Kabanata 16 : GODESS OF MOONTakot, ang una kong naramdaman. Ang mga bagay na nagbibigay sa akin na kalituhan ay ang mga bagay na nararamdaman ko sa buong paligid. Wala akong maramdamang hangin, at animo'y may humahawak sa aming isang lalagyanan kung saan kami nakakulong. Its like I'm trap, between time and space. Kung saan ang bawat bagay ay nakatigil at hindi gumagalaw. I'm stuck between time... Hindi gumagalaw ang oras, maging ang lugar ay hindi rin umiiba. Hindi ka rin tumatanda, at naiipon lamang ang kapangyarihan mo sa isang lugar na nagiging resulta rin ng hindi pagbabago. Sa madaling salita..... Hindi ito maaring gamitin, kapag ilalabas. Kung kaya't nagagamit lamang ito sa pamamagitan ng panaginip. I was trembling with fear. I feel so nervous. How did I get here? No, they send me here. What did I do here? I was alone, and I know that no one can hear me. I'm on my own dream right now, and no matter how hard I shout on this place, no one can help me. In short. I'm helpless.
Kabanata 17 : A lovely GuessMula pa kaninang umaga, hindi na maganda ang nararamdaman ko. Bukod sa, nasa buwan parin ako ng paglilihi— nakakaramdam rin ako ng inis, lalo na ngayon. Akala ko ba sabi nung babae sa panaginip ko..... Babantayan niya ako? At pagkakatiwalaan ko raw siya. Kung ganoon nasaan ang tinutukoy niya, at bakit naman wala akong kasama ngayon dito. I'm alone. Wala nga akong ibang kasama ngayon sa bahay na ito. Paggising ko mula sa panaginip na iyon, natagpuan ko na lang ang sarili kong mag-isa lamang sa loob ng pamamahay na ito. Ngunit may nakalagay na sulat sa ibabaw ng mesa, ang nakalagay roon ay umalis lamang sandali para bumili ng mga gagamitin sa bahay. At ang inaasahan kong magsusulat ng bagay na iyon ay si Joaquin, ngunit nakalimutan kong may binigay nga pala siyang katulong ko rito, at tutulong kada umaga lamang. Kagaya ngayon? Ngunit wala naman. Kaya wala akong nagagawa ngayon, kahit ang maluto ay wala pa. “Esmeralda? Esmeralda?” sandali, kilala ko ang
Kabanata 18 : Ang Bangungot Sa hindi malamang dahilan, lagi ko Paring napapaginipan ang nakakatakot na Gubat na iyon O kung Gubat parin ba ang tawag sa lugar na iyon. Kahit pa nandito si Abuela, at alam kung ligtas na ako, hindi parin mapanatag ang puso at damdamin ko. Ever since I dreamed of that place. I was restless, and it was almost like going back there. Whenever I go to sleep these past few days, I always look for Joaquin to hold his palm, and hope that when I do that I will not be able to return to that place again. At mabuti na lamang dahil simula rin noong dumating si Abuela rito— nandito na rin siya, natutulog. Ngunit alam ko namang iyon ay pansamantala lamang. At sa oras na matapos lumabas ang pulang bilog na buwan, alam kong sa susunod na mga araw na iyon, mag-iiba nanaman ang kanyang pakikitungo. Pakiramdam ko nga ay napipilitan lamang siyang samahan ako rito dahil alam niyang andito si Abuela. At sa tuwing nakikita kong naiinip siya— ginagawa niyang pantanggal lum
Kabanata 19 : “The Night of the Alpha” “Why don't you just fvck your wife instead?” mahihimigan ang pagiging sarkastimo sa aking tinig. Na sana ay hindi niya naintindihan. "What do you think of me? Like you?" I was angry with him. I don’t know where this one’s claims came from. Not all pregnant women are like he says. I’d even rather see Quinoa’s face, than him. If he asks why? I will answer, it is also his fault. He chose us to be like this, so I just do my part. Mas maganda nang hindi kami masyadong naglalapit, dahil ayaw ko rin naman sa kanya. Pero kung may sakit lang na hindi ka pwedeng makapagsinungaling, baka kanina pa ako namatay. “I thought, okay never mind. I don't need my wife now, ang kailangan ko ay ikaw. Do you understand? ” he answered me, then he smiled at the last thing he said, and thought as if he was thinking of something. “Pero hindi ikaw ang kailangan ko.” iyon na siguro ang pinakamalaking kasalanan na sinabi ko. Bakit ba ang hilig ko magsinungaling? Nasa bin
