The annoying captain: Grey Hudson (2.0)

Plagiarism is a crime!

---

Kyra

10 missed calls, 20 unread messages.

Hindi ko alam ang gagawin ko sa lalaking ito, pagkatapos ko mag-interview sa basketball club noong nakaraan na araw ay kinuha agad ni Grey ang number ko.

Noong una ay hindi ko binigay, dahil? hindi ko naman ginagamit ang cellphone ko, pangalawa maiirita lang ako kapag tunog iyon nang tunog.

Kaso itong si abo, naghanap pa ng mga kadamay, baka raw sa susunod na i-interviehin ko sila busy sila ganiyan, ganito.

Edi ako, wala akong nagawa kung hindi ibigay ang number ko.

"Arggh!" hiyaw ko na lang sa inis.

"Auntie

Rira?"

I flop myself on my bed, I feel exhausted.

I turn my gaze at my door and saw my niece peeking at the open doorway of my room.

"Arggh, Nini I can't take this anymore," ani ko at ipinatong ang mukha ko sa unan ko.

Nini enters my bedroom and flops herself beside me. She takes a non-subtle glimpse over my phone.

"Woah, what a persistent guy," sabi nito at tumingin sa akin ng nakangiti.

"Persistent is an understatement, Nini. Ever since I gave him my number he's been badgering me with random text messages and phone calls," sabi ko at humarap sa kanya.

"Hindi ko nga alam kung ano bang trip niya, he just started texting me some random messages like 'otw to school', 'we had basketball practice today', and even some cheesy messages like 'the morning are so good as me' with a picture of him and a peace sign."

Grabe, sinasabi ko pa lang kay Nini 'yong unang encounter ko sa message nya, naaalala ko na agad 'yong pinaggagawa niya noon.

Hindi ba siya nac-cringe?

Kinuha ko naman ang kape ko sa lamesa ko at ininom, medyo mainit-init pa naman.

"How many coffee did you drink? There's one,two, three, omg! Four cups of coffee here!" nagbilang niyang sabi sabay napatayo.

"Nini, I'm stressed. Alam mo ba kung gaano kahirap maging ABM student? Sabayan mo pa na graduating ka, tapos, madaming mga school works tapos yung club pa na sinalihan ko," sabi ko sabay higop sa natitirang kape sa baso ko.

"This is not the right time to talk about my flaws as a person. Grade 3 ka palang Nini, mapagdadaanan mo rin to kaya wag kang judgmental."

Napahawak na lang ako sa noo ko, manang mana talaga itong si Nini sa mama niya.

Which is my older sister na namatay nang ipinangak ito.

Sobrang matured si ate kumpara sa akin at halatang halata naman na namana niya ito.

"Auntie

Rira, kung gusto mo matanggal stress mo then stop ignoring his messages and answer it instead."

"I'm sure he'd stop pestering you and you'll stop getting stressed," sabi nito kaya napabuntong hininga na lang ako.

Grabe, isang grade 3 student nagbibigay ng advice sa isang grade 12.

"Nini, you wouldn't understand din naman. Kahit na replayan ko ito o hindi,  nakakairita talaga iyang lalaking 'yan," ani ko at umupo sa upuan ko at sinimulan ang gagawin ko sa laptop.

"Besides we're not even close," ani ko at nagsimula ng mag type.

"Auntie

Rira, you're ignoring his texts, syempre hindi talaga kayo magiging close, duh!" sabi nito, napatingin naman ako sa gilid nito at nakita siyang napameywang.

I glared at her.

It was annoying how I could see a reflection of my sister's attitude and mine in my niece.

Sass must be the dominant gene in my family.

"Manang mana ka talaga kay ate," sabi ko dito atsaka tinuloy ang ginagawa ko.

Nadamay pa tuloy si ate sa heaven haha, sorry ate.

"Hmm, or else you have a feelings for him~" sabi nito habang inalog ang balikat ko.

Napatingin naman ako sa kanya na nasa likuran ko.

"What?"

She just give me a chuckle.

"Why are you ignoring him? What's stopping you?"

"I could tell that he's handsome, cute and popular since sabi mo kasali sya sa isang sports club."

My goodness! Bakit alam na ni Nini ang ganitong mga bagay?

Ako nga noong grade 3, alam ko lang ay kabisaduhin ang mga multiplication table, tapos mga kabataan ngayon, love na?

"Sasabihin kita sa daddy mo, madami ka ng alam."

Mas lumaki naman ang mga ngiti sa labi nito.

