Nakaupo si Hyacinth sa bench ng school nila at sobrang masama ang loob niya nung i-announce kanina nung adviser nila ang standing para sa Academic Excellence nila sa nalalapit na pagtatapos nila ng Highschool.
Hindi niya alam kung paano niya ipapaliwanag sa parents niya kung bakit hindi siya ang magtatapos na Valedictorian sa batch nila, samantalang from First Year High School up to Fourth year ay siya ang laging number one!
She asked her adviser at sinabi nito na mas mataas daw kasi ang grades ni Argus Sebastian Mediavilla sa extra-curricular activities this year.
Si Argus ay kaklase niya since elementary at palagi silang magkalaban sa standings. Siya ang nag graduate na Valedictorian noong elementary at Salutatorian naman itong si Argus.
Pero kung kailan High School na sila, saka pa nakuha ni Argus sa kanya ang titulo at yun ang hindi niya matanggap.
“Nandito ka lang pala!” tinig ito ni Sabrina, ang bestfriend niya since elementary at ito din ang naging saksi sa competition nila ni Argus
“Sab, bakit ganun? Ang unfair naman yata ng school! Valid naman ang reason kung bakit hindi ako nakasama noong outreach program diba? May sakit ako noon at nag-donate naman si Daddy, diba? So bakit hindi ako ang Valedictorian?” tila batang sumbong ni Hyacinth sa kanyang kaibigan
“Hya, ganun talaga! Hayaan mo na kasi wala ka namang magagawa eh! Nagdeliberate na sila at final na yan!” ani Sab kaya napatayo na lang si Hyacinth
“Paano ko ito ipapaliwanag sa parents ko? They are expecting na ako ang Valedictorian, Sab!” himutok ni Hyacinth kaya napahinga naman ng malalim si Sabrina
“Ano ka ba! Maiintindihan yan ng parents mo! I am sure na hindi naman magiging problema sa kanila yan!” pagpapalakas ng loob ni Sabrina sa kanya
In Hyacinth’s mind, sana nga lang, maintindihan ito ng magulang niya dahil ayaw na ayaw niyang nadi disappoint sa kanya ang parents niya.
“Halika na, baka naghihintay na ang sundo mo!” aya ni Sabrina sa kanya at tamad na tumayo si Hyacinth
Kung pwede nga lang, ayaw na muna niyang umuwi dahil for sure, tatanungin siya ng parents niya tungkol sa resulta ng deliberation.
“Faith!” napalingon siya at nakita niya na si Argus ang tumawag sa kanya kaya uminit na agad ang ulo niya
Sa mga classmates niya, tanging si Argus lang ang tumatawag sa kanya ng ‘Faith’ kaya naman lalo siyang naiinis dahil ginagawa itong issue ng iba.
“Halika na Sab!” sabi niya saka niya hinila ang kanyang kaibigan
“Faith, sandali!” pigil nito sa kanya kaya binawi nito agad ang kanyang kamay
“Ano ba! Bitawan mo nga ako!” sigaw ni Hyacinth pero cool pa rin na humarap sa kanya si Argus
“Gusto lang naman kitang makausap!” ani Argus kaya tinaasan niya ito ng kilay
“Wala naman tayong pag-uusapan kaya pwede ba, bitawan mo ako!” sagot naman ni Hya
“Galit ka ba sa akin?” takang tanong ni Argus kaya inirapan siya ng dalaga
“Hindi! Hindi lang kita type kausap! Get’s mo?” pagtataray ni Hyacinth
“Alam mo, sa sobrang taray mo at sa galit na nakikita ko sa iyo, iisipin ko, may gusto ka sa akin!” pang-aasar ni Argus kaya lalong umusok ang bumbunan ni Hya
“Ako?! Magkakagusto sa iyo?! Hoy Argus, maligo ka at mukhang inaapoy ka ng lagnat! Bwisit!” inis na saad ni Hyacinth saka siya umalis sa lugar na iyon
“Hya sandali!” sigaw ni Sab na hinahabol naman ang kanyang kaibigan
“Ang kapal naman talaga ng mukha!” inis na bulong ni Hyacinth habang nagmamadali siyang lumabas sa campus
