หน้าหลัก / วัยรุ่น / Theory ล้อมรัก ละลายใจ / C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง

แชร์

C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง

ผู้เขียน: สิรี&EVAVY
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-24 09:37:25

“พี่พริกหวานดังใหญ่แล้วนะฮะ”

“มันเป็นความดังที่พี่ไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยสิ” ฉันพูดติดตลก กรอกตาเล็กน้อย เข้าใจความนัยของประโยคนั้นของน้องดี ทั้งที่มันไม่มีอะไรเลยนะ มันเป็นรูปฉันตอนเผลอแค่นั้นเอง ดึงดูดแค่เป็นปืน ที่เป็นมือโพสต์ แล้วมือโพสต์คนดีก็ไม่ได้เข้ามาตอบโต้คอมเมนต์ใครเลยสักคน

ยกเว้นฉัน

คืนนั้นเขาโทรหาฉันหลังหายต๋อมไปทำธุระกับแม่มา

เขาบอกรูปนั้นสวยดีเลยอยากลง

จริง ๆ เรื่องนี้ก็ผ่านมาได้สองวันแล้วแหละ แต่คนที่รู้จักอย่างคนในคณะฉันเนี่ยยังแซวอยู่เลย เมื่อวันจันทร์ที่เปิดเรียนมานี่เจอหน้าใครเป็นต้องถามหาปืน หนักสุดก็ยัยแจนกับยัยเบลเลย แซวจนฉัน ไม่สามารถพูดแก้ต่างอะไรได้เต็มปาก

“รถมาแล้วฮะ”

“อ้อ จ้ะ” ฉันสลัดความคิดกระชับกระเป๋าก่อนจะก้าวขึ้นรถ เลือกที่นั่งแถวกลาง โทนตามมานั่งด้วย “เรียนเป็นยังไงบ้างเรา” ลงลิฟต์มาฉันเจอโทนตรงหน้าหอพอดีเราเลยเดินออกมาหน้าปากซอยเพื่อรอรถเมล์ไปมหา’ลัยด้วยกัน

“ก็โอเคเลยครับ ตอนนี้ยังสบาย ๆ อยู่ ยังพอรับไหว”

“แต่อีกหน่อยความสบายจะหายไปทีละนิด” พูดแล้วฉันก็ยิ้ม

“โธ่ พี่พริกหวานขู่ผมอีกแล้ว”

“ในฐานะคนที่มีประสบการณ์มาก่อนถึงสองปีน้องต้องเชื่อพี่ ไม่ต้องมากข
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทที่เกี่ยวข้อง

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง (2)

    ตอนระหว่างที่ฉันกำลังเดินมาที่โรงอาหารปืนไลน์มาถามว่าอยู่ไหน ถึงมหา’ลัยยัง พอฉันบอกถึงแล้วเขาก็แค่ส่งสติ๊กเกอร์รับรู้ ไม่ได้บอกสักคำว่าจะแวะมาหาก่อนเข้าเรียน อันที่จริงเมื่อเช้าปืนก็จะไปรับฉันมาเรียนพร้อมกันนั่นแหละ แต่ฉันปฏิเสธ บอกไม่ให้ไปรับเพราะวันนี้ปืนมีเรียนตอนแปดโมงครึ่ง ถึงหอฉันจะใกล้แต่ถ้าแวะเข้ามารับ กลับออกไปรถดันติดขึ้นมากลัวว่าเขาจะเข้าเรียนไม่ทัน ทีแรกเขาก็ไม่ฟังฉันหรอกดึงดันจะมาให้ได้ แต่ฉันยืนยันเสียงแข็งว่าเจอกันตอนหลังเลิกเรียนทีเดียวเลย นี่ยังไม่ทันจะเริ่มเรียนก็มาเจอกันซะละ“กินข้าวยัง” ถามเมื่อเขาเดินมาถึงตัว แต่เขาดูไม่ได้สนใจคำถามฉันเท่าไรเมื่อเห็นน้องโทนเดินถือจานข้าวขาหมูมาหยุดยืนตรงหัวโต๊ะแล้วยิ้มให้ฉันจาง ๆ ยัยเบลตบมือเรียกแปะ ๆ เป็นการส่งสัญญาณว่าให้น้องไปนั่งข้าง ๆ“น้องโทนมานั่งข้างพี่นี่มา พี่เหงา”“ฮะ” น้องก็ว่าง่ายนะ เดินไปหย่อนกายลงข้างยัยเบล “ปืน ถามทำไมไม่ตอบ” ฉันกระตุกมือดึงความสนใจ“งอแงอะไรคะดื้อ” ก้มหน้าลงมอง ฉันเลยตวัดค้อนเข้าให้“เปล่างอแงสักหน่อย ถามว่ากินข้าวยังก็ไม่ตอบ เอาแต่จ้องหน้าน้องเขาอยู่ได้ น้องคงเกร็งเธอไปหมดแล้วป่านนี้” ว่าเชิงบ่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง (3)

