RECEPTION
"Now, that everyone had their fill, may I request the bride and groom to please come in the middle for their first dance." Ito yung parte ng event kung kailan magsasayaw ang bagong kasal sa unang pagkakataon, upang lalagyan rin ng mga tao ng pera sa kani-kanilang mga kasuotan bilang gantimpala para sa bagong simula. Bago pa man may isa sa kanila na kumilos ay parehong napapalingon sila sa isa't-isa. Kasalukoyan kasi silang nakaupo sa harapan, sa mismong upuan na inilalaan para sa bride at groom. Actually, for the whole session ng giving of messages for the best wishes of the newly wed ay hindi nakatuon doon ang atensyon ni Sawyer. Ayaw man ni Cassandra na mapalapit muli dito sa asawa niya at baka makarinig na naman siya dito ng kahit na anong pamimintang ay wala siyang choice kundi ang makisama sa flow ng pangyayari, lalo pa't ayaw niyang bigyan ng problema ukol dito ang pamilya niya. Kahit na hindi niya naman obligasyon ito. Before her, he stood up and offered his hand to her. She's surprised to see his hand waiting for her to accept. Walang emosyon sa mukha ni Sawyer and she doesn't care kung paiiralin nito ang galit sa kaniya. Saka, wala naman siyang kasalanan at biktima lang din siya sa mga pangyayaring 'to. Tinanggap niya ang kamay nito sa pamamagitan ng paglagay ng kaniyang kamay sa nakalaan nitong palad. The moment their hands touches, tila pareho silang na kuryente, pero parehong hindi iyong binigyang pansin. Bagkus, pareho din naman nilang gusto na matapos ang event. "Let's give them a round of applause, please!" nagagalak na pag aaya ng host sa mga guests nang sila'y tumayo na. Isang masigarbong palakpakan ang namayani para sa kanila. Pagdating nila sa gitna ay biglang kinabahan si Cassandra, hindi kasi siya gano'n ka galing sumayaw at matagal na rin no'ng huli niyang subok. And that was on her 18th birthday. But now, she's 24, and it's been 6 years. "I'm not ready for this." bulong niya sa kaniyang sarili, but it didn't escape from him from hearing. "Just go on with me." tipid na sagot ni Sawyer, gulat pa nga siya na sumagot ito. He placed her right hand on his shoulder, "Give me your other hand." nagdadalawang-isip man ay ibinigay niya rin sa huli ang kanan niyang kamay. He intertwined their hands before putting his right hand to her waist. She frozed. Kagaya ng sabi nito, nakisabay siya dito. He's not bad for a dance partner either, dahil kahit hindi siya marunong, he glide her carefully that gives her peace to move freely. "Mahal na mahal ko ang ate mo--" panimula ni Sawyer na kaagad naman niyang sinagot. "Halata naman, kasi hindi ka naman mag re-react ng gano'n kung hindi." hindi naman nito kailangan ipamukha sa kaniya dahil hindi rin naman siya interesado. After that small talk, kahit pag apologize kay Cassandra ay hindi ginawa ni Sawyer. Until the reception party has come to an end at kasalukoyang hinahatid ang mga guests sa exit ng venue hall. She's now wearing the inner part of the gown now, which hugs her perfect curves sa waist down to her thighs and down to the ground kasi detachable yung bloat na nilalagay sa hips at mamukhang fairy tale ang gown. While her hair was fixed at naka bun na ngayon, kaya nakalantad ang neckline tiyaka a portion of her chest kasi strapless ang gown. Nang sila na lamang ang natira ay dumalo sa kanila ang kani-kanilang mga magulang, informing them that there will be a car exclusive for them na maghahatid sa bahay nila. "There's no way we're gonna live in the same roof!" reklamo ni Sawyer sa sariling mga magulang. Puno ng pagkadisgusto na makasama siya. Of course, she heard him. "Ma, Pa, ayoko ring tumira kasama siya. Hindi ako komportable." while Cassandra is maturely calm as she talks to her parents. "I'm so proud of you, anak." madamdaming salaysay ng ama niya, "You've grown up so well, na kahit hindi ka namin masyadong napagtuonan ng atensyon ay napakabuti mo pa rin para tulongan kami ng mama mo. Hindi kagaya ng ate mo, napaka-bastarda. Kung sino pa ang kasama namin, 'yon pa ang magbibigay kahihiyan sa pamilya natin." nginitian na niyakap niya ang ama upang pakalmahin ito. "Nang dahil sa inyo ni Mama, lumaki po ako ng maayos. Thank you for raising me so well. Tiyaka, Papa, hayaan niyo na lang si Ate. At huwag muna natin siyang husgahan, siguro sa pagbalik niya, maipaliwanag niya rin kung bakit." Kumalas ang ama niya sa yakap at hinawakan naman siya sa mga kamay ng ina niya. "Umalis ng bansa ang ate mo, Cassandra. Kasama ang isang lalake na sa tantiya