"I see, you're not denying that he's cute and handsome."

I just pretend to shrug nonchalantly.

Ipinatong niya ang dalawang kamay niya sa lamesa ko at inilagay doon ang baba nya.

"What are you worried about? If he's popular, shouldn't you feel special? He's updating you everyday."

I should have known better, she's my sister's daughter.

Like mother like daughter, there's no way I can dismiss our topic so easily with just a shrug.

"That's the problem, he's handsome, cute and popular and he's bugging someone like me. I mean, isn't suspicious?"

She just raised me an eyebrow, aba attitude talaga pero mamaya ko na siya sasawayin at magsasalita muna ako.

"Excuse me? Ehem!

Back to the topic. What if trip niya lang ako? What if bet pala nila 'yon na maging mabait siya sakin or so whatever act he's playing?"

"Tapos malalaman mo na, na fall ka na pala sa kaniya, tapos nalaman mo na rebound ka lang pala niya sa dati nitong ex."

"Tapos nasaktan ka, sinisi mo sarili mo kasi na-fall ka tapos napagod ka tapos maya-maya sasabihin niya sayo hindi totoo iyon at mahal ka talaga nya tapos mas naging komplikado." dire-diretso nitong sabi na ikinagulat ko.

"What is this? A some sort of famous novel?" natatawang sabi ko sa kaniya.

Napatakip naman ito sa mukha nya sa sobrang kahihiyan, hinampas niya rin ang braso ko.

"Nini! Bakit may hampasan? Violence is never a solution."

"It's not the solution cause it's the answer." pataray nitong sabi.

Aba, bakit ako pa ngayon may kasalanan?

"Pero Auntie

Rira, you make me annoyed when you say 'someone like me'. Look at mommy la and my mom, do they look ugly ba?"

"Of course not!"

"Exactly! I come from good genes, so were you! So if you say you're not attractive enough, para mo na ring ininsulto sila mommy la at lolo daddy. Gano'n na din ako at si mommy," sabi nito at ngumiti ng kaunti.

My niece could be really in vain at times but she did had a point.

Naaalala ko tuloy si ate sa kaniya, sa tuwing kinakausap ko siya lagi kong nakikita si ate.

She's like a clone of my sister. Tumingin naman ako sa salamin na nasa gilid ko at pinagmasdan ang mukha ko.

I'm not overly attractive type, hindi rin gano'n kaganda at hindi rin gano'n kapangit

May matatangos na ilong, mala chokolateng mata, hindi ganun kakapal ang kilay.

Maayos naman ang hugis ng mukha ko, binagayan pa ito ng hindi kahabaan na buhok ko at medyo manipis na labi.

Kaya mali rin na sinabi ko na 'someone like me'.

"Right, right."

Nabaling naman ang tingin ko sa orasan ko at nagulat akong 11:30 na ng gabi.

"Omg! Hindi ko pa tapos iyong pinapagawa ni prof Santiago!"

"Hala! wala parin akong nasisimulang report kay Ms.Rivera!" panik ko na sabi at inaayos ang mga gamit na nasa table ko.

My phone suddenly rings kaya mas lalo along nagulat, nagkatinginan kami ni Nini.

Grey Hudson calling.

Nakita ko naman na ngumisi si Nini, oh no! Nope, not gonna happen!

Bago ko pa ito makuha ay nakuha niya na agad ito.

"Opps~ 11:30 na pala, tulog na ako. Good night Auntie

Rira!" sabi ni Nini habang lumalakad papalapit sa pintuan.

"Nini! Humanda ka talaga sa akin! Dinaldal mo pa ako, diyos ko naman. Amin na iyang cellphone ko!"

Nakita ko naman na pinindot niya ang accept button kaya mas bumilis ang tibok ng puso ko.

Binelatan niya muna ako at binato sa akin ang phone ko. Sinalo ko naman agad iyon bago isara ang pinto.

"Hello?"

Sobrang nakakahiya! Narinig ko lang naman ang simpleng 'hello' nito sa screen, mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko.

Nini, humanda ka talaga sa akin bukas!

"Hello? Kyra?"

Kinalma ko muna ang sarili ko, inilagay ko sa tenga ko ang cellphone ko bago sumagot.

"Hello."

"You finally answered! Akala ko fake number ang ibinigay mo sa akin eh," sabi nito sa kabilang linya.

Ipinagdikit ko ang tenga at ang balikat ko para hindi mahulog ang cellphone dito.

Pinulot ko naman ang nagkalat na papel sa sahig ko at inilagay iyon sa lamesa.