    “หวัดดีปืน”“หวัดดีแจน” อย่างน้อยเขาก็ทักเพื่อนฉันกลับแหละนะ“หิวเหรอแก” ฉันทักยิ้ม ๆ ยัยนี่มาทีหลังใครเพื่อนเลยนะ แต่นางซื้อข้าวมานั่งกินก่อนฉันกับปืนอีก และพอฉันทักแม่เพื่อนรักก็ทำมายกไหล่ขวากวนประสาทพลางตักข้าวราดแกงเข้าปากต่อ สองมาตรฐานเห็น ๆ ฉันเลิกสนใจเพื่อนแล้วหันมาสนใจคนข้างตัวแทน “รีบกินเลยปืนเดี๋ยวเข้าเรียนไม่ทันแปดโมงแล้วเนี่ย เอาน้ำอะไรเดี๋ยวเราไปซื้อให้” จากโรงอาหารนี้ไปคณะวิศวฯ มันไม่ใกล้เลยถ้าเดินเท้าก็ใช้เวลาร่วมสิบนาที พวกฉันน่ะไม่รีบหรอก เพราะกว่าจะเรียนก็ตอนเก้าโมง“กินก่อนค่อยไปซื้อทีหลังน้ำอะ หรือดื้อหิวเดี๋ยวปืนเดินไปซื้อให้ก่อน วิชานี้เข้าเลทได้สิบห้านาที มีเวลาเหลือเฟือ ยังไงก็ทัน ปืนกินเร็วแค่ไหนดื้อก็รู้” เขาบอกพลางกระตุกมือฉันให้ลงนั่ง ส่วนเขาจะลุกแทนเมื่อก้นฉันแตะม้านั่ง แต่ฉันยื้อเอาไว้ก่อน“อื้อรู้ว่ากินเร็ว แต่ยังไม่ต้องซื้อหรอก ค่อยซื้อทีเดียวแล้วกัน” เขาหลุดคำว่าอืมแล้วตักข้าวพอดีคำขึ้นมาแล้วเด่ช้อนมาตรงปากฉันด้วยสายตากึ่งบังคับ รู้สึกอะไรบ้างไหมเพื่อนฉันนั่งจ้องจน ไม่กิน ไม่ทำอะไรกันแล้วเนี่ย แล้วไหนจะรุ่นน้อง ไหนจะสายตา ของคนรอบ ๆ ตัวอีก “ปืน ไม่เอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 8 อาการนี้แถวบ้านเรียกหึง (4)

    “หงุดหงิดอะไร ห้ามตอบว่าเปล่านะปืน” ดักทางไว้เลย“ดื้อแม่ง” ทำหน้าง้ำแล้วมองฉันอย่างไม่สบอารมณ์“เราทำไมพูดมาเลย” พอฉันเริ่มรวนนิด ๆ อีกคนก็ถอนหายใจ“ช่างมันเถอะ” บอกปัดแล้วตกข้าวกินต่อด้วยมือข้างเดียว เพราะอีกข้างจับมือฉันไม่ยอมปล่อย ฉันแค่นเสียงร้องเหอะ สะบัดมือหวังให้หลุด แต่นอกจากจะไม่หลุดแล้ว ยังบีบมือฉันแน่นยิ่งขึ้นไปอีก“พอไม่อยากตอบอะไรชอบพูดช่างมันเถอะตลอด”“อือ”“ยังจะอืออีก” ฉันส่งเสียงฮึมฮำขัดใจ “ปืนไปเรียนก่อนนะดื้อ โทรหาก็รับสายด้วย แชตก็ตอบด้วย” เรากินข้าวอิ่มกันได้สักสิบนาทีแล้ว จึงสมควรแก่เวลาที่ปืนจะไปเรียน ฝ่ามือหนาวางลงบนกลุ่มผมฉัน เขาลูบก่อนจะโยกหัวฉันเบา ๆ วิศวฯ ที่ใครต่อใครว่าดุ ห้าวเป้ง และเป็นสายเถื่อนสุดจี๊ดตัวพ่อประจำมหาวิทยาลัย ฉันว่าเหมารวมหมดทุกคนไม่ได้หรอก ฉันสัมผัสมาแล้ว กับคนนี้ไง หรือฉันอาจยังไม่เห็นมุมดาร์กแบบขั้นสุดของเขาไม่รู้นะ แต่ไม่รู้แหละกับคนอื่นเขาจะเป็นอย่างไร อันนั้นอีกเรื่องหนึ่ง สำหรับฉันปืนไม่ได้เลวร้ายอะไร ออกจะดีมากด้วยซ้ำ อ้อ! ยกเว้นเรื่องที่เขาเขม่นใส่รุ่นน้องฉันนะ“จะรับสาย และตอบแชต โอเคนะคะ”“เด็กดี”“บ๊ายบายจ้าปืน” แจนโบกมือก่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-24
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 9 จะแต่งตัวแบบไหนก็สวยที่สุดสำหรับปืนอยู่แล้ว

