Chapter 13

Bago umuwi ay huminto muna kami sa café na tinambayan namin noon pagkatapos naming mag shoot sa project nila.

I ordered mango float habang siya naman ay kape lang.

"Hindi pa busy sa company?" I asked him. It's his first day sa internship nila at na assigned siya sa kompanya nila Austrid.

"Hindi pa." Ngumiti siya. "Nag orrient lang tapos pinauwi na kami nang maaga. Baka bukas busy na." Sabi niya. Tumango ako.

"Pag hindi kaya ng time mo, okay lang naman kung mag ko-commute ako." Tumingin ako sa kanya.

He bite his lower lip, trying his best not to pout. "I'll do my best to fetch you." Sabi niya. I swallowed, when I found what he did ilps sexy for me. Agaran kong nilipat ang tingin sa kinakain at tumango as a response.

Putik naman. Kinikilig ako. Nakakahiya baka para na akong namumulang kamatis sa harap niya.

"Ako na ang magbabayad." I said when I saw him stopped habang nakatingin sa laman ng wallet niya. Binigay ko ang 500 peso kaagad sa cashier at hinarap siya.

Nakatingin siya sa pera kong nasa taas ng counter. Nagtatagpo ang dalawang mga kilay. Kakausapin ko na sana siya pero dumating na yung sukli ko.

"Hey, its okay." Sabi ko sa kanya when he handed the helmet for me.

He sighed. "Sorry. Hindi ko na-tsek ang laman ng wallet ko kanina. Excited kasi akong makita ka." Sabi niya na napakamot sa batok niya.

That made me smile. He's pouting, nahihiya and at the same time pissed sa hindi naman tangang nagawa niya yet I find him still so cute. Hindi ko napigilang pisilin ang mga pisngi niya.

"Ang kyut neto." We both laughed.

Umangkas na ako sa motor niya at hinatid ako pauwi.

Pag-uwi ko sa bahay ay nagluluto na for dinner si Mama at Ate Zoraida. Nagbihis muna ako at nagbasa ng libro bago bumaba. Nasa dinning na kami, katabi ko si ate Zoraida na nahihiya pang sumabay sa amin kumain.

Kinabukasan nagising ako sa ingay ng phone ko. I picked it up and answer the call.

"Hello?" I said with my morning voice. Inaantok pa ako kaya hindi ko na binasa kung sino man iyong tumawag.

"Sorry, nagising ba kita?" Kerwin?

Napamulat ako sa mga mata. Sobrang liwanag na sa labas. Ano nabang oras ngayon? Pagtingin ko sa orasan ay alas nwebe na pala ng umaga.

"Hi-hndi naman." I said habang bumabangon na sa pagkakahiga.

I bun my hair bago tumayo papunta sa harapan ng salamin.

"I have a gift for you. Pwede ka bang lumabas muna saglit?" Sabi niya na nagpabilog sa mga mata ko. Agad akong napatakbo sa bintana para tingnan kung totoo ba ang sinasabi niya, at totoo nga. Nakaupo siya sa motor niya habang ang isang kamay ay nakahawak sa phone niya malapit sa taenga.

Napa-atras agad ako nang tumingin siya sa gawi ko. Mabilis akong naghilamos at nagmumug bago siya binaba.

"Good morning" he greeted.

Hindi agad ako nakalapit sa kanya. Nakakahiya, bihis na bihis siya at bagong ligo samantalang ako parang kakagising na sisiw lang.

"Morning." Bati ko sa kanya pabalik.

Nagkatinginan kaming dalawa for a couple of seconds hanggang sa natawa at nakabawi. Mas nahiya tuloy ako lalo, nasiguro ko namang wala na akong muta sa mukha kaya hindi gaanong todo to the highest level ang hiya ko.

"May gift pala ako sayo." Sabi niya at tumalikud sa akin. Binuksan niya ang upuan ng motor niya at may kinuhang paper bag. Inabot niya yun sa akin na kinuha ko naman agad.

Pag bukas ko ay napatili agad ako.

"Oh my God! How!?" I said excitedly.

Omg! It is the latest published book of my fav author! Omg!

Sa sobrang saya ko ay napayakap ako sa kanya. Wala nang pakialam kung amoy kama pa ako or what. Ang saya ko lang talaga.

"Hala! Thank you talaga. Plano ko sanang bumili nito eh."

Ngumiti siya.

"Pano mo nalaman?" I asked him.

"I have a cousin who's into books too, sabi niya bilhan ka raw ng ganyan kaya binili ko."

"Yieee! Thank you talaga! You don't know how much you make me happy." Sabi ko ulit. " I want to meet that cousin of yours."

Ngumisi siya. "Soon."

"Alis na pala ako." Bawi niya sa ilang segundong pagtitinginan namin.

