Chapter 47

Nagising ako ng umagang iyon na wala na si Dylan, siguro ay maaga itong umalis dahil napansin ko na wala na ang kotse nya sa garahe.

Nasanay na rin naman ako na lagi syang wala kaya naman ipinagpatuloy ko na lang ang dapat kong gawin. Nagluto ako ng almusal, naglinis ng bahay at garden.

Kahit mabigat pa rin ang aking kalooban dahil nalaman kong ikakasal na sila ni Grace ay pinilit ko parin na ngumiti, dapat maging masaya ako dahil ceremony ko ngayon, dahil nakatapos na ko ng one month sa Cooking class.

Isinantabi ko muna lahat ng mga negative na isipin at pinanatili ang pagiging positibo.

Pagkatapos ko ng lahat ng gawain ay naghanda na ako para sa pagpunta sa school, Inayos ko ang aking sarili, dapat extra ang kagwapuhan ko ngayon.

.

.

.

Masaya at nakangiti ako ng makarating ako sa school. Nakita ko agad si Mitch ng makapasok ako sa room, tumakbo ito palapit sakin ng magtama ang aming mga mata.

<