Share

Chapter 5

Author: Victoriaaa
last update Last Updated: 2020-07-30 11:37:04

Sa wakas monday na. Maaga pa kaysa sa alasais ako ng umaga gumising dahil sa sobrang pagka-excite ko sa pagpasok. Naglinis agad ako, nagluto at nag-ayos ng mga gagamitin ng amo ko bago ako nag-asikaso ng itsura ko para sa pagpasok ko. Eksaktong alas siyete naman nagising ang amo ko at katulad ng lagi niyang ginagawa, tinaasan na naman niya ako ng isang kilay niya matapos akong makita.

"Ligpitin mo na yung kama ko, anyway magbus ka na lang para di ka maligaw papasok, sabihin mo lang iyong pangalan ng school sa kondoktor para maibaba ka" sabay abot niya sa akin ng isang libong piso habang humihikab.

"Sir, ang laki naman ho nito" sabi ko na di niya pinansin. "S-salamat ho" dagdag ko na lang dahil wala na yata siyang balak kausapin ako.

Habang kumakain siya ay minabuti ko ng ligpitin ang kwarto niyang araw araw makalat.

"Napakabarubal talaga gumamit ng kama" sabi ko habang inaayos ang kamang hinigaan niya. Kapayat payat na tao, buong kama ang nagugulo at sa pagkakaalam ko pa ay queen size ang kama niya.

Matapos kong magligpit ay eksakto naman niyang pagpasok sa kwarto upang mag-asikaso pagpasok. Madali akong nagtungo sa kusina para ayusin ang pagkain kong ibabaon sa school at mahugasan ang pinagkainan niya.

7:40 am tapos na siya at handa ng umalis, samantalang ako ay hindi pa nakakapagsapatos dahil sa kailangan ko pang linisin ang pinagbihisan ng tamad kong amo.

Walang sali salitang lumabas ang aking amo na tila di alintana ang pagmamadali kong magsapatos. Matapos kong magsapatos at makuha ang mga gamit ko ay dinoble check ko muna kung nakasaradong maigi ang bintana't pinto at nakabunot ang lahat ng nasa saksakan bago ako umalis. Patakbo akong nagtungo sa sakayan ng bus sa dulo ng kanto kung saan nandun na ang amo ko.

Eksakto ilang dipa mula sa akin ng bus station ay nakaramdam ako ng hingal kakatakbo kaya bahagya muna akong nagpahinga na siya namang pagdating ng bus. Aligaga akong nagpatuloy sa mabilis kong paglalakad pero huli na ako, nagsarado na ang pintuan ng bus eksakto pagtayo ko sa istasyon.

Nakaramdam ako ng panlulumo sa aking katawan dahil sa pinakitang asal sa akin ng aking amo. Nakatayo kasi ito malapit sa pintuan at di gaya ng mamang driver ay kitang kita niya akong aligagang papalapit pero kaysa sabihan ang driver na may sasakay pa ay hindi siya nagsalita at pinanood niya lang ako. Nakakainis pa dahil binelatan niya ako noong magsarado na ang pintuan ng bus.

So ito yung ibig niyang sabihin doon sa magbus ka na lang at sabihin ang pangalan ng school? Kung alam ko lang na wala siyang balak sabayan ako, di na sana ako nagmadali.

Ilang minuto pa akong nag-intay bago dumating ang sunod na bus na agad kong nasakyan. Agad akong nagbayad ng pamasahe at nagsabi ng tutunguhan. Makalipas ang kalahating oras ay nakarating na ako sa school.

Wow!! Yan agad ang isinigaw ng isip ko matapos akong maibaba ng bus sa harapan ng school namin. Napakalaki at napakaganda nito kahit sa labas mo palang titignan.

"Magandang umaga ho manong, sabi ho dun sa screen, dito raw ho makukuha ang schedules at id ng istudyante" magalang kong bati kay mamang guard.

Tama ang basa ninyo, makakakuha na agad ang id. Hindi na kasi sila nagsayang ng oras noong bakasyon, online ginawa ang pictorial para sa id at iba pang requirements.

"Dito nga ija, ano ang pangalan mo?" tanong niya.