"That fast? Mag almusal muna tayo." Aya ko sa kanya. Wala na sila mommy at si Ate Zoraida nalang ang nasa loob. Kaya okay lang kung papapasukin ko siya.

Hindi sana siya papasok pero I pushed him to come in kaya wala na rin siyang nagawa kundi pumasok at kumain kasabay ako.

Hindi siya nagtagal at umalis na rin pagkatapos makapagpahinga at kumain. May mga bibilhin pa kasi daw siyang requirements for their internship, gusto ko sana siyang samahan kaso uuwi sila mama this afternoon baka hanapin ako.

Pagkapasok ko sa kwarto ay agad kong binuklat ang libro. Napapatili ako kasi as in balak ko na talaga sana siyang bilhin bukas pero binigyan niya ako. Ang saya at nakakakilig!

Tuloy ay naalala ko yung nangyari kahapon. Baka dahil sa librong 'to kaya naubos ang pera niya. I feel guilty. Maybe there's still a way para makabawi ako sa kanya.

But he's so sweet. Kinikilig ako.

Binasa ko ang libro hanggang mag hapon. Nasa kalagitnaan na ako nang tawagin ako ni Ate Zoraida. Dumating na pala sila Mama kaya kumabas muna ako sa kwarto.

"Hindi kapa nakakaligo Daniella?" Nandidiri ang mukha ni mamang tiningnan ako.

I chuckled. I am still wearing my pajamas. Nawili ako kakabasa hanggang sa hindi ko namalayang hapon na pala. Mom pushed me to take a bath kaya bago maghapunan ay naligo muna ako.

Pagkatapos ngbhapunan ay bumalik naman ana agad ako sa kwarto para tapusin ang pagbabasa. Hanggang sa nasa last page na ako ng story at naiiyak ako dahil sa mga ganap sa syorya when I have read a message in a nice penmanship. I thought it was part of the book, kung hindi lang kulay pulang tinta ang nakasulat au maniniwala akong parte pa iyon ng libro but its red!

I read it out loud.

"Dan, obviously you're done reading this book if you're reading already tgis message of mine. Alam kong ilang araw pa lang tayong magkakilala, ilang araw pang nakasama pero hindi ko alam. I can't help myself not to think about you. Everytime na hindintayo magkasama ikaw ang naiisip ko. Baliw na ata ako, sayo."

Kinilig ako dun.

"Alam kong masyadong mabilis pero hindi naman kita pinipilit. But if you will let me, Dan, will you be my girl?" My jaw dropped when I read the last five words. Parang biglaan akong kinabahan dahil sa lakas at bilis ng pintig ng puso ko.

Ilang minuto akong nakatilala sa puting kisame ng kwarto ko. Hindi ko alam kung itetext or tatawagan ko ba siya or maghihintay akong makita siya bukas o sa lunes.

Biglang umingay ang phone ko kaya madali ko itong kinuha sa taas ng lamesa ko. Nawala ang kaba ko nang makitang si raffael pala iyun.  Thought it was Kerwin, hindi pa ako handa sa sasabihin ko sa kanya. But by the way, bakit naman kaya napatawag ang lalakibg 'to sa akin.

I answered the call. "Hello." He greeted. Maingay ang background niya, na halos hindi ko na marinig ang pagbati niya. I think he's in a club.

"Ano?" Tanong ko sa kanya. Baka drunk call lang to o baka naman prank call?

"Bakit?" Tanong ko ulit sa kanya.

Hindi siya sumagot kaya napapairap nalang ako. "Kung wala kang sasabihin ibababa ko na 'to."

Papatayin ko na sana pero nagsalita na siya ulit. Bigalang humina ang ingay sa background niya kaya I think ay lumabas muna siya.

"Wait."

"Kilala mo ba ang tinatawagan mo?" Tanong ko. Baka kasi namaki lang siya sa pagtatap ng name ko sa contacts niya.

"No. Its right." Huminto siya saglit, I think he checked kung tama ba ang tinatawagan niyang tao.

"It right. You're Dani right? Pinsan Dani." He said. I can hear that he's already drunk.

"Anong pinsan Dani ka dyan? Pinsan ba kita?"

"No. No. No. Magpapakamatay muna ako---"

"Ay gago ka!" Sabi ko bago pinatay ang tawag.

Like I would kike him to be my cousin too. Eww, wala akong pinsang gago no.

Nag ingay muli ang phone ko. Tulad ng naasahan ay si Raffael nga ang tumatawag. I let it hanggang sa matapos pero hindi niya talaga ako tinantanan kaya sinagot ko ang pang apat niyang tawag.

"Bakit ba?"

"What I mean is that Pinsan Dani. Its because your Austrid's cousin. Okay?" He said na halatang lasing ang tono ng pananalita.

