KNIGHT
As I watched the people dancing wildly on the dance floor, I wheezed the last smoke from my cigarette."Anong oras ba tayo uuwi?" pangalawang tanong ni Thaddeus sa akin.Tinapunan ko siya ng tingin dahil kanina pa ako iritang-irita sa kaniya. "Ano bang minamadali mo at tanong ka ng tanong? Mauna ka ng umuwi kung gusto mo," asik ko na maskin siya ay nagulat sa inasal ko."Relax bro, I'm not leaving you here, I was just asking," wika niya at kinuha ang isa pang baso na may lamang alak at agad itong nilagok.Hindi ko na siya pinansin pa at tinuunan na lamang ng pansin ang paglalagok ko ng alak. Hindi ko pa gustong umuwi at madatnan ang babaeng siyang sumira at naging dahilan ng pagkamiserable ng buhay ko na sana ngayon ay masaya sa piling ng babaeng mahal ko. Napaka-ambisyosa naman niya kung pati ba naman ang pagiging mapagmahal na asawa ay gagawin ko porke't pinakasalan ko siya. Siya ang may kasalanan ng lahat-lahat ng ito. Nagkukunwari pang mabait sa harapan ko at sa harapan ng mga magulang ko, tingnan na lang natin kung magtatagal pa ang santa-santahan niya simula sa mga araw na ito. Alam kung tinatago niya lang ang totoongkulay niya, marami na ring nagsabi sa akin na isa siyang manloloko at higit sa lahat ay hindi na inosente."Hindi kaya't hinahanap ka na ng asawa mo sa mga oras na ito o hinihintay ka na niyang makauwi?" wika ni Thaddeus na ngayon ay ngumunguya na naman ng pagkain."Hayaan mo siyang maghintay hanggang sa mamuti ang kan'yang mga mata sa kakahintay ng anino ko," sagot ko sabay lagok ulit ng alak."You're being so harsh on her, bro," mahinang sambit niya na medyo hindi ko na maklaro dahil na rin siguro sa sumipa na ang alak sa aking sikmura.Dito, dito lamang sa alak na ito nalilimutan kong may pinakasalan akong isang babaeng hindi ko naman mahal at hindi ko kailanman magagawang mahalin.Kukuha na sana ako ng isa pang alak nang may isang babaeng biglang sumulpot sa aking harapan na nakangisi. Tiningnan ni Thaddeus ang babaeng nakatalikod sa kan'ya na kunot noo ngunit hindi lamang siya pinansin nito sa halip ay nagsalita siya."You must be alone, do you want me to accompany you?" she purred in my ear, and I grabbed her waist and caught her lips with mine, and she moaned as I firmly gripped her breast."Thank you for the companionship woman, you may now leave," panunuya ni Thaddeus at hinila ang babae na ngayon ay pulang-pula na sa galit at hiya.Tiningnan niya ang paligid na ngayon ay nakatingin na sa kan'ya at nagkukumahog siyang umalis sa kan'yang kinatatayuan at halos matumba-tumba dahil sa mataas na suot niyang takong na sapatos.Natawa ako ng mapansin kong nakatitig sa akin si Thaddeus."What?" tanong ko na halatang hindi ko na alam kung ano na ba ang ginagawa ko.I'm a complete mess."Dapat na tayong umuwi, Knight, gabi na," saad niya at hinila ako papalabas. Hindi na rin ako makapalag dahil sa kalasingan ko kaya nagpahila na lamang ako. "I should drive you home. Hindi mo na kayang mag-drive kung gan'yan ang sitwasyon mo," dagdag pa niya at kinuha ang susi sa aking pantalon at agad-agad niyang binuksan ang pinto ng kotse ko at iginiya ako papasok.ILANG minuto rin ang tinagal at narating na rin namin ang bahay ko."Huwag ka ng pumasok at matutulog na ako," saad ko habang binubuksan ang pinto ng kotse at nagsimulang maglakad. Kaya ko pa naman pa lang maglakad ng hindi gumegewang-gewang."Sige at maglalakad na lang ulit ako sa bar upang kuhanin ang