    ตลอดทั้งวันนี้ฉันมีเรียนทั้งภาคเช้า และภาคบ่าย หลังเรียนเสร็จฉันกับเพื่อนก็พากันไปกินขนมที่ร้านประจำ เจ้าเก่าหน้ามหา’ลัยกันต่อ เพิ่งกลับมาถึงห้องเมื่อเกือบครึ่งชั่วโมงที่แล้วนี่เอง เอนหลังนอนพักสายตาไปได้สักสิบห้านาทีปืนก็โทรตามให้ลงมาหา อันที่จริงเย็นนี้เราไม่มีนัดกัน เขาบอกตั้งแต่เมื่อวานแล้ววันนี้มีกิจกรรมสานสัมพันธ์กับพวกรุ่นน้องอาจเลิกค่ำถึงดึก แต่นี่เพิ่งจะหกโมงนิด ๆ เท่านั้นเอง และที่สร้างความแปลกใจให้ฉันมากกว่าการที่เขามาปรากฏตัวอยู่ที่นี่คือวันนี้เขาไม่ได้ขับรถยนต์มา เพิ่งเคยเห็นเขานั่งคร่อมมอเตอร์ไซค์สวมหมวกกันน็อคก็วันนี้แหละ แปลกตาและ…น่ารักเป็นบ้าเลยงื้ออออว่าแล้วก็ขอหน่อยเถอะแชะ“อะไรอะดื้อ เดี๋ยวนี้มีแอบถ่ายรูปปืนด้วย ?” คนเพิ่งรู้ตัวว่าโดนแอบถ่ายไปหนึ่งแชะเงยหน้าขึ้นมาเลิกคิ้วคล้ายสงสัยนักหนา ก่อนที่มุมปากจะยกยิ้มอย่างคนเจ้าเล่ห์ ฉันเลยแสร้งเชิดหน้ากลบเกลื่อนความอายที่แล่นมาเป็นสายพร้อมโชว์หลักฐานในกล้องให้ดูด้วยความบริสุทธิ์ใจ “เราไม่ได้แอบถ่ายสักหน่อย ตั้งใจกดชัตเตอร์เสียงดังแชะให้ได้ยิน แต่เธอไม่มองเอง” ฉันลอยหน้าลอยตาพูด อดภูมิใจในฝีมือการถ่ายรูปปืนตอนเผลอเมื่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 9 จะแต่งตัวแบบไหนก็สวยที่สุดสำหรับปืนอยู่แล้ว (2)

    “ความจริงเราหาข้าวกินแถวนี้ก็ได้นะ ไม่ต้องไปไหนไกล อร่อยด้วย” ฉันเสนอ และพอจะชักมือออกสายซิ่งที่จะคลานเป็นเต่าไปร้านข้าวก็ออกตัว บิดคันเร่งเจ้าเวสป้าคันงามพุ่งแรงจนฉันไม่กล้าที่จะปล่อยมือ นี่มันแกล้งกันชัด ๆ“ปืนสั่งอาหารไว้แล้ว เราไม่ไปกินไม่ได้หรอก” เสียงสารถีหน้าหล่อโต้ลมบอกฉันหลังเราหลุดออกมาจากซอยที่ฉันอยู่แล้ว และตอนนี้เขาก็ขี่เจ้าเวสป้าพาฉันมาอยู่บนถนนใหญ่ที่มีรถวิ่งร่วมเต็มเลนไปหมด สารภาพตามตรงว่ากับพวกพี่ ๆ น้า ๆ ลุง ๆ วินมอเตอร์ไซค์ทั้งหลายฉันไม่เคยอุ่นใจสักครั้งเวลาที่ต้องใช้บริการไม่ว่าจุดหมายจะใกล้เพียงไม่กี่นาที แต่กับเจ้าของแผ่นหลังกว้างคนนี้ ถึงเขาจะแกล้งฉันด้วยการออกตัวแรงในครั้งแรก แต่ตอนนี้เขากลับขับขี่ด้วยความระมัดระวัง ไม่ซิ่ง และไม่คลานเป็นเต่าเดินทางสายกลางสร้างความอุ่นใจให้ฉันอย่างไม่ต้องร้องขอ“ร้านที่จะพาเราไปต้องอร่อยมากแน่ ๆ เลยใช่ไหม”“อือ อร่อย กินแล้วดื้อติดใจแน่นอน”ถ้าเขายืนยันว่าอร่อยฉันเชื่อว่ามันต้องอร่อยจริง ๆ“คอนเฟิร์มขนาดนี้ชักอยากชิมแล้วสิเนี่ย”“อดใจไว้ก่อน ปืนไม่อยากพาแวะร้านข้างทางแถวนี้”“รู้สึกตื่นเต้นยังไงไม่รู้สิ”ปืนพาลัดเลาะเข้าซอย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 9 จะแต่งตัวแบบไหนก็สวยที่สุดสำหรับปืนอยู่แล้ว (3)

    ระหว่างเดินตามพี่ผู้หญิงที่เป็นพนักงานของร้านเข้ามาฉันรู้สึกได้ถึงสายตาที่มองไม่เห็นพุ่งตรงมาที่ร่างกายฉัน รู้ตัวแหละว่าสาเหตุที่มองมาที่มาที่ไปอย่างไร ครั้นจะเดินตัวลีบคอตกแบบนั้นยิ่งไม่ได้ใหญ่ มาขนาดนี้แล้วฉันเลยยืดอก เดินตัวตรง ประมาณว่าฉันเนี่ยI don’t care.ได้ยินเสียงหัวเราะขลุกขลักดังหลุดลอดออกมาจากลำคอคนข้างกายที่เดินกุมมือฉันไม่ปล่อย จึงหันขวับไปจิกตา ทำปากขมุบขมิบสิ่งที่ฉันทำมันน่าขำตรงไหน ถ้าไม่ใช่เพราะคนบางคน ฉันคงไม่ต้องมาเชิดหน้าเชิดคอทำเป็นทองไม่รู้ร้อนแบบนี้หรอกเสื้อผ้าอะไม่เท่าไรหรอกมั้ง รองเท้านี่สิ หูหนีบคีบแตะมาเลย เคยแต่งตัวลักษณะนี้เข้าร้านอาหารเหมือนกัน แต่ร้านที่เข้าไม่ได้ดูหรูหราแบบนี้ไง ส่วนที่นี่ทั้งร้านคงมีแค่ฉันเท่านั้นแหละที่แต่งกายไม่เข้าพวกอยู่คนเดียว“ดื้อ”“อือ”“ไม่ว่าใครจะมองยังไง สำหรับปืน ดื้อสวยที่สุด”ฉ่า>///เดิน ๆ อยู่จู่ ๆ ก็เหมือนโดนน้ำร้อน ๆ สาดเข้าที่หน้าโดยไม่ทันได้ตั้งตัว บ้าจังปืน ฉันกัดกลีบปากล่างระงับความเขินพลางช้อนใบหน้าขึ้นมองเจ้าของประโยคหวานหูอย่างใจกล้า ในดวงตาดำขลับที่กำลังจ้องมองมาไม่มีแววทะเล้น หรือหยอกล้อ มีเพียงความอบอุ่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 9 จะแต่งตัวแบบไหนก็สวยที่สุดสำหรับปืนอยู่แล้ว (4)