"I wouldn't go that far."

"Your voice is shaky? Are you okay?"

Napatigil naman ako sa pag-aayos ng gamit ko.

Dahil kaya ito sa kape? Nagp-palpitate kaya ako?

No! He's the one to blame.

My stomach felt queasy and my chest feel tight like I've ran a marathon.

"I'm fine, just too much coffee."

"You like coffee? Okay noted."

What in the world of Nini!?

"Why did you call anyway?" sabi ko at lagay ang cellphone sa kabilang tenga ko.

"Hmm? I wanted to hear your voice."

I roll my eyes after hearing those words.

"Hudson."

"Grey."

Napakunot naman ang noo ko.

"Huh?"

"Call me Grey."

Okay, that really made me pause. Call him Grey? Isn't it a bit, umm, personal?

I mean hindi kami close atsaka lahat ng kaklase ko tinatawag ko by their surname.

Well, dahil nga most of them are not my friends nor even close.

Pero dahil ayoko ng mangulit siya sige pagbibigyan ko na.

"Alright Grey, kung ayan lang ang dahilan mo ay ibaba ko na ang linya. As you can see, or maybe not kasi screen nga ito, madami pa akong gagawin."

"Wala na akong oras para makipag-chit-chat sa iyo."

"Eh? Cold naman, you give me chills Kyra. The good type of chills though."

Kahit screen ang pagitan namin nakikita ko ang smirk ni Grey.

Grrr!

"Have lunch with me tomorrow."

"What? No!" diretso kong sagot sa kanya.

"That was quick, you didn't even think about it."

Napa face palm na lang ako.

"Grey, it's already 11:35, marami pa akong gagawin. I don't have time to think about it."

"Eh? But I thought we're on good terms now?"

"Yes we are."

"Then have lunch with me to prove we're okay."

"Grey, we don't need to- you know what? Fine! I'll have lunch with you para narin sa ikatitigil mo at marami pa akong gagawin."

"Yay! Thank you Kyra! See you tomorrow. Goodnight!" huling sabi nito bago ko inibaba ang linya.

Tumingin naman ako sa paligid ko.

"It's time to be an owl, again."

---

I guess I did drunk too many coffee yesterday evening. Kahit na bawal sa akin ang kape ay sige pa rin.

Natapos ko na ang kalahati sa mga pinapagawa sa amin ng saktong 2:50 am.

Hindi pa ako nakatulog noon dahil sa dami ng kape na nainom ko.

Nakatulog na rin ako bandang 5 am tapos gising ko pa 5:30, oh diba! pang-adik lang ang galawan.

"Kyra, what happened to you? Grabe para kang panda, anlalim ng eye bags mo."

"Kyra, you should skip-"

"Ha!? No! Meron pa akong dapat gawin, kalahati pa lang sa mga pinapagawa sa akin yung natapos ko," ani ko at inilapag ang ulo ko sa may lamesa na nasa harap ko.

Ipinikit ko na rin ang mga mata ko kasi sobrang bigat na.

Grabe, parang naubos lahat ng energy ko sa sinabi kong iyon.

"Kyra, did you see your face? Look at you, you look awful," ani ni Val, minulat ko naman ang mga mata ko at nakita ko ang salamin sa harapan ko.

"Hmm, my face doesn't matter. Explain ko na lang bukas pagod na ako magsalita," sabi ko at pikit ulit ng mga mata ko.

The buzzing in my head increases when I hear shrieks coming from my female classmates.

"Shoot! I forgot I was going to have lunch with Grey!" bangon ko sa pagkakahiga ko, medyo nagising ang diwa ko.

Nagkatinginan naman sila Val at Rica.

"Grey, huh?" nakangisi nilang sabi sa akin.

Holy Nini!

Bakit ko ba dinadamay pangalan ni Nini? Speaking of, may kasalanan pa pala siya sa akin.

"Nope, please not right now. My head hurts so bad, feeling ko sasabog ito anytime."

"Bakit ka kasi nagpuyat? Alam mo naman na puwede mo kaming tawagan para tulungan ka," sabi ni Val.

"You know as much as I appreciate your offer, ayoko talaga. Hindi ako tumatanggap ng tulong, gusto ko na ako mismo ang gagawa ng gawain ko ng walang tulong ng iba."

"At saka kung may choice lang ako puwede akong matulog ng maaga pero may insomnia ako, 'diba?"

"You have what?!" sabay nilang sabi na ikinagulat ko.

-

-

-

To be continued...