“Hya naman! Hintay nga!” habol naman ng kaibigan niyang si Sab kaya napilitan siyang huminto
“Sorry Sab! Hindi ko lang talaga matagalan ang presensya niyang si Argus!” sagot ni Hyacinth sa kaibigan niya
“Ikaw naman kasi, nakikipagusap na nga sayo ng maayos yung tao, inaaway mo pa!” ani Sab kaya nilingon ito no Hyacinth at inirapan
“Ano bang dapat naming pag-usapan, Sab! Wala naman diba? Ano at lalapit-lapit pa siya sa akin? Ipapamukha ba niya na siya ang Valedictorian at hindi ako?” gigil na tanong ni Hyacinth sa kaibigan niya kaya medyo napaatras pa ito
“Hoy relax ka nga lang! Hindi naman ako ang kaaway mo! Saka wala namang ganun, Hya! Paano mo naman nasabing ipapamukha niya yun sa iyo?” pagtatanggol ni Sab kay Argus dahil feeling niya, sobrang apektado ang kaibigan at hindi naman niya dapat isisi kay Argus kung ito ng naging Valedictorian at hindi siya
“Sab, alam mo kung gaano ko kagustong mag-graduate as Valedictorian, di ba? This means a lot to me and my family pero dahil sa kanya, nawala na!” naiiyak na sabi ni Hyacinth kaya napahinga naman ng malalim si Sab
Hinila niya ang kaibigan niya sa shed para mapaliwanagan tutal naman, wala pa ang mga sundo nila.
“Alam ko yan, Hya! Pero hindi naman tama na isisi mo yun kay Argus! Kasi gaya mo, estudyante lang din naman siya. Hindi naman siya ang nagdecide niyan kung hindi ang mga teachers natin.”
Pinahiran ni Hyacinth ang luha niya saka siya napahinga ng malalim.
“Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa parents ko ito, Sab!” malungkot na pahayag niya kaya inakbayan naman siya ni Sab
“C’mon Hya, it’s not like papalayasin ka ng parents mo dahil lang sa hindi ikaw ang Valedictorian! I am sure na magiging proud pa rin sila sa iyo!” pampapalubag ng loob ni Sab sa kaibigan niya
Naintindihan naman ni Sab si Hya dahil kahit noon pang elementary sila, achiever na talaga ito.
At kung hindi nga lang ito nagkasakit noong time na may outreach program sila, sure siya na ito ang magtatapos na Valedictorian sa batch nila.
Ang liit lang ng pagitan ng grades nila ni Argus kaya naman feeling niya, lalong masama ang loob ni Hyacinth.
“You think so?” tanong pa ni Hyacinth kay Sab kaya agad itong tumango
“Sure ako, bes! Isa pa, mas importante naman ang college kaya yan ang paghandaan mo, okay!” sagot niya dito at kahit papano ay nakita niyang nakatulong naman ang salita niya sa kanyang kaibigan
Natanaw na ni Sab ang sasakyan sa sumusundo sa kaibigan niya kaya naman sinabihan na niya ito.
“Mag-ayos ka na, nandyan na ang sundo mo!” sabi ni Sab kaya tumango naman ang kaibigan niya
“Thank you Sab! You really are my bestfriend! Wala pa ba yung sundo mo?” tanong ni Hya pero umiling naman si Sab
“Mauna ka na! Sure ako papunta na yun!” sagot naman niya kay Hyacinth
Nagpaalam na sila sa isa’t isa at sumakay na si Hya sa kotseng naghihintay sa kanya.
At kinabahan na naman siya dahil hindi niya talaga alam kung paano sasabihin sa parents niya ang pangyayaring iyon.
Habang tumatakbo ang sasakyan ay kinuha ni Hyacinth ang phone niya at nakita niya na may message doon mula sa isang taon na hindi niya friend sa social media.
She clicked it at nakita niya na galing ito sa lalaking kinaiinisan niya.
‘Please don’t get mad at me. Kung gusto mo, kakausapin ko ang directors ng school para ikaw ang maging Valedictorian. Ayokong nagagalit ka sa akin, Faith. please?’
May kalakip pang sad emoji ang message ni Argus sa kanya kaya naman lalo siyang nabwisit!