namin ay si Dan na ex-boyfriend niya." SA nalaman niya mula sa kaniyang ina ay naging speechless si Cassandra. Kahit na ngayong nasa kotse na sila ni Sawyer ay naiisip niya pa rin kung bakit at paano nagawa iyon ng ate niya. Napasulyap siya sa kabilang gawi ng upuan dito sa backseat, kung saan nakaupo si Sawyer. Nakita niya itong nakatulala lang sa labas habang ang ulo nito ay nakahilig sa mismong bintana ng kotse. Naiintindihan niya ang nararamdaman nito, it's not something that a person could get away with it easily. Ang presko pa ng pangyayari. Kaya kahit sungitan siya o sa kaniya man ilabas nito ang galit na nadarama, ay hindi niya na lang binibigyang pansin. Mahirap din naman sa parte niya, kasi suddenly she's trapped in a marriage na labag sa kagustohan niya. No love. No sincere feelings. Just because of pure business. Pumasok ang kanilang kotse sa isang village, and it took her attention because this village seemed to be very familiar. Parang may nagawa na siyang ganitong design years ago at mukhang hindi lahat ng units ay tapos na, pero marami na rin ang mga nakatira. The design was inspired in a box type, two storey house, but in classy modern design. Hindi magkadikit-dikit ang mga units at may malaking space each house, like each lot covers a hundred square centimetres. Kaya kahit two storey lang ang bahay ay malaki pa rin ito. May space for garage at hindi prone sa kahit na anumang aksidente because of the gap of each units. After a few minutes, huminto sila sa isang unit na walang kailaw-ilaw. At dahil gabi na at wala pang ilaw na naka-on, hindi masyadong na e-emphasize ang disenyo ng bahay. "Nandito na po tayo, ma'am, sir." anunsyo ng driver. Naunang bumaba si Cassandra at nasa gawi naman niya ang magiging bahay nila kaya hindi na niya kinailangang umikot para marating ito. "Salamat po sa paghatid, kuya." pagpapasalamat niya sa driver na sinuklian lang din siya ng ngiti. Nauna siyang pumasok sa bahay gamit ang susing binigay sa kaniya ng mother-in-law niya. She turned on the lights and went to sit by the sofa sa sala. Masakit na kasi ang mga binti niya dahil sa heels at naiinitan na rin sa kaniyang kasuotan. Gusto na niyang maligo. Hindi nagtagal ay pumasok si Sawyer, parang walang kabuhay-buhay ang mukha nito dahil sa dinanas na unnotified break-up sa pagitan nito at ng ate niya. Nagkatinginan silang dalawa at naunang nag iwas si Cassandra. Ayaw niyang makipagtinginan dito ng matagal, feeling niya kasi ay naduduling siya. He can tell how tired she is because of her posture, kaya naman... "We'll have separate rooms, ako na sa guest room. Ikaw na sa master's." "Don't even bother talking to me, uuwi ako sa bahay ko." 'yon naman talaga ang plano niya, naupo lang siya dahil gusto niyang e relax saglit ang katawan niya, habang hinihintay ang susundo sa kaniya. Also, their parents expected them to go home here, so to prevent being seen by the driver na umalis siya kaagad dito ay nag stay muna siya saglit. "You don't have to leave, pero kung 'yan ang gusto mo, bahala ka."GALIT pa rin si Cassandra kay Sawyer, ni hindi nga niya kayang tingnan ito dahil sa nandidiri siya sa tuwing naaalala ang nangyari sa kanila kagabi. Gagawa-gawa pa ng palusot, palpak naman. After ng kaniyang tinuran ay hindi na pumatol si Sawyer, dahil alam naman niya ang naging kasalanan kay Cassandra. Dahil kung hindi siya titigil, hindi rin titigil ang misis niya. "How'd you learn arranging flowers, hija?" Interesadong sambit ng Lola ni Sawyer sa kaniya. Kasalukoyan silang nasa harden na nasa likod ng kanilang bahay at nag o-organize ng flowers sa mga vase para ilagay sa designated parts ng bahay. Napangiti si Cassandra, "Sa Lola ko po, no'ng bata pa kasi ako ay isa ito sa mga ginagawa namin kapag bumibisita kami sa kanila ni Lolo." Makahulogan niyang pagbabahagi. "Wow, I want to meet your grandma. I'm sure, she'll be a good teacher to me, just like how she teaches you." Isa sa mga hangarin ni Amelia sa natitirang panahon niya ay ang makakakilala ng mga magiging kaibigan ni