    “ทำไมแม่เธอใจดีกับเราจังอะ”“ดื้อน่ารักไงคะแม่เลยเอ็นดู”“อะ ทานเยอะ ๆ นะลูกหนูพริกหวาน ปิดท้ายมีของหวานเป็นบัวลอยไข่เค็ม” แล้วท่านก็ตักไก่ผัดเม็ดมะม่วงหิมพานต์สีสันสวยงามใส่จานข้าวให้อย่างใจดี ร้านอาหาร แจ่มจันทร์ ของคุณแม่ปืนเป็นร้านอาหารไทย เน้นรสชาติไทยสไตล์ มองดูจะเห็นได้ว่านอกจากลูกค้าคนไทยแล้วยังมีลูกค้าชาวต่างชาติทั้งทางฝั่งยุโรปและฝั่งเอเชียเข้ามาเป็นลูกค้าด้วย“อาหารร้านคุณป้าอร่อยมาก ๆ เลยค่ะ” ไม่ได้ชมเพื่อเยินยอ แต่ชมเพราะมันอร่อยถูกปาก และถูกใจฉันจริง ๆ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมลูกค้าถึงได้เยอะ“อร่อยวันหลังก็ต้องมาหาแม่ที่ร้านอีก หรือจะไปหาแม่ที่บ้านก็ยินดีต้อนรับ ให้ตาปืนพามา ถ้าไม่ยอมพามาก็โทรหาแม่ จริงสิ! เลิกเรียกคุณป้าแล้วเปลี่ยนมาเรียกคุณแม่แทนดีกว่านะจ๊ะเด็กดี ไหนลองเรียกแม่ให้แม่ฟังซิลูก” ท่านตั้งตารอฟัง และเผอิญหางตาฉันเหลือบไปเห็นปืนยิ้มเข้าพอดีเลยกำหมัดทุบที่ต้นขาแกร่งไปสองที เขานั่งติดกับฉันน่ะ แม่เขาก็ด้วย คือตอนนี้ฉันนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างแม่ลูกคู่นี้“คุณแม่” ฉันเรียกท่านเสียงเบา รู้สึกเขิน และประหม่ายังไงไม่รู้บอกไม่ถูก จากนั้นแม่จันทร์ก็ดึงฉันเข้าไปสวมกอดแนบอก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-26
  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 10 ชักจะเจ้าเล่ห์ขึ้นทุกวันแล้วนะ (3)

    หลังจากไปยืนต่อแถวซื้อก๋วยเตี๋ยวด้วยสภาวะหัวใจสั่นไหวร่วมสิบนาทีฉันกับปืนก็ได้เส้นเล็กน้ำตกหมูกลิ่นหอมฉุยมาคนละหนึ่งชามใหญ่ ปืนสั่งพิเศษเส้น ส่วนฉันสั่งพิเศษเครื่อง จำพวกเนื้อหมู ตับ ขั้วตับ และลูกชิ้น อ้อ มีเจียวหมูที่ทางร้านให้ตักเองตามใจชอบด้วย เรื่องรสชาติก็เป็นไปอย่างที่ปืนเคลมไว้ก่อนหน้าจริง ๆ นั่นแหละ น้ำซุปเข้มข้น กลมกล่อม อร่อยมาก ถ้าเป็นชามปกติไม่สั่งพิเศษปริมาณก็เหลือล้น สมกับที่เปิดร้านขายในโรงอาหารวิศวฯ เพราะคณะนี้ต้องใช้ทั้งสมองควบคู่ไปกับแรงกาย เรื่องปากท้องจึงสำคัญ“อร่อยใช่ไหม”“อื้อ” ตอบอะไรมากไม่ได้เพราะปากกำลังเคี้ยวเส้นเล็ก“วันหลังมากินอีกไหม”ฉันพยักหน้า กลืนหมดแล้วนั่นแหละถึงพูด “ครั้งหน้าถ้ามีโอกาสมาอีกเค้าขอชวนเบลกับแจนมาด้วยได้ไหมอะ” เชื่อเต็มร้อยว่ายัยสองคนนั้นต้องตอบตกลงทันทีที่เอ่ยปากชวน เสียดายวันนี้ไม่ได้ชวนมาด้วยกัน“ชวนมาได้ทุกวันก็ดี หมายถึงมากินข้าวด้วยกันทุกกลางวัน”ฉันไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ ทำเพียงฉีกยิ้มกว้างให้ความชวนมากินข้าวกลางวันด้วยกันทุกวันของปืนแบบเนียน ๆ พลางคีบหมูชิ้นโตแบ่งไปให้เขาช่วยกิน เรียนอยู่ที่มหา’ลัยจนเข้าสู่ปีที่สามแล้ว อีกปีเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-27