Ano ang gustong palabasin ni Argus? Na makikusap siya para sa kanya? So anong ibig sabihin noon? Na mapupunta sa kanya ang pwesto dahil nakiusap si Argus? Nagpapatawa ba siya.
Hindi niya sinagot ang message ni Argus at itinago na niya ang telepono niya dahil malapit na din sila sa mansion ng mga Segovia.
Huminga muna siya ng malalim nung huminto ang sasakyan at saka siya bumaba ng kotse nung buksan ito ng driver si Mang Lito.
“Thank you po, Mang Lito!” ani Hyacinth at ngumiti naman ang driver nila
“Walang anuman senyorita!”
Naglakad na siya papasok at nakita niya ang Mommy niya sa sala ng mansion kaya nagsimula na siyang kabahan. Alas-singko pa lang kaya naman sigurado siya na nasa office pa ang Daddy niya.
Hinintayin ba niya ang Daddy niya bago sabihin ang bad news o sasabihin niya muna ito sa Mommy niya.
“Princess, nandyan ka na pal!” sabi ng Mommy niya na noon ay nakaharap sa laptop niya
“Hello Mommy!” ani Hyacinth at lumapit siya sa kanyang ina at yumakap
“How is school, hmmm? Are you okay?” tanong sa kanya ng ina
“I don’t know Mom!” matapat na sagot ni Hyacinth sa kanyang ina kaya naman naramdaman niya ang halik nito sa kanyang ulo
“You know that you can tell me everything anak!” malambing na sabi ni Thea sa kaniyang unica hija kaya naman hindi na napigilan ni Hyacinth na maiyak
“Hey, what’s wrong?” naalarma naman si Thea sa pag-iyak ng kanyang anak kaya naman inilayo niya ito sa kanya
“Mommy….mommy..sorry po! Sorry!” ani Hyacinth kaya kung ano-ano na tuloy ang pumasok sa isip ng kanyang Mommy
“Anak ano bang problema? Bakit ka ba umiiyak?” nag-aalalang tanong ni Thea dito
“Mommy sorry po! Hindi po….hindi po ako ga-graduate as Valedictorian! Salutatorian lang po ako, Mommy! Sorry po!” utal-utal na sabi ni Hyacinth habang patuloy pa din siya sa pag-iyak
“Oh my God, princess, bakit ka umiiyak? Dahil lang sa hindi ka Valedictorian?” tanong naman ni Thea sa kanyang anak
“Yes Mommy! I want you and Dad to be proud of me as your daughter but this time, I think I failed!” malungkot na sagot ni Hyacinth sa kanyang ina kaya naman natawa ito at pinahiran ang kanyang mga luha
“Hyacinth, my princess, makinig ka sa akin! Whether you graduate as Valedictorian or not, we will always be proud of you! At maswerte kami ng Daddy ninyo dahil kayo ang naging mga anak namin! You and your siblings always makes us proud at hindi palaging basehan ang honors sa school para masabi mo na magiging proud kami sa inyo!” paliwanag ni Thea sa kanyang anak
“The fact that you have grown up into a fine young lady, sobrang proud na kami doon anak!” dagdag pa ni Thea kaya naman nagliwanag ang mukha ni Hyacinth
“Talaga Mommy?” tanong niya pa at nakita niyang na ngumiti ang kanyang ina
“Oo naman princess! Basta maging mabuting tao kayo paglaki ninyo, sapat na sa amin ito and we will always be proud of you, kahit anong mangyari!”
Napayakap na ulit si Hyacinth sa kanyang ina at kahit papaano, nabawasan ang bigat na nararamdman niya. At kahit pa ganun ang sinabi ng knayang ina, iba pa rin siyempre kung nakuha niya ang pinakamataas na marka lalo na at magtatapos na sila.
“I love you, princess, don’t forget that!” paalala ng Mommy niya sa kanya at tumango naman agad si Hyacinth
The best talaga ang parents niya!
Sana lang, ganito din ang reaction ng Daddy niya lalo pa at kahit hindi nito sabihin, alam ni Hyacinth na malaki ang expectation sa kanya ng kanyang ama lalo na at siya ang panganay na anak.
