kahit pa sabihing isa siyang guro. Pakiramdam niya ay nasa kanya ang lahat ng atensyon. Tinanggap niya ang nakalahad na kamay ni Gavin. Napalunok siya ng maramdaman ang lambot noon.
“Pwede ba kitang tawaging Teacher—”
“Teacher Thanie, iyon na lang ang itawag mo sa akin Attorney.” pagputol dito ni Bethany na napaiwas na ng tingin sa lalake.
Matapos na marahang pisilin ni Gavin ang kamay niya ay umiwas na siya dito ng paningin. Binitawan naman na iyon ng lalake. Matutunaw siya oras na hindi niya gawin iyon.
“Okay, Teacher Thanie, maaari mo ba akong samahang maglaro?”
Pagkasabi nito ay tumalikod na si Gavin papunta ng playground, na parang hindi niya bibigyan ng pagkakataong makatanggi si Bethany kaya niya ginawa niya iyon.
Walang pagpipiliang iba, mabagal na sumunod na dito si Bethany matapos na lingunin ang kaibigan niyang si Rina na tumango sa kanya.
Sa bandang likod nila ay naroon si Albert, hawak ang golf club at may mapanuri ng mga mata sa kanila.
Maganda ang mood ni Gavin ng mga sandaling iyon, ni hindi nga ito nagalit ng sabihin ni Bethany na hindi siya marunong maglaro nito.
“Walang problema. Tuturuan kita.”
Nang sabihin iyon ni Gavin ay mas nagulat pa ang mga nakarinig nito. Bilang lalake ay alam nila kung ano ang ibig sabihin ng attorney na ‘to.
Hindi mapurol ang isip ni Bethany, alam nito kung sino siya. At ang pagpapakita nito ng pagiging close nito sa kanya ay patunay lang na hindi sila close ni Albert.
Sumunod na si Bethany sa gusto ni Gavin, tumayo siya sa harapan nito. Naisip niya na isang paraan iyon upang makuha niya ang loob nito. Umayos na ito ng tayo sa likod niya na para siyang niyayakap. Tila may dumaloy na kuryente sa kanyang balat mula sa lalake nang magdikit iyon. Namula na doon si Bethany. Hindi na mapakali. Namasa na rin ang palad niya sa sobrang kaba dito.
“Teacher Thanie, bigyan mo naman ito ng pansin!” mahinang bulong ni Gavin sa tainga ni Bethany, mainit ang hinga nitong dumapo doon na nagbigay ng kakaibang kiliti. Kung sa malayo rin sila titingnan ay mapagkakamalang magkarelasyon.
Hinawakan na ni Gavin ang kamay ni Bethany upang gabayan na iyon. Ilang sandali pa, tumira ang lalake. Malakas na nagpalakpakan ang mga kapwa manlalaro na nanonood.
“Whoaaa! Ang galing!”
Namula pa ang mukha ni Bethany lalo na ng lumakas pa ang hiyawan lalo na nang bahagyang humilig ang katawan ni Gavin palapit kay Bethany upang mahinang bumulong.
“Gusto mo bang subukan ulit?”
Pumayag doon si Bethany at sa muli nitong tira ay agad na pumasok ang golf ball sa butas. Muli na namang nagsigawan ang mga manonood.
Nanginig na ang katawan ni Bethany, ang tanging goal niya ay ang akitin ito pero nagawang manipulahin iyon ni Gavin. Sa halip na ito ang maakita niya, siya ang mas humanga sa galing nito. Hindi lang ito basta matalino, at gwapo. Pagdating sa golf ay talentado rin ang magandang lalakeng abugado. Kung sakali na may gustuhin ang lalake na isang babae, paniguradong 95% noon ay mahuhulog sa kanya. Walang kahirap-hirap na itatapon ang sarili nila mapansin lang ng lalake. Ganun ang karisma ni Gavin. Pero syempre, mataas ang standard nito na mahirap abutin ninuman. Ilang goals pa ang na-score ni Bethany bago nagpasyang tumigil.
Habang intermission, pinili na umupo ni Bethany sa tabi ni Gavin. Hindi siya nito kinakausap, sa halip ang pinapansin nito ay ang ibang mga katabi na kinakausap about sa business o kundi man ay sa mga legal matters na propesyon nito. Sinikap ni Bethany na kunin ang atensyon nito sa pamamagitan ng pagbibigay ng drinks at towels, umaasa na pagbibigyan sa hiling.
Nang makita iyon ni Rina ay lihim siyang napangiti, mukhang may pag-asa pang makuha ng kaibigan niya ang atensyon niya. Nang magkaroon siya ng pagkakataon ay hinila na niya ang kaibigan sa banyo.