บทล่าสุด

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L คำว่าดีที่สุดของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน (2)

    “แฟนยัยพิมพ์เขาเป็นลูกชายเจ้าของร้านทอง ตามจีบยัยพิมพ์อยู่นานกว่าแม่ลูกสาวฉันจะยอมใจอ่อนตกลงปลงใจคบหาด้วย ไอ้ตอนเรียนมหา’ลัยน่ะไม่เคยมีแฟนอย่างใครเขาหรอก” ปากป้าณีพูดกับป้าหมอนคนที่แกกำลังเม้าท์ด้วย ทว่าปรายตามองมาทางฉันที่นั่งโต๊ะติดกัน ประโยคต้นพูดอวยลูกสาวตัวเอง ประโยคหลังนี่กระทบกระเทียบ นี่แหละนิสัยป้าฉัน ซึ่งก็คือลูกพี่ลูกน้องของพ่อตอนนี้ขั้นตอนการทำบุญเลี้ยงพระแล้วผ่านพ้นไปแล้ว ทีนี้ก็ถึงคราวรับประทานอาหารร่วมกัน ป้าณีแกสั่งโต๊ะจีนมาหกสิบโต๊ะ อันนี้ทราบจากแม่ พี่พิมพ์วันนี้แต่งตัวสวยจัดเต็ม ข้างกายมีแฟนหนุ่มซึ่งได้รับการชื่นชมจากป้าณีไม่ขาดตามติดไม่ห่าง“โชคดีของยัยพิมพ์มันแล้วณีเอ๊ย แต่จะว่าไปแล้วลูกหลานตระกูลเธอได้แฟนหน้าตาดีกันทั้งนั้น” ป้าหมอนเอ่ยขึ้นมา ไม่ต้องคอยเงี่ยหูฟังฉันก็ได้ยินแม้ว่าเสียงดนตรีในงานจะดัง “อย่างแฟนของยัยหนูพริกหวานนั่นก็ดูดีเชียว ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าฐานะทางบ้านคงไม่ธรรมดา ผิวพรรณงี้ผุดผ่อง หน้าหล่อยังกับพระเอกละครแน่ะ ได้ยินใครว่าขับรถราคาหลายล้านเลยนะ”“แฟนยัยพิมพ์ก็เปลี่ยนรถขับเป็นว่าเล่น เอาเถอะยังไงฉันขอตัวไปคุยกับแขกคนอื่นต่อแล้วกันนะหมอน”“ป้าณีแก

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L คำว่าดีที่สุดของแต่ละคนนั้นไม่เท่ากัน

    “แฟนปืนสวยจัง”ลงบันไดมาจากชั้นสองของบ้านประโยคแรกที่ได้ยินก็ทำฉันยิ้มกว้าง วางมือลงบนฝ่ามือแกร่งที่ยื่นออกมารอรับ ริมฝีปากสวยแนบจูบลงบนหลังมือฉันด้วยสัมผัสทะนุถนอม ก่อนเขาจะรวบเอวฉันเข้าไปกอดแนบอก“แฟนเค้าก็หล่อมากกกก” ลากเสียงพลางคล้องแขนโอบรอบลำคอแกร่ง โน้มคนตัวสูงให้ก้มต่ำลงมาหา จูบหนัก ๆ ที่แก้มนุ่มซึ่งนุ่มน้อยกว่าฉันนิดนึง ก่อนจะเกยคางกับแผ่นอกแข็ง ๆ แหงนคอมองดวงตาลุ่มลึกที่แสนอบอุ่น“ชักไม่อยากให้ดื้อไปออกงานแล้วสิ หรือเราจะไม่ไปดี” ปืนพึมพำ จูบเปลือกตาฉันตามด้วยจมูก แก้มทั้งสองข้าง และมาหยุดที่ริมฝีปาก“เปลี่ยนใจมานอนกอดกันอยู่บ้านแทนเถอะค่ะ ไม่ได้เจอกันตั้งหลายวันปืนคิดถึงกอดอุ่น ๆ ของดื้อ” แล้วเขาก็จูบจุ๊บปากฉันติด ๆ กันจนฉันหลุดเสียงหัวเราะ คิดถึงส่วนหนึ่ง หวงก็ส่วนหนึ่งแหละอาการนี้อะ หลังกลับจากบ้านสวนปืนฉันก็เอ้อระเหยอยู่ในกรุงเทพฯ ต่ออีกสามวัน แล้วถึงได้กลับมาบ้าน ตอนมาปืนก็มาส่งนี่แหละ แต่เขาจะมาขลุกตัวอยู่บ้านฉันลากยาวมันก็ไม่เหมาะ อีกอย่างเขาต้องช่วยงานพ่อกับแม่ด้วย เพราะใกล้สิ้นปีแบบนี้ทั้งร้านอาหาร และบริษัทต่างก็ยุ่งพอกัน เมื่อวานกว่าจะขับรถมาถึงที่บ้านฉันก็ปาเข้าไ

