แอคลับสาวฮอตเนิร์ด

แนะนำตัวละคร

คิมหันต์ หงษ์ธิรา อายุ 22 ปี

นักศึกษาคณะนิเทศน์ปี 4 หนุ่มหล่อ  รวย สูง 185 ซม. รูปร่างดีสมส่วน ดูแลตัวเองดีมาตลอด ดูแข็งแกร่ง  มีความมั่นใจในตัวเองสูง ไม่จริงจังกับสาวคนไหน ส่วนใหญ่มีสัมพันธ์แบบไม่มีสถานะแต่เมื่อเจอคนที่ชอบและรักจริงกลับกลายเป็นคนที่มีความลึกซึ้ง อ่อนไหวและจริงจังกับความรัก รักแรงเจ็บแล้วเอาเรื่อง

พริมา คงคาวัฒน์  อายุ 20 ปี

นักศึกษามนุษยศาสตร์ปี 2 สาวเนิร์ดผมยาว ตากลมโต ผิวขาว ชอบเก็บตัว ดูเฉิ่มด้วยการแต่งกายเสื้อผ้าตัวใหญ่โคร่ง สวมแว่นหนา ไม่แต่งหน้า แต่มีความสวยตามธรรมชาติของตัวเอง สูง 160 ซม. ตัวเล็กแต่ทรวงทรงองค์อวดเกินตัว ไม่ค่อยมีความมั่นใจในตัวเอง

ตอนที่ 1 เจ้าของนามปากกาไอดอล

ดวงตากลมโตภายใต้แว่นหนามองตรงไปยังหน้าจอของคอมพิวเตอร์อย่างใจจดใจจ่อ หลังจากการพิมม์งานจบลง แต่พริมา คงคาวัฒน์ หรือที่หลายคนรู้จักในนามของพริม เด็กแว่นที่เป็นคนเงียบๆ เธอไม่ค่อยสุงสิงกับใคร และจะเอาเวลาทั้งหมดหลังจากการเรียน มาทุ่มเทกับการเขียนนิยายที่เธอชื่นชอบ

อย่างเช่นวันนี้ก็เหมือนกัน พริมานั่งเขียนนิยายมานานหลายชั่วโมงแล้ว แต่เธอยังคงต้องมานั่งตรวจงานเขียนของเธอ เพื่อเตรียมนำลงให้กับนักอ่านที่ติดตามเธอได้อ่าน

พริมาเป็นนักศึกษาชั้นปีที่หนึ่ง คณะวรรณกรรม แต่เธอก็ยังเป็นนักเขียนนิยายอิโรติกที่มีชื่อเสียงค่อนข้างมาก เพราะนิยายที่เธอเขียน จะติดท๊อปฟอร์มและแบนเนอร์ของเว็บไซต์ที่เธอลงงานตลอด ซึ่งเงินที่เธอได้มาจากการเขียนงานเธอจะนำมันมาจ่ายค่าคอนโดที่เธอเช่า และค่าใช้จ่ายส่วนตัวในทุกเรื่องของเธอ

“อะไรกันเนี่ย ลงไปได้ไม่นานเองนะ” พริมาเอ่ยอุทานออกมาอย่างตกใจไม่น้อย เพราะเธอเพิ่งลงงานไปได้เพียงไม่กี่นาที แต่กลับมีคนเข้ามาอ่านอย่างต่อเนื่องจนตอนนี้ยอดขึ้นมาเกือบจะพันคนอ่านต่อตอนแล้ว

“แบบนี้จะทำยังไงดี” พริมาเอ่ยออกมาก่อนจะเดินมาที่เตียงนอนโดยมือของเธอได้ถือไอแพดติดมือมาด้วย

พริมาทิ้งตัวลงนอนไปกับเตียงพร้อมความคิดไม่ตก เพราะตอนนี้งานที่เธอเตรียมเอาไว้ลงมันมีเหลือเพียงไม่กี่ตอนแล้ว และปัญหาของพริมาในตอนนี้คือเธอไม่รู้ว่าจะเขียนงานที่เหลือต่อยังไงดี