“Hindi ko alam na may ganun pa lang side si Attorney Dankworth, Thanie. Ilang beses ko siyang nakita sa mga party at sobrang seryoso niya. Kaya babalaan kita, ingat ka.”
Natatakot si Rina na baka madarang ang kaibigan sa apoy at hindi maiwasang mahulog sa abugado. Masyadong mataas ang status sa lipunan ng lalake, mukhang hindi ito magiging seryoso sa kaibigan niya. Isa pa, nariyan si Albert ang magiging hadlang sa pagitan nila.
“Nagkukunwari lang ako, alam mo naman kung bakit ko ‘yun ginagawa. Hindi ako ganun katanga para itapon ang sarili ko sa kanya, Rina…”
Nakahinga na ng maluwag si Rina. Palabas na sana ang dalawa ng banyo ng biglang itulak ni Albert ang pinto noon at saka pumasok. Marahas niyang itinulak ang katawan ni Bethany pasandal sa wall ng bathroom habang galit ang mukha. Sa kabila ng pagkagulat ni Rina ay nagawa niyang hilahin ito.
“Albert, ano bang ginagawa mo?!”
Marahas na tinulak ni Albert si Rina gamit ang isang palad niya hanggang sa makalabas ng pinto. Pagkatapos noon ay sinara niya na ang pintuan at inilagay na ang lock.
“Walanghiya ka, Albert! Buksan mo ang pintuan! Bakla ka ba? Bakit nananakit ka ng babae?!” si Rina, na paulit-ulit na hinampas ang pinto.
TAHIMIK NA SUMUNOD si Gabe palabas ng silid. It was indeed a feast. Ang dami nitong niluto na parang hindi lang dalawang tao ang kakain noon kung hindi isang buong malaking pamilya. Iba’t-ibang putahe na na-miss nga ng abogada. “Pinaghandaan mo talaga ang pagbabalik ko ah.” “Oo naman, lalo at nakita kong medyo pumayat ka. Hindi ka siguro nakakakain doon nang maayos.”Naupo na si Gabe at nagsimula ng kumuha ng pagkain upang ilagay sa kanyang pinggan. Nakangiti naman siyang sinabayan na ni Atticus. Sa totoo lang ay sobrang na-miss niya si Gabe, buti nga nakaya niyang hindi ito kontakin. Ayaw niyang dumagdag pa sa problemang pinapasan nito tungkol kay Jake habang nasa ibang bansa, pinili niyang manahimik. Hindi makakatulong kay Gabe kung pati siya ay iisipin pa nito habang naroon kaya ay hindi na lang siya komontak dito.“Narito pa ang mga gamit mo, kailan ka aalis?” “Kumain muna tayo bago natin pag-usapan ang bagay na iyon.” pakli ni Atticus na ayaw haluan ng iba ang kasiyahan. Hind
PRENTENG SINANDAL NI Gabe ang ulo sa salamin ng bintana ng kotse. Binalikan niya ang araw ng kanyang pag-alis, busy noon si Atticus. Pinapunta ito ng kakambal niyang si August ng kanilang kumpanya. Ni hindi siya nagawa nitong ihatid ng airport. Hindi naman siya nagtatampo. Nauunawaan niya iyon. Hindi niya rin sinabi na pabalik na siya dito. During those ten days, Atticus had rarely contacted her. Marahil ay iniisip nitong ayaw siyang istorbohin. Dahil busy siya kay Jake, hindi niya iyon gaanong napansin pati ang hindi nito pag-se-send sa kanya ng message. Pinatulis na ni Gabe ang nguso niya. Sumidhi pa ang pagka-miss niyang nadarama. Noon lang niya iyon naramdaman. Marahil dahil sa nakabalik na siya dito.“Hindi niya kaya ako na-miss? Imposible iyon. Baliw na baliw sa akin ang Atticus Carreon na ‘yun.” Sa isiping iyon ay napangisi na nang malaki si Gabe. “Tama, baliw na baliw siya sa alindog ko kaya paniguradong mamatay-matay na iyon sa pagka-miss sa akin.”Puno ng pagmamadali ang k