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L เพราะมีเธอ (3)

    ‘เกียร์วิศวฯ คือเกียร์แห่งความภาคภูมิใจ มีไว้เพื่อระลึกถึงความยากลำบากว่ากว่าจะได้มากูต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจมากแค่ไหน ส่วนเกียมัวคือเกียร์ที่กูก็ต้องพึงระลึกอยู่เหมือนกันว่าอย่าได้ทำอะไรให้เกียนี้ระคายเคืองเพราะอาจส่งผลถึงชีวิตกูได้’“ยิ้มอะไรคะดื้อ” เสียงทุ้มนุ่มถามข้างหู“คิดถึงเรื่องเกียร์อยู่ค่ะ” เงยหน้ายิ้ม แผ่นหลังพิงอกแกร่งสบาย“เกียร์เหรอคะ ดื้อหมายถึงเกียร์อะไร เกียร์ที่ปืนให้ดื้อเก็บรักษาเอาไว้ หรือปืนที่เกียมัว” เขาเขี่ยปลายจมูกฉัน ประโยคท้ายกระซิบด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ“ก็ทั้งสองแหละ” ฉันยิ้มเต็มใบหน้า ปืนรัดแขนแน่นแสดงอาการมันเขี้ยวฉัน ถ้าไม่ติดว่าอยู่ต่อหน้าคนเยอะเขาคงจับฉันฟัดไปแล้ว ไม่ทำแค่หอมแก้มธรรมดาหรอก“นี่ ๆ ๆ ที่เราจะปาร์ตี้หมูกระทะกันเนี่ย มีของครบเหรอ”“เออว่ะ ถ้าแจนไม่ทักคงไม่มีใครคิด” เป้ขมวดคิ้ว เท้าเอว“ไม่ต้องห่วงหรอก ยังไงคืนนี้ก็ได้กิน”“พูดแบบนี้หมายความว่ามึงเตรียมไว้แล้วเหรอวะไอ้ปืน”“อือ”สรุปได้ว่าก่อนมาปืนให้คนงานช่วยเตรียมซื้อเสบียงไว้รอท่าพวกเราอยู่ก่อนแล้ว เหมือนเขารู้อะว่าความต้องการของทุกคนคืออะไร รางวัลที่เขาสมควรได้ฉันเลยจัดไปชุดใหญ่ หอมแก้มเน้

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L เพราะมีเธอ (2)

    เราใช้เวลากินข้าวกันประมาณครึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นฉันก็ไล่ปืนให้ไปนั่งดูทีวี ส่วนฉันก็ทำหน้าที่เก็บกวาดโต๊ะอาหารแล้วถึงนำจานชามทั้งหมดมาล้างทำความสะอาด เสร็จจากในครัวฉันก็แวบมาดูปืนแป๊บหนึ่ง เห็นเขานั่งดูหนังเงียบ ๆ ฉันก็ยิ้มพอใจก่อนจะหมุนตัวเดินมาทางห้องนอน อาบน้ำอีกสักรอบ คืนความสดชื่นให้ร่างกาย“ถึงว่าทำไมหายมานาน”เท้าพลันชะงักเมื่อได้ยินเสียงเอื่อยเฉื่อยทักขึ้นมา ฉันคลี่ยิ้มแล้วเดินตรงมาที่เตียง แขนยาว ๆ ข้างหนึ่งเด่ออกรอท่าให้ฉันถลาเข้ามาอยู่ในวงแขน ส่วนอีกข้างกำมือถือฉันไว้ ระหว่างเราไม่มีความลับต่อกัน ใครจะใช้ของใครจึงไม่ใช่ปัญหา เขาเล่นของฉัน ฉันเล่นของเขา หยิบผิดหยิบถูกสลับเครื่องกันประจำเพราะตอนนี้ เราใช้โทรศัพท์รุ่นเดียวกัน สีเดียวกัน ซึ่งเรื่องนี้ก็ความคิดปืนอีกแหละ เงินเขาด้วย“นึกว่าจะได้นอนหลับสบายบนเตียงคนเดียวซะอีก” แสร้งบ่นทว่าก็ทิ้งตัวลงนอนซบอกอุ่น ๆ ที่ช่วงหลังมานี้ฉันใช้มันนอนต่างหมอนเป็นประจำ“คิดว่าจะได้นอนหลับสบายจริง ๆ เหรอคะคนสวย” ถามเสียงเจ้าเล่ห์ก่อนจะงับแก้มฉันไปคำใหญ่ และดูดจนเกิดเสียงดังบ๊วบ ชอบเล่นอะไรแบบเนี้ย “ตอนอาบน้ำใหม่ ๆ นี่น่ากินนักแหละ” คราวนี้