"Loukrisha Makabajo po" sagot ko saka siya naghanap ng pangalan sa computer niya.

"Ito, Makabaho Lukresiya" may puntong pagkakasabi niya. Lalo mo manong pinapangit pangalan ko sa pagbigkas mo.

"Salamat ho manong" sabi ko na lang matapos niyang iabot ang mga kailangan ko saka ako nagmadaling umalis at naghanap ng matatanungan kung saan ang building ng mga 4th year dahil ilang minuto na lang ay late na ako. 9:00 am kasi ang pasok at 8:45 am na. Siguro kung hindi ako pinabayaan ng amo ko ngayong unang araw ko sa school ay hindi sana ako mahihirapan ng ganito.

"Excuse me miss, pwede magtanong?" tanong ko sa nakita kong magandang babae.

"Hindi" pabalang na sagot niya saka ako nilagpasan. Hanep! Ganito ba ang mga anak mayaman?

Muli akong sumubok ng ibang istudyante at sa pagkakataong ito ay lalaki naman ang pinagtanungan ko. "Excuse me, pwede mag--" di ko na natapos ang sasabihin ko ng barahin na niya ako.

"Kung pwedeng magtanong? Nagtatanong ka na, at kung hinahanap mo ang room mo, ayun ang mapa sa kanan ng main gate, iyon ang puntahan mo kaysa nangiistorbo ka ng mga istudyante" mahabang paliwanag niya saka ako nilagpasan. Napalingon ako sa main gate at gaya ng sabi niya, nandun nga ang malaking mapa kaya dali dali akong nagtungo doon at hinanap ang building at room ko.

Matapos kong mahanap ang pupuntahan ko ay mabilis akong naglakad patungo dito. Eksakto 9:20 am na ako nakarating sa classroom ko. Bakit naman kasi sobrang taas nitong kinaroroonan ng room ko!!

Tatlong katok muna ang ginawa ko saka ko binuksan ang pintuan. "Magandang umaga ho, pasensya na ho at nalate ako, bago ho kasi ako dito" bungad ko.

"I see, sige pumasok ka at maupo sa bakanteng upuan doon sa bandang dulo" nakangiting sabi ng lalaking teacher namin na kung titignan ko ay hindi masyado nalalayo ang edad sa amin. "Anyway, your name is?"

"Makabajo, Loukrisha ho" sagot ko na ikinatawa ng karamihan sa classroom.

"Class quite!" saway ni sir sa klase saka muling bumaling sa akin. "Pasok ka at magpapatuloy na muli tayo sa klase, anyway I'm Mr. Johan Herera, you can call me sir Johan, ako ang homeroom teacher ninyo at the same time, math teacher ninyo"

"Thank you ho sir" saka ako tumungo sa pinakadulong upuan  na nasa gilid malapit sa bintana. Bago ako makaupo sa upuang sinasabi ni sir ay napansin ko ang lalaking nasa unahan ko. Siya yung lalaki kaninang napagtanungan ko.

"Hey. Thanks kanina" nakangiting sabi ko sa kanya kasabay ng pagdaan ko. Marahan akong umupo sa upuan sa likod niya at nagsimula ng makinig ng bigla siyang may iabot sa aking papel na mukhang pinilas sa notebook.

Marahan kong tinitigan ang papel bago ko ito binuksan saka ako napangiti sa nabasa ko. Isang simpleng WELCOME lang naman ang nakasulat pero agad ako nitong napangiti.

Agad kong kinuha ang coin purse ko at isinilid ang papel na ibinigay niya. Hindi sa may gusto ako sa kanya, natuwa lang ako kaya itatago ko.

"Class dismissed" sabi ng may edad naming babaeng teacher matapos ang oras ng klase niya. Eksakto matapos makalabas ni ma'am ay chineck ko agad ang aking schedule para malaman ko kung ano na ang sunod kong klase at laking tuwa ko naman ng mabasa kong break time na kaya agad kong inilabas ang baon ko habang kanya kanyang labas naman sa classroom namin ang ginawa ng mga kaklase ko.

"Hi!" napatingin ako sa magandang babaeng nakaupo sa katapat kong row. "Naaalala mo pa ba ako?"