sarili kong sasakyan," paalam niya at hindi na ako nag-abalang sumagot pa at pumasok na lamang sa gate.Tiningnan ko ang bintana at may ilaw pa, hudyat na gising pa ang bruhang babaeng iyon. Kumatok ako ngunit walang sumasagot."Bitch! Bubuksan mo ba ang pinto o hihintayin mong wasakin ko ito sa pagmumukha mo?" sigaw ko at malakas kong kinatok ulit ang pintuan."Sandali lang," sigaw niya na halatang nagmamadali at dinig ko ang mga yapak ng kan'yang mga paa pababa.Wala rin kasi si Nanang kaya siya lang talaga ang tao dito sa bahay.Pagkabukas nang pagkabukas niya ng pinto ay agad ko siyang sinalubong ng isang napakalakas na sampal na ikinatumba niya sa sahig. Napakalampa naman pala ng babaeng ito o sadyang naglalampa-lampahan lang? Napasigaw siya sa sakit ngunit mas lalo pang uminit ang aking ulo dahilan upang hilahin ko ng mariin ang buhok niya na halos matanggal na sa anit niya.Hindi ko mapigilang hindi siya sigawan na malapit pa sa kaniyang tainga. Parang nawala ang kalasingan ko nang makita ko siyang umiyak. Iyan ang napapala ng mapapel sa buhay kaya nararapat lang sa kaniya ang mga ginagawa ko.Siguro kung normal na mga tao ay madali niyang mapaniwala sa kaniyang mga arte pwes ako ay hindi dahil kilalang-kilala ko ang mga ganitong tao. Hindi ko nga alam kung bakit ako pa ang napili nitong babaeng ito na kung tutuusin ay mala-prinsesa na siya sa kaniyang mala-palasyong tahanan at halos sinasamba ng kaniyang mga magulang pati na rin ng mga taong nakapaligid sa kaniya. Ngunit malas niya lang at ako pa ang kaniyang binangga na akal niya ay mamahalin ko rin siya sa bandang huli.Iniwan ko siyang nakalumpasay sa sahig at dumiritso sa tinatawag niyang kwarto namin. Hindi ko na siya nilingon at agad-agad akong pumasok sa kwarto at isinarado iyon upang hindi siya makapasok. Doon siya sa sahig matulog kung gusto niya total ay basahan naman siya kaya bagay naman sa kan'ya na doon matulog.Nilumpasay ko ang pagod na pagod kong katawan sa kama dahil sa ginawa ko sa kan'ya. Kailan ba mawawala ang salot na babaeng iyon sa buhay ko? Napatingin ako sa picture frame na nakadikit sa aming dingding na ang larawan ay noong ikinasal kami. Hinubad ko ang sapatos ko at ibinato roon dahilan upang mahulog ito at mabasag. Ipinikit ko ang aking mga mata at hinayang lamunin ako ng antok.ALANANaalimpungatan na lamang ako ng gising nang maramdaman kong may umuuyog sa aking balikat."Naku iha bumangon ka nga diyan ang lamig-lamig ng sahig," wika ni Nanang at inalalayan akong bumangon. Nandirito na pala siya at tila nalimutan ko yata ang petsa kung kailan siya babalik. Umuwi kasi muna siya sa kanilang probinsya dahil sa anak niya at ngayon naabutan niya na naman ako sa ganitong sitwasyon. Ni hindi ako makatingin ng tuwid sa kan'yang mga nagtatanong na mga mata at tila ba alam na niya kung ano mismo ang nangyari.Agad niyang kinuha ang aking mga kamay at doon ko na lamang nakita na may mga bagong pasa na naman ako at nakatutuwang tingnan ang mga dilaw ko na mga pasa dahil gumagaling na sila at ngayon ay may bago na naman."Iha, hahayaan mo na lang bang tratuhin ka ng ganito ng asawa mo? Ilang taon na kayong kasal at ganito pa rin ang sitwasyon ninyo. Dito ka na ba magpapakamatay? Ang ganda-ganda mong bata ka papasa ka bilang artista kung lalabas ka lamang sa lunggang ito