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   S P E C I A L เพราะมีเธอ

    ฉันกลั้นหายใจขณะเปิดและปิดประตู ก่อนจะเดินย่องเบา ลงน้ำหนักแค่ปลายเท้าเข้ามาในห้องนอนกว้าง ร่างสูงเปลือยท่อนบนอวดแผ่นหลังขาวจั๊วะของผู้เป็นเจ้าของพื้นที่ที่กำลังนอนคว่ำหน้า ไม่รู้สึกรู้สากับอุณหภูมิที่เปิดเอาไว้เย็นจัด ฉันกัดริมฝีปากพลางอมยิ้ม คลานเข่าขึ้นมานั่งทับขาอยู่บนเตียง ใช้นิ้วชี้จิ้มสะกิดจึก ๆ บริเวณเหนือขอบกางเกงนอนขายาวก็ยังไม่ขยับจึงตัดสินใจเหยียดขาข้างขวาตวัดคร่อมสะโพกสอบก่อนจะพาตัวเองปีนขึ้นมานอนทับเรือนกายแข็งแรง แกล้งเป่าลมเข้าไปในหูสะอาด ปลุกคนนอนตื่นสายให้ตื่นจากการนอนหลับฝันดี“ปืนนนนน”“อือ”“ตื่นได้แล้วค่ะ ตอนนี้จะเที่ยงแล้วนะคะ”พรึ่บ“ว้าย” กรีดเสียงร้องด้วยความตกใจ ปืนพลิกตัวทีเดียวฉันก็ตกอยู่ใต้ร่างในอ้อมแขนเขา ทิ้งน้ำหนักตัวกว่าเจ็ดสิบกิโลกรัมให้ฉันเป็นคนแบกรับเอาไว้“แฟนปืนตัวหอมจังค่ะ” เสียงแหบแห้งของคนเพิ่งตื่นงึมงำ จมูกกับปากคลอเคลียอยู่ตรงซอกคอ ฉันแทรกนิ้วเข้าไปซุกในเส้นผมนุ่มลื่น สิ่งที่โปรดปรานอีกอย่างหนึ่งของฉันคือการได้เล่นผมเขา แล้วเขาเองก็ชอบที่ฉันหมั่นนวดคลึงหนังศีรษะ ช่วยกระตุ้นการไหลเวียนของเลือดให้ ผู้ชายหลายคนอาจจะถือ ไม่ปลื้มที่แฟนเล่นหัวแต่ส

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   บทส่งท้าย ผมรักลูกสาวคุณพ่อคุณแม่ครับ (3)

    หลังจากกินอิ่มเราก็หอบหิ้วของฝากมาให้พ่อกับแม่ ปืนเขาคอยถามตลอดว่าเอาอันนั้นไหม พ่อจะกินไหม แม่จะชอบรึเปล่า แล้วเขาก็เข้ากันได้ดีกับน้องชายฉันมาก ๆ ฉันดีใจนะ ดีใจมากเลยล่ะที่การคบกันของเราสองคนไม่ได้นำพาความหนักใจให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเพื่อนฉันหลาย ๆ คนเจอปัญหาครอบครัวแฟนไม่ปลื้ม เข้ากับใครคนใดคนหนึ่งไม่ได้ เคยคิดอยู่เหมือนกันว่าถ้าวันใดวันหนึ่งฉันต้องเจอกับสถานการณ์แบบนั้นจะทำยังไง ซึ่งมันก็ไม่ได้คำตอบ เพราะเรายังไม่เจอ จนวันนี้ฉันมีแฟน และปัญหานั้นฉันกับปืนไม่มี จึงบอกได้เลยว่ามันคือความโชคดีของเรา “แอบคิดถึงผู้ชายคนไหนรึเปล่าคะดื้อถึงได้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่” “อื้อ” “อื้อนี่คือไรดื้อ” “ก็คิดไง” “ว่าไงนะ!” “คิดถึงปืน” ยิ้มอ้อนปืนก่อนเอนหัวพิงไหล่เขาอย่างออดอ้อน “คิดถึงปืนในแง่ไหนเล่าให้ฟังหน่อย พูดดีมีรางวัล พูดไม่ดีต้องโดนทำโทษ” ฉันอมยิ้ม ปืนยกมือขึ้นลูบผม ได้ยินเสียงสูดดมแถวข้างขมับแล้วพึมพำว่า “หอม” “คิดว่าเค้าโชคดีจังที่ได้เจอกับเธอ และที่โชคดีไม่แพ้กันคือครอบครัวของเรารักและเอ็นดูเรา” มุ

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   บทส่งท้าย ผมรักลูกสาวคุณพ่อคุณแม่ครับ (2)

    “กับพริกหวานเธอจริงจังมากแค่ไหน”“จริงจังถึงขนาดคิดไปถึงเรื่องแต่งงานเลยครับ”“แต่เธอเพิ่งคบกันได้ไม่นาน อะไรที่ทำให้มั่นใจขนาดนั้น”“เพราะพริกหวานคือผู้หญิงที่ผมรัก และผมคิดว่าผมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอเลยครับ” ฉันยกมือปิดปากก่อนที่เสียงร้องจะหลุดออกไปให้ใครได้ยิน ฉันเพิ่งรู้ เพิ่งรู้คำสารภาพนี้“มันอาจเป็นความรัก ความหลงที่อาจไม่จีรัง”“ไม่หรอกครับพ่อ ผมรู้จักตัวเองดี คนอย่างผมถ้าได้ลองรักหรือชอบอะไรแล้วไม่มีทางที่ผมจะเปลี่ยนใจจากสิ่งนั้นได้ง่าย ๆ พริกหวานเข้ามาเปลี่ยนโลกผม เข้ามาทำให้ผมอยากยิ้ม อยากหัวเราะ ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่กับลูกสาวพ่อ”“พ่อแม่เธอล่ะว่ายังไง”“พ่อแม่ผมชอบพริกหวานมากครับ”“รักกันก็ดูแลกันให้ดี พ่อมีลูกสาวคนเดียวหวังว่าจะเข้าใจ”“ครับ ขอบคุณครับพ่อ”“ยัยพริกหวานไม่ต้องซ่อนแอบแล้ว ไปบอกแม่ว่าพ่อหิว”“ค่ะ” ฉันได้แต่ยิ้มแหย มั่นใจว่าพ่อไม่เห็นแล้วนะ รู้ได้ไงไม่รู้การพาปืนมาพบครอบครัวของฉันครั้งนี้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี พ่อไม่ได้ว่าอะไร แค่บอกให้ดูแลกันให้ดี ทำอะไรนอกลู่นอกทางก็ให้พึงระลึกอยู่เสมอว่าเรากำลังอยู่ในวัยเรียน พ่อกับแม่ยังไม่อยากอุ้