"Okay." Sabi ko lang.

"I want help." Sabi niya na nagpataas ng kilay ko.

"I don't have any driver and body guard with me. I can't take a cab. My friends are out of reach. I can't call your cousin, I think they are all tired for the preperation of our internship this monday. Do you have his dad's number?" My jaw dropped instanly.

Bat siya ganyan kung makahingi ng number ni Tito? Close ba sila.

"Yoko nga, baka pagalitan ako ni Tito no." Its a personal thing, lalo na hindi naman yun sa akin.

"If you can't then can you help me instead? I really have to go home." Sabi niya.

"Call Kristal then." Sabi ko nang maalala ang kaibigan. Tiningnan ko ang wall clock ko. Its already 12 in the midnight already.

Naalala ko tuloy yung sabi sa akin ni Kerwin that Raffael is prone to kidnaps.

"Shit." Napamura ako at napatayo mula sa pagkakahiga. Hindi pa rin pinapatay ang tawag ay nagbihis muna ako. Paglabas ko ng kwarto ko ay naka dim na ang mga ilaw. Pahiwatig na tulog na sina Mama at papa.

"Where you at?" I asked him. Whem he said his specific location ay pinatay ko muna ang tawag. Kumatok ako sa kwarto ni Ate Zoraida.

Sabog ang buhok niya nang pagbuksan ako.

"Saan ka pupunta Dani?" Sabi niya nang makitang bihis na bihis ako. Napangiwi ako nang maamoy ang kakaibang baho mula sa loob ng kwarto niya. It smells like lana and herbs, hindi ko nalang pinansin ang mga iyon.

"Ate may tutulungan lang akong kaibigan baka matagalan ako paki-sarado ako ng gate ate. Tatawagan nalang kita mamaya kapag nakauwi na ako."

"Nakuh! Anong oras na baka mapano ka! Sasamahan kita!" Sabi niya.

"Hindi na ate ayos lang uuwi ako agad." Sabi ko.

Nang nasa labas na kami ay nagdadalawang isip pa siyang paalisin ako.

"Dani, siguraduhin mong makakabalik ka agad ha, baka mapagalitan tayong dalawa nito kapag nalaman nila maam at sir."

"Oo ate, babalik ako agad." Sabi ko bago sumakay sa grab taxi.

Pagdating namin sa labas ng club ay nakita ko agad si Raffael na nakaupo sa labas ng ng club. Lumabas ako at pinahintay muna ang taxi.

"Raffael." Tawag ko sa kanya. Nakayuko ito at ang ulo'y nasa taas ng mga tuhod niya.

Ang makalapit ako ay niyugyug ko siya.

Lumapit ang isang bounvpcer sa amin.

"Ma'am kanina pa po naghihintay yang boypren niyo sa inyo." Sabi niya.

"May nangyari po bang masama sa kanya?" Tanong ko.

"Wala naman po. Nalasing lang po ng sobra."

"Okay po. Salamat po." Sabi ko at binalikan ang nakatulog na Raffael.

"Raffael." Twag ko ulit sa kanya sabay yugyog sa kanya.

"Mmm." He groaned. "Dani?" Tawag niya nang makatingin na sa akin.

"Tara na. Ihahatid kita sa inyo. Saan ba yung sa inyo?" Tanong ko pero parang tumama na yata ng sobra ang alak sa kanya at ungol nalang at tawa ang ni-re-response sa akin.

"Tangina!" Mura ko ulit. Bat ko ba kasi pinuntahan to? Ako ang mapapagalitan nito eh.

Wala akong choice kundi sa bahay siya i-uwi. Sobrang lasing niya na at hindi na makausap tulad nang kanina.

Pinagbuksan kami ni Ate Zoraida. Nagulat pa ito nang makitang may kasama akong lalaki.

"Dito. Dito." Sabi niya, tinulungan niya akong mahiga si Raffael sa sofa.

"Ano bang nangyari dito sa kaibigan mo at bakit sobrang lasing?" Bulog niya sa akin. Hindi kami na ingay kasi baka magising sina Papa.

Paniguradong mapapagalitan ako nito. Lumabas ako ng dis oras na ng gabi at may inuwi pang lasing na lalaki! Wala na kaming bakanteng kwarto. Hindi naman pwedeng sa kwarto ko o ni Ate Zoraida siya matulog kaya hinayaan nalang namin siyang matulog sa sofa.

Bago matulog ay nag-isip pa ako ng mga palusot o sasabihin para bukas, para di ako pagalitan. Bwset na Raffael to pinapastress talaga ako. Tuly ay parang bula na nawala rin ang kilig sa katawan ko sa letter na binigay sa akin ni Kerwin.

I sighed and chanted my chant. Before going to paradise.