Siya yung magandang babaeng nagbukas sa akin sa bahay ni sir Spencer.

Bahagya akong tumango tango sa tanong niya dahil kahit pa gustuhin kong sumagot ay hindi ko magawa dahil ngumunguya ako ng kanin.

"Mabuti, anyway ok lang bang samahan mo ako after mo kumain? Wala kasi akong kasabay kumain eh" nakangusong sabi niya. Marahan ko munang nilunok ang kinakain ko saka siya kinausap.

"W-wala ka bang ibang kasundo dito sa klase? Si Spencer ayaw mo kasabay?" tanong ko. Alam kong bawal kong ipagkalat na magkakilala kami pero kilala naman na niya ako at ang relasyon ko kay sir Spencer.

"Bago rin kasi ako sa school na ito eh, galing akong all girls school at sa ngayon, ikaw pa lang ang nakakausap ko" kwento pa niya. "Ayoko kasama si Spens, kj yun eh"

"Tanong ko lang, magkaano ano kayo ni sir?" pabulong kong tanong kahit alam kong kaming dalawa lang ang nandito. Mabilis ko na ring tinapos ang pagkain ko para masamahan ko siya.

"Pinsan ko siya, Megumi Andes nga pala" iniabot niya sa akin ang kamay niya saka ngumiti na kita ang ngipin na akala mo commercial model ng toothpaste. Nakipagshake hands ako sa kanya. "Friends na tayo Loukrisha ha?"

"S-sige, pero pwede Isha na lang?" tumango tango siya saka kami sabay na tumayo sa upuan at nagtungo sa cafeteria. Ayon sa kanya, bibili lang siya kaya di kami gaanong magtatagal.

Luckily, hindi naman pala ganun kapangit ang unang araw ko.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The not so Beauty and the Beast (TAGALOG)   Chapter 34

    “Bakit ang tahimik mo kaninang dinner? Di ka pa din ba okay kay Kenji?” tanong ko kay Spencer pagkapasok namin ng kwarto. Umuwi na sila Megan at Kenji, nakapaglinis na din ako ng kusina.“Hindi ko siya gusto pero hindi ibig sabihin nun ay hindi ko na siya gugustuhing maging kaibigan mo. He’s been a good friend to you, nakakairita lang talaga yung ugali niya,” sagot niya.“Eh bakit parang may iniisip ka kanina?” tanong ko.“Iniisip ko lang kasi kung sino ang magiging model na ihahandle mo,” sagot pa niya bago nahiga. “Paano kung lalaki iyon at magkagusto sayo?”“Spens, trabaho ang gagawin ko saka tingin mo ba magkakagusto iyon sa akin? Model ang pagsisilbihan ko, matataas ang standard ng mga iyon,” paliwanag ko sa kanya para mawala ang worries niya.“Dyan mo ba talaga gusto magtrabaho?” tanon

  • The not so Beauty and the Beast (TAGALOG)   Chapter 33

    Agad akong naligo matapos ang saglit na tawag na nareceived ko. Nagluto na din ako’t kumain. Excited akong pumunta sa kumpanya para doon magpa-interview.“Aalis ka? Saan ka pupunta?” magkasunod na tanong ni Spencer pagkagising niya’t pagkalabas ng kwarto.“Tinawagan na ako ng kumpanyang inapplyan ko, pinapapunta nila ako ngayon sa opisina nila para doon interview-hin,” nakangiti kong sabi. “Nakapagluto na din ako dyan ng pagkain mo.” Tumango tango si Spencer.“Goodluck babe.” Lumapit siya sa akin at niyakap ako mula sa likod. “Pagtapos mo doon, uwi ka agad ha.”Bahagya akong natawa sa sinabi niya. Wala naman na din kasi akong pupuntahang iba kaya uuwi talaga ako matapos iyon saka pasado alas-dose na, 1:30 pm ang interview ko, for sure nasa 3pm na ang tapos nun pahapon na kaya wala na din akong balak maglaboy.