"Ssshhh, nandiyan si Lola." She almost jumped in shock, and god knows how her soul almost leave her body dahil nagising siya na nasa tabi ang asawa. "W-What are you doing?" Nautal niyang tanong. "It's an emergency, Cassandra. It's not my intention to do this." He sounds nervous, but she doesn't give any attention to that. "Pero, may usapan tayo di'ba? Hindi tayo pwedeng mag tabi sa kama. You swore, you won't." She couldn't help herself but complain. Kahit sino naman sa situwasyon niya na hindi pa nakaranas na makatabi ng lalake ay mag f-freak out talaga. "I know. I know. But now's not the right time. Makipag cooperate ka nalang." Natatarantang sumbat sa kaniya ni Sawyer. He's pleading."Edi, gumawa ka sana ng ibang paraan! O kaya, palusot! Basta kahit ano." Giit niya, hindi siya matigil just like how fast her heart is beating. Kung baga, parang kanina lang ay si Sawyer ang naninisi sa kaniya, but now, siya naman. Napakabilis ng pag ikot ng lamesa. "Wala ng ibang paraan. Kaya ya
"Why haven't you come up with an answer granny's question? She will be suspicious because you were silent and were obviously dumbfounded!" For Cassandra, he's spitting nonsense at gusto niya na lamang mapapadighay. Sa inasta nito, mas babae pa kasi ito kaysa sa kaniya. "Seriously? You're blaming me without even assessing why I was dumbfounded?" She battered but looking unbothered because of the calm tone. He messes his hair in irritation, "Then, you could've come up with anything! Like from the romances in telenovelas, movies! Basta kahit ano!" Grabe, kay dali lang talaga nito magsabi. Ni hindi nito alam kung ano ang naging struggle niya. She sighed, "I don't do that." He's overreacting, and there's no way she could join his mood. Mas lalala lang. "You gotta be kidding me. Yan ang madalas pinagkakaabalahan ng mga babae kapag walang ginagawa. You're no exemption. I don'tbelieve you." "Okay, mas alam mo pala ang takbo ng buhay ko dati even without us meeting each other yet. Ik
"You must be, Cassandra. My grand daughter in law." She never thought she would be acknowledged by this elegant woman. And upon hearing how classy her voice was despite being casual is indeed inspirable. Para itong isang royalty sa tono na meron ito. "Good afternoon po." Pagbati niya at minaiging ngumiti. "Come on, sweetheart. Hug your granny." The old woman opened her arms for Cassandra. Naiilang man si Cassandra ay lumapit siya dito at niyakap ito. "Oh, I can tell that you're still uncomfortable with me. But don't worry, we'll get to know each other later. Don't be scared and act casually with me." Even if granny reassured her, she just can't help herself but feel intensified. Some of her flesh were shaking. "Okay po..." tanging sagot niya, hindi niya kasi alam kung papaano ito e address. "You can call me, Lola or Granny. Your choice to choose as long as you're comfortable." Anito habang pinakatitigan siya ng maayos. As if, sinusuri siya nito, mula sa mukha pababa sa kaniy
"My grandma's coming." "Tapos? For what?" Lola lang naman pala ang dadating, bakit tila takot na takot ito?"The reason of her visit was to see us together, kasi hindi siya nakadalo sa kasal kahapon." Pagpaliwanag nito. "Pero kapag hindi niya tayo nakitang magkasama, malamang mag du-duda 'yon sa'tin." Napakunot ang noo ni Cassandra, "Ha? What's the point of letting her see us? Hindi ba't alam naman ng mga pamilya natin that this marriage is for convenience lang? To avoid our families from shame?" "No, I m-mean, o-oo. Alam nila. Pero iba kasi si Lola." Hindi pa rin gets ni Cassandra ang ibig nitong sabihin, "Can you get straight to the point? Nalilito ako eh. Tiyaka, kumalma ka na muna kaya?" "Hey, asawa ni Cassandra. Gusto mo tubig?" Pagsisingit ni Thea nang matapos sa kusina at kasalukuyang naghahanda na sa mesa ng kanilang mga pagkain. "Sige, salamat." Ipinagkuha naman ni Thea si Sawyer ng isang basong tubig, at nang matanggap na ay agad ring ininom at inubos. Bumalik naman s
"May kailangan ka?" Nang malamang si Sawyer ito ay tila bigla nag iba ang timpla ng mood ni Cassandra. Kung baga sa isang kape, kapag nasobrahan sa tubig, ay maging lasang lasaw. "I'm still at work, hindi mo naman siguro gugustohin na gambalain ako habang nag ta-trabaho ako?" Pabalang ang kaniyang mga salita, but her voice ay hindi. Sawyer licked his lower lip as he was thinking for a proper words to tell her, "Can you come home tonight?" Pero sa lahat ng tanong ay isang walang silbi pa ang nasambit niya. Napapikit siya ng mariin dahil sa sariling katangahan."Oo naman, sa bahay ko ako uuwi." Sagot ni Cassandra at naupong muli sa kaniyang swivel chair kaharap ang long table na may mga nakakalat na mga papers, rulers, pens at ibang mga kagamitan sa kaniyang trabaho. To Sawyer, parang sinabi sa kaniya ng asawa na hindi nito bahay ang bahay nila at sa bahay lang nito uuwi. "I mean, dito. Umuwi ka dito sa bahay natin." Pagta-tama pa nga niya sa tinuran ng asawa. "I don't consider that