“Umakyat ka na sa taas at magbihis, princess! Magpahinga ka muna para naman fresh ka mamaya sa dinner!” biro ng Mommy niya at napangiti na lang siya
“Thank you, Mommy!” aniya saka siya tumayo para magpunta sa kanyang kwarto
Humiga muna siya sa kama matapos niyang magbihis ng damit at dahil nalalapit na ang graduation, wala naman na silang masyadong gagawin sa school. Puro na lang sila practice lalo pa at naipasa na nila lahat ng kanilang mga requirements.
Kinuha ulit ni Hyacinth ang telepono niya at nakita niya na may mensahe ulit sa kanya si Argus.
‘Faith, magreply ka naman, please! Hindi ako makakatulog knowing na galit ka sa akin!’
Napailing na lang si Hyacinth dahil hindi niya alam kung bakit ganito ang mga messages ni Argus sa kanya. Hindi sila friends kahit nung elementary days nila at ang tingin niya nga dito ay kalaban.
So ano bang big deal kung magalit siya dito eh ganun naman na sila eversince. Lahat ng classmate niya, mula noon hanggang ngayon, nakakausap niya. Pwera lang talaga kay Argus.
Nakikipagkaibigan si Argus sa kanya pero nire-reject niya ito. Friends niya ang lahat sa social media, pwera lang ito!
She hates Argus Sebastian Mediavilla, that’s the bottomline!
HyacinthMatagal kong tinitigan ang numerong ibinigay sa akin ng assistant ni Argus na nakasulat sa isang papel. Nag-ipon ako ng maraming lakas ng loob bago ko nilakasan ang loob ko na tawagan si Argus.Nagring ang telepono ni Argus at hindi naman nagtagal ay sinagot niya ito.“Faith?” anito at hindi ko nga alam kung bakit alam ni Argus ang personal number koPero hindi ko na tinanong yun at tumikhim pa ako bago ako tuluyang nakapagsalita.“Argus..” “Anong kailangan mo?” tanong niya sa akin kaya napahinga pa ako ng malalim“Gusto sana kitang makausap kanina pero hindi ka umattend ng meeting. Hindi ka din daw pumasok sabi ng assistant mo!” sagot ko naman sa kanya“May sasabihin ka ba?” tanong nito sa akin at pansin ko na malamig ang dating ng boses niya“About what I said…” “Ginawa ko naman ang gusto mo, right? Sabi mo ayaw mong makita ang pagmumukha ko.” sagot sa akin ni Argus“Argus sorry, okay! ALam ko na mali na sinabi ko yun and I apologize for that!” sabi ko dahil yun naman ang
HyacinthNatahimik ang lahat sa sinabi ni Phil at nagpapalipat-lipat lang ang tingin ko sa mga kaklase ko. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko at hindi ko din mabasa ang mga reaksyon nila lalo na si Yvette.“Excuse me guys! Mauuna na ako!” sabi ko pero hindi pa pala tapos itong si Phil sa kadaldalan niya“Hya naman! Hanggang ngayon pa ba, walk-out pa rin ang drama mo?” tanong ni Phil and this time, si Argus na ang pumigil sa kanya“Phil tama na! Manahimik ka na nga!” galit na si Argus ang halata naman iyon sa tinig niyaHindi na ako nagsalita at kinuha ko na ang bag ko at umalis na ako sa mesa. Inis na inis ako! Thanks to Argus, sira na naman ang gabi ko.Habang naglalakad ako ay nakaramdam ako ng hilo at naalala ko na naparami nga ang nainom ko! Hindi ito nangyayari pag si Mitchell ang kasama ko o kaya naman ang mga kababata ko. Hindi ako pwedeng magpakalasing dahil may pumipigil sa akin pero dahil hindi ko sila kasama, naparami na nga ang nainom ko.“Faith!” nagulat pa ako n