Kabanata 20: 'Sleep Less'I can only say one thing! Wtf! I didn't even think of that! It turned out to be his house. I never really thought of that! I totally forgot about it! they really literally disappeared from my mind. Bakit ba bigla ko na lang nakakalimutan, o baka sadyang inaasahan ng utak ko na akin na itong bahya na kaya naman kahit ang bagay na iyon ay tuluyan ng nawala sa isip ko. "You can't sleep next to your wife? wala ka bang sariling bahay, at dito mo pa talaga kailangang matulog." ang galit kong boses ang unang sumalubong sa mga masusungit niyang tingin. I intend not to put him to sleep here. Not here. Ayaw niya bang makasama ang pinagmamalaki niyang asawa niya, at nandito siya ngayon sa harap ko. Parang ayaw ko na lang maniwala. Hindi naman kasi siya ganito noong una kong tapak dito sa teritoryo na tinatawag niya. Kulang na nga lang ay hindi niya ako tatanggapin dito, at halos ipatatak niya sa utak ko noon na may asawa na siya. "I told you, I want to watch you and
Kabanata 21: "It cannot be answered"Relations are like electric currents. Wrong connection will give you shocks but the right ones light up your life. Pero paano kung parehas naman silang pinagtagpo ngunit parehas naman nilang pinipilit sa piling nang iba. Ang hirap lang maging isa sa kanila. Kasi, parehas na silang nahihirapan.When did I really feel that I loved him? Because the voice said to me last night, "Someone stopped the shackles of destiny. So, knotted, and still don't know how to fix that. Or maybe, her heart doesn't want to notice him" meaning something is stopping him. If so, who? Bukod ba sa akin na may alam tungkol sa babaeng iyon, mayroon pa bang iba?"Kung ganun? maaaring may tumutulong rito para hindi niya malaman kung sino iyon? o baka naman binibigyan niya lamang ng dahilan ang dalawa para hindi nila kilalanin ang isa't isa" may kung sinong nilalang ang pumapasok sa isipan ko ngayon, pero mahirap magturo ng walang nalalaman na ebidensya. Kaya naman salamat sa gaba
Kabanata 22: fooled If you don't love yourself, nobody will. Not only that, you won't be good at loving anyone else. Loving starts with yourself, of course. Hindi naman kasi iyon isang panandalian na bagay na kayang-kaya mo agad ibigay. Ang kaya mo lang naman ibigay para sa isang tao ay ang mga salita mo lamang, ngunit hindi mo kayang panindigan at iyon marahil ang aking kinatatakutan.But as I have heard "Not everything the eye hears and sees is true, sometimes you can be confused by a variety of stories." Maraming pwedeng baguhin sa bawat simpleng salita, kayang-kaya palitan ang bawat salita, bahala na ang nilalang na iyon, kung magagawa niya bang makakatohonan. Pero kagaya naman ng sinasabi ng lahat na walang katotohanang hindi nabubunyag. And just like these past few days, the changes I see and hear in him are really surprising. Ngunit hindi ko pwedeng basta na lang maging malambot ang puso ng dahil lamang alam niya na ang salitang pagbabago, na kailanman hindi nagagawa ng ganoo
Kabanata 23: ‘S E L F – F I S H’Ang mga sumunod na nangyari ay hindi ko na nalalaman, mas mabuti pa sigurong maging makasarili muna ako at piliin ko muna ang anak ko sa oras na ito. Mas pipiliin ko munang manatili sa kanya kaysa ang umalis at bumalk sa walang kwenta kong pamilya. Hindi ako makapaniwalang niloko ako, ang masakit pa doon, ang kaisa-isang nilalang pa ang nanloko sa akin na mas lalong hindi ko inaasahan. “Ina, nasaan ka na po kasi? Bakit mo ako iniwan sa mga ganitong uri ng mga nilalang? Bakit mo ako pinabayaan?” iyon palagi naman ang lumalabas sa mga bibig ko, sa tuwing nangungulila ako sa pagmamahal ng isang ina na mas lalong hindi ko naranasan. Kaya naman buo na ang desisyon ko, kung walang tatanggap sa akin sa panahon na ito, baka sa susunod kong buhay piliin na ako. “Ako na ito, e. Pero, bakit pumili pa siya ng iba? Andito na ako, e.” naiiyak kong bulong sa sarili ko, sa katunayan ay tama naman at wala ana kong dapat ipagduda, bakit pa siya pipili ng iba, samantal