ALANA"I've been there sa kinatatayuan mo iha, that is why I want to help you. Look at me, I'm getting old and I'm not happy dahil sinunod ko ang puso ko kasi mahal ko 'yong tao. Hanggang sa tumanda na lang ako 'di ko naramdaman ang mahalin. Pero kahit na ganoon hindi na rin ako nagsisisi kasi choice ko ito at lalo akong magsisisi kapag hindi kita ginabayan. I know how much you love Knight kitang-kita naman sa mga mata mo but please love yourself more. Ibang-iba na ang hitsura mo ngayon kaysa sa dati mahalin mo ang sarili mo. Paano na lang kung makikita ka ng papa mo? Gusto mo ba 'yon? Kung hindi mo pa gustong mapahiwalay kay Knight fix yourself pero kapag hindi mo na kaya you know to reach me iha," malumanay na saad niya.Naririto na kami ngayon nakaupo sa sa hardin at humihigop ng kape. Panay naman ang hila ko pababa ng aking long sleeve na siya namang hindi maiwasang tingnan ng matanda.Tiningnan ko naman si Momsy na parang nagungusap ang aking mga mata. "Mahal ko po si Knight, Mom
ALANATila ba natigilan ako saglit sa mga sinabi ni momsy sa akin kanina. Masyado na ba talaga akong nagiging tanga? Tanga na ba ako sa kakaibig sa kan'ya at sa kagustuhan na ibigin niya rin ako? Nakakatawang isipin na asawa na ako ni Knight for how many years and yet wala pa ring nangyayari sa amin grelasyon. Para bang may nakaharang pa rin sa aming dalawa ang pinagkaiba lang ay may singsing kami sa isa't-isa. Ngunit sa mga nagdaang araw na rin ay napapansin kong 'di na niya isinusuot ang kan'yang singsing at doon din ako nanlulumo dahil kahit na 'yon na lang sana ang nakikita ko sa kan'ya para maisip ko ring pinahahalagahan niya rin ang aming kasal ngunit marahil ay nakalimutan niya na lamang itong suotin o naiwan sa kan'yang opisina . . . itinago o naiwala na niya ito. Sino ba naman ang niloloko ko?"Stop it Alana, mamahalin ka rin niya. Just be a wife to him at pasasaan ba at matututunan ka rin niyang mahalin. Cheer up Alana," bukang bibig ko na lamang at pinilit na ngumiti. Nap
ALANAHindi ko mapigilang 'di na naman maluha sabay ng mga patak ng tubig sa aking mukha at katawan ay ang siya namang pagsabay ng pagdaloy ng aking mga luha. Hindi pa rin pala ako manhid sa sakit at hindi pa rin pala ito kailanman mawawala sa akin."Kunin mo na ang dapat mong kunin para makaalis ka na," malamig na saad ni Knight at agad naman akong gumalaw at pumunta agad sa closet."Wala na riyan ang mga damit mo. Kunin mo na 'yang mga naka-karton diyan iyan ang mga damit mo dahil ayokong nakikita ang mga basurang 'yan tulad mo na malapit sa mga damit ko. Ang dumi-dumi sa paningin," dagdag pa niya at para namang paulit-ulit niyang dinudurog ang puso ko. Nagbabadya namang kumawala ang mga luha sa aking mga mata ngunit hindi dapat . . . hindi niya dapat ako makitang umiiyak dahil bubulyawan na naman niya ako at ayokong mangyari iyon. Mamaya na lamang ako iiyak.Ilang taon na pero ganito pa rin kasakit. Agad kong pinihit ang shower at ibinalot ang aking katawan ng tuwalya. Kailangan ko
ALANA"Ah Sir Knight, naririto po pala kayo," masiglang bati ko, dapat ay maging proud ako sa sarili ko dahil sa pagpapanggap na ito, ngunit di ko parin mapigilang di laruin ang aking mga kamay sa aking likuran."Yes, we were just going to get something, so if you may excuse us," malamig na sagot niya at iginiya ang babaeng kasama niya paalis, hawak hawak niya ito sa bewang, ni kailanman ay di ko naranasang hawakan ako ni Knight ng ganun."Ah sige po Sir, mag-ingat po kayo," mahinang sagot ko at pinanood ko na lamang silang umalis sa aking harapan ngunit tila napatigil sa paglalakad ang babae at hinarap ako."Parang nakita na kita I don't know where pero-," saad niya at tila ba kinabahan ako bigla. Agad naman akong tinitigan ni Knight at agad niyang hinawakan ang kamay nung babae."She's the daughter of our maid, she's not literally the one that I hired pero dahil narin sa tinutulungan niya ang kanyang ina sa bahay ay masasabi kong maid narin siya. Kaya baka nakikita mo siya noon kung