Hyacinth“Anong feeling?” tanong ni Sab sa akin habang hinihintay namin ang aming mga kasama para sa meeting that nightI looked at her and I saw how that smirked formed in her lips.“Sab, what am I supposed to feel? Normal lang!” sagot ko sa kanya kaya natawa pa siya“Normal pero umuusok yang ilong mo! My God Hya, that was years ago! Pwede bang kalimutan mo na yung galit mo dun sa tao?” aniya kaya umiling ako“Hindi na ako galit sa kanya dahil matagal ng tapos yun, Sab! Pwede ba, huwag na nating pag-usapan si Argus?” saad ko dahil ayoko ng maalala ang ginawa niya kanina sa officeDahil tuwing naaalala ko yun, nakakaramdam ako ng kakaiba sa sarili ko at hindi ko mapigilan ang pagtibok ng aking puso.“Hay naku! Alam mo Hya, it will really be nice kung sana, nagkaroon kayo ng something noon ni Argus!” sabi ni Sab kaya nanlaki ang mga mata ko “Sabrina Marie Protacio, ano ba yang pinagsasasabi mo?” tanong ko sa kanya kaya natawa pa siya sa akin“See? Ang cute kaya ng reaction mo pag nab
HyacinthMay meeting ako ngayon with my team para sa bagong ad campaign na ilalabas ng aming kumpanya.Palabas na ako ng office ko nung makita ko si Argus sa labas ng office niya. May kausap siya sa telepono at dahil padaan ako ay hindi sinasadya na narinig ko ito.“Yes Lovie! Darating ako next week! I promise! Yes, I love you too!”Is he talking to his girlfriend?Lovie?Hyacinth Faith Segovia, ano bang pakialam mo?Nilagpasan ko siya pero tinawag niya ako kaya napalingon ako.“Yes Mr. Mediavilla?” tanong ko sa kanya“You know you can call me Argus, Faith!” aniya kaya nagkibit-balikat na lang ako“I prefer being formal! What is it?” tanong ko ulit sa kanya“May reunion pala yung batch natin noong high school. Are you going?” tanong niya sa akin “Yun lang ba ang itatanong mo sa akin?” tanong ko naman sa kanya at hindi ko nga maiwasang ipakita sa kanya ang inis koGusto ko pa ngang sabihin na OO alam ko yun dahil isa ako sa nag-organize ng reunion na yun.“Faith naman, hindi ba tayo
HyacinthHindi ko maipaliwanag ang kabang nararamdaman ko habang hinihintay ko si Argus ngayong gabi. Araw ngayon ng reunion namin at aaminin ko na kakaiba ang feeling ko dahil na rin sa idea na magkasama kami ni Argus na pupunta sa event.Kanina pa naman ako nakabihis pero para akong pusang hindi mapaanak dahil kanina pa ako lakad ng lakas sa sala. Panay din ang tingin ko sa salamin para icheck ang itsura ko.‘Hyacinth Faith, kumalma ka nga!’ inside na bulong ko sa sarili at halos mapatalon pa ako nung tumunog ang buzzer sa pintoSumilip ko ang peephole at nakita ko na si Argus na ang nasa labas at bigla na naman humampas ang tibok ng puso ko.He looks gorgeous with his three piece black suit at natawa ako kasi black din ang suot kong gown for this night.Nagbuzzer ulit siya at doon na ako napakurap kaya inayos ko ang sarili ko bago ko buksan ang pinto.“Hi Faith!” nakangiting bati ni Argus sa akin“Hi! Come in! Maupo ka muna!” sagot ko naman at pumasok naman si Argus sa loob“Your p
HyacinthMasaya kaming nagsalo sa tanghalian na hinanda ni Nanay Lucing at masasabi ko na nagustuhan ko ang luto niya dahil masarap naman talaga ito.Sinampalukang manok ang inihain niya sa amin at dahil nga sa panahon ay bagay na bagay ang mainit na sabaw nito.Hindi ko nga napansin na napadami ang kain ko dahil masarap talaga ang luto ni Nanay Lucing.“Mabuti naman at nagustuhan mo ang ulam, Ms. Hya!” sabi ni Nanay sa akin “Yan lang kasi ang madaling lutuin!” sabi pa nito kaya naman hinawakan ko agad ang kamay niya“Naku, masarap po ang luto ninyo, Nanay! At salamat po kasi naabala namin kayo!” Napangiti si Nanay sa akin at ganun din naman siya kay Argus na matamang nakatingin lang sa akin.Hindi ko na lang siya pinansin dahil pakiramdam ko, nanlalambot ako sa twing tinitignan niya ako. Kung bakit dati, nagagawa ko siyang tarayan, ngayon, hindi ko magawa. Siguro dahil wala naman na akong dahilan para gawin yun lalo na at maganda naman ang pakikitungo niya sa akin. Of course, it