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   บทส่งท้าย ผมรักลูกสาวคุณพ่อคุณแม่ครับ

    วันนี้ฉันจะพาปืนไปเจอครอบครัว เราออกจากกรุงเทพฯ มาได้ชั่วโมงหนึ่งแล้ว คนที่ออกอาการตื่นเต้นกลับไม่ใช่คนที่กำลังไปเจอพ่อกับแม่ เป็นฉันเองนี่แหละที่ใจหวิว ๆ ในช่องท้องปั่นป่วน อยากชวนยูเทิร์นกลับไปตั้งหลักใหม่ “เป็นไรดื้อ” “ตื่นเต้นอะ” “ตื่นเต้นทำไม ได้กลับบ้านตัวเองนะ” “ก็เพราะพาเธอกลับด้วยนี่แหละเค้าถึงได้ตื่นเต้น” “ทำไม กลัวพ่อตาแม่ยายไม่ปลื้มปืนอ่อ” “ก็ไม่ เค้าเชื่อว่าพ่อแม่ต้องชอบเธอ แต่” “แต่อะไร” “แต่เค้าก็ยังกังวล” “งั้นขอกำลังใจให้ปืนหน่อย” “แปะโป้งไว้ก่อนได้ไหมอะ” “ไม่ได้” “โธ่” ฉันแสร้งถอนหายใจไปงั้น ยอมตั้งแต่เขาขอแล้วแหละ และกำลังใจที่ว่าก็คือหอมแก้ม ฉันยื่นหน้าไปหอมแก้มปืนฟอดใหญ่ ทิ้งตัวเอนซบร่างสูงแทนพิงเบาะ ปืนยกมือขึ้นมาโอบฉันไว้ รู้สึกได้ถึงสัมผัสอบอุ่นที่แตะลงมาแถว ๆ ข้างขมับ เดี๋ยวนี้ไม่รู้เป็นอะไรฉันชอบกอด ชอบอ้อนเขาเป็นพิเศษ “อาทิตย์นี้พี่แพรให้ปืนพาดื้อเข้าไปเอาเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่” “พี่แพรไลน์มาบอกเ

  • Theory ล้อมรัก ละลายใจ   C H A P T E R 14 ตะล่อมรัก (3)

    “อื้อ...พะ...พอ ไม่...ไม่เอาแล้ว เดี๋ยวหยุดไม่ได้”ผมเป่าปาก ผ่อนลมหายใจก่อนซบหน้าลงบนซอกคอขาว พลางลูบหลัง ลูบไหล่บางเล่นคลายความปรารถนา “ใครที่ว่าหยุดไม่ได้ ดื้อหรือปืนหืม” ผมยิ้มในหน้า ถามล้อคนหน้าแดงตัวแดง กลั้วหัวเราะชอบใจ กดปากจูบหนัก ๆ ที่ซอกคอขาว ๆ ไล้ปลายนิ้วที่เอวอ่อนคอดกิ่ว รัดร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นแน่น ๆ เพื่อสงบอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงปรี๊ดให้ดำดิ่งลงมา พอได้กอดแล้วผมไม่อยากปล่อยเลย อยากกอดเอาไว้ทั้งวันทั้งคืน“ต้องไม่ใช่เค้าอยู่แล้ว” เสียงปนหอบกระเง้ากระงอดเล็ก ๆ“อ่าฮะ เพราะฉะนั้นก็นั่งนิ่ง ๆ อย่าขยับอีกเลย ปืนทรมานมาก” ผมกัดฟันกระซิบบอกข้างใบหูขาวสะอาด ร่างดุ๊กดิ๊กบนตักถึงกับชะงัก ตัวแข็งค้าง ตากลมโตเบิกกว้างมองต่ำลงมองตรงจุดเกิดเหตุ ปากจิ้มลิ้มค่อย ๆ เผยอขึ้นทีละน้อย ความทรมานของผมเกิดขึ้นได้ตลอดถ้ามีพริกหวานน้อยอยู่ใกล้ ๆ“ปล่อยไหม ปล่อยเถอะ” น้ำเสียงเบาหวิวถามกึ่งขอร้องผมส่ายหน้า กอดรัดเอวเล็กแน่น ถึงสถานการณ์จะสุ่มเสี่ยงแต่ก็ยังอยากอยู่แบบนี้ไปเรื่อย ๆ “ยังไม่อยากปล่อยเลยค่ะ อยากกอดไปอีกนาน ๆ ดื้อช่วยกอดปืนให้แน่นกว่านี้หน่อยได้ไหมคะ” ผมแนบปากลงบนหัวไหล่กลมกลึงก่อนจะซุก

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status