Morissa wandered through the mansion, scanning each corner for any sign of Thelma. The grandeur of the place seemed to amplify her frustration.As she passed a hallway, she overheard a conversation between Aling Pesing and another household staff. "Aling Pesing, mayroon ba tayong bisita?" asked the maid. "Wala naman, bakit?" Aling Pesing replied. "Sabi kasi ng iba't-ibang staff na may naririnig daw silang kakaibang boses sa loob ng mansion." "Ah, baka naman mga aso lang 'yun. Walang bisita dito." Morissa's ears perked up at the mention of strange voices. Could it be Thelma hiding somewhere? "Dapat hindi tayo magsalita ng tapos, baka may multo nga rito," the maid teased. Hearing this, Morissa decided to follow her instincts and explore further. She headed towards the less frequented areas of the mansion, hoping to find Thelma. Finally, in a dimly lit corridor, Morissa spotted a slightly ajar door. She approached cautiously and pushed it open, revealing a small, dusty room.And t
"Thelma, kapag nanganak ka na ay papag-aralin kita upang maging mabuti ang iyong kinabukasan. Alam kong naging mahirap ang pamumuhay mo sa ilalim ng tahanan ng iyong ama pero ngauon na nandito ka na sa pamamahay ko ay hindi kita pababayaan," wika ni Donya Claudia habang nasa hapag-kainan sila at kumakain ng almusal. Napangiti na lamang ang Donya nang makita ang hindi makapaniwalang ekspresyon ni Thelma dahil sa sinabi niya. "T-Totoo po ba, Lola? Mag-aaral po ako?" hindi pa rin makapaniwalang tanong niya sa Donya. "Oo naman apo. Nakikita kong matalino kang bata at alam kong maaabot mo ang pangarap mo balang araw."Maluha luhang tumayo si Thelma at agad na niyakap ang Lola. "Lola, salamat, maraming salamat talaga," mangiyak ngiyak niyang saad rito. Tinapik tapik naman nito ang likod niya at tumango. "Umiiyak ka na naman. Hay nako, Pesing, pag mga buntis talaga nagiging iyakin ano?" baling ng matanda kay Aling Pesing na malawak ang ngiting nakatingin sa kanilang maglala habang nakata
The next day, Morissa arrived at Donya Claudia's house determined to confront Thelma. As she approached the garden, she found Thelma quietly tending to the plants. "Thelma, we need to talk," Morissa declared, arms crossed, her expression stern. Thelma looked up, her face showing a mix of surprise and apprehension. "Ano 'yun, Morissa?" "Bakit mo ako iniiwasan? May ginawa ba kaming mali sa 'yo? May nagawa ba gaming ayaw mo? Bakit ka nag layas?" Morissa said at iniabot ang kamay ni Thelma. "P-Pasensya na, Morissa pero hindi na ako babalik doon. Nasabi naman na sa 'yo ni Lola 'di ba? Hindi pwedeng dalawa tayong buntis ang sabay na aalagaan ng mama mo. Mas maaalagaan ka ng mama mo kapag wala ako doon," paliwanag ni Thelma at inialis ang kamay ni Morissa na nakahawak sa kamay niya. Nakita niya ang biglang pag babago sa timpla ng mukha nito. "So that's it? You're just gonna leave pagkatapos ng mga magagandang pinakita namin sa iyo? Hindi naman kami nag rereklamo na nandoon ka at kahit
Habang lumalaki ang frustation ni Morissa, alam niyang kailangan niyang kumilos. Nagdesisyon siyang bisitahin ulit si Thelma, umaasang makumbinsi niya itong bumalik sa bahay. "Basta, Mom! Kailangan kong makita si Thelma. Ako mismo ang mag-aayos nito!" deklara ni Morissa, habang kinukuha ang kanyang coat at nagmamadaling lumabas ng bahay. Samantala, nasa bahay ni Lola Claudia si Thelma, hindi pa rin sigurado sa gagawin. Ligtas siya rito, malayo kay Morissa at sa kanyang mga plano, ngunit hindi maiwasang mag-alala kung ano ang susunod na gagawin ni Morissa. Bigla, may kumatok sa pinto. Tumalon ang puso ni Thelma. May kutob siya kung sino ito. Binuksan niya ang pinto at nakita si Morissa, namumugtong mga mata mula sa pag-iyak. "Thelma, kailangan nating mag-usap," sabi ni Morissa, sinisikap na panatilihing steady ang kanyang boses. Nagulat si Thelma. Hindi pa niya nakita si Morissa na ganito dati. Sa kabila ng kanyang mas mabuting pagpapasiya, inanyayahan niya si Morissa na pumasok.