MEDYO MALALIM NA ang gabi nang makabalik si Atticus ng penthouse. Sinulyapan niya ang silid ni Gabe, ngunit hindi siya doon pumunta. Kinain niya ang lahat ng natirang pagkain ni Gabe sa lamesa at nilinis ang kusina. Nagtapon din siya ng mga basura na nakagawian na niyang gawin bago matulog. Pagbalik niya ay nakita niyang lumabas ng silid si Gabe na ang buong akala niya ay kanina pa tulog kung kaya naman hindi niya ito inistorbo. Hindi niya inalis ang paningin sa mga mata nitong mapula at medyo namamaga. Hindi dahil iyon sa pagtulog kundi halatang nang dahil sa kanyang pag-iyak.“What’s wrong, Gabe? Umiyak ka habang wala ako?” Iniiling ni Gabe ang kanyang ulo ngunit agad na siyang nilapitan ni Atticus. Hinarangan kung saan planong pumunta. Pilit niyang hinuli ang mga mata ng babae. Hindi siya naniniwala na hindi ito umiyak. Hindi ito normal na hitsura niya.“Hindi ako—” “Kilala ko ang mukha mo kapag umiyak ka at hindi. Si Jake na naman ba ang inaalala mo? He is fine. Hindi mo siya da
GABE TOOK A few bites and was a little dazed. Sabi ni Atticus mahuhumaling siya sa kanya, pakiramdam niya nagkakatotoo na nga ang sinasabi nito. Hindi lang nahuhumaling kundi ay nahuhulog na naman siya dito nang malalim. Atticus knows what she wants. He can give her what she needs. This kind of feeling is not something that everyone can give. Tanging si Atticus lang ang makakagawa noon sa kanya. Ilang beses pa siyang napakurap na ng kanyang mga mata.“Anong ginagawa mo dito? Sino ang nagsabing pwede kang pumasok sa silid ko? Labas! Hindi ka welcome dito!” Hindi pinansin ni Atticus ang sunod-sunod na tanong at rant ni Jake.“Bingi ka ba? Tinatanong kita!” “May sakit ka na nga ganyan ka pa kung umasta. Dinalhan kita ng pork ribs stew at—” “Bakit mo ako dadalhan? Hindi ko kakainin iyan. Malay ko bang nilagyan mo iyan ng lason para mapadali ang buhay ko!” bintang pa ni Jake na pulang-pula na ang mukha sa galit na kanyang nararamdaman sa presensya ng kanyang karibal.Tumigil ang galaw n
SAKTONG NAGCRA-CRAVE NOON si Gabe sa vegetables salad kung kaya naman hindi na siya umangal pa. Nag-iinit pa rin ang mukhang sumunod siya kay Atticus, dumadampot ng mga nadadaanan nila na sa tingin niya ay kailangan nila at wala sa penthouse. Nagmistula tuloy silang bagong kasal. Si Atticus ang nagdedesisyon kung ano ang kanilang papamilhin, paminsan-minsan ay tinatanong niya si Gabe kung ano ang gusto nito lalo na pagdating nila sa fruit section. Isang oras silang tumagal sa pamimili. Dalawang box ang kanilang bitbit pag-akyat ng penthouse. Pagod ang katawang tinanggal ni Gabe ang kanyang suot na heels. Humilata siya agad sa sofa na tila patang-pata ang katawang lupa sa lumipas na araw.“Grabe nakakapagod!” tahasang reklamo niya na pinanood si Atticus na buksan ang aircon sa sala. “Fourth, sa sunod huwag mo na akong isama sa pag-grocery. Grabe mas nakakapagod pa iyon kumpara kapag nasa court session ako eh!”Natawa lang si Atticus na dinala na ang dalawang box ng kanilang pinamili sa
IPINAGPATULOY LANG NI Gabe ang kanyang pagkain ng sandwich habang tahimik siyang pinagmamasdan ni Atticus. Sanay na doon si Gabe kung kaya naman hindi na niya sinaway sa ginagawa niya si Atticus. Nang matapos kumain ay nagtungo siya ng law firm. Umaga ng araw na iyon ay mayroon siyang court hearing. Naka-plano na ang mga gagawin niya buong araw na ang isa doon ay pagkatapos umattend ng hearing ay pupunta siya ng hospital para makita si Jake. Hindi rin siya ginulo ni Atticus buong araw na ipinagtaka naman ni Gabe. Ni hindi nag-send ng message ang lalaki sa kanya o kahit ang isang beses na tumawag. Nang tingnan niya ang CCTV sa penthouse ay hindi niya ito mahanap. Nag-backward siya ng footage at nakita niyang umalis pala ang lalaki na malamang ay sa Creative Crafters ang tungo. Subalit nang paalis na sana siya sa hospital ng araw na iyon, nakita niya si Atticus na kausap ang dean ng hospital. Hindi siya lumapit at nanatili siyang nakatayo malayo sa kanilang banda, mga ilang metro ang la