  • The not so Beauty and the Beast (TAGALOG)   Chapter 32

    MATAPOS NG ILANG ARAW na pag-iisip, heto na ako’t pauwi na sa amin kasama si Spencer. Napag-usapan naming kakausapin namin si inay na mananatili ako sa Maynila kasama si Spencer ngunit hindi bilang katulong niya kundi bilang nobyang kinakasama. Sa katunayan, nasabihan ko na si inay sa tawag sa plano namin ni Spencer pero sabi ko ay uuwi pa din ako sa bahay para mas mapag-usapan namin. Habang nasa byahe kami ay tumitingin ako ng mga hiring sa internet. Madami na akong napasahan ng resume pero dahil wala pang nagreresponse ay minabuti kong maghanap hanap pa. Nang makarating na kami sa bahay ay agad kaming sinalubong nila Lunar at Solar. “Ate!” sabay na tawag ng mga kapatid ko saka sakin yumakap pagkalapit. “Nasan ang inay?” tanong ko sa kanila. “Nasa loob siya ate, nagluluto pa po,” tugon naman ni Lunar. Sabay sabay kaming pumasok sa loob habang tahimik lang sa may likuran ko si Spencer. “Inay.” Nilapitan ko siya saka nagmano

  • The not so Beauty and the Beast (TAGALOG)   Chapter 31

    Matapos ang araw na iyon, maingat ko ng pinagmasdan ang mga kilos ni Spencer. Mukha naman siyang normal na’t hindi aabot sa punto na iyon pero tuwing sinasabi niyang huwag ko siyang iwan ay nakakapangamba. Tuwing binabanggit niya kasi iyon ay tila sobra niyang lungkot.“Saan mo gusto magcollege?” tanong sa akin ni Spencer habang nakatingin sa cellphone niya ngayong kumakain kami ng pananghalian.“College? H-hindi na ako magka-college,” sagot ko. Tinanggap ko na sa sarili kong hindi na ako magpapatuloy sa pag-aaral para makapagtrabaho na’t makatulong kila inay.“Bakit? Edi hindi kita makakasama sa pag-aaral ko,” tugon niya ng nakakunot ang noo.“Kaya mo naman mag-aral ng wala ako, ano bang inaalala mo? Kailangan kong magtrabaho para sa pamilya ko,” mahinahon kong sabi. Padabog siyang tumayo sa pagkakaupo niya saka tumingin sa akin ng masama.

  • The not so Beauty and the Beast (TAGALOG)   Chapter 30

    "Salamat Isha, sabi ko na nga ba't ikaw lang ang makakapagpahinahon sa kanya" niyakap ako ni Megumi. Nandito kami ngayon sa mansyon nila mr. Cane kung saan nakaburol ang labi ni Carmen. Tahimik man si Spencer sa upuan niya ay hindi mapagkakaila ang kalungkutan niya kahit pa sabihing hindi na siya umiiyak. "Nga pala, hinanap ka ulit sakin ni Gil nung nagkita kami last time, hindi mo ba siya tinext?" dagdag niya matapos humiwalay."Hindi eh, nakalimutan ko. Bakit daw ba?" tanong ko."Ewan ko, may gusto yata yun sayo eh" kumento pa niya.Gustodaw.."Ano nga palang nangyari sa inyo kagabi ni Spencer?"A-anonganongnangyari?Anonggusto

  • The not so Beauty and the Beast (TAGALOG)   Chapter 29

    "Kay Spencer?" bigla akong nakaramdam ng kakaibang kaba."Di namin kayang pakalmahin si Spencer tuwing nagwawala siya kaya pinuntahan kita para tulungan kami, alam kong mahal ka niya kaya alam kong makikinig siya sayo" paliwanag niya. Pero paano kung hindi rin siya sa akin makinig? Natatakot ako.Hanggang makarating kami sa hotel na pagtutuluyan ko pansamantala ay naging tahimik lang ako."Mahalaga kay Spens si Carmen, di man babaeng iniibig pero bilang babaeng naging tunay na kaibigan sa kanya" napatingin ako kay Megumi matapos niyang magsalita sa hangin. "Isha, pasensya ka na talaga pero ikaw lang ang naisip kong makakatulong sa amin"Matapos niya ako maihatid sa kwartong gagamitin ko ay umalis na siya dahil hinahanap na daw siya sa kanila.Nagpagulong gulong ako sa malamb

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status