เพราะปัญหาใหญ่ของพริมาอีกอย่างคือเธอเป็นนักเขียนนิยายอิโรติคที่ยังไม่เคยผ่านมือผู้ชาย ทำให้เธอไร้ประสบการณ์เรื่องนี้ จริงอยู่สำหรับคนอื่นอาจทำให้เกิดปัญหาเท่าไหร่แต่เธอด้วยความที่ริลองเขียนนิยายเรื่องที่เน้นฉาก 18+ เรียกได้ว่าเรื่องล่าสุดนี้เยอะที่สุด และเขียนไปลงรายตอนไปทั้งที่ปกติจะเน้นการเขียนจนจบก่อนทุกเรื่องและเรื่องนี้จึงทำให้เธอปัญหาเรื่องความคิดตันจะทิ้งไว้กลางทางก็กลัวเสียเครดิตนามปากกาตัวเองจึงอยากลองเขียนเรื่องนี้ให้จบและจะไม่เอาแล้วงานเขียนไปลงตอนไป....เธอเข็ด

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

ยังไม่ทันที่พริมาจะคิดเรื่องงานเขียนของเธอถึงไหน โทรศัพท์ที่เธอทิ้งเอาไว้บนที่นอนพร้อมตั้งสั่นเอาไว้ได้สั่นขึ้นมาเพราะมีการโทรเข้า

“ค่ะ” เสียงของร่างบางดังออกมาทันทีเมื่อกดรับสายโทรศัพท์แล้ว

“ใช่เจ้าของห้อง 2453 ไหมครับ พอดีมีพัสดุมาส่งครับ” ปลายสายเอ่ยแจ้งออกมา ทำให้พริมาแปลกใจไม่น้อยเพราะเธอไม่ได้สั่งอะไรมา แต่เธอก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะอาจจะเป็นแฟนคลับที่ชื่นชอบผลงานของเธอได้ส่งของมาให้

“ฝากไว้ที่เคาร์เตอร์คอนโดเลยค่ะ” พริมาพูดจบก็ตัดสายทันที

พริมมาไม่ได้คิดจะลงไปรับของที่ส่งมาอย่างที่ควรจะเป็น แต่เธอเลือกที่จะนอนเล่นบนเตียงต่อจนเผลอหลับไป

อีกด้านของคอนโด

ร่างสูงตื่นขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด เพราะเขานอนไปได้เพียงไม่นานหลังกลับมาจากเรียนเมื่อช่วงเช้า มือหนาพยายามขวานหาโทรศัพท์ที่แผดเสียงร้องออกมาอย่างต่อเนื่อง 

“ครับ” เสียงทุ้มดังออกมาทันทีเมื่อกดรับสายโทรศัพท์แล้ว คิมหันต์ หงษ์ธิรา หรือที่ทุกคนรู้จักในนามของคิมหันต์เดือนนิเทศน์ศาสตร์ เขาเป็นคนรูปหล่อบ้านรวย แต่ก็ค่อนข้างเย็นชาเก็บตัวเล็กน้อย ว่านเสน่ห์ให้สาวๆ แต่ไม่ได้จริงจังมากนัก

“เจ้าของห้อง  2454 หรือเปล่าครับ” ปลายสายถามออกมาเพราะเขาต้องนำพัสดุที่เจ้าของห้องสั่งมาส่ง

“ครับ ส่งของใช่ไหมครับ” คิมหันต์ถามพร้อมลุกนั่งบนเตียง ทำให้ผ้าห่มพื้นหนาสีเทาเข้ม ได้หลุดจากตัวเผลยให้เห็นการเนื้อมัดที่เรียงตัวกันอย่างสวยงาม

“ใช่ครับ ….”