ALANA"I miss you," mahinang saad niya habang nakayakap sa akin, hinagod ko naman ang kanyang likod at napangiti. Halos magkasing tangkad lang pala sila ni Knight, hanggang dibdib lang nila ako. Kung ganito lang sana si Knight katulad ng kapatid niya, siya na siguro ang pinakamasayang babae sa balat ng lupa."Namiss rin kita Ash," sagot niya at agad naman niya akong hinarap at tinitigan na para bang di makapaniwala ngunit agad ding napalitan iyon ng ngiti."How are you and kuya?" bahagyang tanong niya na agad ko namang ikinalungkod ng mga mata ko kahit nakangiti ang mga labi ko."We're fine, we're happy Ash. Ikaw? Ikaw ang kamusta? Sikat na sikat ka na Ash ah ibang-iba ka na. Kahit saan makikilala ka kaya no wonder kung pinagkakaguluhan ka ng mga fans mo kaya naparito ka," tawa ko na siya namang ikinatawa niya, magkaibang magkaiba talaga ang ugali nitong magkapatid na ito, salungat sa isa't isa."Hindi naman," sagot niya na nakangiti na para bang modelo ng toothpaste."Pa humble ka pa
KNIGHTI cursed under my breath nang maalala ang nangyari kanina sa kwarto, nakapasok siya sa kwarto ko at nilinis ang higaan ko. Nakalimutan ko na naman atang ilock ang pinto ngunit kahit na ganun ay di naman siya pumapasok, napakahigpit ang hawak ko sa manibela ng maalala ang kanyang mga mata, mga matang kakagaling lang sa iyak. Pinagbuhatan ko na naman siya ng kamay, hindi ko nama iyong gustong gawin sa kanya pero tila hindi ko napipigilan ang aking galit dahil sa kanyang ginawa. Siya ang dahilan kung bakit hindi kami nagkatuluyan ng babaeng dapat ay nasa posisyon niya.Napabilis ang takbo ng aking sasakyan dahil sa galit na gusto ko ng isigaw kanina pa. Bakit ba ganito na lang ang poot ko sa kanya. Agad naman akong napapreno ng wala sa oras nang makita kong nag red light.“Dammit!” I cursed under my breath at bahagyang napa suntok sa manibela.Bahagya muna akong naghanap ng paparkingan para makapagrelax kahit konti lang, wala naman talaga akong meeting ngayon, rason ko lamang iyon
ALANAMag-aalas quatro palang ng umaga nang magising ako, hindi ko parin maialis sa isip ko ang mga sinabi niya kahapon. Concern ba siya sa akin o ayaw niya lang akong paalisin dito sa bahay? Mahal na ba niya ako?“Stop it Alana pinapaasa mo na naman ang sarili mo,” usap ko sa aking sarili at napabuntong hininga na lamang. Kinuha ko ang isang maliit na remote sa lamesa at pinindot ito, gusto kong makita ang labas. Dahan dahang gumalaw ang kurtina at iniluwa nun ang madilim pa na kalangitan.FLASHBACK“Who said you’ll be working?” isang baritonong boses ang nagpakabog ng aking puso, kahit na hindi ko pa nililingon kung sino ang nagsalita ay alam ko kung kanina ito nanggaling.“Hey bro,” bungad sa kanya ni Ash at kumaway. Naglakad naman siya papunta sa aming direksyong at humila ng upuan at umupo malapit sa akin. I don’t know if this is a part of pretending, mag pe-pretend na naman ba kami?Ewan ko ba pero habang tumatagal ang pagpapanggap namin ay mas lalo akong nasasaktan but this is