Kinabukasan buo na ang desisyon ni Mirabel na tulungan ang kaibigan kaya maaga siyang pumasok sa trabaho kahit na ang oras ng pasok niya ay 9 am pa. Kadalasang 7 am dumarating si Clint sa kompanya kaya sinigurado niyang siya ang mauuna dito. Napatingin si Mirabel sa relo niya. "6: 43 pa lang," ani niya. Mahina niyang nilapag sa upuan ang dalawang kape na hawak niya para linisan ang salamin niya dahil sa usok na napunta dito galing sa kape. Nang maibalik niya ang salamin ay agad niyang nilibot ang paningin sa paligid. Wala pang gaanong tao ang dumarating dahil maaga pa.Napayakap siya sa mga braso niya ng biglang malakas na malamig na hangin ang umihip sa kinauupuan niya. "Ang lamig pala talaga kapag ganito kaaga. Kaya ayaw kong maaga pumasok, e. Pero para kay Morissa matitiis ko itong maliit na sakripisyo na ito bilang bawi man lang sa pag papapasok niya sa akin sa malaking kompanya na ito." Napabuntong hininga na lang siya at nakikita niyang buo ng nakalabas ang sikat ng araw k
"Kaya mo 'yan, Morissa, nandito lang ako," saad ni Mirabel nang nasa pinto na sila ng opisina ni Marcellus. "Papasok na ako, bumalik ka na sa trabaho mo." Tumango naman si Mirabel at tumalikod na habang siya naman ay bumuntong hininga bago pumasok sa pinto. Bumungad sa kanya si Marcellus habang walang emosyon itong nakatingin sa mga papeles na pinipirmahan nito. "Marcellus, are you busy? Please let's talk," said ni Morissa kaya sumenyas ito kay Clint kaya nakapasok na ito sa opisina nito."Anong kailangan mo rito, Morissa?" walang emosyong wika nito na mas lalong nakapag pakaba sa kanya."H-Hindi ka ba galit sa akin?""Galit? Bakit? May nagawa ka bang ikakagalit ko?"Tila nabunutan ng tinik si Morissa nang sabihin iyon ni Marcellus."W-Wala. Wala naman. K-Kamusta ka? Kumain ka na ba? Matagal na tayong hindi nagkakausap dahil lagi kang busy," saad ni Morissa kaya napa-angat ng ulo si Marcellus habang kunot ang noo. Tumitig ito sa kanya ng ilang segundo at tumawa ng pagak."I am not
Marcellus continued to sit in his car, his mind swirling with the revelations of the day. He had always known Morissa's family was complicated, but the presence of Thelma added another layer of complexity that he hadn't anticipated. He found himself drawn to her, her quiet strength and the sadness that seemed to lurk in her eyes. He wanted to understand her story, to uncover the truth that he felt Morissa was hiding.He pulled out his phone and dialed a number, his gaze fixed on the road ahead as he waited for the call to connect."Hello, it's Marcellus. I need a favor," he said, his voice steady. He quickly explained his request, asking for a thorough background check on Thelma. He knew it was an invasion of her privacy, but he felt compelled to find out more about her. There was something about her that intrigued him, a mystery that he felt compelled to solve.After ending the call, he put his car in drive and headed back to the city. As he drove, his mind was filled with thoughts o
"Ayaw kong pilitin pa si Thelma, Mom. Mas lalo lang akong naiinis sa babaeng 'yun. Kung wala lang talaga akong kailangan sa kanya baka matagal ko na siyang sinampal.""Calm down, my dear. Ang baby mo," saad ni Devy habang hianhaplos ang likod ng anak para pakalmahin."Anong baby ma? Wala ngang laman—"Hindi na niya natapos ang sasabihin ng biglang takpan ang bibig niya. "Mom?" nagtatakang tanong niya sa kanyang ina."Your dad is here! He might hear you!" bulong nito sa kanya at biglang nanlaki ang mga mata niya nang mapagtanto ang sinabi ng ina."Oo nga pala. I'm sorry, Mom.""Mabuti na lamang at nasa office ang, Daddy, mo dahil kung hindi baka isang sekreto mo na ang nabunyag.""Well, it's impossible for Dad to get angry at me because i'm her favorite princess.""Kahit na. We can't let him know until that woman's child is not in our possession. You want Marcellus to be with you, right?"Tumango siya dito bilang sagot."Then don't say a thing in front of your Dad.""Oo nga pala, Mom