“ฝากที่เคาส์เตอร์คอนโด เดี๋ยวผมลงไปเอาเองครับ” คิมหันต์เอ่ยก่อนตัดสายพนักงานขนส่ง

ชายหนุ่มพยายามสลัดศีรษะของตัวเองเล็กน้อยเพื่อเรียกสติของตัวเอง ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อยืดสีขาวมาใส่ และออกจากห้องเพื่อไปเอาพัสดุที่สั่ง

“ขอโทษนะครับ ผมมารับพัสดุ” คิมหันต์เดินเข้าไปแจ้งพนักงานของคอนโดทันที เพราะถ้าไม่มีการฝากไว้จะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปค้นพัสดุให้ห้อง

“ห้องอะไรคะ” พนักงานยิ้มใหคิมหันต์เล็กน้อยก่อนเอ่ยออกมา

“2454 ครับ”

“ค่ะเชิญเข้าไปได้เลยค่ะ”

เมื่อได้รับคำอนุญาตแล้วคิมหันต์ก็ได้เดินเข้าไปที่ห้องเก็บพัสดุทันที การค้นหาพัสดุของคิมหันต์ได้ใช้เวลาเพียงไม่นานเท่านั้น เพราะทุกอย่างถูกจัดเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ

ปั๊ก

“บ้าจริง…” คิมหันต์ทำกล่องพัสดุของเพื่อนร่วมคอนโดตกลงมาจากชั้นเพราะเขาไม่เห็นว่ามันวางอยู่บนกล่องของเขา

“ขุนศึกซู่ซ่า พูดจริงดิ แต่เดี๋ยวนะ ห้องข้างกันเหรอ” คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างงุนงง เกิดคำถามเมื่อเห็นเลขห้องของเจ้าของพัสดุ

ชื่อที่ดูสะดุดตาไม่ทำให้คิมหันต์ใส่ใจได้เท่ากับชื่อนั้นเป็นนามปากกาของนักเขียนที่คิมหันต์ค่อนข้างชื่นชอบ จนคลั่งเลยก็ว่าได้

“ขอโทษนะครับ หลบทางหน่อยได้ไหมครับ” เสียงของเพื่อนร่วมคอนโดเอ่ยออกมาทำให้คิมหันต์ต้องวางกล่องพัสดุของอีกคนลง ก่อนหลบทางให้อีกฝ่าย

คิมหันต์เพียงแต่เก็บเรื่องที่สงสัยเอาไว้ จนเขาได้เดินผ่านหน้าห้องที่กล่องพัสดุระบุไว้ มันเป็นห้องข้างๆ ของคิมหันต์ ชายหนุ่มมองเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไป

“จะเป็นไปได้เหรอวะ คุณขุนศึกซู่ซ่า เป็นผู้ชายนะ อย่าบอกว่าเป็นน้องสาวแว่นคนนั้น” ความคิดในหัวของคิมหันต์เริ่มตีกันอีกครั้ง เพราะเขาไม่เคยเห็นว่าห้องนั้นจะมีผู้ชายเดินเข้าออก และในห้องนั้นมีแต่สาวแว่นที่ไม่น่าเขียนนิยายแซ่บๆอย่างนั้นได้

ความสงสัยของคิมหันต์ทำให้ชายหนุ่มลงไปยังชั้นล่างของคอนโดอีกครั้งเพื่อรอดูบางสิ่ง แต่ดูเหมือนการรอคอยของคิมหันต์มันจะยาวนานกว่าที่คิมหันต์คิดเอาไว้

จนกระทั่งร่างระหงของหญิงสาวที่อยู่ภายใต้แว่นที่หนา พร้อมชุดลำลองแสนสบายเดินออกมาจากลิฟต์และเดินเข้าไปหยิบพัสดุ

คิมหันต์พยายามตัวเหมือนปกติที่สุดเท่าที่จะทำได้ จนร่างของหญิงสาวเดินออกมาและเซ็นต์ชื่อรับพัสดุ ก่อนเดินกลับไปที่ลิฟต์

“ขอโทษนะครับ ผมลืมว่าลงชื่อไปหรือยังครับ” คิมหันต์ได้เดินเข้าไปหาพนักงานของคอนโดพร้อมเอ่ยออกมา

“อ๋อค่ะ…ลองเช็คดูนะคะ” พนักงานได้ยกแฟ้มมาให้คิมหันต์ดู แต่เขาไม่ได้จะดูชื่อของเขาเพราะคิมหันต์สนใจชื่อสุดท้ายของเอกสาร

“เซ็นแล้วครับ ขอบคุณมากนะครับ” คิมหันต์ยิ้มเล็กน้อย ก่อนเดินกลับขึ้นห้องไปอีกครั้ง

“เป็นไปไม่ได้ยัยแว่นนั้นจะเป็นพี่ขุนศึกซู่ซ่า” ความคิดแสนคัดคานของคิมหันต์ได้ดังออกมาทันทีเมื่อเขาเดินเข้ามาภายในห้องคอนโดของเขา

คิมหันต์ไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ จะเป็นคนเขียนนิยายที่เขาอ่านและให้โดเนทตลอดหรือแม้แต่หนังสือตีพิมพ์เขาสั่งซื้อมาตลอด

เขาถือว่าเจ้าของนามปากกานี้เป็นไอดอลของตัวเองและจิตนาการไว้ว่านักเขียนคนนี้ต้องเป็นผู้ชายกำยำที่ผ่านโลกของเรื่องบนเตียงมามากมายจนนับไม่ถ้วน แต่นี้อะไรสิ่งที่คิดเหมือนจะไม่เป็นอย่างที่เขาคิดเลย ทั้งยังการตอบเม้นต์ที่บ่งชี้ว่าเป็นเพศชายแน่นอน

แต่คิมหันต์จะไม่ยอมให้เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงความสงสัยเท่านั้น เขาจะตามหาความจริงของเรื่องทั้งหมด แม้ตอนนี้เขาจะยังไม่รู้ว่าจะตามหาความจริงยังไงก็ตาม

ทางด้านของพริมา เธอหลับไปนานหลายชั่วโมงพอลงไปเพื่อจะรับพัสดุก็พบว่ามันค่ำแล้ว พริมาจึงรีบลงไปเอาพัสดุก่อนจะลืมกลับขึ้นมา

เมื่อพริมากลับมาที่ห้อง เธอเลือกเปิดกล่องพัสดุเป็นอย่างแรก และเมื่อเห็นว่าภายในเป็นของสำหรับผู้ชาย พริมาก็ได้ถอนหายใจออกมาเล็กน้อย

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอได้รับของแบบนี้ ด้วยที่นักอ่านที่ชื่นชอบเธอจะส่งของผ่านสำนักพิมพ์ และทางสำนักพิมพ์จะส่งต่อมาให้ ทำให้พริมารับมันจนเริ่มชินแล้ว เพราะของที่แฟนคลับเธอส่งมาให้จะเป็นของที่เกี่ยวกับผู้ชายทั้งหมด

อาจจะเพราะแฟนคลับของพริมาไม่รู้ว่าคนที่เป็นเจ้าของนามปากกา ขุนศึกซู่ซ่า ที่เธอเขียนอยู่นั้นเป็นผู้หญิง เพราะบริบทต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการตอบคอมเม้นต์ หรือการพูดคุย พริมาก็ได้เลือกใช้คำแทนตัวเองอย่างผู้ชายเพื่อเลี่ยงให้ทุกคนได้รู้ถึงตัวตนของเธอ

พริมายกของที่ได้มาไปเก็บก่อน เดินเข้าไปอาบน้ำเพราะเธอต้องมาเขียนงานต่อ